- 8 Kasım 2018
- 5.634
- 13.567
Bebek konusunda esiniz ve siz yuzde bir milyon haklisiniz. Anneniz de yuzde bir milyon haksiz. Gelmezse gelmesin. Sigarasi el kadar bebekten daha onemliyse kalsin evinde icsin sigarasini.
Bebek konusunda esiniz ve siz yuzde bir milyon haklisiniz. Anneniz de yuzde bir milyon haksiz. Gelmezse gelmesin. Sigarasi el kadar bebekten daha onemliyse kalsin evinde icsin sigarasini.Uzatmadan konuya girmek istiyorum. 28 haftalık doğum yaptım şu an 3 aydır kızım yanımda. Doğum sonrası zaten bebeğim 83 gün küvezde kaldığı için çok stresli günler geçirdim o dönemde annem sadece 2 gün yanımda kaldı evine döndü bu Arada 1,5 saat mesafedeyiz. Toplu taşıma ile gidip gelinebiliyor İstanbul-Kocaeli arası.
Bebeğim prematüre olduğu için özellikle sigara konusunda doktor bizi çok uyardı ciğerleri tam gelişmediği için maruz kalmamalı dedi. Annem de günde 1 paket sigara içen bir insan. Neyse kızım eve geldi tabi biz üzerine titriyoruz çok ayrı kaldık diye. Anneme de diyorum anne bak elini yıka üzerini değiştir kızıma öyle yaklaş. Minicik zaten korkuyordum. Tabi eşim de bazen gördüğünde anne elini yıka gel şeklinde konuştuğu oldu. Annem bu cümlelerden huy kaptı. Sanki onu azarlıyormuşuz gibi özellikle eşime taktı bu konuda surat asmaya başladı 4-5 gün sonunda da evdekilerin giyecek kıyafeti kalmamış dedi gitti. Uzun bir süre de telefonda ben sigara içiyorum ondan gelmiyorum şeklinde konuştu.
Ben üzüldüm açıkçası çünkü 30 yıl ailemin her işini halleden her şeyi bir şekilde çözen elemanıydım ve böyle zorlu bir hamilelik ve doğum sürecinde yalnız bırakıldım. Doğum sonrası çocuğum yoğun bakımdayken bile onların kendi arasındaki sorunlarla uğraştım.
Biz tabi kızım kendini toparladığı için aileme pazar günleri gidiyoruz ben üşensem bile eşim torunlarını görsünler diye bizi götürüyor. Benim ailem ise 1 defa geldi sadece. Eşim de biraz titizdir ve ailesinden dolayı üslubu da benim aileme farklı geliyordu. Mesela anne elini yıka demek eşim için normal ama annem diyor ki ben bilmiyor muyum nasıl bunu söyler falan. Şahsen ailemi bu konuda gereksiz alıngan buluyorum ama eşime de susması için önceden söylerim o da dinler genelde.
Konu şu annem iki haftadır bana gelip kışlık domates sosu falan yapmak için plan yapıyor bu plan onun hasta olması nedeniyle falan uzadı. Sende mi yapsak bende mi yapsak hep böyle muamma. En son artık dayanamadım ya milletin annesi etrafında dönüyor kızının sen hep bahane buluyorsun dedim. Bana dedi ki öyle mi ama senin de kocan beni rahat ettirmiyor öyle konuşulmaz böyle denmez. Ben de anne benim kocamla ne alakası var sana bir şey demedi dedim. Annem böyle kocamla ilgili konuşmaya başladı ben de konuşmasını böldüm tamam anne hadi görüşürüz deyip kapattım. Sizce yanlış mı yaptım ?
Eşim onlara farklı geliyor diye annemi idare mi etmem lazım yoksa eşimi destekleyip annemi hatalı olduğuna mı inandırmam lazım ?
Zaten sorun eşimin dedikodusunu yapmaya çalışmasıydı. Hiçbir şekilde müsade etmek istemedim. Domatesi batsın amanAynısı olmasa da ben de doğum zamanı hep eşimle annem arasında kaldım. Ama bizde ikisi de hatalıydı ve ben hep arada kalıp depresyona girdim onların yüzünden. Ama sizin durumunuzda kesinlikle eşiniz haklı. Çünkü küçücük doğmuş bir bebek, doktor sigara konusunda uyarmış. Hem de hastalıklara çok açık. Kayınvalideniz olsa siz onu uyarirdiniz mesela, eşiniz de uyarmış. Anneniz düşünüp içmeyi bırakmalıydı veya çok titiz davranmalıydı torunu için. Domates konusunda da sizin serzenişinizin üstüne damadını hemen öne sürmüş çünkü baya alınmış o konuya. Size tavsiyem annenizi eşiniz konusunda konusturmamaniz. Çünkü bir defa ona o izni verirseniz sürekli eşinizi size şikayet edecek ve siz arada kalacaksınız. Annenizden bir beklentiye de girmeyin bence. Kendiniz yapabildiginiz kadarını yapın yapamazsaniz da bosverin. İnanın anne bile olsa gebe kalıyor insan. Mümkün olduğunca misafircilik oynayın ailenizle. Eşiniz aileniz konusunda üzerinize gelirse elinden geleni yaptığınızı söyleyip onu da susturun. Her iki taraf da sizin üstünüze gelme cesaretini bulamamalı. Yoksa çok yipranirsiniz. Biraz geç oldu ama ben bu şekilde rahata erdim. Ne annemi ne eşimi konusturmuyorum. Onu da onu da kendim uyarıyorum. Birbirleri ile muhatap etmiyorum
Öncelikle bu konuya sadece soran için cevap yazdım. Herkes aynı görüşte olmayabilir. Benim yorumum bu şekilde. Kimse anne de olsa bakmaya mecbur değil, geldiysw minnet duyulmalı. Hatırlatma ya da ricada bulunulması durumunda da bu evlada düşer.Sigara içip elini yıkamayan ve henüz ciğeri gelişme aşamasında olan el kadar sabi var konuda. Minnettarlığın nedeni ne olmalı? Herkes doğurduğundan sorumlu, kadını herhalde kimse zorla gel bize destek ol diye çağırmamıştır kendi kızına destek olmak için gelmiştir ama destek olacağına hayati bi tehlike yaratıyor. Bu durumda uyarmamak doğurduğuna ayıptır asıl
Burası bi forum, soru cevap sitesi değil. Dolayısıyla sizin yorumunuz üzerinden yorum yapabiliriz öncelikle.Öncelikle bu konuya sadece soran için cevap yazdım. Herkes aynı görüşte olmayabilir. Benim yorumum bu şekilde. Kimse anne de olsa bakmaya mecbur değil, geldiysw minnet duyulmalı. Hatırlatma ya da ricada bulunulması durumunda da bu evlada düşer.
Soran kişinin anlatımına göre cevap yazdım. Baba söz hakkı istiyorsa, kendi tarafı baksın düşüncesindeyim:) Daha önce de yazdığım gibi herkesin görüşü ayrı olabiliyor, anneden dinlesek kim bilir nasıl yorumlar gelirdi.Burası bi forum, soru cevap sitesi değil. Dolayısıyla sizin yorumunuz üzerinden yorum yapabiliriz öncelikle.
Bakmaya mecbur değil tabii ki, hemfikiriz, ama geldiyse düzgün bakmak zorunda. O çocuk şu an hastalansa sorumlusu anne babası, dolayısıyla babanın da söz hakkı olmalı. Anne diye her şeyde dokunulmaz olmuyor maalesef
Baba çocuğun babası olduğu için söz hakkına sahip zaten. Benim çocuğum hayırlısıyla doğduğunda kayınvalidem destek olacak, ben annesi olarak söz hakkına sahip değil miyim şu durumdaSoran kişinin anlatımına göre cevap yazdım. Baba söz hakkı istiyorsa, kendi tarafı baksın düşüncesindeyim:) Daha önce de yazdığım gibi herkesin görüşü ayrı olabiliyor, anneden dinlesek kim bilir nasıl yorumlar gelirdi.
Aslında söylemek istediğim ilk yorumumdaki. Evlat söyleyince kırılmıyor, bir süre sonra da unutuyor ama damat/gelin söyleyince unutulmuyor. Eminim anne de dikkat etmiştir, 20 defa sigara içtiğini düşünürsek, daşgınlığını unutkanlığını yüzüne çarpan, utandıran damat olmamalı. Evlat rica etmeli. Ben dili ve gönülden sevgi bağı olan kişiyle çözülür bu iş.Baba çocuğun babası olduğu için söz hakkına sahip zaten. Benim çocuğum hayırlısıyla doğduğunda kayınvalidem destek olacak, ben annesi olarak söz hakkına sahip değil miyim şu durumdatabii ki herkesin görüşü ayrı herkes hemfikir olsun diye yazmıyorum, değişik geldi yorumlarınız ondan anlamaya çalışıyorum