Kendimizi değersiz hissettiren bir erkeğin ardına düşmeyen, sevse de gururu için dönüp arkasına bakmayan biz kadınlar, küçücük aklınla ima ettiğin gibi teselliyi kucak kucak dolaşmakta aramıyoruz. Üzülüyoruz, kederleniyoruz ve hatta acı çekiyoruz. Terapi alıyor, arkadaşlarımızdan destek istiyoruz. En az hasarla süreci atlatmaya çalışıyoruz. Atlatıyoruz da. Normallesince de hayatımıza yeni birini aliyoruz. Kimimiz de süreç uzun kimimiz de kısa sürüyor ama kendimize saygımızı kaybetmiyoruz. Onurlu ve dik duruyoruz. Hatta bazen o kadar vasatlasiyoruz ki sezon sezon dizi izleyenlerimiz bile olabiliyor. Ama asla eski sevgililerimizden ne aşk ne de para dilenmiyoruz.
Siz daha fazla yazmayın bence. . Yazdıkça saçmalıyorsunuz... varlığınıza anlam katmak için erkeksiz kalamadiginiz çok açık zira... Bunu da burada duruş sahibi olan kadınlara çamur atarak aklamaya çalışmayın...
Kucaktan kucağa geziyormuş kadınlarda.
Vasat değilmiş dizi izlemezmiş de...
Heeee sen yapış bırakma adamı.. .
Adam Kral Hüseyin anladıkta, sizden bir prenses Süreyya olmaz...