tek çocuk fikrinde bencillik mi yapıyorum ?

0bEn .!.:

Biliyor musun bana da tek çocuk bencillik gibi geliyor..ben gerçekten hep 2 çocuğum olsun istemişimdir. .bir gün gözümü kapadıgim da gözüm arkada daha fazla kalmasın diye yani çocuklarım en azından birbirine destek olsun diye..biri ağladığı zaman göz yaşını silecek birinin olduğunu bilsin diye, uçurumun kenarında iken diğerinin onun elinden tutup çekip ordan alsın diye,gerçekten birinin onun için üzülüp mutlu olacağını bilsin diye, şu hayatta değerli bir varlığı daha olsun diye, diye, diye bir sürü şey işte...

benim canım yandıgi zaman bbaşkaları ah vah edip yanımdan gidince yazık kıza derken, öylesine yapabileceğim bir şey var mı derken ben o acıyı çekerken ablamin içindeki uzuntu nun yüzüne vurduğunu görmek, benim için yapabileceği her ne varsa sonuna kadar elinden gelenin fazlasını yapmaya çalıştığını görmek, gerçekten beni seven, değer veren birinin var olduğunu bilmek ne bileyim işte. ..

biz 4*4 luk muyuz tabii ki hayır. .sonuçta ayrı bireylerin, zit dusdugumuz durumlar, tartıştığımiz zamanlar oluyor tabii ki ama insan en mutlu ve mutsuz zamanlarında kendine uzanacak bir elin olduğunu bilmesi kadar da güzel bir duygu yoktur herhalde..

Burada anne babanın tutumu tavırları yani maddi ve manevi eşitliği sağlayabilmek, kıskançlık değil sevgi tohumları serpmeleri, paylaşmayı öğretmenleri gerek..gerisi biraz da karakterle alakali olsa da temel sağlam olduğunda bu ilişkinin kolay kolay sökülüp atılacagini zannedmiyorum...

simdi diyeceksin ki artık kardeşlik kavramı farklı, oyle olmayabilir? Ama bu biraz şans değil mi? Yani es, dost, akraba ne kadar hayatımızın gerçekten içindeler o zaman hiç biri ile ilişki kurmamizda gerekmez mi?ayrıca insanlar iiçin bütün sevginin, ilginin tek bir bireye toplanması da biraz riskli geldi bana..yani o zaman yıkım olursa daha kötü olmaz mı?

yorumlarını önemsiyorum. ..cunku saygı çerçevesinde olabilecek zit düşündüğüm konu ile ilgili farklı fikirleri edinmek her zaman bulunabilecek bir fırsat değil bu ortamda

Genişletmek için tıkla...

Seherabdul .!.:

Canım ben ikinci bebeğimi bekliyorum ikinci bebek diyorum çünkü oğlum da dokuz aylık bir bebek :)
Ben Allah nasip kısmet ederse Şubat'ta kızımı kucağıma alacağım oğlum 13 aylık olacak o zaman Allah'ın izniyle :)
Benim üstüne üstlük ilk çocuğumda bel çatlağı problemim oldu doktor 3 sene çocuk yok demişti
Şimdi doktorum baba geçenlerde eğer çok kilo alırsan ya da kemiklerin açılırken çatlak da büyürse ayaklarını kaybedebilirsin dedi
Olsun Rabbim herşeyim hayırlısını sağlıklısını nasip etsin diyorum :)
Ileride artık tık iş işten geçtiğinde bebek diye diye yanıp tutuşmanızı istemem çünkü keşkeler iş bittikten sonra işe yaramıyor :) Rabbim hakkınızda hayırlısını nasip etsin :) bir kaç sene daha bekleyin bebeğiniz de büyümüş olur o zaman daha kolay karar verirsiniz :)

Genişletmek için tıkla...

sevcan... .!.:

merhaba, benimde 4 yaşında bir kızım var, 13 yıldır çalışıyorum. 2 ay öncesine kadar asla istemiyorum diyordum 2. çocuğu, fakat kızım çevrede kardeşi olanları idrak etmeye başladıkça oda istemeye başladı hala karnında bebek yok mu? anne diyor. İkiz kardeşlerim olsun benimde diyor. Bebekleri sevmek için elimi kolumu çekiştiriyor.

Onun o haline kıyamıyorum.
Birde evet bencillik bence, bir pedagog demişti bir çocuğa iyi giysiler iyi oyuncaklar almayın, Ama onu kardeşsiz bırakmayın.

Biz 8 kardeşiz :) 4 erkek, 4 kız. Annem rahatsız kızıma bakamadı, ama 2 ablam, 2 yıl aralıkla baktılar hala bakıyorlar Allah bin kere razı olsun, bir kuruş parada istemiyorlar. Diğer ablamın evi biraz uzak ama mecbura kalınca onada götürdüğüm oldu.

Diyeceğim o ki, benim kızımın çocuğu olduğunda ben bakamassam kim bakacak kardeşi de olmayacak.
Kuzenleri çok, ama benim hangi kuzenim yanımda, hangisiyle dertleşebiliyorum, iyiki ablamlar var diyorum. Abiler biraz uzak oluyorlar ama yengelerim de çok iyiler kendi ablamlar gibi.

Bence bir çocuk tek kalmamalı, 2 aydır bu düşüncedeyim :)

Genişletmek için tıkla...

Seherabdul .!.:

Canım ben ikinci bebeğimi bekliyorum ikinci bebek diyorum çünkü oğlum da dokuz aylık bir bebek :)
Ben Allah nasip kısmet ederse Şubat'ta kızımı kucağıma alacağım oğlum 13 aylık olacak o zaman Allah'ın izniyle :)
Benim üstüne üstlük ilk çocuğumda bel çatlağı problemim oldu doktor 3 sene çocuk yok demişti
Şimdi doktorum baba geçenlerde eğer çok kilo alırsan ya da kemiklerin açılırken çatlak da büyürse ayaklarını kaybedebilirsin dedi
Olsun Rabbim herşeyim hayırlısını sağlıklısını nasip etsin diyorum :)
Ileride artık tık iş işten geçtiğinde bebek diye diye yanıp tutuşmanızı istemem çünkü keşkeler iş bittikten sonra işe yaramıyor :) Rabbim hakkınızda hayırlısını nasip etsin :) bir kaç sene daha bekleyin bebeğiniz de büyümüş olur o zaman daha kolay karar verirsiniz :)

Genişletmek için tıkla...

TURKUAZZZ .!.:

1.5 yaşında kızım var.. ben hep derdim mutlaka iki çocuğum olmalı diye... ben aslında hiç hazır değilmişim çocuğumun olmasına. kızım için canımı veririm ama çok ağır geldi.. kv aklı bi gidip gelen bir kadın. annem ise doğum yaptığında kendi evimde bakarım sana dedi ve homurdandı.. şu an kimseden destek görmüyorum. 9 sene iş hayatımdan sonra işten çıkmak zorunda kaldım çünkü annem yan çizdi bakamam kızına dedi kv ise torun döven bir kadın olduğu için emanet edemedim bu yüzden de işten çıktım. ve bunalıma girdim evde bir anda yapayalnız kaldım çocuk bakmak eve tıkılı kalmak kendimi yetersiz güçsüz hissetmek derken 1.5 sene oldu hala halimden memnun değilim. zaman zaman kızıma bağırıyorum o daha çok küçük ama neden bağırıyorumki ve ikamet ettiğimiz yerde hiç kafa dengi kimsem yok 6.katta oturuyorum asansör yok çocukla gidip gelmek çok zor oluyor doğru düzgün bir park bile yok ve eşim de asla taşınmam diyor çünkü ailesi sülalesi arkadaşları burada ... ben tek çocukla kalıp iş hayatına girmeyi ve aktif olmayı istiyorum iki çocuğum olursa artık asla çalışamam ve bu durum da beni mutsuz eder.. ikinci çocuk fikri beni heyecanlandırsa da sosyal olabilmek kendime vakit ayırabilmek için tek çocukla kalmak bencillik mi? mutsuz halde iki çocuk yetiştirmek yerine , huzurlu mutlu kalıp tek çocuğumun olması daha sağlıklı değil mi ? bilemiyorum... ne olur fikir verin

Genişletmek için tıkla...

Seherabdul .!.:

Canım ben ikinci bebeğimi bekliyorum ikinci bebek diyorum çünkü oğlum da dokuz aylık bir bebek :)
Ben Allah nasip kısmet ederse Şubat'ta kızımı kucağıma alacağım oğlum 13 aylık olacak o zaman Allah'ın izniyle :)
Benim üstüne üstlük ilk çocuğumda bel çatlağı problemim oldu doktor 3 sene çocuk yok demişti
Şimdi doktorum baba geçenlerde eğer çok kilo alırsan ya da kemiklerin açılırken çatlak da büyürse ayaklarını kaybedebilirsin dedi
Olsun Rabbim herşeyim hayırlısını sağlıklısını nasip etsin diyorum :)
Ileride artık tık iş işten geçtiğinde bebek diye diye yanıp tutuşmanızı istemem çünkü keşkeler iş bittikten sonra işe yaramıyor :) Rabbim hakkınızda hayırlısını nasip etsin :) bir kaç sene daha bekleyin bebeğiniz de büyümüş olur o zaman daha kolay karar verirsiniz :)

Genişletmek için tıkla...

palin3 .!.:

cnm yaptığınızı hiç doğru bulmuyorum. kendi sağlığını riske atmanıza ne gerek vardı. ayrıca ayaklarınız olmadan çocuklarada yazık etmiş olursunuz. inşallah bişicik olmaz. Allah yardımcınız olsun

Genişletmek için tıkla...

hzrmsn .!.:

Allah sifa versin insallah oyle bisey olmaz sorunsuz gecer hamileligin.
Ama neden dru dinlemedinizki Allah korusun size bisey olsa kim bakicak onlara

Genişletmek için tıkla...

TURKUAZZZ .!.:

1.5 yaşında kızım var.. ben hep derdim mutlaka iki çocuğum olmalı diye... ben aslında hiç hazır değilmişim çocuğumun olmasına. kızım için canımı veririm ama çok ağır geldi.. kv aklı bi gidip gelen bir kadın. annem ise doğum yaptığında kendi evimde bakarım sana dedi ve homurdandı.. şu an kimseden destek görmüyorum. 9 sene iş hayatımdan sonra işten çıkmak zorunda kaldım çünkü annem yan çizdi bakamam kızına dedi kv ise torun döven bir kadın olduğu için emanet edemedim bu yüzden de işten çıktım. ve bunalıma girdim evde bir anda yapayalnız kaldım çocuk bakmak eve tıkılı kalmak kendimi yetersiz güçsüz hissetmek derken 1.5 sene oldu hala halimden memnun değilim. zaman zaman kızıma bağırıyorum o daha çok küçük ama neden bağırıyorumki ve ikamet ettiğimiz yerde hiç kafa dengi kimsem yok 6.katta oturuyorum asansör yok çocukla gidip gelmek çok zor oluyor doğru düzgün bir park bile yok ve eşim de asla taşınmam diyor çünkü ailesi sülalesi arkadaşları burada ... ben tek çocukla kalıp iş hayatına girmeyi ve aktif olmayı istiyorum iki çocuğum olursa artık asla çalışamam ve bu durum da beni mutsuz eder.. ikinci çocuk fikri beni heyecanlandırsa da sosyal olabilmek kendime vakit ayırabilmek için tek çocukla kalmak bencillik mi? mutsuz halde iki çocuk yetiştirmek yerine , huzurlu mutlu kalıp tek çocuğumun olması daha sağlıklı değil mi ? bilemiyorum... ne olur fikir verin

Genişletmek için tıkla...

xDerinMavix .!.:

Bence eşini taşınmaya ikna et.
Ben 3. kata zor çıkıyorken asansörsüz 6. katı düşünemedim.

Çocuk olayına gelince.
İnsan gerçekten istiyorsa ve bakabilecekse 2. çocuk yapar.
Şu düşüncelerdeyken çocuk yapma lütfen.

Genişletmek için tıkla...

Ruya .!.:

Ben tek çocuğum her istediğim oldu şimdiye kadar.. El bebek gül bebek büyüdüm..

Annem ve babam hastalanana kadar tabi... Sözde eş dost akrabalar kapıdan bakıp gittiler... Tek başıma kalakaldım ortada...
Annem felçli yatalak ve 14 yıldır hiç konuşsamıyor.. Babamsa 2 yıldır gırtlak kanseri...
Her gören diyor ki " allah bilipte vermiş seni yoksa ne olurdu onların hali "
Sakın yanlıs anlamayın gocunmuyorum anneme babama bakarken ama 2.çocuk istemeyenlere kızıyorum açıkçası... Keşke diyorum benimde korkmadan çekinmeden herşeyimi anlatabildiğim , derdime ortak olan , kısacası herşeyim olan bir kardeşim olsaydı...

Yani diyeceğim şu ki sevgili anneler / anne adayları lütfen tek çocuk yapmayın... en az 2 tane olsunlar... Şimdi kendinize vakit ayıramamaktan yakınıyorsunuz , ya benim ailem gibi hastalansanız ve o tek çocuk bakmasa size ? O zaman keşke bir çocuk daha yapsaydım demeyecekmisiniz ? Şimdi kendinizi düşünerek bencillik yapıyorsunuz ya hani ! O zaman ne yapacaksınız ?

Tek çocuk çoğu açıdan mükemmel... Her istediği olur... Ama sizin her istediğiniz olmuşmuydu çocukken ? Sizin aileleriniz bencillik yapsaydı sizi doğururken ? Kimse bu dünyada yalnız kalmamalı.. Eğer rabbim veriyorsa doğurun..

Genişletmek için tıkla...

CeYz .!.:

1 buçuk yaşındaki çocukla ikinci çocuğu yapıp yapmamaya karar vermek yanlış bana göre. Kızım 2 yaşında ve 1- 1buçuk yaşına göre daha uslu maş.6-7 ay bile farkediyor yani.Benim annem bakıyor kızıma ama o bile yetemiyor artık çünkü hep park,arkadaş oyun istiyor. bir kaç ay sonra yarım gün de olsa kreşe yazdırmak istiyorum,kendim de baksam onun gelişimi için kreş yada oyun grubu düşünüyorum. Bence bu kışı atlattıktan sonra siz de rahatlarsınız(kışın eve tıkılıyoruz ister istemez) yazın çok farklı düşüneceğinizi umuyorum,kreşe verip çalışmayı düşünebilirsin 2 yaş sonrası hatta pedagoglar kreş için 3 yaş tavsiye ediyor ama siz bilirsiniz. 2.çocuk için de en ideali arada 4 yaş olması. Ozamana kadar da 2nciyi istersiniz bence

Genişletmek için tıkla...

Sephora85 .!.:

Daha önce de yazmıştım bu tarz bir konuda. 4 kardeşiz. Hepsi iyi ki varlar, canlarım onlar benim. Ama ben iki çocuk yapabilir miyim, hayır. (İlkine karar veremiyorum daha).

Ben en küçüğüm. Arada çok yaş farkımız olduğu için tek çocuk gibi büyüdüm. Belki de daha fazla ilgiyle, sevgiyle, imkanla.(şımarmadım )

Abim en büyüğümüz. Tek çocuk olsaydı ne olurdu, nasıl bir hayatı olurdu diye düşünüyorum bazen. Çocukluğunu geçtim. Manevi olarak da çok bişey anlatamıyorum çocukluklarına şahit olmadım çünkü. Memur çocuğuyuz biz, biraz maddi örenkler vereceğim. Okurken çalışmak zorunda kalmazdı mesela. Üç kuruş biriktirmek için askerliğini uzun dönem yapmazdı. Belki imkanı olsaydı akademisyen olurdu. Bunun içinde kaldığını seziyorum. Evlenirken ablamla düğünleri çakıştı. Ablam olmasaydı ailemi zor durumda bırakmamak için birlikte oturmayı tercih etmezdi. Evliliğinin ilk yılları kalabalık bir aile içinde geçmezdi. Bizi okutmak, eksik bırakmamak için kendinden kısıp bize yardım etmezdi. Ona sorarsanız bunları zevkle yapmış. Ama ben düşününce üzülüyorum onun adına. Mesele iki çocuğa eşit imkan sağlamak değil, iki çocuğa da en iyi imkanı sağlamak. Buna gücü varsa bir çiftin, manevi taraf halledilebilir düşüncesiyle ikinci çocuğa karar verilebilir. Abim tek çocukta kaldı mesela. Hiç ikinciyi istemedi.

Büyük ablamın iki kızı var. Biri 22 biri 9 yaşında. Geçenlerde ablamla büyük bir tartışma yaşamış büyük olan. Sen kardeşimle ilgilenmekten bana vakit ayırmıyorsun, oturup sohbet etmek istiyoru adanın okulu diyorsun. Alışverişe çıkmak istiyorum adanın keman dersi diyorsun. Benim anneye ihtiyacım var diye patlamış. Çocuk manevi olarak eksiklik hissediyor. İkisi de özel okulda okuyor, her türlü imkanları var. Büyük heryaz yurtdışına gönderilir dil eğitimi için. Ama işte eksik kalan bir tarafı var çocuğun. Ki ablam çalışmayan bir anne. Bir de çalışanını düşünüyorum, kendimi koyuyorum yerine. Mümkün değil her şeylerine yetişmem. Benim çocuğum da bana benim anneye ihtiyacım var derse, kaldıramam ben. Kendime gelemem bunun üstüne.

Hayat tecrübeleri farklı yönlerde ilerleyip farklı kararlar aldırıyor insanlara. Benim de bu konudaki kararlarım genelden biraz farklı. Umarım ben bu dünyadan göçüp gidene kadar çocuğum kendine düzgün bir aile kurar diye temenni etmekten başka çarem yok. Güçlü bir çocuk yetiştirebilirsem eminim bu dünyada yapayalnız kalsa bile ayakları üstünde dimdik duracaktır.

Genişletmek için tıkla...