Üvey anne olmak

Size gelmiyor sadece dışarda mı görüşüyorlar o kısmı anlamadım
 

Kızın ayağını evden kesmişsiniz bravo
Sizin çocuğunuz babalı büyüyecek ama o kız sanal babayla. Çok vicdanlıymışsınız
Eşiniz çok sorunlu birisi. Siz de kocanızın sebep olduğu sorunları küçük çocuğa yüklemişsiniz, faturayı ona kestiniz ama sorunları sadece halı altına süpürüyorsunuz. Sizin sorununuz bu kız değil, kocanız. Sizin kafa da bu adama sebep gitmiş bence, dayak yediğiniz adam için emek ıvır zıvır yazmışsınız. Ne kıymetli adammış yahu, dayağını yiyen oturuyor ama vazgemiyor mübarekten!
 
Evet belki biraz kırıcı bir yorum ama söylenenlere katılıyorum. Maalesef.

Konunun başından beri aynı şeyi düşünüyorum. Bu kadın bu kızdan ne istiyor? Asıl sorun eşindeyken neden tüm faturayı bu kıza çıkartıyor? Şu anda kızın babasının yaşadığı eve adım atmıyor olması, babasıyla daha az görüşüyor olması neden bir başarı öyküsü? Neden neden neden ah bi anlasam. Anlamaya da çok çabaladım halbuki.
 

Niye olacak adama yapışmak için
Tüm suçu kıza atınca adam suçsuz çıkar , bu durumda konu sahibesi de ailesini bozmadan! hayatına devam edebilir

Baba konu sahibesine dayak atıyor, konu sahibesi kızdan o kadar nefret edyrm ki saçından sürürüm yazmış. Ne alaka? Dayağı atan adam suçsuz, küçük bir kız suçlu nasıl bu oluyor iş???
 
Eger ebegim olmasaydi dediginiz gibi hic dusunmeden bitirirdim. Ama belki de biraz sabir ve emek sonucu guzel bir gelecek beni bekliyordur.
Sonunda kızı yollamışsınız.
Ne mutlu size !!!
Burada bebeğim bebeğim diyorsunuz ama savaştığınız kişide bir çocuk
Düşmanı yanlış yerde aradınız işinize öyle geldi
 
Işte buldum bu mesaj .
 

Tam bir vicdan timsalisiniz gercekten..
Sonunda kizi evin disina tamamen cikarmissiniz, bravo.
Siz oglum babasiyla buyusun diyorsunuz ya, heh iste siz bi kiz evladi baba hasretiyle buyumeye mahkum biraktiginiz icin bu dileginizin gerceklesecegi supheli, eden bulur zira..
 
Konu sahibi doğuma gitmeden kendisini darp eden adamı affetti ama küçücük çocuğa olan kini geçmedi
Bunu kimsenin anlaması imkansız.
 


size hakaret etmeden yazmakta çok zorlanıyorum
eşinizi seviyorsunuz, o da sizi seviyor, tek sorun çocuktu da onu uzaklaştırdınız değil mi??? bravo! tebrikler!

yazdım yazdım sildim mecburen
 
Yorumlarının arasında vardır kaçıncı sayfada olduğunu bilmiyorum ama igrencti konuya dair bir tek o mesaj aklımda kalmış .
Buldum okudum . gumushalhal başta mağdur olduğunu ve iyiniyetli olduğunu düşünüyordum . Ama artık bu yaşadığın Olayların seni çok etkilediğini ve psikolojinin bunları kaldıramadığını düşünüyorum . Çünkü sağlıklı düşünemiyorsun . Bence bir süre eşinle de o kızla da görüşme kendi Kafanı topla bebeğinle ilgilen . Kendi hayatına bak biraz . Israrla seni hamileyken döven sürekli sorun yaşadığın bir adamla evliliğini kurtarmaya çalışıyorsun . Olmuyor yine basa sarıyorsun her seferinde de günah keçisi olarak kızı gösteriyorsun . Bence sende artık epey yıprandın normal değil Düşüncelerin . Ayrılma ama en azından 6 ay ayrı takılsan ayrı Çiftler gibi resmen boşanma olmadan ayrı yasamayı denesen belki o zaman eşin seni özler ve değerini anlar sende kendi duygularından emin olmuş olursun .
 
Buradaki kimseye kendimi savunmaya calismayacagim cunku eger bunlari yasayan ben olmasaydim ayni yorumlari kendimin de yapacagimi biliyorum. Insan sinanmadigi konuda ne kadar rahat ahkam kesebiliyor. Biliyorum cunku ben de yaptim. Uvey annelikle ilgili ne konusmalar yaptim ne yazilar yazdim. Evlenme sebeplerimden biri de buydu, yani hazir bir çocuk diye düşünüyordum. Kendi evladim gibi sevebilecegim, sicak bir yuva verebilecegim masum bir yavru.
Onun hakkinda hala ayni seyi dusunuyorum. Kiziyla alip veremedigim yok. Sadece simdilik herkes icin en iyisi bu. Onun icin de. Babasini bir kadina bagirirken, fiziksel ve duygusal siddet uygularken gormemeli. Hem o hem de benim cocugum.
Esim benden cok umitlydi. Kizina ihtiyaci olan aile ortamini birlikte verebilecegimizi dusundu. Ama hicbirsey kolay olmuyor. Gurbetw geldigim ilk yil hem eviligimin ilk yiliydi hem hamileydim. Hem arkadsslarimdan ailemden isimden ulkemden dilimden kopmuştum. Pek cok zorluk beni bekliyordu. Yeterince sicak davranamadim. Ama asla herhangi bir bariz sert tavrim da olmadi. Bircok anne kendi evladına bagirir ben ona bir kere bile sesimi yukseltmedim. Ama babasinin istedigi kadar ilgilenemedim de. Bazen yalniz kalmak istedim. Bazen esimle daha cok vakit gecirmek istedim. Bunlar benim durumumda bir kadin icin anlasilabilir seylerdi. Esim sefkat ve anlayis gostermek yerine siddete basvurdu. Benim ayarlarim bozuldu. Onun da. Isler icinden cikilamayacak bi hal aldi. Kizi geldigindr ikimiz de o kadar gergin oluyorduk ki en ufak bir sessizlik bile kavgaya donuyordu. Ve eger bu sekilde devam etaeydi evliligimiz bitecekti. Esim de bunun farkinda oldugu icin bu cozumu kabul etti. Ben ondan defalarca soz istedim. Bir sorun oldugunda oturup iki esit insan gibi konusalim. Bi daha bana oyle davranma diye. Bana bu sozu veremedi. Ben de mecbur kaldim.
Bu ideal bir cozum mu? Hayir. Hersey halloldu mu? Hayir. Boyle devam edrr mu? Hayir. Elbette baska adimlar atacağiz. Birbirimizi tanidiktan ve tartisma adabini ogrendikten sonra kizinin eve gelecegi gunleri tekrar degerlendirecegiz. Ama bu araya hepimizin ihtiyaci vardi. Uvey kizim da dahil.
 

gayet de güzel savunmaya çalışmışsınız ama ben size inanmıyorum

ilk mesajınızda KENDİSİ YIKANAMIYOR, SAÇLARINI TARAYAMIYOR, YERE DÖKTÜĞÜ ŞEYİ SİLEMİYOR diye şikayet ettiniz kızcağızdan
ve bu kız 8 yaşında!!!
çocuğunuz bir büyüsün, 8 yaşına gelsin, o zaman çocuğum kendisi yıkanıyor, yere döktüğü şeyleri kendisi siliyor yazın, özür dileyeceğim sizden
kızım 12 yaşında, saçları uzun, hala! ben tarıyorum
 
Bence siz konuyu kizinizi dusunerek fazla kisisel algilamissiniz. 12 yasinda bir cocuk bana gore dusunuu alip sacini tarayabilmeli. Doktugu seyi supurup silebilmeli. Ben oglumu bu sekilde yetistirmek istiyorum. Sizin yönteminize de saygi duyarim. Umarim kiziniz ileride size gore uygun vakitte bunlari kolayca ve zevkle yapar ve sorumluluk sahibi bir insan olur.
Daha once hic cocukla yasamamis biri icin bir anda baska kulturden 8 yasinda bir kizla yasamak kolay degil. Ben onu yargilamadan elimden geldigince ogretmeye calistim basta. Sampuan aldim, tokalar aldim. Saclarini taramaya calistim. Ev işlerini ogretmeye calistim. Ama bi sure sonra reddetti. Muhtemelen annesi doldurusa gwtirdi
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…