Yanlış anlamayın ama daha 8 yaşında bir kızı çocuğundan bahsediyorsunuz biraz onun elinden tutsanız bence olayların bu denli büyümesini engelleyebilirsiniz.Hem zaten çocuğunuz olacak eşiniz ister istemez bebeğine de bağlı olacak mutlu bir yuvayı sağlamak sizin elinizde merhamet anlayış saygı bu üç kuralı unutmayın sevgiler....Merhaba,
Su an gece yarısı. Gurbetteyim. Derdimi paylasacak kimsem olmadıgı icin buraya yazıyorum.
1 sene once evlendim. 8 yasında bir uvey kızım var. Haftanın yarısında bizde. Eşim baska milletten ve ben 9 aylık hamileyim. Turkiyede iyi bir egitim aldım, ekonomik bagımsızlıgım vardı. Cok genis bir arkadas cevrem, evim, arabam ve nispeten mutlu bir hayatım vardı. Ama hayatı paylasacak, omur boyu elele olacagım, birlikte mutlu cocuklar yetistirecegim biriyle evlenmek istedim. Kader beni bu evlilige surukledi. Ben de herseyi akısına bırakarak bu yola girdim. ASlında tum istatistikler bizim aleyhimize. Esimin ikinci, benim ilk evliligim. Yabancı bir ulke, iki farklı kultur, hayat tarzım tamamen degisti. Ama bizim icin bunların hicbiri sorun olmadı. Tek meselemiz esimin kendi kızıyla olan iliskisi ve beni hala karısı olarak kabul edememesi.
Sorunlar ilk geldigimde kızının bizim yatagımızda yatmak istemesiyle basladı. Esimin bu sorunu ben gelmeden cok once cozmesi gerekirken benim gelisime bırakmıs olması iki buyuk meseleyi ortaya cıkardı. Kızına benim konumumu asla anlatamıyordu. Yani ben bu evin hanımı olarak gelmistim ve bu evde kalıcıydım. Ama esim kızını uzecek hicbirseyi dogrudan ona anlatamıyordu ve hala da oyle. İkincisi ben geldikten sonra yataklar ayrıldıgı icin uvey kızım beni direkt rakip ve babasını elinden alacak biri olarak gormeye basladı. Toplamda 6 aydır beraber yasıyoruz. Basta cok iyimserdim. Kendi evladım gibi severim diye dusunmustum. Ama isler hic benim dusundugum gibi gitmedi malesef.
Simdi haftanın yarısında o geldiginde hep bir tartısma ya da kavga cıkıyor. Ben giderek icime kapanıyorum ama konusmak istemedigimde esim daha da deliye donuyor ve sonradan pisman olacagı seyler yapıyor. Dort kez beni itmek, kolumdan tutup cekmek, dısarı suruklemek gibi siddete varan seyler yaptı. Normalde cok fedakar ve sevgi dolu biri. Beni degerli hissettiriyor. Yalnız oldugumuzda cok mutluyuz. Ama kızı geldiginde hepimiz o kadar gergin oluyoruz ki mutlaka bir tartısma cıkıyor.
Ben cocukla iletisim kurmaya calistikca o benden uzaklastı. Arada dil sorunu da var. Ben İngilizce konussam bile ana dilimdeki gibi rahat degilim. Hele bir cocukla iletisim kurması daha da zor oluyor. Cogu bosanmıs ailenin cocugu gibi uvey kızımın da ciddi problemleri var. Her istedigi yapılmıs, her soyledigi alınmıs, hic hayır denilmemis. Ve ne annesi ne de babası ona sorumluluk vermemis, surekli eglendirmeye ve en iyi ebeveyn olmaya calısmıslar. Mesela su an 8 yasında olmasına ragmen elini yıkamayı bilmiyor, kendisi banyo yapamıyor, saclarını taramıyor, yere doktugu seyi toplamayı ya da silmeyi bilmiyor. Hem ona simdiye kadar boyle gorevler verilmedigi icin giderek baskalarına bagımlı hale gelmis hem de bu nedenlerle motor becerileri gelismemis. Ben bu konularda en ufak birsey soyledigimde elbette sorun cıkıyor. Sımdılık sadece el yıkama alıskanlıgı kazanması icin tesvik ediyorum. Ev temizligi ve duzenini dogrudan etkilemeyen kisisel alıskanlıklarına karısmama kararı aldım.
Aslında sorunumu dusundukce daha derinlerde oldugunu ve cocuktan ziyade esimden kaynaklandıgını anlıyorum. Ben gelemeden onceki 3 yıl haftanın yarısında beraberlermis. Ve giderek birbirlerine bagımlı hale gelmisler. Baba-kız iliskisinden ziyade iki arkadas gibi olmuslar. Su an uvey kızım 5 dakika bile babasından ayrılamıyor. Esim yan komsuya gittiginde kızı aglayıp bagırıyor. ESim de ona bir cocuk gibi degil yetiskin gibi davranıyor. Mesela markette ne alacagımıza, mobiilyaları nereye koyacagımza, tatilde nereye gidecegimize kızının karar vermesi esim icin normal. Kızı varken 5 dakika bile sohbet edemiyoruz, cunku surekli mudahale edip araya giriyor ve esim asla sozumuzu kesme demiyor. Beni duymuyor ve kızıyla konusmaya baslıyor. Ya da birlikte yururken ikisi elele tutup gidiyorlar, ben arkalarından yetismeye calısıyorum.
1 aydan az bir sure sonra bir oglumuz olacak. Esim dogacak cocugumuzun herseyi daha iyi hale getirecegini dusunuyor. Ama benim cok ciddi suphelerim var. Cocugumun babasız buyumesini istemiyorum. Ama giderek daha da mutsuz oldugum ve cozume dair umut gormedigim bir evliligi de surdurmek dogru gelmiyor.
Biraz dagınık oldu ve anlatacak daha cok sey var. Ama aklı selim sahibi arkadaslardan tavsiye/teselli bekliyorum.
Selamlar.
Konunun Devamında ipler çok gerildi canım olay artık küçük kızdan çok farklı boyutlara ulaştı. Ayrılma aşamasına geldiler.Yanlış anlamayın ama daha 8 yaşında bir kızı çocuğundan bahsediyorsunuz biraz onun elinden tutsanız bence olayların bu denli büyümesini engelleyebilirsiniz.Hem zaten çocuğunuz olacak eşiniz ister istemez bebeğine de bağlı olacak mutlu bir yuvayı sağlamak sizin elinizde merhamet anlayış saygı bu üç kuralı unutmayın sevgiler....
aaa yazık etmiş çok basit bir olaydan boşanılmaz yazık o bebeğe.Bence bu kadın abartmış olayları azıcık merhametli olsaydı zaten o kızı kendi kızı gibi görürdü sonuçta boşanmış anne babanın çocuğu psikolojisi normal değil anlayışlı olmadı gerekiyordu yazık ya şimdi üzüldüm.Keşke ayrılmasalarKonunun Devamında ipler çok gerildi canım olay artık küçük kızdan çok farklı boyutlara ulaştı. Ayrılma aşamasına geldiler.
Evet bende çok üzüldüm özellikle küçük bebeğe sevgi ve merhamet herseyi çözebilirdi halbuki ama konu sahibinin eşi de çok normal biri değil. Kızı zaten hiç normal değil zaten hastaymış büyük ihtimal psikolojisi de bozuk. Babada o Yüzden vicdan yapıyor annesi de cahil bir kadınmış Kızın. Babada ondan üstüne Düşüyor kız çocuğu bir de sonuçta daha hassas olur. Ee malum kişiler çocuğu problemli de görseler kimse doğurmadığımı sevmek zorunda Değilim gelmesin bu eve sorun çözülür diyor babada muhtemelen babasının evine gelmeyecekte nereye gelecek sen nasıl onu bu evde istemezsin diyor zaten dengeyi de sağlayamıyor adam evlendiğinin bile farkında değil yani kısacası sorun yumağı olmuş bu ilişki.aaa yazık etmiş çok basit bir olaydan boşanılmaz yazık o bebeğe.Bence bu kadın abartmış olayları azıcık merhametli olsaydı zaten o kızı kendi kızı gibi görürdü sonuçta boşanmış anne babanın çocuğu psikolojisi normal değil anlayışlı olmadı gerekiyordu yazık ya şimdi üzüldüm.Keşke ayrılmasalar
Kocası konu sahibi 40 haftalık hamileyken şiddet uygulayan bir psikopat !!aaa yazık etmiş çok basit bir olaydan boşanılmaz yazık o bebeğe.Bence bu kadın abartmış olayları azıcık merhametli olsaydı zaten o kızı kendi kızı gibi görürdü sonuçta boşanmış anne babanın çocuğu psikolojisi normal değil anlayışlı olmadı gerekiyordu yazık ya şimdi üzüldüm.Keşke ayrılmasalar
A onu unutmuşum evet eşi de öfke kontrol ve şiddet sorunu varKocası konu sahibi 40 haftalık hamileyken şiddet uyguluyan bir psikopat !!
Konu sahibi mi suçlu yine ???
Ben uvey kizimin eve gelmemesi kosulunu olaylar icinden cikilmaz bir hale gelince one surdum. Zaten bunu da 6 ayla sinirli tutacaktim. O sure zarfinda da cocuk haftaoci iki gun bizde kalacak iki gun de babasiyla disarda gorusup halasinda kalacaklardi. Bunu cocugu uzaklastirmak icin degil iliskileri biraz normallestirmek icin istedim. Cunku kiz geldiginde hepimiz asiri gergin oluyoruz ve sonu kavgayla bitiyor. Bu durumda hickimae mutlu olmuyor. Babasinin evi onun icinbir yuva olmaktan cikip babasinin evlendigi kadina siddet uyguladigi ve onun da bunlara sahit oldugu bir yer oluyor. Sosyal hizmetleein desigi gibi 8 yasinda bir cocugun bunlara sahit olmasi hic dogru degil. Ama simdi oyle bir duruma geldim ki velayetini degistirip 2 gune indirmesini ya da sadece disarda gorusmelerini istiyorum ve bunu kabul edecegini soyluyor. Ama kendisinin tedavi olmasini beklemeden ayni evde yasamaya baslamak mantikli gelmiyor.Evet bende çok üzüldüm özellikle küçük bebeğe sevgi ve merhamet herseyi çözebilirdi halbuki ama konu sahibinin eşi de çok normal biri değil. Kızı zaten hiç normal değil zaten hastaymış büyük ihtimal psikolojisi de bozuk. Babada o Yüzden vicdan yapıyor annesi de cahil bir kadınmış Kızın. Babada ondan üstüne Düşüyor kız çocuğu bir de sonuçta daha hassas olur. Ee malum kişiler çocuğu problemli de görseler kimse doğurmadığımı sevmek zorunda Değilim gelmesin bu eve sorun çözülür diyor babada muhtemelen babasının evine gelmeyecekte nereye gelecek sen nasıl onu bu evde istemezsin diyor zaten dengeyi de sağlayamıyor adam evlendiğinin bile farkında değil yani kısacası sorun yumağı olmuş bu ilişki.
Ben anlayis göstermek için elimden geleni yaptim. Ailem de ayni sekilde. Baba kiz alti kez gelip turkiyede benim ailemin yaninda kaldilar. Annemler torunlarından ayirmadi. Ben geldigim ilk haftalar cok heyecanliydim onunla guzel bir iliski kurmak icin. Esimle olan ilsikimden cok ona ozdn gosteriyordum. Ama esim dengeyi saglayamadi. Kizinin beni kiskanmamasi icin beni ezdi ve nihayetinde siddete basvurdu. Kizina benim.konumumu anlatamadi. Daha gecenlerde kizi bana ne zaman turkiyeye geri döneceğimi soruyordu yani babası burda kalici oldugumu bile soyleyemiyordu.aaa yazık etmiş çok basit bir olaydan boşanılmaz yazık o bebeğe.Bence bu kadın abartmış olayları azıcık merhametli olsaydı zaten o kızı kendi kızı gibi görürdü sonuçta boşanmış anne babanın çocuğu psikolojisi normal değil anlayışlı olmadı gerekiyordu yazık ya şimdi üzüldüm.Keşke ayrılmasalar
Işte bende bunu anlatmaya çalışıyorum eşiniz bu talebinizi muhtemelen benim çocuğumu bu evde isteniyor gibi düşünüyor. Ve bu Yüzden kızını istemediğini düşünüp size kin tutuyor bu seferde.Ben uvey kizimin eve gelmemesi kosulunu olaylar icinden cikilmaz bir hale gelince one surdum. Zaten bunu da 6 ayla sinirli tutacaktim. O sure zarfinda da cocuk haftaoci iki gun bizde kalacak iki gun de babasiyla disarda gorusup halasinda kalacaklardi. Bunu cocugu uzaklastirmak icin degil iliskileri biraz normallestirmek icin istedim. Cunku kiz geldiginde hepimiz asiri gergin oluyoruz ve sonu kavgayla bitiyor. Bu durumda hickimae mutlu olmuyor. Babasinin evi onun icinbir yuva olmaktan cikip babasinin evlendigi kadina siddet uyguladigi ve onun da bunlara sahit oldugu bir yer oluyor. Sosyal hizmetleein desigi gibi 8 yasinda bir cocugun bunlara sahit olmasi hic dogru degil. Ama simdi oyle bir duruma geldim ki velayetini degistirip 2 gune indirmesini ya da sadece disarda gorusmelerini istiyorum ve bunu kabul edecegini soyluyor. Ama kendisinin tedavi olmasini beklemeden ayni evde yasamaya baslamak mantikli gelmiyor.
Baba'nın dengeyi kurması gerek. Anlattıklarınızdan Anladığım kadarıyla o kız çocuğu psikolojik olarak hasta sağlıklı bir çocuk değil. Bununla etkisi var babasının da sizi kabul edemiyor. Hasta olmasa bile herseyi geçtim bugün değil 8 yalında bir çocuk 20 Yaşında biri bile annesini ya da babasını bir yabancı ile paylaşmak istemez. Toplumun genelinde bu böyledir doğru demek istemiyorum ama biraz da içgüdüselBen anlayis göstermek için elimden geleni yaptim. Ailem de ayni sekilde. Baba kiz alti kez gelip turkiyede benim ailemin yaninda kaldilar. Annemler torunlarından ayirmadi. Ben geldigim ilk haftalar cok heyecanliydim onunla guzel bir iliski kurmak icin. Esimle olan ilsikimden cok ona ozdn gosteriyordum. Ama esim dengeyi saglayamadi. Kizinin beni kiskanmamasi icin beni ezdi ve nihayetinde siddete basvurdu. Kizina benim.konumumu anlatamadi. Daha gecenlerde kizi bana ne zaman turkiyeye geri döneceğimi soruyordu yani babası burda kalici oldugumu bile soyleyemiyordu.
Bunu ben de ona soyledim yani madem kizin senin tum hayatindi ve ondan baskasina yer yoktu neden evlendin diye sordum.Varsa kizi yoksa kizi okurken bile bnm icim sisti allah size sabir versin... madem kizi cok degerliydi neden evlenmis cok snrlendm alsn kizinida .... gtsn derdim ama hamileymissinz umarm hersey sizin icin iyi olr
Ben cocugumun yaninda kendimi kontrol edemeyip baskasina hele de evlendigim kisiye siddet uygulamaya baslasam ve surekli evde tartisma olsa cocugu bu ortamdan uzak tutmak icin herşeyi yapardim. Ustelik bizim durumumuzda cocugun annesi var ve orda gayet mutlu. Ve ben hicbir sekilde esimin kizini görmesine engel olmak niyetinde degilim. Beraber ayni vakti geçirecekler. Simdi bile esimi gormek istemiyorum. Ama gelip her gun bikac saat oglumuzu goruyor. Esler ayrilsa bile her ebeveyn cocugu görme hakkina sahip.Işte bende bunu anlatmaya çalışıyorum eşiniz bu talebinizi muhtemelen benim çocuğumu bu evde isteniyor gibi düşünüyor. Ve bu Yüzden kızını istemediğini düşünüp size kin tutuyor bu seferde.
Bir düşünün şu an annesiniz bir baska kişi ile evlenseniz günün birinde o da size dese ki senin oğlunla haftada iki gun dışarda görüş bu eve gelmesin siz neler hissedesiniz ?
evet mutlaka anne baba çocuğu görme hakkına sahip. ama işte eşiniz öyle düşünmüyor benim kızımı nasıl burada istemez zaten annesi cahil ben neden kızımı göremeyeyim diye düşünüyor. ona ne olacak neden ne için evime gelmesin burası ona yasak alan mı diye düşünüyor büyük ihtimal. ki zaten kızının normal olmadığını bile göremiyordur emin olun.Ben cocugumun yaninda kendimi kontrol edemeyip baskasina hele de evlendigim kisiye siddet uygulamaya baslasam ve surekli evde tartisma olsa cocugu bu ortamdan uzak tutmak icin herşeyi yapardim. Ustelik bizim durumumuzda cocugun annesi var ve orda gayet mutlu. Ve ben hicbir sekilde esimin kizini görmesine engel olmak niyetinde degilim. Beraber ayni vakti geçirecekler. Simdi bile esimi gormek istemiyorum. Ama gelip her gun bikac saat oglumuzu goruyor. Esler ayrilsa bile her ebeveyn cocugu görme hakkina sahip.
Tartismamak icin baska odaya gittim. Takip etti. Susup dinledim. Bu kez daha da ofkelendi. Annem de odaya geldi. Odanin kapisini kilitleyip cikmqmiza izin vermedi. Ben sinir krizi geçirdim. Annem ofkeden deliye dondu. O sirada aile grubuna mesaj atip bizi odaya kilitledigini soyledim. Ablalari geldi. Kapiyi acip asagiya indik. Burdaki iki turk arkadas da geldi. Herkes ona cok ofkelendi. Ablalariyla da tartıştı. Ben onu gormek istemedigimi, bebegimi de alip turkiyeye gidecegimj soyledim. Buna izin vermeyecegini, sosyal hizmetin de buna izin vermeyecegini soyleyerwk beni tehdit etti. Sonra herkes gitti ve ablalarina onu gormek istemedigimi soyledim. Simdi annemle ve bebeğim le birlikte evdeyiz. Bu arada tartismalardan birinde ablasinin da oldugu bir ortamda buranin benim evim olmadigini onun ve kizinin evi olsugunu soylemisti. Bunu da whatsap grubuna yazip ozur dilemesini istemistim. Simdi boyle soyledihini herkes biliyor. Dunden beri bana mesaj atarak yalvariyor. Dayilari,abisi, ablalari, babasi da dahil tum ailesi azarlamis ve duzeltmek icin ne gerekiyorsa yapmasinj soylemis. Az once abisi geldi. Cok mantikli ve iyi bir insan. Bana sonuna kadar destek olacaklarinj, kardesinin tam bir aptal gibi davrandigini ama duzeltmwk icin ne gerekiyorsa yapacagini soyledi. Bana gercekten aşık oldugunu ve kaybetmek istemedigini soyluyormus. Simdi kizinj disarda gormeye de raziymis. Vs vs. Ben abisine bu kez neyin değiştiğini, neden ona guvenmem gerektiguni sordum. Sadece kendimi degil bebegimin guvenligini ve huzurunu da dusunmem gerektigini soyledim. O insanlarin değiştiğini, bir sans daha vermemi, aslinda cok iyi ve fedakar bir insan ve baba oldugunu sadece nasil tartismasi gerektigini bilmediğini soyledi. Benim cok gucku bir karakterim oldugunu ve iyi aile terbiyesi aldigimi, istersem onu degistirebilecehimi, erkeklerin cocuk gibi oldugunu ve birseyin o anda olmasini istediklerini, olmayinca bagirip cagirip fiziksel guc kullandiklarini ama bir cocugun anneye siginmasi gibi onun da sonunda bana sigindigini soyledi. Ben bebegimin pasaportu çıkana kadar onu gormek istemedigimi ve düşüneceğimi soyledim. Eger turkiyeye gider ve gelmezsem burdaki oturum hakkimi kaybedecegim. Ilerde oglum burda yasamayi secerse onu gormem zor olacak. Acikcssi oglumun turkiyede degil burada egitim almasinj isterim. Rsimin degisecegine dair icimde kucuk bir umut var. Abisine de aynisini soyledim. Ama simdi onu affedersem ve ayni seyi tekrar yaparsa o umut da bitecek.
Tedavi gormeye basladi bu hafta. Kizina bagliligi kadar ofke kontrol meselesi de sorun oldu. Ben bagimsiz bir insanim ve aslinda asiri ilgi beni bunaltir. Kiziyla olan iliskisini tolere edebilirdim. Ama o kizi uzulmesin diye beni hirpalamaya baslayinca isler degisti. Simdi ona zaman taniycam. Bosanmak yerine bir sure ayri yasama seçeneğini makul buluyorum. O sirada da terapilerle kendine gelirse yuvamiz yikilmamis olur.bak canım. bu adam kızını haftada iki gün görmeyi kabul edecek bir adam değil. bütn tartışmalarınız bundan çıkıyor. illa evliliğimi devam ettircem diyorsan eski düzeni kabul edeceksin. ve kızını eğitemeyen şımartan bir adamla yaşayacaksın. bunu kabul et. ona zorla haftada 2 günü kabul ettirmeye çalışma. çünkü önce tamam dyor sonra cayıyor her seferinde aynı. sen neden zorluyorsun? istemiyor işte. ben onun babasıyım, annesi varsa bende %50 göreceğim ve vaktinin yrısını onunla geçireceğim mantığında artık bu değişmez. bence polisi ara şiddet eylemlerini söyle ve türkiyeye çek git. böyle evlilik olmaz. zatne kendi kızını eğitirken yanlışlarını göremeyen adam oğluna da aynı yanlışları yapacak ki ben böyle bir adamla çocuk büyütmezdim. iki hafta bez değiştirdi diye ona güvenme , yeni bi bebek doğmuş onun heyecanı ile sen de hastyken yardımetmiş işte yok bide bez değiştirmeyecek miydi ne bekliyosun bu bi lütuf değil zaten normal yapması gerekendi.
gerçekten çok sabırlısın 9 aylık hamile halinle seni boğmaya çalışan bir adam bu. hayırlısı olsun hakkınızda o zaman, lohusa kadınsın daha fazla üzülmeni istemem. sen şu anda bebeğine ve emzirmene odaklan bunlar yüzünden sütün kesilmesin. senin de dediğin gibi sorun kızda değil babada. onun yüzünden kız da heba oluyor arada yani. sanki tek boşanan aile bunlar.Tedavi gormeye basladi bu hafta. Kizina bagliligi kadar ofke kontrol meselesi de sorun oldu. Ben bagimsiz bir insanim ve aslinda asiri ilgi beni bunaltir. Kiziyla olan iliskisini tolere edebilirdim. Ama o kizi uzulmesin diye beni hirpalamaya baslayinca isler degisti. Simdi ona zaman taniycam. Bosanmak yerine bir sure ayri yasama seçeneğini makul buluyorum. O sirada da terapilerle kendine gelirse yuvamiz yikilmamis olur.
Aynen bu yolu uygulamalısın konu sahibi çok mantıklı buldum.gerçekten çok sabırlısın 9 aylık hamile halinle seni boğmaya çalışan bir adam bu. hayırlısı olsun hakkınızda o zaman, lohusa kadınsın daha fazla üzülmeni istemem. sen şu anda bebeğine ve emzirmene odaklan bunlar yüzünden sütün kesilmesin. senin de dediğin gibi sorun kızda değil babada. onun yüzünden kız da heba oluyor arada yani. sanki tek boşanan aile bunlar.
yatak konusunda biraz toleranslı olabilirsin diye düşündüm. 8 yaşındaki bir kız annesi ve babası ile yatmak isteyebilir hala. gerçi sen annesi olmadığın için seni rahatsız edebilir. böyle bir durumda hem de hamileydin mesela cnım benim karnım çok ağrıyor kardeşin de rahatsız olabilir, ben içerde yatayım siz baba kız bu gecelik burda yatın diyebilirsin şimdi bebek de geldi kıskanması artabilir buda normal
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?