- 14 Mart 2010
- 7.915
- 6.829
- 723
Merhaba arkadaslar,
Sizlerle birseyler paylasmak istiyorum olaylara objektif bir bakis acisi daha dogrusu istedigim.
Ben 22 yasinda, meslek sahibi calisin bir insanim yurtdisinda yasiyorum ve bu yaz sözlendim. Sözlüm ise Türkiye´de yasiyor ve 24 yasinda. Suan calismiyor Marta basliyacak zaten sezonluk bir is yaptigi icin senede 3 - 4 ay evde oluyor.
Yalniz kendisi cok zor bir insan. Hersey kendisi istedigi gibi olsun istiyor. Ve asiri kiskanc. Hicbir yere gitmememi disari dahi cikmamami istiyor. Net yasak. Bunun karsiliginda kendisi bana bu zamana kadar nereye gittigini söyleyen bir insan degildir. Sabahlara kadar disirida arkadaslariyla takilir ve sonradan ögrendigim ki arada diskoya gidiyormus ve iciyor. Bunlari ögrendikten sonra sen böyle diskoya gidipte icersen biter dedim. Bu konuda anlastik ve yolumuza devam ettik.
Ve bana "ben senden üstünüm", "Sen yaparsan bende yaparim diye düsünüyorsan yaniliyorsun" diye kac kere dedi, yani onun anlayisina göre o suanda bekar bir erkek ve yapar.
Bastan beri ondan öne gelen bir ilgisizlik var aramizda. Bugüne kadar beni dogru dürüst aramis degil ki istemiyorumda hatta rahatsiz oluyorum cok yaziyor ona diye kac kere onada söyledim bunlari zaten ama ne biliyim bi bayramda yilbasinda arayabilir?? Ne mesaj yazar nede askim seni cok özledim bi nette gir seni göreyim der. Bana ufak bir hediye almis degil. Ki ihtiyacim yok ama hevesleniyor insan. Dogum günümde bile arayip bi mesaj yazmadi ertesi gün ben aradim o zaman kutladi. Ayda yaklasik 200 250 tl gibi bi telefon hesabi öderim her ay. Hatta her gün aramasam surat yapardi bana basta. Cogu zaman ben 20 30 kere aradigimda acardi. Hatta daha cok aradigim bile olurdu. Hep mesgule atardi. Disarda olurdu acmazdi, yaninda biri olurdu acmazdi. Bir kere iyi hatirliyorum dislerimden ufak bir operasyon gecirmistim o gece ben acilar icinde kivranirken bi kere olsun acmadi sonradan söyledigine göre onu yaklasik 300 kere aramisim sabaha kadar telefonu kapanana kadar aramistim. Deliymisim diyorum simdi.
Ben ondan birsey istedigimde (ki asla maddi birsey istemedim dille bile getirmem) bana yalnizca sunlari söyledi durdu "Evlendikten sonra". Inandim, güvendim zamaninda. Sonra o güven yikildi. Facesinde eski kiz arkadasi ekliydi o kadar sil dememe ragmen silmedi. Daha 2 ay önce sildi. Birde umrunda degilmis diyor beni düsünüpte silemiyor.
Sözden sonraki 2 ay benim icin cok zor gecti. Ben yurtdisina döndükten bir hafta sonra basladi hersey. Artik bana ne askim, canim, gibi laflar söylerdi. "Önce hak et", "Sen önce kendine ceki düzen ver sonra bekle benden bunlari" "sen böyle olmaya devam edersen biter" "Böyle olucaksa yüzügü atarim" bu gibi cümlelerle savasmak zorunda kaldim. Dedigim gibi hicbir yere gitmemi istemiyordu hep bu sorun oldugu icin bana söyle yaparsan biter diye tehdit edip duruyordu. Ben sakinlestirmek zorunda kaliyordum. Yani ne dese yapiyordum, hani seviyordum ya, hani o olsun gerisi önemli degildi ya ama öyle degilmis iste. Bir yuva kurmak icin sadece sevmek yeterli degilmis. Aslada olmayacak...
Yazda istemeye geldiler. Onun memleketiyle benim memleketimin arasi 8 saat yol. Iki kere geldiler. Bir isteme icin bir söz icin. Aileler hic tanismiyor. Ilk defa bu yaz görüsüldü. Babam bana o gün cok tepkili davrandi. Bilmiyordu ve gelecekleri gün ögrendi cok zor günler gecirdim ama konuya fazla girmek istemiyorum dogrusu. Annesi ve babasi o ilk aksam hemen söz yapmak istediler. Ailem olmaz dedi. Bir hafta sonra geldiler söz kesildi. Zorda olsa ailem beni kiramadigi icin yapildi.
Sözde biz bohcamizi verdik onlar bize birsey vermediler bi yüzük ve tektas takildi bende onun yüzügünü almistim. Neyse bunlar önemli seyler degil aslinda ama insana dokunan seyler. Iki bayram gecti ne kendi ne ailesi bir gönderdiler. Ki kendisi bana daha ondan israrla istememe ragmen kac kere söylemem ragmen söz fotoraflarimizi göndermedi.
Son zamanlarda bana iyice kötü davraniyordu. Hakaret anlaminda degil. Ama bir yabanciymisim gibi. Agizindan güzel seyler duymak icin can atiyordum biliyordu. Durmadan beni ayrilikla tehdit etti. Bir gün yine aynisi oldu. Ve ben birsey demedim yani ayrildik. Birakip gitti. Verdigi tüm sözleri, kendini, beni hice sayarak gitti. Iki gün sonra pisman oldu. Hic aramayan adam aradi sordu. Bir aylik gel git döneminden biraz burnu sürtükten sonra baristik.
Suanda söyle bir durum söz konusu. Ailem istemeye geldikleri ve söz aksami onun önce askere gitmesini ve o dönem isimi sabitleyecegimi istedileri (suanda kadroluyum o zaman degildim ve kesinde degildi) dugunun daha sonra olabilecegini söyledi. Ailesi "Tamam biz oglumuzu askere gönderecegiz" dediler. Simdi ise kendisi bu dugunun olacaksa yazda olmasini istiyor. Olacaksada bu yaz olucakmis. Benim ailemle olan durumumu neler yasadigimi kendi biliyor ailemin önce askere gitmesini istediginide biliyor ama zora sürüyor herseyi. "Ailem sözvermis olabilir ama kimse bana birsey sormadi" diyor.
Bana ya ailen ya ben diyor yani. Bende ailemin rizasini alalim gec olsun ama güzel olsun ben onlarin ahini almak istemiyorum dedigimde. Sonra affederler diyor ya. Birde hic düsünmüyor ben suan ailemi biraksam. Herseyle vize ile ev tutmayla yalniz ugrasicam. O buraya gelene kadar tek basimami yasiyacagim????
Zaten ona olan güvenimi yikmisti simdi yerle bir oldu. Sogudum ona karsi cok sogudum. Aileni dinleyeceksen olmaz diyor. Ki kendi benim ailemi bi kere bile nasilsiniz diye aramis sormus degil. Ailesi aradi 2 kere evde yoklardi annemler niye tekrar aramadiniz siz geri aramadikca ben aramam diyor. Ailen bizi ugrastirmak icin önce askerlik diyor diyor. Ama düsünmüyor benim ailem onu iki kere görmüs yerini yurdunu bilmez o ücüncü görüsmelerinde dugun isitiyor. Ben 2 yilimi niye bosa harcayim diyor. Üstelik okulunu bitirmedi yani 15 ay yapicak. 2 yil icin bir ömrü kenera atiyor. Bende bana bu fedakarligi yapmayan bir insanla olamam artik...
Kendine göre haklidir ama kendi ailesini zora sokmamak icin beni birakip gitti simdi benden yapmadigi göstermedigi özveriyi isityor. Ona sorsak cok sey yapmistir benim icin ama laftan baska yaptigida yok iste...
Sizlerle birseyler paylasmak istiyorum olaylara objektif bir bakis acisi daha dogrusu istedigim.
Ben 22 yasinda, meslek sahibi calisin bir insanim yurtdisinda yasiyorum ve bu yaz sözlendim. Sözlüm ise Türkiye´de yasiyor ve 24 yasinda. Suan calismiyor Marta basliyacak zaten sezonluk bir is yaptigi icin senede 3 - 4 ay evde oluyor.
Yalniz kendisi cok zor bir insan. Hersey kendisi istedigi gibi olsun istiyor. Ve asiri kiskanc. Hicbir yere gitmememi disari dahi cikmamami istiyor. Net yasak. Bunun karsiliginda kendisi bana bu zamana kadar nereye gittigini söyleyen bir insan degildir. Sabahlara kadar disirida arkadaslariyla takilir ve sonradan ögrendigim ki arada diskoya gidiyormus ve iciyor. Bunlari ögrendikten sonra sen böyle diskoya gidipte icersen biter dedim. Bu konuda anlastik ve yolumuza devam ettik.
Ve bana "ben senden üstünüm", "Sen yaparsan bende yaparim diye düsünüyorsan yaniliyorsun" diye kac kere dedi, yani onun anlayisina göre o suanda bekar bir erkek ve yapar.
Bastan beri ondan öne gelen bir ilgisizlik var aramizda. Bugüne kadar beni dogru dürüst aramis degil ki istemiyorumda hatta rahatsiz oluyorum cok yaziyor ona diye kac kere onada söyledim bunlari zaten ama ne biliyim bi bayramda yilbasinda arayabilir?? Ne mesaj yazar nede askim seni cok özledim bi nette gir seni göreyim der. Bana ufak bir hediye almis degil. Ki ihtiyacim yok ama hevesleniyor insan. Dogum günümde bile arayip bi mesaj yazmadi ertesi gün ben aradim o zaman kutladi. Ayda yaklasik 200 250 tl gibi bi telefon hesabi öderim her ay. Hatta her gün aramasam surat yapardi bana basta. Cogu zaman ben 20 30 kere aradigimda acardi. Hatta daha cok aradigim bile olurdu. Hep mesgule atardi. Disarda olurdu acmazdi, yaninda biri olurdu acmazdi. Bir kere iyi hatirliyorum dislerimden ufak bir operasyon gecirmistim o gece ben acilar icinde kivranirken bi kere olsun acmadi sonradan söyledigine göre onu yaklasik 300 kere aramisim sabaha kadar telefonu kapanana kadar aramistim. Deliymisim diyorum simdi.
Ben ondan birsey istedigimde (ki asla maddi birsey istemedim dille bile getirmem) bana yalnizca sunlari söyledi durdu "Evlendikten sonra". Inandim, güvendim zamaninda. Sonra o güven yikildi. Facesinde eski kiz arkadasi ekliydi o kadar sil dememe ragmen silmedi. Daha 2 ay önce sildi. Birde umrunda degilmis diyor beni düsünüpte silemiyor.
Sözden sonraki 2 ay benim icin cok zor gecti. Ben yurtdisina döndükten bir hafta sonra basladi hersey. Artik bana ne askim, canim, gibi laflar söylerdi. "Önce hak et", "Sen önce kendine ceki düzen ver sonra bekle benden bunlari" "sen böyle olmaya devam edersen biter" "Böyle olucaksa yüzügü atarim" bu gibi cümlelerle savasmak zorunda kaldim. Dedigim gibi hicbir yere gitmemi istemiyordu hep bu sorun oldugu icin bana söyle yaparsan biter diye tehdit edip duruyordu. Ben sakinlestirmek zorunda kaliyordum. Yani ne dese yapiyordum, hani seviyordum ya, hani o olsun gerisi önemli degildi ya ama öyle degilmis iste. Bir yuva kurmak icin sadece sevmek yeterli degilmis. Aslada olmayacak...
Yazda istemeye geldiler. Onun memleketiyle benim memleketimin arasi 8 saat yol. Iki kere geldiler. Bir isteme icin bir söz icin. Aileler hic tanismiyor. Ilk defa bu yaz görüsüldü. Babam bana o gün cok tepkili davrandi. Bilmiyordu ve gelecekleri gün ögrendi cok zor günler gecirdim ama konuya fazla girmek istemiyorum dogrusu. Annesi ve babasi o ilk aksam hemen söz yapmak istediler. Ailem olmaz dedi. Bir hafta sonra geldiler söz kesildi. Zorda olsa ailem beni kiramadigi icin yapildi.
Sözde biz bohcamizi verdik onlar bize birsey vermediler bi yüzük ve tektas takildi bende onun yüzügünü almistim. Neyse bunlar önemli seyler degil aslinda ama insana dokunan seyler. Iki bayram gecti ne kendi ne ailesi bir gönderdiler. Ki kendisi bana daha ondan israrla istememe ragmen kac kere söylemem ragmen söz fotoraflarimizi göndermedi.
Son zamanlarda bana iyice kötü davraniyordu. Hakaret anlaminda degil. Ama bir yabanciymisim gibi. Agizindan güzel seyler duymak icin can atiyordum biliyordu. Durmadan beni ayrilikla tehdit etti. Bir gün yine aynisi oldu. Ve ben birsey demedim yani ayrildik. Birakip gitti. Verdigi tüm sözleri, kendini, beni hice sayarak gitti. Iki gün sonra pisman oldu. Hic aramayan adam aradi sordu. Bir aylik gel git döneminden biraz burnu sürtükten sonra baristik.
Suanda söyle bir durum söz konusu. Ailem istemeye geldikleri ve söz aksami onun önce askere gitmesini ve o dönem isimi sabitleyecegimi istedileri (suanda kadroluyum o zaman degildim ve kesinde degildi) dugunun daha sonra olabilecegini söyledi. Ailesi "Tamam biz oglumuzu askere gönderecegiz" dediler. Simdi ise kendisi bu dugunun olacaksa yazda olmasini istiyor. Olacaksada bu yaz olucakmis. Benim ailemle olan durumumu neler yasadigimi kendi biliyor ailemin önce askere gitmesini istediginide biliyor ama zora sürüyor herseyi. "Ailem sözvermis olabilir ama kimse bana birsey sormadi" diyor.
Bana ya ailen ya ben diyor yani. Bende ailemin rizasini alalim gec olsun ama güzel olsun ben onlarin ahini almak istemiyorum dedigimde. Sonra affederler diyor ya. Birde hic düsünmüyor ben suan ailemi biraksam. Herseyle vize ile ev tutmayla yalniz ugrasicam. O buraya gelene kadar tek basimami yasiyacagim????
Zaten ona olan güvenimi yikmisti simdi yerle bir oldu. Sogudum ona karsi cok sogudum. Aileni dinleyeceksen olmaz diyor. Ki kendi benim ailemi bi kere bile nasilsiniz diye aramis sormus degil. Ailesi aradi 2 kere evde yoklardi annemler niye tekrar aramadiniz siz geri aramadikca ben aramam diyor. Ailen bizi ugrastirmak icin önce askerlik diyor diyor. Ama düsünmüyor benim ailem onu iki kere görmüs yerini yurdunu bilmez o ücüncü görüsmelerinde dugun isitiyor. Ben 2 yilimi niye bosa harcayim diyor. Üstelik okulunu bitirmedi yani 15 ay yapicak. 2 yil icin bir ömrü kenera atiyor. Bende bana bu fedakarligi yapmayan bir insanla olamam artik...
Kendine göre haklidir ama kendi ailesini zora sokmamak icin beni birakip gitti simdi benden yapmadigi göstermedigi özveriyi isityor. Ona sorsak cok sey yapmistir benim icin ama laftan baska yaptigida yok iste...