- 22 Kasım 2010
- 11.112
- 19.530
-
- Konu Sahibi TheQueeninthenorth
- #21
ah bir devrolsa....önümüzde kritik bir ay bunu öğrenmek için...
2,5 ay olmuş üstüme bir şey alamadım demişsiniz almayın
Herkes borç ile evleniyor artık ay sonunda kalan son 5 tl bölüşülüyor
Haklısınız hesaplar bozulmuş maaş olmayınca ama biraz sıkın dişinizi tasarruf politikası ile avansı bitirin şirket de devrolursa sorun çözülür
Önceden sadece kendi ihtiyaçlarını karşıladığın için doğal olarak ev idaresine alışkın değilsin
Bu yüzden bunaldın bence
Yadırgamıyorum çünkü bende öyleydim
Oturup bir plan çıkarabilirsin
Ne kadar borç var nereye ne zaman yatacak
Elinize min-max ne kadar para geçiyor
Kalan parayı ay içinde ona göre düzenlersin yada kalmıyorsa bile kart kullanımını
Planlı bir şekilde hareket etmek ilk başta hepsini birden görünce zor gelsede sonra rahat ettiriyor
2.5 ay gerçekten çok erken sabırlı olmaya çalış
İyi yönlerini düşün evlilğinin
Borçlar hayatını zindan etmiş gibi davranma eşinede yansıtma
Ödenmeyecek miktarlar değil tahminimce
Sadece biraz zaman
Canım aldığınız para gayet iyi ve bence size yeter diye düşünüyorum. Sen fazla abartıyorsun. Benim kiram 1200 , aidatım 100 TL ve her ay en az 150 TL elektrik su toplam geliyor. (Merkezi olduğu için) ve sırf bu ay bizim binaya (20) daireli , 10 bin TL doğalgaz borcu gelmiş , ancak her şeye rağmen şükrediyorum .
Biz de sizin gibi kimseden yardım almadık , üstelik arabamız da yok . ve 4 tane kredimiz var. Sizin kadar para da girmiyor eve. Ama dediğim gibi önemli olan şükretmek . Benim bi eksiğim yok çok şükür. Bence senin de olmamalı.
Eğer çok zorlanıyorsanız daha uygun bir eve çıkın. 1+1 yeter de artar size. 2 buçuk ayda bu sitem çok yanlış. Zaman verin birbirinize, sabır her şeyin ilacıdır.
İlk başta korkutucu ama emin ol çok işe yarıyor oturup beraberce hazırlayıneşim de aynısını diyor inan. gel bir gelir gider tablosu çıkaralım diyor ama giderleri yazmak ağır geleceği için ynaşmıyorum
borçlarımız aşırı değil öyle, kredi kartını bir azaltabilsek düzene girecek aslında. ama istediğim gibi harcayamamaya hala alışamadım, bu koyuyor.
ben evleneli 5 sene olacak halen borç ödüyoruz napıyım kendimi mi öldürüyüm
sadece eşim çalışıyor sizin birinizin aldıgı maaşı alıyor
bu kadar kısa zamanda isyan etmen şımarıklık geldi bana
Bence esinizle omuz omuza verince tüm zorluklar atlatilir. Eşinizin is durumu bir netlik kazansın ona göre bir yol cizersiniz. Allah büyük.bu sıkıntılı zamanlarda biraz düğün altinlariyla atlatmaya çalışsaniz?
İyi de kötü durumdasiniz.iyi mal kötü gün içindir. Esiniz bir düzen kurunca yeniden biriktirsiniz. Esiniz size daha çok saygı duyar.onlara dokunmak istemiyorum çünkü ilerde araba veya ev almak niyetindeyim. onlar da giderse hiçbir şeyimiz kalmaz.
kesinlikle haklısın. bu kadar erken bunalmamın sebebi bu zamana kadar para sıkıntısı çekmememden kaynaklanıyor. her zaman kişisel harcamaları fazla olan biri oldum. üst baş kozmetik gezme yeme içme vs...Bunları kısmak zor geliyor itiraf etmek gerekirse. Belki başkasına şımarıklk gibi gelecek ama inanın alışılan şeylerin dışına çıkmak hiç kolay olmuyor...eşime yansıtmamaya çalışıyorum dediğim gibi. onın canı da yeterince sıkılıyor zaten.
O zaman yapacak bir şey yok. Borçlar bitene kadar böyle devam edecek. Kendi kendinizi dolduruşa getirmeyinben de eşim de bunu istemedik. eşimin ailesi yemekli gösterişli bir düğün yapacağız diye tutturdular. eşe dosta karşı ayıp olurmuş çevreleri varmış vs vs...bir sürü sebep saydılar ve abisi de o sıra yeni işten çıkmıştı, tazminatını almıştı. düğünün tamamını o karşıladı. altın takıldı ama onları borç için bozmak istemiyorum. ilerde ev peşinatı veya araba için saklıyorum.
evlenirken nediyoruz iyi gunde kötu gunde hastalikta saglikta diyoruz elvet bugunler gececek canim birbirinize sikica kenetlenirseniz her sey yoluna girerEvleneli yaklaşık 2,5 ay oldu fakat borçlardan hiçbir şeyin tadını çıkaramıyoruz. Ben öğretmenim, eşim de özel bir şirkette çalışıyor ancak şirketi şu anda batma noktasında ve evlendiğimizden beri doğru düzgün maaş alamıyor. Zaten sıkıntımızın sebebi de bu. Normalde benim de eşimin de maaşlarımız 3 bin tl. Ancak eşim düğün öncesi 6 bin tl avans çekti ve maaşından 6 ay boyunca 1000er tl kesinti oluyor. Yani 2bin tl alması gerekiyor ancak bi 800 tl veriyorlar, bi 500tl. zamansız zamansız. içerde bir maaşı duruyor. Borçlarımız eşya taksidi, kira, kredi kartı ve aidat. Kira zaten 1100tl, 190 tl de aidat veriyoruz. Kredi kartı dönem tutarı 800-900 tl gelir ortalama ancak bu ay 1250 tl ödedim ve resmen göçtüm. Gerisi de eşya borcuna gidiyor ve bize resmen geriye hiçbir şey kalmıyor.
Evimizin iğnesinden ipliğine kadar herşeyini biz yaptık, o yüzden önümüzdeki 2 sene bayağı borç ödeyeceğiz. Fakat eşimin böyle düzensiz maaş alacağını ve hatta işini kaybedebileceğini (şirketini başka bir şirketler grubu satın alabilir, eğer böyle olursa maaşlar düzene girecek. fakat iflas etme durumu da var. hrşey ocakta belli olacak.) hiç hesaba katmamıştık. Eğer işten çıkarsa ne yaparız bilmiyorum. Eşimin ailesinin maddi durumu kısıtlı, onlardan yardım alamıyoruz. Benimkilerden de öyle. Yardım alamadığımız gibi eşimin işten çıkarılan abisinin kredi kartı taksidi ödemesine yardım ediyoruz her ay 300-400 tl civarı. Buna karşı çıkmamamın sebebi düğünümüzü abisinin kıdem tazminatıyla yapmış olması.
Çok daraldım, çok bunaldım. Bu zamana kadar maaşıyla istediğini almış, kafasına göre yaşamış, harcamalarında kısıtlamaya gitmesine gerek kalmamış biriyim. Evlendiğimden beri ne gönlümce üstüme başıma bir şey alabiliyorum, ne de canımın çektiği yiyecekleri. Sinemaya gitmeden önce dahi kırk kere düşünür olduk. Borçlardan sonra elimize resmen hiçbir şey kalmıyor, kred kartıyla geçiniyoruz. Çok mutsuzum. Eşime yansıtmamaya çalışıyorum çünkü biliyorum ki hiçbiri onun elinde değil. Çok çalışkan biri normalde, şirketin en iyi elemanlarından. Fakat işindeki bu belirsizlik ve maaşını alamamak onu da çok yıpratıyor. İşten çıkarsalar kıdem tazminatı ödemesi için bile çok bekleyeceğiz. Ama devamlı içten içe onun ailesini biz evlenirken daha fazla yardımcı olamadılar diye suçluyorum. Evet bilerek evlendim. Ama devamlı şu anda bekar olsam param fazla bile kalırdı, canımın istediği gibi yaşar üstüne biriki yapardım diye düşünürken buluyorum kendimi. Sanki 7 senedir aşık olduğum adama kavuştuğum için şükreden ben değilmişim gibi...Evliliğin ilk yıllarında normaldir, geçer vs gibi teselli cümleleri duymaya ihtiyacım var sanırım...
Evleneli yaklaşık 2,5 ay oldu fakat borçlardan hiçbir şeyin tadını çıkaramıyoruz. Ben öğretmenim, eşim de özel bir şirkette çalışıyor ancak şirketi şu anda batma noktasında ve evlendiğimizden beri doğru düzgün maaş alamıyor. Zaten sıkıntımızın sebebi de bu. Normalde benim de eşimin de maaşlarımız 3 bin tl. Ancak eşim düğün öncesi 6 bin tl avans çekti ve maaşından 6 ay boyunca 1000er tl kesinti oluyor. Yani 2bin tl alması gerekiyor ancak bi 800 tl veriyorlar, bi 500tl. zamansız zamansız. içerde bir maaşı duruyor. Borçlarımız eşya taksidi, kira, kredi kartı ve aidat. Kira zaten 1100tl, 190 tl de aidat veriyoruz. Kredi kartı dönem tutarı 800-900 tl gelir ortalama ancak bu ay 1250 tl ödedim ve resmen göçtüm. Gerisi de eşya borcuna gidiyor ve bize resmen geriye hiçbir şey kalmıyor.
Evimizin iğnesinden ipliğine kadar herşeyini biz yaptık, o yüzden önümüzdeki 2 sene bayağı borç ödeyeceğiz. Fakat eşimin böyle düzensiz maaş alacağını ve hatta işini kaybedebileceğini (şirketini başka bir şirketler grubu satın alabilir, eğer böyle olursa maaşlar düzene girecek. fakat iflas etme durumu da var. hrşey ocakta belli olacak.) hiç hesaba katmamıştık. Eğer işten çıkarsa ne yaparız bilmiyorum. Eşimin ailesinin maddi durumu kısıtlı, onlardan yardım alamıyoruz. Benimkilerden de öyle. Yardım alamadığımız gibi eşimin işten çıkarılan abisinin kredi kartı taksidi ödemesine yardım ediyoruz her ay 300-400 tl civarı. Buna karşı çıkmamamın sebebi düğünümüzü abisinin kıdem tazminatıyla yapmış olması.
Çok daraldım, çok bunaldım. Bu zamana kadar maaşıyla istediğini almış, kafasına göre yaşamış, harcamalarında kısıtlamaya gitmesine gerek kalmamış biriyim. Evlendiğimden beri ne gönlümce üstüme başıma bir şey alabiliyorum, ne de canımın çektiği yiyecekleri. Sinemaya gitmeden önce dahi kırk kere düşünür olduk. Borçlardan sonra elimize resmen hiçbir şey kalmıyor, kred kartıyla geçiniyoruz. Çok mutsuzum. Eşime yansıtmamaya çalışıyorum çünkü biliyorum ki hiçbiri onun elinde değil. Çok çalışkan biri normalde, şirketin en iyi elemanlarından. Fakat işindeki bu belirsizlik ve maaşını alamamak onu da çok yıpratıyor. İşten çıkarsalar kıdem tazminatı ödemesi için bile çok bekleyeceğiz. Ama devamlı içten içe onun ailesini biz evlenirken daha fazla yardımcı olamadılar diye suçluyorum. Evet bilerek evlendim. Ama devamlı şu anda bekar olsam param fazla bile kalırdı, canımın istediği gibi yaşar üstüne biriki yapardım diye düşünürken buluyorum kendimi. Sanki 7 senedir aşık olduğum adama kavuştuğum için şükreden ben değilmişim gibi...Evliliğin ilk yıllarında normaldir, geçer vs gibi teselli cümleleri duymaya ihtiyacım var sanırım...
Mecbur mu insanlar evlenirken düğün yapmaya? 1-2 gece milleti eğlendirmekten başka ne işe yarıyor düğün? Zaten evlenen insanlar eşya borcuna falan giriyor, bir de millet göbek atsın diye düğün yükünün altına da girince insanlar belini doğrultamıyorlar. "Düğün olmak zorunda"cılar bunu göz önünde bulunurmalı bence.