Ay benim yerimde olsanız çıldırısınız kesin. Benim yemeklerimi herkes çok beğenir. Evlenmeden önce iş okul derken hiç mutfağa girmişliğim yoktu. Ilk zamanlar yemeklerimi yiyen kişiler. Çikom yani senin böyle yemek yapacağını hiç düşğnmezdik derlerdi.
Mesela komşum bende olur bazen eşimi ararım yada eşim arar çiğ börek yada mantı yada dolma ister ben tamam der ve işe koyulurum. Komşum beni izler ahanda böyle
Kendisi 17 yıllık evli. Nasıl yani der şimdi mantımı yapacaksın bu saatte. Evet derim . Valla senin kocan çok şanslı der. Sonra eşim geldi tabi o yemekten bir tabak göz hakkı komşum a yollarım.
Eşimin sofrada tepkisi bişeyi eksik bunu bişeyi. Tek eksik olan benim kafasına tavayı geçirmemiş olmam.
Okadar özenerek yemek yapıyorum yine yaranamıyorum. Arkadaşlar gelir yada misafir donatırım sofrayı gelir bide demezmi zaten bana hiç yapma böyle.
Ya sen adamdan yemek yapma aşkımı bırakıyorsun. Sebze yemeği yaparım laf eder. Neymiş sevmiyor muş işyerinde çok kötüymüş. Yahu tabuldotabuldot yemekle bir mi bu bir tadına bak. Zar zor koyarım tabağına utanmadan ikinciyi ister. Şimdi belliki ben bu yemeği iyi yapıyorum ama bidaha aynı yemeği yaptığımda aynı olay baştan yaşanıyor.
Sen kocanı öpte başına koy şekerim