Çocuk yapmak bencillik mi

İyi geceler. Benim kafam o kadar bulanık ki bu konuyu asla çözemiyorum. Evleneli 4 seneyi geçti. 2 tane kaybım var onlardan sonra psikolojik tedavi falan gördüm atlatamadım. 2 seneyi geçti daha yeni yeni bu konuyu kabullenebildim. Bende eşimde bi bebeğimiz olmasını deli gibi istiyoruz. Ama maddi açıdan bu bencillik gibi geliyo. Yani baksanız kendimize göre iyi bi hayatımız var evimiz var eşimin maaşı asgari ücretin üstünde. Dolabımız hep dolu. Yani çok şükür öyle sıkıntılı bir durumda değiliz. Belli bi hayat standardımız var. Ama gel gelelim ki çocuk yapmak için yeterli mi ben bunu bilemiyorum. Bu hayat bizim için yeterli, biz bir şekilde geçinip gidiyoruz. Ama bir çocuk yapıp onuda bu hayata mecbur tutmak bana çok bencilce geliyo. Sırf biz çocuk istiyoruz diye bi canlı hayata getirip onuda bu şartlarda yaşatmak yani bilmiyorum kafam gerçekten çok karışık. Keşke çocuk düşüncesini aklımdan silebilsem ama o kadar çok istiyorum ki ağlamadığım bir gün bile geçmiyo bu yüzden. Yıllardır ağlamaktan gözümde yaş kalmadı artık. Ben isterim ki çocuğum özel okullarda okusun. En iyi marka kıyafetler giysin. İstediği marka telefonu bilgisayarı alabiliyim. Ama sonuçta en iyisini alabilecek gibi lüks bir hayatımızda yok. Bunu ben nasıl çözerim bana bir akıl verin 😞
Bana da bencilce geliyor.31 yaşına geldim 2 güzel gün hatrına senelerce dert içinde yaşadım.zaten çoğu insan böyle.astarı yüzünü karşılamıyor bence bu işin.sırf anne olma duygusunu tatmin etmek için düşünülüyorsa bencillik oluyor.o çocuğun hayatı düşünülüyorsa bencillik değil ama dediğiniz gibi o yol da pek olumluya çıkmıyor.yaşamak bana güzel gelmiyor açıkçası.getirilmek istemezdim.
 
Evet söylediğiniz gibi günümüzde işler artık böyle işliyor ama aslında işin esas yüzü öyle değil. Sahip olduğumuz birçok şeye ihtiyaçtan değil sadece sahip olmak istediğimiz lüks yasamdan dolayı sahibiz. 10 tane kiyafet gerekli değil iPhone telefon gerekli değil 10 çeşit kahvaltılık gerekli değil vs
Ama işte dediginiz gibi onda var bende de olsun düşüncesinden dolayı kimse aza razı olmak istemiyor
Bir memur çocuğu olarak telefonum kötüydü ama çok iyi bir dershaneye gittim. Kıyafetlerim marka değildi ancak yüzme eğitimi aldım tenis ve masa tenisi öğrendim. Evde yüzlerce yemek olup çöpe dökmedik ancak sağlıklı beslendik. Eğer çocuk yapmadan önce bir kıstas olacaksa bana göre bu şekilde olmalı.

Iphone olmasın standart bir telefonu olsun yetsin ama güzel bir hobisi olsun. Ayağına sağlam bir bot vereyim ancak gidip sırf adı mucci ducci diye yüz bin dökmeyim mesela. Kitaplarını tam alayım asla bir kitabı alırken 'ya bu da eksik kalsın öğretmenine açıklarım bir şekilde durumu' diye düşünmeyim. Çocuğun önüne sadece domates biber değil et tavuk balık pişirip koyabileyim. Bunlar işte bence gerçekten masraflı olsa da çocuk yapmadan önce düşünülmesi gerekenler. Yoksa en iyi telefon tablet işine girersek ferrariden çıkarız.
 
Çocuk yapmak evet bencillik. Kendi hislerin için bir insanı dünyaya getiriyorsun bile isteye acı çekmesini, ölüm görmesini, günün birinde ölmesini kabul ediyorsun.

Şarkıda diyor ya ‘ bana mı sordunuz doğururken? Bu dünyanın kahrını çek babam çek ‘

Kolej kısmı ütopik olmuş ama evet çocuğa yeterli beslenme kıyafet sağlık düzgün eğitim kırtasiye imkanları sunamayacaklar extra önlem almalı.

Ev kira değil ama tek maaş asgari üstünde belli ki garanti iş de değil çocuk zorlar. Rızkıyla gelmiyor çocuk bisürü masrafı var. Arkadaşından görüyor istiyor. Sosyal medya malum herkes herşeyini gösteriyor.

Her yoksul sefalete yeni bir rehine bıraktığı andan itibaren suçlu olur.
Bir insanın dünyaya gelmesine başkalarının karar vermesi bana çok ilginç geliyor.bir de bir kişiden bu kadar çok insan dünyaya gelebilmesi de çok tuhaf.üstelik sinir bozucu.sen kimsin yani senden 8,9 kişi doğuyor.yapacak birşy yok tabi.yazdim öyle.
 
İyi geceler. Benim kafam o kadar bulanık ki bu konuyu asla çözemiyorum. Evleneli 4 seneyi geçti. 2 tane kaybım var onlardan sonra psikolojik tedavi falan gördüm atlatamadım. 2 seneyi geçti daha yeni yeni bu konuyu kabullenebildim. Bende eşimde bi bebeğimiz olmasını deli gibi istiyoruz. Ama maddi açıdan bu bencillik gibi geliyo. Yani baksanız kendimize göre iyi bi hayatımız var evimiz var eşimin maaşı asgari ücretin üstünde. Dolabımız hep dolu. Yani çok şükür öyle sıkıntılı bir durumda değiliz. Belli bi hayat standardımız var. Ama gel gelelim ki çocuk yapmak için yeterli mi ben bunu bilemiyorum. Bu hayat bizim için yeterli, biz bir şekilde geçinip gidiyoruz. Ama bir çocuk yapıp onuda bu hayata mecbur tutmak bana çok bencilce geliyo. Sırf biz çocuk istiyoruz diye bi canlı hayata getirip onuda bu şartlarda yaşatmak yani bilmiyorum kafam gerçekten çok karışık. Keşke çocuk düşüncesini aklımdan silebilsem ama o kadar çok istiyorum ki ağlamadığım bir gün bile geçmiyo bu yüzden. Yıllardır ağlamaktan gözümde yaş kalmadı artık. Ben isterim ki çocuğum özel okullarda okusun. En iyi marka kıyafetler giysin. İstediği marka telefonu bilgisayarı alabiliyim. Ama sonuçta en iyisini alabilecek gibi lüks bir hayatımızda yok. Bunu ben nasıl çözerim bana bir akıl verin 😞
Dünyaya bi çocuk getirmek bana göre kendime bi can yoldaşı getirmek ve dünya için iyi bir insan yetiştirmektir..

Çocuk elbette beziydi, mamasıydı vs extra bütçe istiyor ama devamlı çalışan ve evine para getiren insanların sırf bu sebepten bencillik mi ediyoruz demeleri çok abartı geliyor.. Her çocuk kolejde okumak, marka kıyafetler giyinmek, son model elektronik eşyalar kullanmak zorunda değil, çocuklarımıza daha mütevazı hayatlar sunmalıyız, anlam madde de değil sadece, sıcak bi aile içinde topluma faydalı bi birey olabilmekte..
 
Merhaba, biz de çocuk düşünüyoruz 3. Yılına giriyor evlilik. Ben sizi anladım o nedenle kendi fikrimi açıklamak istedim

Öncelikle çocuk yapmak bencillik mi sorusu yanıtlanacak bir durum değil. Çünkü çok ucu açık. Olabilir olmayabilir. Burada sizin çocuğa bakış açınız önemli
Çocuğu kendi kolunuz bacağınız gibi görüp yetiskin olduğu zaman yakasından düşmeyecek biriyseniz yapmayın. Bencillik. Kendinize doğurmuş sayılırsınız.
Bana bakar ileride diye 1945 model düşünceniz varsa sakın sakın yapmayın.
Bebek seveyim diye yapmayın. Bunlar hep bencillik.

Ailemize biri daha katılsın. Ben iyi bir insan yetiştirmek ve anne olmak istiyorum diyorsanız yapın.

Maddi olarak bir çocuğa yetmemek onu psikolojik olarak zorlamak iyi bir şey değil tabiki. Sokakta mendil satan çocuğun doğmamış olması gerekiyor.
Benim bulunduğum şehirde devlet okulları Orta okullar berbat halde. Cinsellik yaşıyor çocuklar. Yaşlar 12 13. Benim için devlet okulu asla bir tercih değil. Ama en son model telefon almak zorunda hissetmem. İyi model hersey okeydir. Sınırsız çocuk yetiştirmek de zararli bir durum.
Her istediğini alan çocuk ileride Her istediği olsun isteyen yetiskin oluyor. Arada hayır demek gerekiyor
 
benim kızım devlet okuluna gidiyor, şimdi ben kötü anne miyim? özel okullar para tuzağından başka birşey değil özel hastaneler gibi. ben gayet kızım için tek başıma çabalıyorum, ona iyi bir eğitimö hayatı sunmaya çalışıyorum, ödevlerinde destek oluyorum, tek derdim iyi bir eğitim alsın ama özelde okumuyor diye ben kötü anne miyim? yada eğitimi kötü mü olmuş oluyor? kafa yapınızı değiştirmeden çocuk yapmamanızı öneririm.
 
Size önce şunu sorayım, geçmişte hangi marka giydiğinizi hatırlıyor musunuz? Şayet ben hatırlamıyorum, hatırladığım sadece ailemle birkitirdiğimiz güzel anılar, annemin pişirdigi sağlıklı yemekler, üşümememiz için ördüğü kazaklar vs.

Bizim gelir durumu iyi ama asla marka takıntım yok. Sadece kumaş temiz içerikli mi ona bakarım. Genelde D*facto dan alırım. Çoğumu Zara'dan giydirme ekonomim var, fakat 1 dona bin TL veremem.

Şu an çocuğum küçük, ne giydirsem bilmez. Ben de gösterişe kaçmadan eksiklerini alır, saçma sapan marka için para ödemek yerine 3 çocuğumun hesabına, gelecekti eğitimleri için bankadan gram altın atarım. Üniversite ve sonrasında zorlanmasınlar, zorlanmayalım diye.

Çünkü asıl harcama lise ve sonrasında başlar. Onun için bir karış kıyafet yerine, eğitimli, iyi bir meslek edinmeleri ve asıl imkanların o dönem kullanılması taraftarıyım.

Pahalı oyuncaklarda almam. Çocuk bu yaa.. beraber oturup, kendimiz yapınca daha çok mutlu oluyorlar. Çocukların dünyası çok küçük ve hayal dünyaları bir o kadar büyük.

Kuzenler dahil hepimiz devlet okulunda okuduk ve hiç birimiz boş değiliz ve çoğumuz iyi yerlerde.

Maddi kaygıdan evvel, manen çocuğa ne verebilirsiniz? Bunun sağlamasını yapın. Bütçenizi akıllıca kullanın. Bir bebeğin, büyük harcamalar için 14-18 senesi var. Bankadan bugün 500 tl bile gram altın alsanız, o parayı bulmuş gibi olursunuz. Ama biriktirmezseniz ileriki zamanda toplu paranın birden ödenmesi sizi zorlar.
 
Merhaba, biz de çocuk düşünüyoruz 3. Yılına giriyor evlilik. Ben sizi anladım o nedenle kendi fikrimi açıklamak istedim

Öncelikle çocuk yapmak bencillik mi sorusu yanıtlanacak bir durum değil. Çünkü çok ucu açık. Olabilir olmayabilir. Burada sizin çocuğa bakış açınız önemli
Çocuğu kendi kolunuz bacağınız gibi görüp yetiskin olduğu zaman yakasından düşmeyecek biriyseniz yapmayın. Bencillik. Kendinize doğurmuş sayılırsınız.
Bana bakar ileride diye 1945 model düşünceniz varsa sakın sakın yapmayın.
Bebek seveyim diye yapmayın. Bunlar hep bencillik.

Ailemize biri daha katılsın. Ben iyi bir insan yetiştirmek ve anne olmak istiyorum diyorsanız yapın.

Maddi olarak bir çocuğa yetmemek onu psikolojik olarak zorlamak iyi bir şey değil tabiki. Sokakta mendil satan çocuğun doğmamış olması gerekiyor.
Benim bulunduğum şehirde devlet okulları Orta okullar berbat halde. Cinsellik yaşıyor çocuklar. Yaşlar 12 13. Benim için devlet okulu asla bir tercih değil. Ama en son model telefon almak zorunda hissetmem. İyi model hersey okeydir. Sınırsız çocuk yetiştirmek de zararli bir durum.
Her istediğini alan çocuk ileride Her istediği olsun isteyen yetiskin oluyor. Arada hayır demek gerekiyor
Şu klasik muhafazakar ev hanımı triplerine girmeseniz olmayacak.helal olsun derim o yaşta yaşayabilene yani.😁 hem neyi nasıl yapacağını biliyor hem de partner bulabiliyor.koskoca insanlar bile becremiyor bunları.ki yaşayan olduğuna da inanmıyorum.
 
Şu klasik muhafazakar ev hanımı triplerine girmeseniz olmayacak.helal olsun derim o yaşta yaşayabilene yani.😁 hem neyi nasıl yapacağını biliyor hem de partner bulabiliyor.koskoca insanlar bile becremiyor bunları.ki yaşayan olduğuna da inanmıyorum.
Klasik muhafazakar?
Çok uzun yıllardır dine mensup değilim
Doktora yapıyorum.
Siz okuduklarınızın sadece cinsellik kısmını algılayan birisiniz sadece. Çocuk cinsellik yaşayamaz. Çünkü çocuktur.
18 yaşına kadar çocuktur.
18 yaşından önce hamile kalırsa devlet ailenin elinden alıyor. Aile hakkında soruşturma acıyor.
Nasıl bağnaz bir kafanız var ki çocuk yaşta cinsellik ile muhafazakar olmayı bir tuttunuz?
 
Şu klasik muhafazakar ev hanımı triplerine girmeseniz olmayacak.helal olsun derim o yaşta yaşayabilene yani.😁 hem neyi nasıl yapacağını biliyor hem de partner bulabiliyor.koskoca insanlar bile becremiyor bunları.ki yaşayan olduğuna da inanmıyorum.
İstanbul Beylikduzunde ortaokulda kütüphanede gebe kalan ve Kıbrısa götürülen bir kız çocuğu tanıyorum.
Karşı komşumuzun kizi orta sonda iken arkadaşlarının arkadan ilişkiye girdiğini anlattı. Hatta komik olarak diski muhabbeti yaptı.
samsunda yasayan arkadasimin kuzeni minibus soforu ile yattigi icin 14 yasinda hamile kalinca devlet korumasina alindi.Siz hangi ülkede yaşıyorsunuz bilmiyorum ama yeni nesil çocuklar zor bulmuyor bu isi
 
Ailemin maddi durumu cok iyi degildi, bana marka kiyafetlerin, son model telefonun gereksiz oldugu ogretildi, hic oyle hevesim olmadi. Su anda alabilecek durumdayim ama gereksiz ve manasiz geliyor. Hala marka kiyafet, canta almiyorum, her sene telefon degistirmiyorum. Her cocuk zenginligin,luksun icine dogmuyor, gerek de yok zaten. Cocuklarin ihtiyaci olan duzgun bir aile hayati, ilgili ebeveynler, kendini guvende hissedecegi bir ev.
 
Yorumları okumadım belki yazan olmuştur. Elbette doğacak çocuğunuza belirli bi hayat şartı, bazı imkanlar sunmak isteyebilirsiniz bu anlaşılabilir ama bi çocuğun önce anne baba srvgisine ihtiyacı var. Siz özel okulda okumasını hayal etmek yerine o çocuğa vereceğiniz ahlak eğitimini, akademik eğitim sırasında vereceğiniz desteği en önemlisi de doğacak çocuğunuzun sizin onu çok sevdiğinizi bildiğinden emin olduğunu hayal edin. Zaten şu dönemde çocuklar tamda sizin gibi düşünen ailelerin verdiği tonla imkan sayesinde doyumsuz olmayı öğreniyor. Her şeyi elde etmeyi öğrenmiş zorluğu bilmeyen, hayırın ve durun ne olduğunu bilmeyen çocuklar yetiştirmediğinizden emin olun yeter. Maddiyat bunlardan sonra gelir. Tabii gerekirse mama bez alamayacak durumdaysanız, işlerine anaokuluna falan giderken kırtasiye alışverişi sorun olacaksa çocuk düşünmeyin ama sırf devlet okuluna gitmesi gerekir, en iyisinden teknolojik alet alamayız, en kaliteli en iyi kıyafetlere yetişemeyiz buna diye düşünüyorsanız yanlış pencereden bakıyosunuz.
 
Bencillik veya degil demek istemiyorum
kimseyi de kirmaya gerek yok bosuna polemik konusu olacak konussak.
Okuyacak insanlar devlette de okuyor, özel okul olmayinca boş insan demek olmuyor. Ha ben suan ki egitimi bilemiyirum bazilari memnun degil neyse.
Yine de cok yakinimda iki yaşit cocuk buyuyordu ve gorumcemin kizi Trde köklü bir özel okula gidiyor (apartman ozel okulu vs degil) ilkokuldan beri bir kac dil ogreniyor sanirim ingilizceyle birlikte. Bale, jimnastik yapiyor vs.
Şimdi kaynimin cocuguyla gayet aralarinda kocaaaman bir fark var görünüyor acikcasi. Belki o cocukta basarili olacaktir ileride bilemem ama
kafadan gorumcemin kizinin okudugu okul cevre dolayisiyla oluşacak baglantilari bile onu cok fazla öne atacaktir.

Bunlar icin cocuk yapmayin demem kimseye ama bazilari bazi açilardan hayata önde başlıyor bu da bir gercek.
 
Son düzenleme:
İyi geceler. Benim kafam o kadar bulanık ki bu konuyu asla çözemiyorum. Evleneli 4 seneyi geçti. 2 tane kaybım var onlardan sonra psikolojik tedavi falan gördüm atlatamadım. 2 seneyi geçti daha yeni yeni bu konuyu kabullenebildim. Bende eşimde bi bebeğimiz olmasını deli gibi istiyoruz. Ama maddi açıdan bu bencillik gibi geliyo. Yani baksanız kendimize göre iyi bi hayatımız var evimiz var eşimin maaşı asgari ücretin üstünde. Dolabımız hep dolu. Yani çok şükür öyle sıkıntılı bir durumda değiliz. Belli bi hayat standardımız var. Ama gel gelelim ki çocuk yapmak için yeterli mi ben bunu bilemiyorum. Bu hayat bizim için yeterli, biz bir şekilde geçinip gidiyoruz. Ama bir çocuk yapıp onuda bu hayata mecbur tutmak bana çok bencilce geliyo. Sırf biz çocuk istiyoruz diye bi canlı hayata getirip onuda bu şartlarda yaşatmak yani bilmiyorum kafam gerçekten çok karışık. Keşke çocuk düşüncesini aklımdan silebilsem ama o kadar çok istiyorum ki ağlamadığım bir gün bile geçmiyo bu yüzden. Yıllardır ağlamaktan gözümde yaş kalmadı artık. Ben isterim ki çocuğum özel okullarda okusun. En iyi marka kıyafetler giysin. İstediği marka telefonu bilgisayarı alabiliyim. Ama sonuçta en iyisini alabilecek gibi lüks bir hayatımızda yok. Bunu ben nasıl çözerim bana bir akıl verin 😞
Çocuğunuzun özel okullarda okuması,marka giyinmesini,istediği her şeyi vermen onu çok mu mutlu edecek sanıyorsun. Zamane insanları paraya gereğinden daha fazla değer vermeye başladı maalesef ama çoğu normal ailelerin çocukları zengin çocuklarından daha mutlu. Ekranlarda görmüyor musunuz?Alkol,uyuşturucu batağında olan zenginlerin çocuklarını.
Ayrıca üç çocuğum var,hepsine bu saydıklarını alabilirim ,yapabilirim.Fakat yapmam.Bu iyi ebeveyn olacağınız anlamına gelmiyor.Doyumsuz,şımarık ,bencil nesiller anlamına geliyor.
 
Kendi çocukluğunuz hatırlasanıza. Ben hatırlamıyorum ben Burberry giyince karşımdaki pazardan giyinince onu yadırgadığımı farkında değildim ki. Bir yaşında bir oğlum var imkanım var ama hiç zaranın üstü birşey almadım. Zaradan alacaksam da ne kadar giyecek diye düşünürüm.

Dört kardeşiz ve ikimiz özel, ikimiz devlete gittik. Arada bir fark yok. Hepimiz önemli üniversitelerden mezunuz. Bu dünyaya çocuk getirmek belki bencillik olabilir ama söylediğiniz açılardan değil.

Bebeğiniz olmaz ağlarsınız anlarım da bu yüzden ağlamanız inandırıcı değil. kendi standartlarınızı değiştirmemek için çok istemiyorsunuz bunu kabullenin bence, bu daha insani.
 
İyi geceler. Benim kafam o kadar bulanık ki bu konuyu asla çözemiyorum. Evleneli 4 seneyi geçti. 2 tane kaybım var onlardan sonra psikolojik tedavi falan gördüm atlatamadım. 2 seneyi geçti daha yeni yeni bu konuyu kabullenebildim. Bende eşimde bi bebeğimiz olmasını deli gibi istiyoruz. Ama maddi açıdan bu bencillik gibi geliyo. Yani baksanız kendimize göre iyi bi hayatımız var evimiz var eşimin maaşı asgari ücretin üstünde. Dolabımız hep dolu. Yani çok şükür öyle sıkıntılı bir durumda değiliz. Belli bi hayat standardımız var. Ama gel gelelim ki çocuk yapmak için yeterli mi ben bunu bilemiyorum. Bu hayat bizim için yeterli, biz bir şekilde geçinip gidiyoruz. Ama bir çocuk yapıp onuda bu hayata mecbur tutmak bana çok bencilce geliyo. Sırf biz çocuk istiyoruz diye bi canlı hayata getirip onuda bu şartlarda yaşatmak yani bilmiyorum kafam gerçekten çok karışık. Keşke çocuk düşüncesini aklımdan silebilsem ama o kadar çok istiyorum ki ağlamadığım bir gün bile geçmiyo bu yüzden. Yıllardır ağlamaktan gözümde yaş kalmadı artık. Ben isterim ki çocuğum özel okullarda okusun. En iyi marka kıyafetler giysin. İstediği marka telefonu bilgisayarı alabiliyim. Ama sonuçta en iyisini alabilecek gibi lüks bir hayatımızda yok. Bunu ben nasıl çözerim bana bir akıl verin 😞
Cocuğunuzun en iyi okullara en marka kıyafetlere ihtiyacı yok hanımefendi. Herkesin cocuğu butik okullarda okuyup en bilindik marka kıyafetleri giymiyor. Ona verebileceğiniz sevgi,mutlu bir aile,ahlak ve merhamet duygusu inanılmaz bir hazine. Tabi siz evinizi eşinizin maaşını vs hepsini bunların üstünde tutuyorsunuz gibi algılıyorum. Ki madem bu kadar desinler mantığındaysanız neden evde boş oturmak yerine çalışıp para kazanmayı düşünmüyorsunuz?
 
İyi geceler. Benim kafam o kadar bulanık ki bu konuyu asla çözemiyorum. Evleneli 4 seneyi geçti. 2 tane kaybım var onlardan sonra psikolojik tedavi falan gördüm atlatamadım. 2 seneyi geçti daha yeni yeni bu konuyu kabullenebildim. Bende eşimde bi bebeğimiz olmasını deli gibi istiyoruz. Ama maddi açıdan bu bencillik gibi geliyo. Yani baksanız kendimize göre iyi bi hayatımız var evimiz var eşimin maaşı asgari ücretin üstünde. Dolabımız hep dolu. Yani çok şükür öyle sıkıntılı bir durumda değiliz. Belli bi hayat standardımız var. Ama gel gelelim ki çocuk yapmak için yeterli mi ben bunu bilemiyorum. Bu hayat bizim için yeterli, biz bir şekilde geçinip gidiyoruz. Ama bir çocuk yapıp onuda bu hayata mecbur tutmak bana çok bencilce geliyo. Sırf biz çocuk istiyoruz diye bi canlı hayata getirip onuda bu şartlarda yaşatmak yani bilmiyorum kafam gerçekten çok karışık. Keşke çocuk düşüncesini aklımdan silebilsem ama o kadar çok istiyorum ki ağlamadığım bir gün bile geçmiyo bu yüzden. Yıllardır ağlamaktan gözümde yaş kalmadı artık. Ben isterim ki çocuğum özel okullarda okusun. En iyi marka kıyafetler giysin. İstediği marka telefonu bilgisayarı alabiliyim. Ama sonuçta en iyisini alabilecek gibi lüks bir hayatımızda yok. Bunu ben nasıl çözerim bana bir akıl verin 😞
Sadece maddi şeylerden bahsetmişsin ama bu hayat sadece maddiyatla yaşanmıyor. Manevi tarafını da göz önünde bulundur bence kararını verirken.
 
İyi geceler. Benim kafam o kadar bulanık ki bu konuyu asla çözemiyorum. Evleneli 4 seneyi geçti. 2 tane kaybım var onlardan sonra psikolojik tedavi falan gördüm atlatamadım. 2 seneyi geçti daha yeni yeni bu konuyu kabullenebildim. Bende eşimde bi bebeğimiz olmasını deli gibi istiyoruz. Ama maddi açıdan bu bencillik gibi geliyo. Yani baksanız kendimize göre iyi bi hayatımız var evimiz var eşimin maaşı asgari ücretin üstünde. Dolabımız hep dolu. Yani çok şükür öyle sıkıntılı bir durumda değiliz. Belli bi hayat standardımız var. Ama gel gelelim ki çocuk yapmak için yeterli mi ben bunu bilemiyorum. Bu hayat bizim için yeterli, biz bir şekilde geçinip gidiyoruz. Ama bir çocuk yapıp onuda bu hayata mecbur tutmak bana çok bencilce geliyo. Sırf biz çocuk istiyoruz diye bi canlı hayata getirip onuda bu şartlarda yaşatmak yani bilmiyorum kafam gerçekten çok karışık. Keşke çocuk düşüncesini aklımdan silebilsem ama o kadar çok istiyorum ki ağlamadığım bir gün bile geçmiyo bu yüzden. Yıllardır ağlamaktan gözümde yaş kalmadı artık. Ben isterim ki çocuğum özel okullarda okusun. En iyi marka kıyafetler giysin. İstediği marka telefonu bilgisayarı alabiliyim. Ama sonuçta en iyisini alabilecek gibi lüks bir hayatımızda yok. Bunu ben nasıl çözerim bana bir akıl verin 😞
O kadar isyiyorsanız yapon yani ev var iş var. Bu kadar ağlayacak birşey yok bana saçma geldi
 
Bencillik veya degil demek istemiyorum
kimseyi de kirmaya gerek yok bosuna polemik konusu olacak konussak.
Okuyacak insanlar devlette de okuyor, özel okul olmayinca boş insan demek olmuyor. Ha ben suan ki egitimi bilemiyirum bazilari memnun degil neyse.
Yine de cok yakinimda iki yaşit cocuk buyuyordu ve gorumcemin kizi Trde köklü bir özel okula gidiyor (apartman ozel okulu vs degil) ilkokuldan beri bir kac dil ogreniyor sanirim ingilizceyle birlikte. Bale, jimnastik yapiyor vs.
Şimdi kaynimin cocuguyla gayet aralarinda kocaaaman bir fark var görünüyor acikcasi. Belki o cocukta basarili olacaktir ileride bilemem ama
kafadan gorumcemin kizinin okudugu okul cevre dolayisiyla oluşacak baglantilari bile onu cok fazla öne atacaktir.

Bunlar icin cocuk yapmayin demem kimseye ama bazilari bazi açilardan hayata önde başlıyor bu da bir gercek.
İki kuzenim var. Birisi TED koleji mezunu biri özel ama bina lisesi mezunu. Aralarındaki fark o kadar bariz ki.
Biri Toefl sınavına falan girdi 3 dil konuşuyor. Şu an iyi bir üniversitede ikinci sınıfta. Uluslararası ticaret okuyor ingilizce ve kariyer planını çoktan yapmış kafasında. Tenis yüzme gibi zevkleri var.
Diğer kuzenim bi üniversite kazandı Alman dili. Yapmam dedi döndü. 6 ay sonra evine. Sonra istanbul havalimaninda çalıştı. Çıktı. Dışarıdan grafik okurum dedi. Eve döndü. Orada da durmadı sonra ablasının yanına gitti. Sürükleniyor oradan oraya.
Eğitim çok çok çok önemli
 
X