Üzülme canım kardeşim, gitme bir daha o insanların arasına. Kıyamam size. O kadar üzüldüm ki.
Üzülme canım kardeşim, gitme bir daha o insanların arasına. Kıyamam size. O kadar üzüldüm ki.Merhabalar. Sırf bu konuyu paylaşmak için üye oldum çünkü yavruma yapılan muamele aklımdan çıkmıyor, bu saat oldu hala uyumadım.
Onlardan görümcem ve kayınvalidem diye bahsetmek istemiyorum çünkü onlar benim artık hiç bir şeyim değiller. Sadece eşimin kızkardeşi ve annesi.
Evliliğimiz görücü usulü oldu. Beni ilk kez görmeye gelen bu insanları o kadar sevmiştim ki aklımda hiç evlilik düşüncesi yokken evlenmeye karar verdim. Ben bunlar hakkında herkese melek gibi insanlar diye bahsederken meğer bunlar şeytanmış arkamdan iş çevirip dururlarmış. En ufak bir davranışımdan, sözümden kafalarında bin tane şizofrenik hikaye yazıp beni eşime kötüleyen çok çok kötü insanlarmış meğer.
Çok büyük üzüntüler yaşantılar bana. Buraya hepsini tek tek yazmak istemiyorum çünkü bana yapılanları unutmaya çalışıyorum.
Kafama takmamam gerekiyor hastalığımın aktifleşmemesi için.
Sadece şunu söyleyebilirim bekarken hiç bir şeyi kafasına takmayan ben şuan bu insanlar yüzünden kronik, nadir görülen, tedavisi olmayan, her an ne yapacağı belli olmayan bir hastalığa yakalandım. Ölebilirim de, sürünebilirim de yaşayabilirim de. Böyle bir şey. Ömür boyu taşıyacağım bir hastalık hediye ettiler bana..
Üzülmemem stres olmamam lazım ama 2 yaşındaki oğluma yapılanlar bir türlü aklımdan çıkmıyor. Çünkü çocuğum da unutturmuyor bana. Maddi durumumuz iyi değil. Dün eşim aradı işteyken. Çocuğu al annemlere götür. Halası gelmiş sevecekmiş dedi.
Bu arada halası çocuğumu asla sevmiyor. Çünkü sürekli bir kıyas halinde kendi çocuğuyla. Çocuk hastalandığı zaman boş verin hastaneye götürmeyin abartıyor bu diyen birisi. Ben bile onun çocuğunu daha çok seviyorumdur çocukla kan bağım olmadığı halde. Götürdüm. Eşimin kız kardeşi boşandı. Almanya’ da çalışan biriyle evlenecek. Adam Almanya’dan koca bir çanta dolusu çikolata vermiş eşimin kardeşine. O da eşimin annesinin evine getirmiş salonun ortasına koymuş.
Oğlum çikolataları görünce bir sevindi kendisine alınmış gibi koştu karıştırdı falan. Yapma oğlum dememe kalmadı eşimin annesi bir hışımla çantayı aldı içeri götürdü. Oğluma bir tane bile vermedi. Çocuk ağlamaya başladı.
Tamam oğlum eve giderken marketten alacağım sana desem de çocuk işte ağlıyor ne yapabilirim. Sonra eşimin kız kardeşi oğluma, zırlayıp durma bunları arkadaşlarıma hediye dağıtacağım git annen bakkaldan alsın görmemişlik yapma dedi bir de sırıtıyor bunları söylerken.
Ben de alırım sorun değil gel gidelim oğlum dedim. Çocukta taktı o çikolatalara isteyip duruyor hala. Eşimin annesi de demez mi hayatın da hiç alman çikolatası mı gördün de isteyip duruyorsun. Çocuk hala ağlıyor. Çocuk ağladıkça laf söylüyorlar.
O kadar sinirlendim ki çocuğuma bağırdım kes aptal gibi ağlamayı yürü eve gidiyoruz dedim. Onlara da madem vermeyeceksiniz çocuğun geleceğini bile bile neden ortaya koyuyorsunuz ister tabi çocuk ne görmemişliğinden bahsediyorsunuz dedim. Çıkıp geldim.
Oğlum ağlaya ağlaya göz pınarları kurudu.
Markete gittik alman çikolataları pahalıydı. O kadar param yoktu. Başka bir tane aldım eve geldik. Ben bunu istememiştim ki dedi oğlum bir de kızmayım diye korka korka söylüyor. İnanın bana mesele bir çikolata asla değil. Ufacık çocuğa üstelik kendi kanlarından olan çocuğa söyledikleri. Hıçkıra hıçkıra ağlayarak uyudu yavrum. Gece de uykusunda hala o çikolataları sayıkladı.
Nasıl bu kadar kötü kalpli insanlara düştüm ben nerden girdiler hayatıma lanet olsun. Bu olayın üstüne bir de üç aylık bebeği öldüresiye döven baba müsvettesinin videosunu da görünce hem o yavrucağa hem oğluma ağladım. Vicdan azabı çekiyorum çocuğuma bağırdığım için. Kötü insanlar hayat sizlere neler yaşattı da bu kadar vicdansız oldunuz bilmiyorum ama ben ne yaşarsam yaşayayım asla sizin gibi olmayacağım. Lanet olsun çocuklara acımayan herkese ! Bu arada uzun süredir görüşmüyordum ama eşim tekrar bizi bir araya getirdi. Ben de belki artık düzelmişlerdir diye ve eşim üzülmesin diye görüştüm. Bir daha asla yüzlerini görmek istemiyorum.
Anlatımı bana da fake hissettirdiKonuyu ve yazdığınız cevapları tekrar tekrar okudum. Yok bana geçmeyen bir türlü oturmayan bi etkisi var. Fazla dramatize, fazla abartılı anlatım. En başt maddi yetersizliğinizi belirtmeniz, Çocuğun ağlamaktan göz pınarlarının kuruması, halanın sırıtarak çocuğa laflar etmesi (hala değil erol taş mübarek). Konu doğruysa tavırları çok üzücü.
Bu konu ya fake ya da anlatmadığınız şeyler var. Ya da ağlayan çocuk eşinize "bak gördün mü ailen bize neler yapıyor" diyebilmeniz için ekmeğinize yağ sürmüş gibi
Maddi yetersiizliği belirtmemim sebebi biz bu durumdayken bize yapılan muamele. Kimseden maddi beklentim hele ki onlardan asla yok. Ama biraz hassas davranmalarını beklerken tam da dediğiniz gibi erol taş karakteri gibi davrandılar. Evet çocuğum çok ağladı. Belki düzgün bir dille anlatsalardı çocuk bu kadar takıntı yapmayacaktı. İnatlaştılar adeta çocukla oda yenemedi kendini çocuk işte. Evet gerçekten sırıttı erol taş gibi. Güya şaka yapıyor aklınca. Neden bu kadar şaşırıyorsunuz ki insanların kötülüklerine? Sanki ortalık kanatsız meleklerle doluymuş gibi. Son olarak evet anlatmadığım çok daha fazlası var.Konuyu ve yazdığınız cevapları tekrar tekrar okudum. Yok bana geçmeyen bir türlü oturmayan bi etkisi var. Fazla dramatize, fazla abartılı anlatım. En başt maddi yetersizliğinizi belirtmeniz, Çocuğun ağlamaktan göz pınarlarının kuruması, halanın sırıtarak çocuğa laflar etmesi (hala değil erol taş mübarek). Konu doğruysa tavırları çok üzücü.
Bu konu ya fake ya da anlatmadığınız şeyler var. Ya da ağlayan çocuk eşinize "bak gördün mü ailen bize neler yapıyor" diyebilmeniz için ekmeğinize yağ sürmüş gibi
Teşekkür ederim Allah razı olsunÜzülme canım kardeşim, gitme bir daha o insanların arasına. Kıyamam size. O kadar üzüldüm ki.
Güldüm farkındaysanız betimleme tarzınız komiğime gitti sadece . Burada ki insanların samimiyetine güvenerek bende kendimce samimi bir yorum yaptım arkadaşıma yazar gibi yazdım. Niye bu kadar ciddiye aldınız ki? Kusura bakmayın valla çık şaşkınım şuandaİnsanlar mesajımı alıntılayıp yorum yazmışlar ki sevdiğim üyeler olurlar kendileri. Ben de alıntılarına cevap yazdım. Size mi sormalıydım pardon?
Sizinle alakasız bir konuşmaya girip durduğunuz için takan siz oluyorsunuz farkındaysanız.
2 yaşındaki bir çocuğa bunları söyleyen birinin normal olduğunu düşünmüyorum asla görüşmeyin zarar bile verir bunlar insanaMerhabalar. Sırf bu konuyu paylaşmak için üye oldum çünkü yavruma yapılan muamele aklımdan çıkmıyor, bu saat oldu hala uyumadım.
Onlardan görümcem ve kayınvalidem diye bahsetmek istemiyorum çünkü onlar benim artık hiç bir şeyim değiller. Sadece eşimin kızkardeşi ve annesi.
Evliliğimiz görücü usulü oldu. Beni ilk kez görmeye gelen bu insanları o kadar sevmiştim ki aklımda hiç evlilik düşüncesi yokken evlenmeye karar verdim. Ben bunlar hakkında herkese melek gibi insanlar diye bahsederken meğer bunlar şeytanmış arkamdan iş çevirip dururlarmış. En ufak bir davranışımdan, sözümden kafalarında bin tane şizofrenik hikaye yazıp beni eşime kötüleyen çok çok kötü insanlarmış meğer.
Çok büyük üzüntüler yaşantılar bana. Buraya hepsini tek tek yazmak istemiyorum çünkü bana yapılanları unutmaya çalışıyorum.
Kafama takmamam gerekiyor hastalığımın aktifleşmemesi için.
Sadece şunu söyleyebilirim bekarken hiç bir şeyi kafasına takmayan ben şuan bu insanlar yüzünden kronik, nadir görülen, tedavisi olmayan, her an ne yapacağı belli olmayan bir hastalığa yakalandım. Ölebilirim de, sürünebilirim de yaşayabilirim de. Böyle bir şey. Ömür boyu taşıyacağım bir hastalık hediye ettiler bana..
Üzülmemem stres olmamam lazım ama 2 yaşındaki oğluma yapılanlar bir türlü aklımdan çıkmıyor. Çünkü çocuğum da unutturmuyor bana. Maddi durumumuz iyi değil. Dün eşim aradı işteyken. Çocuğu al annemlere götür. Halası gelmiş sevecekmiş dedi.
Bu arada halası çocuğumu asla sevmiyor. Çünkü sürekli bir kıyas halinde kendi çocuğuyla. Çocuk hastalandığı zaman boş verin hastaneye götürmeyin abartıyor bu diyen birisi. Ben bile onun çocuğunu daha çok seviyorumdur çocukla kan bağım olmadığı halde. Götürdüm. Eşimin kız kardeşi boşandı. Almanya’ da çalışan biriyle evlenecek. Adam Almanya’dan koca bir çanta dolusu çikolata vermiş eşimin kardeşine. O da eşimin annesinin evine getirmiş salonun ortasına koymuş.
Oğlum çikolataları görünce bir sevindi kendisine alınmış gibi koştu karıştırdı falan. Yapma oğlum dememe kalmadı eşimin annesi bir hışımla çantayı aldı içeri götürdü. Oğluma bir tane bile vermedi. Çocuk ağlamaya başladı.
Tamam oğlum eve giderken marketten alacağım sana desem de çocuk işte ağlıyor ne yapabilirim. Sonra eşimin kız kardeşi oğluma, zırlayıp durma bunları arkadaşlarıma hediye dağıtacağım git annen bakkaldan alsın görmemişlik yapma dedi bir de sırıtıyor bunları söylerken.
Ben de alırım sorun değil gel gidelim oğlum dedim. Çocukta taktı o çikolatalara isteyip duruyor hala. Eşimin annesi de demez mi hayatın da hiç alman çikolatası mı gördün de isteyip duruyorsun. Çocuk hala ağlıyor. Çocuk ağladıkça laf söylüyorlar.
O kadar sinirlendim ki çocuğuma bağırdım kes aptal gibi ağlamayı yürü eve gidiyoruz dedim. Onlara da madem vermeyeceksiniz çocuğun geleceğini bile bile neden ortaya koyuyorsunuz ister tabi çocuk ne görmemişliğinden bahsediyorsunuz dedim. Çıkıp geldim.
Oğlum ağlaya ağlaya göz pınarları kurudu.
Markete gittik alman çikolataları pahalıydı. O kadar param yoktu. Başka bir tane aldım eve geldik. Ben bunu istememiştim ki dedi oğlum bir de kızmayım diye korka korka söylüyor. İnanın bana mesele bir çikolata asla değil. Ufacık çocuğa üstelik kendi kanlarından olan çocuğa söyledikleri. Hıçkıra hıçkıra ağlayarak uyudu yavrum. Gece de uykusunda hala o çikolataları sayıkladı.
Nasıl bu kadar kötü kalpli insanlara düştüm ben nerden girdiler hayatıma lanet olsun. Bu olayın üstüne bir de üç aylık bebeği öldüresiye döven baba müsvettesinin videosunu da görünce hem o yavrucağa hem oğluma ağladım. Vicdan azabı çekiyorum çocuğuma bağırdığım için. Kötü insanlar hayat sizlere neler yaşattı da bu kadar vicdansız oldunuz bilmiyorum ama ben ne yaşarsam yaşayayım asla sizin gibi olmayacağım. Lanet olsun çocuklara acımayan herkese ! Bu arada uzun süredir görüşmüyordum ama eşim tekrar bizi bir araya getirdi. Ben de belki artık düzelmişlerdir diye ve eşim üzülmesin diye görüştüm. Bir daha asla yüzlerini görmek istemiyorum.
Çocuk isim olarak alman çikolatası diye takıntı yapmadı zaten böyle bir şey mümkün mü? Orada gördüklerine taktı yani çocukların görsel hafızaları bizlerden iyidir araştırın isterseniz. Dediğiniz gibi marketten çikolata aldım bu değildi dedi işte orada gördüklerinden değildi sonuçta aldığım. Ne zor insanlarsınız ya inanmayabilirsiniz ama dalga geçemezsiniz ben sizin yerinde olsam konuya inanmasam bile doğru söyeme ihtimalini düşünüp kırıcı olmazdım
sizi asla yargılamıyorum muhtemelen o anın siniriyle köpürdünüz ama yazık günah değil mi çocuğunuza bi de sizden azar işitmiş hem de hakaret duymuşO kadar sinirlendim ki çocuğuma bağırdım kes aptal gibi ağlamayı yürü eve gidiyoruz dedim.
Güldüm farkındaysanız betimleme tarzınız komiğime gitti sadece . Burada ki insanların samimiyetine güvenerek bende kendimce samimi bir yorum yaptım arkadaşıma yazar gibi yazdım. Niye bu kadar ciddiye aldınız ki? Kusura bakmayın valla çık şaşkınım şuanda
Yok vallahi ilk mesajı ciddi yazmıştım kendi çocuğumdan bilerek sonra diğer yorumlarınızı okuyup tebessüm oluştu yüzümde ondan gülerek arkadaşıma yazar gibi yazmak istedim. Estağfurullah :)İlk mesajla ikinci mesajın üslubunu birleştirince esprili bir mesaj gibi gelmemişti.
Öyleyse kusura bakmayın, benim hatam olmuş.
Diğer sorulara cevap verseniz belki biz de anlardık.Teşekkür ederim beni anladığınız için.