Evet iletişim konusunda aynı fikirdeyiz, ben de çok önemsiyorum. Tanistigimizdan bu yana benim ingilizcem onun Türkçesi daha da gelişti. Anlamadığımız zamanlarda hemen diğer dile geçiyoruz ki çok nadir oluyor artik. Tabii biraz daha zamana ihtiyacımız var
Çok teşekkür ederim, çok güzel tavsiyeler geldi gerçektenKonuyu okuyunca aklıma direkt A United Kingdom filmi geldi. Orada da İngiliz bir kadın Güney Afrikalı (sanırım öyleydi) bir adama aşık olup, bütün işini gücünü bırakarak onun peşinden ülkesine gidiyordu karşılaştığı pek çok zorluğa rağmen. Gerçek bir hikayeden uyarlamaydı, izlemediyseniz mutlaka izleyin bence kendinizden pek çok şey bulursunuz. Bence neden olmasın ki, yani ciddiye bindikten sonra birbirinizi de seviyorsanız tolere edemeyeceğiniz bir şey olamaz. Aşk dediğin biraz da karşılıklı fedakarlıklarda bulunmak değil midir? Şimdiden mutluluklar diliyorum.
Bir-kac tane de blogger önerdi arkadaşlar, korktuğum gibi olmaz insallah. Zorlukları olacak muhakkak ama göz e alabilirim onun için. Şuan tek kriterim ilişkimizin aynı sağlıkta yürümesi. Inşallah :)Çok teşekkür ederim
Çok teşekkür ederim, konunun içine girince ne kadar çok örnek varmış dedim :)
Tesekkur ederim, inşallah:)
Merhaba,
Sonunu çok düşünme bırak yaşa gitsin buradayken belki olmayacak belki de orada mutlu olacaksın. Ben de Afrika da yaşamak oraya eğitim götürmek isterdim . Yurt dışı görevi için hazırlanıyorum hatta. Hiçbir bağım YÖK ama oradaki insanlara hizmet götürmek onların yanında olmak ne bileyim al sana hayat Gayesi. Negatif bakma duruma .Merhaba arkadaslar,
Yine eşekten düşmüş gibi bir hal içindeyimLütfen yorumlarınızı esirgemeyin, şimdiden herkese tesekkurler
Iki insan düşünün ki ortak dil neredeyse yok. Kültür tamamen farklı, ten rengi bile farklı (Yanlış anlaşılmasın, ben onun zenci olmasına bile aşık oldum).
Neyse arkadaşlar bu hikayenin esas kızı benimYaklaşık 6 aydır günaşırı görüştüğüm arkadaşımla birbirimize aşık olduk ve duygularımızı açıkladık. Benim yarim yamalak İngilizcem, onun iyi İngilizcesi ve yarim yamalak Türkçesi ile nasıl başardık bilmiyorum. Ama nasıl olacak?
Biraz karışık olduğu için bastan alıyorum. Kendisi ülkesinde tıp fak mezunu. Ama gelişmemiş bi ülke olduğu için her doktor herşeyi yapıyor. Yani ameliyata da giriyor, sünnet de yapıyor gibi düşünün. Uzmanlık yok.
Erkek arkadaşım Türkiye'de uzmanlık hakkı kazandı. Hacettepe veya Cerrahpaşadan birine yerleştirilecek. Bölümü filan gecen hafta belli oldu. Yani bu durumda neredeyse 10 yıl filan burada kalacak. Zorunlu hizmeti filan var okul bitince.
Şimdi gelelim asıl soruna,
Olur da evlenirsek benimle ülkeme gelir misin diyor. Ülkesini çok seviyor ve oraya sağlıkla ilgili profesyonel hizmet götürmek istiyor. Ek olarak babası kendi ülkesinde diplomat. Annesi bi yardim derneginde baskan. Yani her türlü biz geri dönmek zorundayız.
Pozitif detaylar;
- Ne Arap ne de Türk kultürunde biri degil. Biraz Italyan kültürüne yakın (Ülkesi eski bir Italyan sömürusü).
- Kadınlara çok değer veren, emanet ve şükür sebebi olarak gören bi bakış açısı var. Özgürlüklere son derece saygılı.
- Çok eğlenceli ve iyi niyetli. Mantıklı, akıllı, merhametli, yardımsever.
- Her hareketi, yorumu, bakışı, konuşması aklınıza ne gelirse her gün daha çok hayran kalıyorum. İzlerken mutluluktan duygulandigim oluyor. Türkçem bile bozuldu, onun bozuk telafuzu o kadar tatlı ki bazen kendimi öyle konuşurken buluyorum.
Negatif detaylar;
- Ülkesi çok güzel ama yerleşme fikri imkansız benim için.
- Ülkenin ana dilini bilmiyorum, zaten Arap alfabesi kullanıyorlar. Öğrenmem de zor. Ve ailesi o dili kullanıyor. Erkek arkadaşım 3 dil biliyor onda sorun yok ama ben ailesiyle iletişim kuramayacağım. Kv mağdurları için iyi bile olabilir
- Erkek arkadaşımın ekonomik gelir seviyesi çok şükür iyi. Doktor da az olduğu için doktor maaşları çok çok yüksek, ama ülke çok fakir ve birsürü bulaşıcı hastalık var. Açlıktan ölen insanların olduğu ülkelerden yani. Nasıl dayanır psikoljim
- Ailem, işim, kariyerim vs değinmiyorum bile siz anladiniz.
Acaba 10 yıl kaldıktan sonra düzenini bozmak istemeyip burada kalır mı, kalmaya ikna edebilir miyim? Ya edemezsem? Gun gectikce duygularim buyudugu icin gelecek kaygisina düştüm.
Bana dert olan kısmı da tam burası. Üzerimde öyle bir etkisi var ki ya hemen kesip atmalıyım hayatımdan, yada ...
10 yıl sonra kendimi Afrika'da bulmaktan korkuyorum.
Not: Çok aşığım, müslüman, evet zenci
Dün ülkesine gitti, ben havaalanında salya sümük ağladım. 1 ay sonra gelecek ama göz yaşlarımdan araç kullanamadım o derece.
(İş yerindeyim, geç yazarsam affola)
Edit: Arkadaşlar 10 yıl konusunda haklısınız, hayat bu herşey olabilir. Ama o kadar masum ve dürüst ki en başta düşüncemi bilsin istiyorum. Şimdilik zaman istedim, birlikte ülkesine gideceğiz . Sonra kararımı söyleyeceğim kendisine. En baştan konuşmak mantıklı geliyor.
Uyumsuzluk yaşamadım hiç ama farklı yani yinede türk gibi değiller. Ki bilirsiniz arap kültürü türk kültürüne çok yakındır.
Allah bağışlasın evladınızı, yorumunuz için teşekkür ederim :)
Merhaba arkadaslar,
Yine eşekten düşmüş gibi bir hal içindeyim
Iki insan düşünün ki ortak dil neredeyse yok. Kültür tamamen farklı, ten rengi bile farklı (Yanlış anlaşılmasın, ben onun zenci olmasına bile aşık oldum).
Neyse arkadaşlar bu hikayenin esas kızı benim
Biraz karışık olduğu için bastan alıyorum. Kendisi ülkesinde tıp fak mezunu. Ama gelişmemiş bi ülke olduğu için her doktor herşeyi yapıyor. Yani ameliyata da giriyor, sünnet de yapıyor gibi düşünün. Uzmanlık yok.
Erkek arkadaşım Türkiye'de uzmanlık hakkı kazandı. Hacettepe veya Cerrahpaşadan birine yerleştirilecek. Bölümü filan gecen hafta belli oldu. Yani bu durumda neredeyse 10 yıl filan burada kalacak. Zorunlu hizmeti filan var okul bitince.
Şimdi gelelim asıl soruna,
Olur da evlenirsek benimle ülkeme gelir misin diyor. Ülkesini çok seviyor ve oraya sağlıkla ilgili profesyonel hizmet götürmek istiyor. Ek olarak babası kendi ülkesinde diplomat. Annesi bi yardim derneginde baskan. Yani her türlü biz geri dönmek zorundayız.
Pozitif detaylar;
- Ne Arap ne de Türk kultürunde biri degil. Biraz Italyan kültürüne yakın (Ülkesi eski bir Italyan sömürusü).
- Kadınlara çok değer veren, emanet ve şükür sebebi olarak gören bi bakış açısı var. Özgürlüklere son derece saygılı.
- Çok eğlenceli ve iyi niyetli. Mantıklı, akıllı, merhametli, yardımsever.
- Her hareketi, yorumu, bakışı, konuşması aklınıza ne gelirse her gün daha çok hayran kalıyorum. İzlerken mutluluktan duygulandigim oluyor. Türkçem bile bozuldu, onun bozuk telafuzu o kadar tatlı ki bazen kendimi öyle konuşurken buluyorum.
Negatif detaylar;
- Ülkesi çok güzel ama yerleşme fikri imkansız benim için.
- Ülkenin ana dilini bilmiyorum, zaten Arap alfabesi kullanıyorlar. Öğrenmem de zor. Ve ailesi o dili kullanıyor. Erkek arkadaşım 3 dil biliyor onda sorun yok ama ben ailesiyle iletişim kuramayacağım. Kv mağdurları için iyi bile olabilir
- Erkek arkadaşımın ekonomik gelir seviyesi çok şükür iyi. Doktor da az olduğu için doktor maaşları çok çok yüksek, ama ülke çok fakir ve birsürü bulaşıcı hastalık var. Açlıktan ölen insanların olduğu ülkelerden yani. Nasıl dayanır psikoljim
- Ailem, işim, kariyerim vs değinmiyorum bile siz anladiniz.
Acaba 10 yıl kaldıktan sonra düzenini bozmak istemeyip burada kalır mı, kalmaya ikna edebilir miyim? Ya edemezsem? Gun gectikce duygularim buyudugu icin gelecek kaygisina düştüm.
Bana dert olan kısmı da tam burası. Üzerimde öyle bir etkisi var ki ya hemen kesip atmalıyım hayatımdan, yada ...
10 yıl sonra kendimi Afrika'da bulmaktan korkuyorum.
Not: Çok aşığım, müslüman, evet zenci
Dün ülkesine gitti, ben havaalanında salya sümük ağladım. 1 ay sonra gelecek ama göz yaşlarımdan araç kullanamadım o derece.
(İş yerindeyim, geç yazarsam affola)
Edit: Arkadaşlar 10 yıl konusunda haklısınız, hayat bu herşey olabilir. Ama o kadar masum ve dürüst ki en başta düşüncemi bilsin istiyorum. Şimdilik zaman istedim, birlikte ülkesine gideceğiz . Sonra kararımı söyleyeceğim kendisine. En baştan konuşmak mantıklı geliyor.
