Bu çikolataysa fark etmiştir
Gücü yeten yetene zaten dünya.bende düzenlemeyi ekleyeyim
hayat bir bütündür.
adım attığı yerin işleyişini dakikasında çözücek kadar kafası çalışan biri çocuğuna aptal aptal ağlama sus diye bağırmaz.
Çocuklar çok dikkatli yutturmak imkansız. Kendi oğlumdan biliyorum ve yutmuyor kerataValla yine anlamadım nasıl fark ettiğini
Daha önce hiç almadıkları bir çikolata alıp "ben sana başka çeşidini aldım, bu da alman çikolatası" dese "e bu kırk yıllık x çikolatası, sen beni mi yiyorsun" demezdi herhalde 2 yaşında çocuk.
Gerçi tutturunca da tutturuyorlar bazen, bilemedim.
Bir sözlük mecrasında kullanıcıların eğilim, meyil anlamına kullanınca başlarınını göğe erdiren kelime.Tandans ne ya?
markette de alman çikolatası varmış
ama pahalıymış.
Daha önceki üyeliğimde açtığım konuları bir yakınım gördüğü için gizlemem gerekiyordu bilgilerimi. İnanın bana konum gerçek sadece dertleşmek istedim vicdan azabını atamıyorum
neden bilmesin yahu bir gördüğünü asla unutmuyor çocuklar çocuğunuz yok sanırım ,Kadın derdini anlatmış umarım ona da ders olur da bir daha bu yavruya aynı travmayı yaşatmaz ....2 yaşındaki çocuk alman çikolatası hangisi türk çikolatası hangisi nereden biliyor da aldığınızı beğenmedi anlamadım.
Sürekli böyle davranıyorlarsa niye gidiyorsunuz ki?
Eşiniz gitmenizi emrettiğinde tıpış tıpış gitmeniz ayrı hata, olay yaşandığı an evden çıkıp gitmemeniz, durup çenelerini dinlemeniz ayrı hata.
taktın heeee :) :)Valla yine anlamadım nasıl fark ettiğini
Daha önce hiç almadıkları bir çikolata alıp "ben sana başka çeşidini aldım, bu da alman çikolatası" dese "e bu kırk yıllık x çikolatası, sen beni mi yiyorsun" demezdi herhalde 2 yaşında çocuk.
Gerçi tutturunca da tutturuyorlar bazen, bilemedim.
Olaylari bu derece dramatize etmeyin.Oglunuzun göz pınarları kurumaz.Manyak eş ailesi ile görüşmeyin.Bu sizin oğlunuza yapacağınız en büyük iyilik olur.Merhabalar. Sırf bu konuyu paylaşmak için üye oldum çünkü yavruma yapılan muamele aklımdan çıkmıyor, bu saat oldu hala uyumadım.
Onlardan görümcem ve kayınvalidem diye bahsetmek istemiyorum çünkü onlar benim artık hiç bir şeyim değiller. Sadece eşimin kızkardeşi ve annesi.
Evliliğimiz görücü usulü oldu. Beni ilk kez görmeye gelen bu insanları o kadar sevmiştim ki aklımda hiç evlilik düşüncesi yokken evlenmeye karar verdim. Ben bunlar hakkında herkese melek gibi insanlar diye bahsederken meğer bunlar şeytanmış arkamdan iş çevirip dururlarmış. En ufak bir davranışımdan, sözümden kafalarında bin tane şizofrenik hikaye yazıp beni eşime kötüleyen çok çok kötü insanlarmış meğer.
Çok büyük üzüntüler yaşantılar bana. Buraya hepsini tek tek yazmak istemiyorum çünkü bana yapılanları unutmaya çalışıyorum.
Kafama takmamam gerekiyor hastalığımın aktifleşmemesi için.
Sadece şunu söyleyebilirim bekarken hiç bir şeyi kafasına takmayan ben şuan bu insanlar yüzünden kronik, nadir görülen, tedavisi olmayan, her an ne yapacağı belli olmayan bir hastalığa yakalandım. Ölebilirim de, sürünebilirim de yaşayabilirim de. Böyle bir şey. Ömür boyu taşıyacağım bir hastalık hediye ettiler bana..
Üzülmemem stres olmamam lazım ama 2 yaşındaki oğluma yapılanlar bir türlü aklımdan çıkmıyor. Çünkü çocuğum da unutturmuyor bana. Maddi durumumuz iyi değil. Dün eşim aradı işteyken. Çocuğu al annemlere götür. Halası gelmiş sevecekmiş dedi.
Bu arada halası çocuğumu asla sevmiyor. Çünkü sürekli bir kıyas halinde kendi çocuğuyla. Çocuk hastalandığı zaman boş verin hastaneye götürmeyin abartıyor bu diyen birisi. Ben bile onun çocuğunu daha çok seviyorumdur çocukla kan bağım olmadığı halde. Götürdüm. Eşimin kız kardeşi boşandı. Almanya’ da çalışan biriyle evlenecek. Adam Almanya’dan koca bir çanta dolusu çikolata vermiş eşimin kardeşine. O da eşimin annesinin evine getirmiş salonun ortasına koymuş.
Oğlum çikolataları görünce bir sevindi kendisine alınmış gibi koştu karıştırdı falan. Yapma oğlum dememe kalmadı eşimin annesi bir hışımla çantayı aldı içeri götürdü. Oğluma bir tane bile vermedi. Çocuk ağlamaya başladı.
Tamam oğlum eve giderken marketten alacağım sana desem de çocuk işte ağlıyor ne yapabilirim. Sonra eşimin kız kardeşi oğluma, zırlayıp durma bunları arkadaşlarıma hediye dağıtacağım git annen bakkaldan alsın görmemişlik yapma dedi bir de sırıtıyor bunları söylerken.
Ben de alırım sorun değil gel gidelim oğlum dedim. Çocukta taktı o çikolatalara isteyip duruyor hala. Eşimin annesi de demez mi hayatın da hiç alman çikolatası mı gördün de isteyip duruyorsun. Çocuk hala ağlıyor. Çocuk ağladıkça laf söylüyorlar.
O kadar sinirlendim ki çocuğuma bağırdım kes aptal gibi ağlamayı yürü eve gidiyoruz dedim. Onlara da madem vermeyeceksiniz çocuğun geleceğini bile bile neden ortaya koyuyorsunuz ister tabi çocuk ne görmemişliğinden bahsediyorsunuz dedim. Çıkıp geldim.
Oğlum ağlaya ağlaya göz pınarları kurudu.
Markete gittik alman çikolataları pahalıydı. O kadar param yoktu. Başka bir tane aldım eve geldik. Ben bunu istememiştim ki dedi oğlum bir de kızmayım diye korka korka söylüyor. İnanın bana mesele bir çikolata asla değil. Ufacık çocuğa üstelik kendi kanlarından olan çocuğa söyledikleri. Hıçkıra hıçkıra ağlayarak uyudu yavrum. Gece de uykusunda hala o çikolataları sayıkladı.
Nasıl bu kadar kötü kalpli insanlara düştüm ben nerden girdiler hayatıma lanet olsun. Bu olayın üstüne bir de üç aylık bebeği öldüresiye döven baba müsvettesinin videosunu da görünce hem o yavrucağa hem oğluma ağladım. Vicdan azabı çekiyorum çocuğuma bağırdığım için. Kötü insanlar hayat sizlere neler yaşattı da bu kadar vicdansız oldunuz bilmiyorum ama ben ne yaşarsam yaşayayım asla sizin gibi olmayacağım. Lanet olsun çocuklara acımayan herkese ! Bu arada uzun süredir görüşmüyordum ama eşim tekrar bizi bir araya getirdi. Ben de belki artık düzelmişlerdir diye ve eşim üzülmesin diye görüştüm. Bir daha asla yüzlerini görmek istemiyorum.
Pardon ama eşiniz ne tepki verdi bu duruma?Merhabalar. Sırf bu konuyu paylaşmak için üye oldum çünkü yavruma yapılan muamele aklımdan çıkmıyor, bu saat oldu hala uyumadım.
Onlardan görümcem ve kayınvalidem diye bahsetmek istemiyorum çünkü onlar benim artık hiç bir şeyim değiller. Sadece eşimin kızkardeşi ve annesi.
Evliliğimiz görücü usulü oldu. Beni ilk kez görmeye gelen bu insanları o kadar sevmiştim ki aklımda hiç evlilik düşüncesi yokken evlenmeye karar verdim. Ben bunlar hakkında herkese melek gibi insanlar diye bahsederken meğer bunlar şeytanmış arkamdan iş çevirip dururlarmış. En ufak bir davranışımdan, sözümden kafalarında bin tane şizofrenik hikaye yazıp beni eşime kötüleyen çok çok kötü insanlarmış meğer.
Çok büyük üzüntüler yaşantılar bana. Buraya hepsini tek tek yazmak istemiyorum çünkü bana yapılanları unutmaya çalışıyorum.
Kafama takmamam gerekiyor hastalığımın aktifleşmemesi için.
Sadece şunu söyleyebilirim bekarken hiç bir şeyi kafasına takmayan ben şuan bu insanlar yüzünden kronik, nadir görülen, tedavisi olmayan, her an ne yapacağı belli olmayan bir hastalığa yakalandım. Ölebilirim de, sürünebilirim de yaşayabilirim de. Böyle bir şey. Ömür boyu taşıyacağım bir hastalık hediye ettiler bana..
Üzülmemem stres olmamam lazım ama 2 yaşındaki oğluma yapılanlar bir türlü aklımdan çıkmıyor. Çünkü çocuğum da unutturmuyor bana. Maddi durumumuz iyi değil. Dün eşim aradı işteyken. Çocuğu al annemlere götür. Halası gelmiş sevecekmiş dedi.
Bu arada halası çocuğumu asla sevmiyor. Çünkü sürekli bir kıyas halinde kendi çocuğuyla. Çocuk hastalandığı zaman boş verin hastaneye götürmeyin abartıyor bu diyen birisi. Ben bile onun çocuğunu daha çok seviyorumdur çocukla kan bağım olmadığı halde. Götürdüm. Eşimin kız kardeşi boşandı. Almanya’ da çalışan biriyle evlenecek. Adam Almanya’dan koca bir çanta dolusu çikolata vermiş eşimin kardeşine. O da eşimin annesinin evine getirmiş salonun ortasına koymuş.
Oğlum çikolataları görünce bir sevindi kendisine alınmış gibi koştu karıştırdı falan. Yapma oğlum dememe kalmadı eşimin annesi bir hışımla çantayı aldı içeri götürdü. Oğluma bir tane bile vermedi. Çocuk ağlamaya başladı.
Tamam oğlum eve giderken marketten alacağım sana desem de çocuk işte ağlıyor ne yapabilirim. Sonra eşimin kız kardeşi oğluma, zırlayıp durma bunları arkadaşlarıma hediye dağıtacağım git annen bakkaldan alsın görmemişlik yapma dedi bir de sırıtıyor bunları söylerken.
Ben de alırım sorun değil gel gidelim oğlum dedim. Çocukta taktı o çikolatalara isteyip duruyor hala. Eşimin annesi de demez mi hayatın da hiç alman çikolatası mı gördün de isteyip duruyorsun. Çocuk hala ağlıyor. Çocuk ağladıkça laf söylüyorlar.
O kadar sinirlendim ki çocuğuma bağırdım kes aptal gibi ağlamayı yürü eve gidiyoruz dedim. Onlara da madem vermeyeceksiniz çocuğun geleceğini bile bile neden ortaya koyuyorsunuz ister tabi çocuk ne görmemişliğinden bahsediyorsunuz dedim. Çıkıp geldim.
Oğlum ağlaya ağlaya göz pınarları kurudu.
Markete gittik alman çikolataları pahalıydı. O kadar param yoktu. Başka bir tane aldım eve geldik. Ben bunu istememiştim ki dedi oğlum bir de kızmayım diye korka korka söylüyor. İnanın bana mesele bir çikolata asla değil. Ufacık çocuğa üstelik kendi kanlarından olan çocuğa söyledikleri. Hıçkıra hıçkıra ağlayarak uyudu yavrum. Gece de uykusunda hala o çikolataları sayıkladı.
Nasıl bu kadar kötü kalpli insanlara düştüm ben nerden girdiler hayatıma lanet olsun. Bu olayın üstüne bir de üç aylık bebeği öldüresiye döven baba müsvettesinin videosunu da görünce hem o yavrucağa hem oğluma ağladım. Vicdan azabı çekiyorum çocuğuma bağırdığım için. Kötü insanlar hayat sizlere neler yaşattı da bu kadar vicdansız oldunuz bilmiyorum ama ben ne yaşarsam yaşayayım asla sizin gibi olmayacağım. Lanet olsun çocuklara acımayan herkese ! Bu arada uzun süredir görüşmüyordum ama eşim tekrar bizi bir araya getirdi. Ben de belki artık düzelmişlerdir diye ve eşim üzülmesin diye görüştüm. Bir daha asla yüzlerini görmek istemiyorum.
Hiç inandırıcı değil.Olaylari aşırı abartıyor sunuz .İnanın biliyor ayırt ediyor. Uzun süredir görüşmüyordum zaten. Bi süre yine melek moduna girdiler ben de pişmanlar diye düşünüp sırf eşimin hatırına görüştüm. Artık çocuğumun yüzünü dahi göremezler.
Çocuk isim olarak alman çikolatası diye takıntı yapmadı zaten böyle bir şey mümkün mü? Orada gördüklerine taktı yani çocukların görsel hafızaları bizlerden iyidir araştırın isterseniz. Dediğiniz gibi marketten çikolata aldım bu değildi dedi işte orada gördüklerinden değildi sonuçta aldığım. Ne zor insanlarsınız ya inanmayabilirsiniz ama dalga geçemezsiniz ben sizin yerinde olsam konuya inanmasam bile doğru söyeme ihtimalini düşünüp kırıcı olmazdımUcuz olan başka bir çikolata alman çikolatası diye verilebilirdi diye düşündüm ben mesele kayınvalide ve görümcenin ısrarla alman alman demesi ise.
2 senelik ömründe marketteki bütün çikolata çeşitlerini görüp denememiştir herhalde çocuk.
Konunun sonuna geldiğimde "çocuk 12 yaşında mıydı ya" diye şaşırıp tekrar baktım yaşına
Bir de adam tek çeşit getirmemiştir diye düşündüm. Bir çanta dolusu getirmiş sonuçta.
Aman ne bileyim garip bir konu
neden bilmesin yahu bir gördüğünü asla unutmuyor çocuklar çocuğunuz yok sanırım ,Kadın derdini anlatmış umarım ona da ders olur da bir daha bu yavruya aynı travmayı yaşatmaz ....
Gerçekten iğrenç görgüsüz insanlarmış. İnsanlar ne hale geldi Allah bizi taş etse bu dünyaya bütün felaketler gelse yeridir. Konu çikolata değil çocuğu sevmek değil.. Allah kimseyı "Alman Çikolatasıyla" hava atmayı görgüsüzlüğü nasip etmesin. Dün gaziantep olayından çıkamadım aklıma geldikce ağlıyorum.. şimdide yazdıklarınızı okudum gerçeken bende üzüldüm. Hani çocuk unutur gider belki ama biz unutmuyoruz işte. Biri de dememiş ki çocuk göz hakkı verelim canımız ciğerimiz dememiş. Üzülme bacım dert sahibi olursun çocuğunun sana ihtiyacı var üzülmemek içinde görüşmemek daha uygun.Merhabalar. Sırf bu konuyu paylaşmak için üye oldum çünkü yavruma yapılan muamele aklımdan çıkmıyor, bu saat oldu hala uyumadım.
Onlardan görümcem ve kayınvalidem diye bahsetmek istemiyorum çünkü onlar benim artık hiç bir şeyim değiller. Sadece eşimin kızkardeşi ve annesi.
Evliliğimiz görücü usulü oldu. Beni ilk kez görmeye gelen bu insanları o kadar sevmiştim ki aklımda hiç evlilik düşüncesi yokken evlenmeye karar verdim. Ben bunlar hakkında herkese melek gibi insanlar diye bahsederken meğer bunlar şeytanmış arkamdan iş çevirip dururlarmış. En ufak bir davranışımdan, sözümden kafalarında bin tane şizofrenik hikaye yazıp beni eşime kötüleyen çok çok kötü insanlarmış meğer.
Çok büyük üzüntüler yaşantılar bana. Buraya hepsini tek tek yazmak istemiyorum çünkü bana yapılanları unutmaya çalışıyorum.
Kafama takmamam gerekiyor hastalığımın aktifleşmemesi için.
Sadece şunu söyleyebilirim bekarken hiç bir şeyi kafasına takmayan ben şuan bu insanlar yüzünden kronik, nadir görülen, tedavisi olmayan, her an ne yapacağı belli olmayan bir hastalığa yakalandım. Ölebilirim de, sürünebilirim de yaşayabilirim de. Böyle bir şey. Ömür boyu taşıyacağım bir hastalık hediye ettiler bana..
Üzülmemem stres olmamam lazım ama 2 yaşındaki oğluma yapılanlar bir türlü aklımdan çıkmıyor. Çünkü çocuğum da unutturmuyor bana. Maddi durumumuz iyi değil. Dün eşim aradı işteyken. Çocuğu al annemlere götür. Halası gelmiş sevecekmiş dedi.
Bu arada halası çocuğumu asla sevmiyor. Çünkü sürekli bir kıyas halinde kendi çocuğuyla. Çocuk hastalandığı zaman boş verin hastaneye götürmeyin abartıyor bu diyen birisi. Ben bile onun çocuğunu daha çok seviyorumdur çocukla kan bağım olmadığı halde. Götürdüm. Eşimin kız kardeşi boşandı. Almanya’ da çalışan biriyle evlenecek. Adam Almanya’dan koca bir çanta dolusu çikolata vermiş eşimin kardeşine. O da eşimin annesinin evine getirmiş salonun ortasına koymuş.
Oğlum çikolataları görünce bir sevindi kendisine alınmış gibi koştu karıştırdı falan. Yapma oğlum dememe kalmadı eşimin annesi bir hışımla çantayı aldı içeri götürdü. Oğluma bir tane bile vermedi. Çocuk ağlamaya başladı.
Tamam oğlum eve giderken marketten alacağım sana desem de çocuk işte ağlıyor ne yapabilirim. Sonra eşimin kız kardeşi oğluma, zırlayıp durma bunları arkadaşlarıma hediye dağıtacağım git annen bakkaldan alsın görmemişlik yapma dedi bir de sırıtıyor bunları söylerken.
Ben de alırım sorun değil gel gidelim oğlum dedim. Çocukta taktı o çikolatalara isteyip duruyor hala. Eşimin annesi de demez mi hayatın da hiç alman çikolatası mı gördün de isteyip duruyorsun. Çocuk hala ağlıyor. Çocuk ağladıkça laf söylüyorlar.
O kadar sinirlendim ki çocuğuma bağırdım kes aptal gibi ağlamayı yürü eve gidiyoruz dedim. Onlara da madem vermeyeceksiniz çocuğun geleceğini bile bile neden ortaya koyuyorsunuz ister tabi çocuk ne görmemişliğinden bahsediyorsunuz dedim. Çıkıp geldim.
Oğlum ağlaya ağlaya göz pınarları kurudu.
Markete gittik alman çikolataları pahalıydı. O kadar param yoktu. Başka bir tane aldım eve geldik. Ben bunu istememiştim ki dedi oğlum bir de kızmayım diye korka korka söylüyor. İnanın bana mesele bir çikolata asla değil. Ufacık çocuğa üstelik kendi kanlarından olan çocuğa söyledikleri. Hıçkıra hıçkıra ağlayarak uyudu yavrum. Gece de uykusunda hala o çikolataları sayıkladı.
Nasıl bu kadar kötü kalpli insanlara düştüm ben nerden girdiler hayatıma lanet olsun. Bu olayın üstüne bir de üç aylık bebeği öldüresiye döven baba müsvettesinin videosunu da görünce hem o yavrucağa hem oğluma ağladım. Vicdan azabı çekiyorum çocuğuma bağırdığım için. Kötü insanlar hayat sizlere neler yaşattı da bu kadar vicdansız oldunuz bilmiyorum ama ben ne yaşarsam yaşayayım asla sizin gibi olmayacağım. Lanet olsun çocuklara acımayan herkese ! Bu arada uzun süredir görüşmüyordum ama eşim tekrar bizi bir araya getirdi. Ben de belki artık düzelmişlerdir diye ve eşim üzülmesin diye görüştüm. Bir daha asla yüzlerini görmek istemiyorum.
Kesinlikle abartmıyorum çoğu şeyi anlatmadım bile böyle bir şey için neden yalan söylenir kiHiç inandırıcı değil.Olaylari aşırı abartıyor sunuz