Hamile kadınlara olan toplum baskılarından bir örnek

Kızlar selam, aslında daha önce buraya konu açmıştım ,işte doğum olduğunda aile olmadan sadece eşi ile süreci yönetenler neler yaptınız diye

Birçok kişiden de çok güzel yorumlar almıştım , gayet de yürütülebildiğini söylemişlerdi.

Henüz 19 haftalık hamileyim doğuma var ama ister istemez erkenden düşünmeye başlamıştım. İşte çünkü büyüklerden herkes bi büyük senin yanında olmalı falan demişti bebek ilk doğduğunun ilk günlerinde. Birden fazla kişi söyleyince de ben de gerilmiştim , ama sonra eşimle konuştuk gayet de üstesinden gelebileceğimizi fark ettik ve ben bu konuyu kendi içimde kapatmıştım. Taa ki bayrama kadar.

Şimdi durum şu, benim tarafımdan gelecek kimse yok zaten buraya da yazmıştım, uzaktayız diye de eşimin ailesinden kimse (kayınvalidem vs ) geliriz ederiz demedi doğum zamanı. Ee ben de zorla çağıramam. İyi olacak durum ise , eşim doğum sonrası uzunca bir süre boşta olacak ve full evde benimle bebeğin bakımında olacak. Normalde ev işlerine yardımcı beni rahatlatan biri yani. Destek olacak biri kesinlikle. Bu yönden içim rahat.

Ama bayramda benim moralimi bozdu akrabalarım. İşte babaannemlere gittik ziyarete , halam arıyor telefonda uzun uzun konuşmak istiyor, işte yalnız olacaksın kimse gelmeyecek falan dedi birkaç kere, başta sakin konuştum ama kendince iyi bi şeyler söylemeye çalışırken patavatsızlaştı iyice, yani ben de sinir olup yalnız falan değilim kocam var yanımda , siz kendi kocalarınızla karıştırıyorsunuz onlar bebeğe bakmadığı için aileden birileri olsun diye tutturmuşsunuz şartmış gibi, e benim eşim bana destek niye anlamak istemiyorsunuz falan dedim. Ama kapatınca ister istemez gözlerim doldu.

Yani bunu bi tek o da yapmadı , uzaktan sürekli Doğumla ilgili beni strese sokuyorlar, sezeryan düşünüyorum diyorum normal doğumu güzelliyorlar , eşim yanımda olacak diyorum doğumumda neden kayınvaliden gelmiyor lafını yapıyorlar. Hani cidden adam yerine koyup akrabalarımı ziyaret ediyorum arıyorlar açıyorum konuşuyorum , ama sözde seni düşünüyoruz lafı altında beni stres ediyorlar.

Annemi kaybettim zaten yazmıştım buraya da, ee başka kardeşim de yok, e kayınvalidem de gelmiyor yani napıyım zorla mı getireyim 😅 aslında ben eşimden yana mutluyum şanslıyız , kimseye güvenip çocuk yapmadık ama bu milletin derdi ne çözemiyorum. Hani burada başka şeyler de okuyorum , niye bu kadar laf sokmaya , laf söylemeye meyilli bi toplumuz ya.
Hiç korkutmayın kendiniz sezeryan oldum hemen ayağa kalktım her işimi de yaptım.
Eşiniz size yardım ediyorsa kimseye gerek yok kuru kalabalıktan daha iyidir.
 
Boşver canım boşver, gelip her şeye karışıp seni sinir etmelerindense gelmesin kimse daha iyi, belki de sürekli bilmişlik taslayacaklar yok bizim tecrübemiz yok bilmem ne diye bir de bu açıdan bak. Zaten şimdiden sinir etmeye başlamışlar seni. Bebekle yalnız kalmak sadece ev işi ve yemek açısından zorluyor, eşin hepsine yetişemeyebilir sen bebekle ilgilenirken. Doğuma kadar buzluk stoğu yapabilirsin ya da hali hazırda temizliğe gelen bir abla varsa ya da bulabilirsen böyle birini onla gelip size arada yemek yapması için anlaşabilirsin. Emzirirken iyi beslenmen lazım o yüzden dışarıdan söyleyin diyemiyorum. Temizlik işini de asgari yaparsınız, zaten bebiş büyüdükçe hepsi olacak merak etme, doğumdan sonra ev pis dağınık diye kafana takabilirsin o yüzden boşverrrr sen kendine ve bebişine odaklan. Ameliyat seni zorlayabilir ama ikinci günden seke seke yürüdüm diyenler de var, içini ferah tut seninki de öyle olacak umarım. Hem iş başa düşünce her şeyi halledersin. Youtube var yapay zeka var bilmediğin yerde onlara sorarsın. Kafan rahat bir lohusalık geçirirsin kimseler olmadan 😏
 
Kızlar selam, aslında daha önce buraya konu açmıştım ,işte doğum olduğunda aile olmadan sadece eşi ile süreci yönetenler neler yaptınız diye

Birçok kişiden de çok güzel yorumlar almıştım , gayet de yürütülebildiğini söylemişlerdi.

Henüz 19 haftalık hamileyim doğuma var ama ister istemez erkenden düşünmeye başlamıştım. İşte çünkü büyüklerden herkes bi büyük senin yanında olmalı falan demişti bebek ilk doğduğunun ilk günlerinde. Birden fazla kişi söyleyince de ben de gerilmiştim , ama sonra eşimle konuştuk gayet de üstesinden gelebileceğimizi fark ettik ve ben bu konuyu kendi içimde kapatmıştım. Taa ki bayrama kadar.

Şimdi durum şu, benim tarafımdan gelecek kimse yok zaten buraya da yazmıştım, uzaktayız diye de eşimin ailesinden kimse (kayınvalidem vs ) geliriz ederiz demedi doğum zamanı. Ee ben de zorla çağıramam. İyi olacak durum ise , eşim doğum sonrası uzunca bir süre boşta olacak ve full evde benimle bebeğin bakımında olacak. Normalde ev işlerine yardımcı beni rahatlatan biri yani. Destek olacak biri kesinlikle. Bu yönden içim rahat.

Ama bayramda benim moralimi bozdu akrabalarım. İşte babaannemlere gittik ziyarete , halam arıyor telefonda uzun uzun konuşmak istiyor, işte yalnız olacaksın kimse gelmeyecek falan dedi birkaç kere, başta sakin konuştum ama kendince iyi bi şeyler söylemeye çalışırken patavatsızlaştı iyice, yani ben de sinir olup yalnız falan değilim kocam var yanımda , siz kendi kocalarınızla karıştırıyorsunuz onlar bebeğe bakmadığı için aileden birileri olsun diye tutturmuşsunuz şartmış gibi, e benim eşim bana destek niye anlamak istemiyorsunuz falan dedim. Ama kapatınca ister istemez gözlerim doldu.

Yani bunu bi tek o da yapmadı , uzaktan sürekli Doğumla ilgili beni strese sokuyorlar, sezeryan düşünüyorum diyorum normal doğumu güzelliyorlar , eşim yanımda olacak diyorum doğumumda neden kayınvaliden gelmiyor lafını yapıyorlar. Hani cidden adam yerine koyup akrabalarımı ziyaret ediyorum arıyorlar açıyorum konuşuyorum , ama sözde seni düşünüyoruz lafı altında beni stres ediyorlar.

Annemi kaybettim zaten yazmıştım buraya da, ee başka kardeşim de yok, e kayınvalidem de gelmiyor yani napıyım zorla mı getireyim 😅 aslında ben eşimden yana mutluyum şanslıyız , kimseye güvenip çocuk yapmadık ama bu milletin derdi ne çözemiyorum. Hani burada başka şeyler de okuyorum , niye bu kadar laf sokmaya , laf söylemeye meyilli bi toplumuz ya.
Ya bu elalem hep konuşacak bir şey bulur bir çocuk yaparsın neden 2 değil, 2 yaparsın neden 3 değil.
 
Kızlar selam, aslında daha önce buraya konu açmıştım ,işte doğum olduğunda aile olmadan sadece eşi ile süreci yönetenler neler yaptınız diye

Birçok kişiden de çok güzel yorumlar almıştım , gayet de yürütülebildiğini söylemişlerdi.

Henüz 19 haftalık hamileyim doğuma var ama ister istemez erkenden düşünmeye başlamıştım. İşte çünkü büyüklerden herkes bi büyük senin yanında olmalı falan demişti bebek ilk doğduğunun ilk günlerinde. Birden fazla kişi söyleyince de ben de gerilmiştim , ama sonra eşimle konuştuk gayet de üstesinden gelebileceğimizi fark ettik ve ben bu konuyu kendi içimde kapatmıştım. Taa ki bayrama kadar.

Şimdi durum şu, benim tarafımdan gelecek kimse yok zaten buraya da yazmıştım, uzaktayız diye de eşimin ailesinden kimse (kayınvalidem vs ) geliriz ederiz demedi doğum zamanı. Ee ben de zorla çağıramam. İyi olacak durum ise , eşim doğum sonrası uzunca bir süre boşta olacak ve full evde benimle bebeğin bakımında olacak. Normalde ev işlerine yardımcı beni rahatlatan biri yani. Destek olacak biri kesinlikle. Bu yönden içim rahat.

Ama bayramda benim moralimi bozdu akrabalarım. İşte babaannemlere gittik ziyarete , halam arıyor telefonda uzun uzun konuşmak istiyor, işte yalnız olacaksın kimse gelmeyecek falan dedi birkaç kere, başta sakin konuştum ama kendince iyi bi şeyler söylemeye çalışırken patavatsızlaştı iyice, yani ben de sinir olup yalnız falan değilim kocam var yanımda , siz kendi kocalarınızla karıştırıyorsunuz onlar bebeğe bakmadığı için aileden birileri olsun diye tutturmuşsunuz şartmış gibi, e benim eşim bana destek niye anlamak istemiyorsunuz falan dedim. Ama kapatınca ister istemez gözlerim doldu.

Yani bunu bi tek o da yapmadı , uzaktan sürekli Doğumla ilgili beni strese sokuyorlar, sezeryan düşünüyorum diyorum normal doğumu güzelliyorlar , eşim yanımda olacak diyorum doğumumda neden kayınvaliden gelmiyor lafını yapıyorlar. Hani cidden adam yerine koyup akrabalarımı ziyaret ediyorum arıyorlar açıyorum konuşuyorum , ama sözde seni düşünüyoruz lafı altında beni stres ediyorlar.

Annemi kaybettim zaten yazmıştım buraya da, ee başka kardeşim de yok, e kayınvalidem de gelmiyor yani napıyım zorla mı getireyim 😅 aslında ben eşimden yana mutluyum şanslıyız , kimseye güvenip çocuk yapmadık ama bu milletin derdi ne çözemiyorum. Hani burada başka şeyler de okuyorum , niye bu kadar laf sokmaya , laf söylemeye meyilli bi toplumuz ya.
Milletin dediğini daha şimdiden bu kadar dert ediniyorsanız sonu gelmez bunun.
Daha doğum sonrası " sütün geliyor mu, bebek doyuyor mu, bebeğe yeterli geliyor mu, mama verin, emzik verin, 2 aydan itibaren yemeklerin suyundan verin, aaaa ben bir bebek uyuturdum günlerce uyurdu seninki ne böyle....." gibi gibi bir sürü gereksiz yorum gelecek. Şimdiki ruh halinizle bu kadar etkileniyorsanız lohusa halinizle yıkıp geçecekler sizi.
Sadece eşinizle konuşup planınıza sadık kalın.
 
Boşuna kafanıza takıp kendinizi üzmeyin lütfen. Eşiniz size yeter. Hatta psikologlar doğum zamanı annelerin ya kendi annesiyle ya da eşinizin annesiyle birlik olup bebeğe bakarken erkeklerin dışlandığından bahsediyor ve doğru bulmuyorlar. Anne ve babası olarak bebeğinize en iyi bakacak sizlersiniz, gelmemeleri daha iyi olacaktır emin olun.
 
Şartlarımız benzer olduğu için dürüst olacağım.
Benim de annem yok, hiç kardeşim falan da yok. Bende olmayınca eşiminkileri de ben istememiştim hallederiz diye.
Hastane süreci dahil kocamla hallettik. Forumda daha önce de yazdım, hastanede bile pedimi değiştirdi diye. İkimiz arasında bir mesafeye sebep olmadı bu durumlar. (zaten olmaz ama çoğu insana bu ters)
Gayet de hallettik.
30 hafta sonrası buzluk stoğu yapmaya başlarsın siz de rahat edersiniz. Zaten robot süpürgeler evi tertemiz yapıyor onu açarsın hizmete ihtiyacın olmaz. O zamanlar yoktu.

Evet zor. Ama imkanlar dahilinde vallahi oluyor dert etme sen.

İkinci çocuğumuzda ikimiz de çalıştığımız için ve ara veremeyeceğimiz için + ilokula giden bir çocuk daha olduğu için eve yatılı yardımcı aldık.
 
Canım yeaaa bunlar iyi günlerin!
Sen bi doğur o zaman görcez!
Şimdi uyuyabildiğin kadar uyu, bebek doğunca zaten uyuyamayacaksın!
O işler hiç öyle olmuyo canım, doğunca anlayacaksın!
Bugünlerinin tadını çıkar!
Aa ben çatır çatır normal doğurdum, sen niye sezeryan 😉

güncelleme gelirse eklerim :KK70:
 
çok biliyor herkes boşverin siz
eşiniz de evde ise uykusu ağır falan değilse gayet de bakarsınız

kv bence gelir yaa duramaz
kendi diyor mu gelemem gelmem diye yoksa sizin tahmininiz mi?
 
Biz de öyle yaptık tek büyüttük kv vardı ama lanet olmasa keşke kavga ettik geldik evimize. Bebeği yikamayamazsiniz falan bir güzel yıkadık. Sonra zaten cocuk 6 aylık olunca bana karada ölüm yoktu:)
 
Back
X