• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

2 aylık evliliğim iyi gitmiyor, yardım

evet aileme haksızlık etmiş onları terketmiş onlarla hiç bu kadar yakın olmamışım ama eşimin ailesiyle bazen ayıp olmasın diye bazen kendi isteğimle aşırı derece görüşüyor olmak benim vicdanımda sorun yaratıyor. çaylar tatlılar kahveler sohbetler kahkahalar dönüyor hep eğlencelide onlarla vakit geçirmek. ne kadar sevsemde bir ait olamama durumu var içimde. bende kendimi yeni keşfediyorum
Adamlar, evlerine düşman sokmuşlar haberleri yok.. Düşman başına bile değilsiniz.
 
tam olarak böyle değil bence, ben çok fazla gururlu ve adaletten yana biri oldum hep hayatımda, buda bana hep dert oldu, benim bu evlilik için ailemle görüşemem hayatımdaki birçok şeyi onun için değiştirmem ama onun düzeni değişmeden evliliğe katılması beni rahatsız etmiş adil gelmemiş olabilir.

Ama evlilige girerken bunlari beraber Karar vermediniz mi?
 
Yapmayin Allah askina, hangimiz 2 aylik evliyken bu sekilde sacma sapan seylere kirilip uzulup bocalamadik? Kizin ustune bu kadar gidilecek bir mesele değil.

Insan kendinde olmayani gorunce kiskanabilir yadirgayabilir, cok normal. Ayrica hangimizin evliliginin ilk senesi sacma sapan seylere kavga etmeden gecti. Birbirlerini ogreniyorlar su anda, artilarini eksilerini goruyorlar, ailelerini ogreniyorlar.

Bi insanin 26 yil bir ailenin cocuguyken bi anda bambaska bir evin sahibi / bireyi olmasi fikri bile cok urkutucu dolayisiyla 2 ayda alisilacak birsey degil.
Evet ailenden ayrılmak kolay degil zor birşey alışmak biraz zaman alıyor ama böyle saçma triplerede girilmez ama o hep ailesiyle içli dışlı görüşuyor ben görüşemiyorumsa oda görmemeli goruşmesini istemiyorum bu ne kadar saglıkli bir düşünce tarzı?Ailesi aramıyor gelmiyor diye eşmi suçlu yani.
Kocasının Ailenin hiç birşey yapmadığınıda kendisi söylüyor zaten.Boşu boşuna aslında herşey iyiyken kötü yapıcak böyle giderse.Bende yazdıklarına bakarak yorumluyorum zaten haksızlık yapmak istemem.
 
Ama bilerek isteyerek evlenmissiniz, kendiniz söylüyorsunuz, bu kadar para verip kirada oturamazdım diye. Zaten aileside iyi insanlarmış rahatsız etmiyorlarmış daha ne istiyorsunuz anlamadım ki.
Madem sizin aileniz size güzel bir ev verseydi yanlarından ayrılmasaydinız? Veya kiraya çıksaydiniz? Ayrica 120 km uzaklik uzaklık mi ya. Yapmayın. Sağlıklı düşünemiyorsunuz bence
 
Son düzenleme:
Evet ailenden ayrılmak kolay degil zor birşey alışmak biraz zaman alıyor ama böyle saçma triplerede girilmez ama o hep ailesiyle içli dışlı görüşuyor ben görüşemiyorumsa oda görmemeli goruşmesini istemiyorum bu ne kadar saglıkli bir düşünce tarzı?Ailesi aramıyor gelmiyor diye eşmi suçlu yani.
Kocasının Ailenin hiç birşey yapmadığınıda kendisi söylüyor zaten.Boşu boşuna aslında herşey iyiyken kötü yapıcak böyle giderse.Bende yazdıklarına bakarak yorumluyorum zaten haksızlık yapmak istemem.
Konudaki onceki mesajlarima bakin ben de sizin gibi dusunuyorum. Sadece yeni evli olduklari icin bu kadar sert cikilmasini dogru bulamadim, uzuldum yani daha yasi cok kucuk.



Kizcagiz haksiz, ailesi de ilgisiz, gariban kayin ailenin de hakki yeniyor ama duzeltilmeyecek seyler degil bunlar.
 
tam olarak böyle değil bence, ben çok fazla gururlu ve adaletten yana biri oldum hep hayatımda, buda bana hep dert oldu, benim bu evlilik için ailemle görüşemem hayatımdaki birçok şeyi onun için değiştirmem ama onun düzeni değişmeden evliliğe katılması beni rahatsız etmiş adil gelmemiş olabilir.

Ailen seninle görüşmek istemiyorki. 3 hafta normal bir aile hiiiç görüşmeden duramaz yeni evlendirdikleri kızlarıyla. Merak bile etmemişler.

Sen sırf evlenip, ailenin evinden çıkmak için, bu evliliği yapmışsın. Büyük ihtimal gelirin, maddi birikimin yok. Ama bu insanlar sana katlandıkları için bir şükür namazı kıl. Bu kadar insan sana yanlış yaptığını söyledi. Hala anlayamıyorsun, işine gelmiyor.

Ya bu insanları alttan alırsın, ya da boşanırsın bu gidişle. Ama bu yaptığın kavgalarla kusurlu taraf olduğundan nafaka alamazsın artık haberin olsun.
 
malesef ilk evliliğin 15 gün boyunca 4-5 aile cümbür cemaat bi ailede geçtiği için evliliği deneyimleme fırsatım olmadı, bu tarz ilişkilere yabancıyım ve küçüktümde. mesafeli olmak benim normalim, ben bireyselliği yalnızlığı sevdim her zaman, ailemde öyle mıç mıç olmadı hiç. boşanmak söz konusu bile olamaz bu konuyla nasıl başa çıkabilirim onu düşünüyorum, bu bir boşanma sebebi olabilir mi? bu kadar kolay vazgeçecek değilim aşkımdan ve emeklerimden. ama biraz duygularımı belli etmemeye çalışmam lazım heralde bazen o şeyi istemesem de yalandan gülmeliyim.

Evliliğin 15 gün sürmesi de hiç normal değil yani. bırakın boşanma kararını vermeyi insan 15 günde kendine gelemez.
 
14 katlı binanın en üst katındayım, kayınvalidem alt katta yaşıyor, ailem ise 120 km uzakta.

niye yakın oturdunuz derseniz evleri var kiraya para vermek istemedik, birde evi baştan dayayıp döşeyince bize cazip geldi. bu güzellikte bir evde 30 bin lira kiradan aşağıya oturamayız.

tam olarak böyle değil bence, ben çok fazla gururlu ve adaletten yana biri oldum hep hayatımda, buda bana hep dert oldu, benim bu evlilik için ailemle görüşemem hayatımdaki birçok şeyi onun için değiştirmem ama onun düzeni değişmeden evliliğe katılması beni rahatsız etmiş adil gelmemiş olabilir.

Ev eşinize veya ailesine ait. Siz aktif olarak çalışıyor musunuz, yazmamışsınız. Bir başka yerde kira vermek istemediğiniz için aile evinde oturmayı tercih eden sizsiniz.

Eşinizin düzeninin değişmemesi sizi rahatsız ediyorsa; ailelerden yardım ve destek almayıp, ikiniz el ele verip yeni bir düzen kurabilirdiniz. Hâlâ geç değil çok istiyorsanız, evi bugün boşaltın; eşinizin aileside kiraya verip, küçük çocuklarına ve kendilerine ek gelir olarak kullansınlar.
 
tam olarak böyle değil bence, ben çok fazla gururlu ve adaletten yana biri oldum hep hayatımda, buda bana hep dert oldu, benim bu evlilik için ailemle görüşemem hayatımdaki birçok şeyi onun için değiştirmem ama onun düzeni değişmeden evliliğe katılması beni rahatsız etmiş adil gelmemiş olabilir.
Ben buna katılıyorum ya. Çok haklısın. Bence de sinir bozucu.. Bi de eşin gini tipler ailesinden uzakta duramaz. Ailemi özlüyorum filan derler.

Haklısın ama zamanlaman yanlış. Bunu evlenmeden önce düşünmeliydin.
 
Ev eşinize veya ailesine ait. Siz aktif olarak çalışıyor musunuz, yazmamışsınız. Bir başka yerde kira vermek istemediğiniz için aile evinde oturmayı tercih eden sizsiniz.

Eşinizin düzeninin değişmemesi sizi rahatsız ediyorsa; ailelerden yardım ve destek almayıp, ikiniz el ele verip yeni bir düzen kurabilirdiniz. Hâlâ geç değil çok istiyorsanız, evi bugün boşaltın; eşinizin aileside kiraya verip, küçük çocuklarına ve kendilerine ek gelir olarak kullansınlar.
Iııh olmaz hem karnım doysun hem pastam dursun🧿
 
Son düzenleme:
tam olarak böyle değil bence, ben çok fazla gururlu ve adaletten yana biri oldum hep hayatımda, buda bana hep dert oldu, benim bu evlilik için ailemle görüşemem hayatımdaki birçok şeyi onun için değiştirmem ama onun düzeni değişmeden evliliğe katılması beni rahatsız etmiş adil gelmemiş olabilir.

Yanlız sergilediğiniz davranışların adaletle hiç ilgisi yok. Siz kıyası almayı adalet sanmışsınız.
 
Ailen seninle görüşmek istemiyorki. 3 hafta normal bir aile hiiiç görüşmeden duramaz yeni evlendirdikleri kızlarıyla. Merak bile etmemişler.

Sen sırf evlenip, ailenin evinden çıkmak için, bu evliliği yapmışsın. Büyük ihtimal gelirin, maddi birikimin yok. Ama bu insanlar sana katlandıkları için bir şükür namazı kıl. Bu kadar insan sana yanlış yaptığını söyledi. Hala anlayamıyorsun, işine gelmiyor.

Ya bu insanları alttan alırsın, ya da boşanırsın bu gidişle. Ama bu yaptığın kavgalarla kusurlu taraf olduğundan nafaka alamazsın artık haberin olsun.
hanımefendicim 3 haftada tabiki görüştük telefonda birkaç dakikalık konuşmalarımız oldu ama annemin konuşmadan kastı saatler süren görüntülü konuşmalar bende tam olarak o beklentisini karşılayamadım için malum moral bozuk, misafir geliyor, evde çatışmalar mevcut, eşim çalışmıyor evde dibimde hep derkeeen annemle o samimi konuşmaları yakalayamadık yabancı gibi birkaç dakikalık konuşmalarla geçiştirdim. 3. hafta da evimize misafir geldiler zaten bizden uyuz bulaşıp gittiler bu seferde 'hiç konuşamadık doğru düzgün konuşsaydık kaşınıyorum deseydin ben uyuz olmuşsun derdim' vs diye tribe girdi konuşmuyor hala benle. burda çok mutluyum onun pabucunu dama attım falan sanıyor heralde bilmiyor neleri dert edyorum.
 
2 aylık evliyim, 26 yaşındayız, 2. evliliğimi yaptım (ilki 21 yaşında 15 gün sürmüştü), eşimin ilk evliliği, bunalımdayım.
konu eşimin ailesine olan aşırı düşkünlüğü. ailesinde baba rolünü üstlenmesi ve 7 kardeşine karşı kendini manevi olarak yakınlık sorumluluğu hissetmesi.

sürekli onlara karşı sorumlu hissetmesinden dolayı tartışıyoruz, 2 aydır belki 10-15 kez ailesi bu evde bulundu çeşitli sebeplerden ötürü.
hayırlı olsuna akrabaları geliyordu, kayınvalidem ve eşimin kardeşleri de bizde oluyordu. bir sebepten ötürü bu evde oluyorlar.
14 katlı binanın en üst katındayım, kayınvalidem alt katta yaşıyor, ailem ise 120 km uzakta.
bazen kendimi enayi gibi hissediyorum, ben ailemi göremiyorken o ailesini hergün görüyor, benim ailem daha 1 kez evime gelmişken onun ailesi defalarca kez oturmaya geldi. bu canımı çok sıkıyor, sanki ağaç kavuğundan çıkmışım benim ailem yokmuş gibi sürekli onun ailesiyle yakın olmak canımı acıtıyor. ailemi terkedip, başka aile transfer olmuş gibi hissediyorum. ve tek kız evladıyım, ailem benden sonra çok eksik kaldı, annemse evliliğimin ilk 3 haftası onu hiç arayamadım görüntülü konuşamadık diye bana küstü, arayamadım çünkü eşimle çok kavga ediyorduk ve neredeyse gün aşırı eve misafir geliyordu, annem bunları bilsin istemedim çünkü huzursuz olurdu ve eşim gözünden düşerdi.

kardeşleri evlendiğimiz ilk günden beri hergün eve bir bahaneyle geliyordu (3 küçük kardeşi var 6-8-11 yaşlarında). ilk günler sinir krizleri geçirdim hep böylemi olcak diye birini gönderiyorum öteki kapıyı çalıyor, eşim çocuklara anlayışlı olmam gerektiğini söyledi bende onlara hep hoşgörülü olursam alışamazlar diye bi süre sonra çocuklara sert tavırla buraya gelmemeleri gerektiğini söyledim. bu şekilde çocukları alıştırdım artık ailesi gelmeden gelmiyorlar. aileme karşı çektiğim vicdan azabı bir yana dursun, eşimin ailesini kardeşlerini gerçekten çok seviyorum hepsi o kadar iyiler ki, şimdiye kadar her süreçte kayınvalidem, kayınbabam ve büyük kardeşleri bizim için çok çaba veriler maddi olarak. kayınvalideme resmen hayranım hergün yemek gönderir, davet etmeden gelmez, çocuklarada bunu öğretiyor ama çocuklar dinlemiyordu, tüm derdimi sıkıntımı onunla paylaşırım şimdiye kadar tek bir kelimesi bile rahatsız etmedi kalbimi kırmadı, boşanmış olma durumuma kucak açtı, yani ailesi aşırı iyidir ama yinede bukadar yakın olmak beni rahatsız ediyori rahatsız olduğum içinde vicdan azabı çekiyorum haketmiyorlar diyorum. eşim dün kuzenlerim gelsin okey oynayalım dedi, geçen hafta burdalardı yine oynadınız bu kadar sık istemiyorum dedim diye
Eşini seviyorsun, ailesini sevmişsin, evini sevmişsin. Evlenmeden önce bu adamla tanıştınız, konuştunuz, bir şeyleri kararlaştırıp evlendiniz. Şimdi niye onca kavgalar 2 ayda? Adam "Senin ailene gitmedikçe benim ailemle de görüşmeyiz. İlk ay normalde ev ziyareti yapılır, insanlar hediye getirir, tanışma kaynaşma olur falan ama merak etme seni ihmal etmek istemediğimden kimseler gelmesin diye uyarırım. Ailemi sevmek de suç biliyorum, onlarla ilgilenmeyi bırakacağım. Bize sormadan gelip gitmezler ama ben yine de uyarayım da bundan sonra hayatta bir karım var ötesini tanımam diyeyim. Böyle lüks ve konforlu evde kalmak yerine de kabul ettiğin halde gidip de kiraya çıksak bütün akşamları seninle geçiririz, sen de bütün gün yalnız kalırsın ama hiç değilse bütün akşam seninleyiz işte daha ne." falan mı deyip sizi kandırmıştı? Almanya konusunda da adam kendince bir hayal kurmuş ve sizinle paylaşmış. Buna boğazına dizer bir şekilde cevap vermenize gerek yoktu. Ki ortada daha pek belli bir şey bile yok. Ailesi yurtlarını, düzenlerini bırakıp bilmediği ülkeye dil bilmez, iz bilmez bir halde gitmek ister mi o bile belli değilken onun da kavgasını yapmışsınız. Tebrik ediyorum. Ikiniz de ailelerinize düşkünsünüz bunu bir kabul edin. Daha birbirinize, evliliğe, evinize, yeni bir düzene vs alışma sürecindesiniz. Bunu da kavgalarla geçirmemenizi tavsiye ederim daha 2 ayda. Bir şeyleri güzelce talep edebilir, reddedebilir ve konuşabilirsiniz. Kayınvalidenize de her şeyinizi anlatmamanızı tavsiye etmem. Özellikle de özel hayatınızı ve eşinizle olan sıkıntılarınızı.
 
Onlarda pek normal gelmiyor bana. Ayrıca onların hayatı çok farklı. 10 defada evlenip boşansalar onları çok etkileniyor. Bu yüzden bu kadar kolay karar veriyorlar boşanmaya.

Şaka yapiyorum tatlım zaten tek kişi ile ömür mü geçer demisti Hande aplamm biliyor konuşuyor aplamm 🤣🤣🤣
 
Back