Foruma bile baktığımızda yorumların geneli toplum olarak neden bu halde olduğumuzu gösteriyor aslında..
Çözüm önerisi bekleyen bir konu sahibi ve onu eleştirmeyi, yermeyi, yargılamayı meziyet sanan, gram tavsiye vermekten aciz bir çoğunluk..
Tavsiye verenler, yanlışları izah edenler müstesna..
Toplumsal olarak yapımız bu ne yazık ki. Sorunu başkasında görme, kendi hatalarımızın üstünü karşımızdakinin yanlışlarıyla örtmeye çalışma, empati yapmama, eleştirmekten zevk alma vs. vs..
Birinci olarak ailenizin tavrı çok yanlış sizi kendileri için mi okutmuşlar ki bu gün aile huzurunuzu kaçırmak pahasına bu şekilde baskı yapıyorlar?
Evliliğinize gelince boşanma ile tehdit etmek evliliğin daha çok zıvanadan çıkmasına sebep oluyor sizde de böyle olmuş.
Boşanma korkusu ile bastırılan ve görmezden gelinmeye çalışılan kötü huylar biraz zaman sonra baskılanmanın acısı ile daha beter halde geri dönüyorlar.
Lütfen çocuklarınızın önünde sükunetinizi korumaya çalışın.
Ayrıca eşiniz gerçekten boşanmak istemiyorsa biz aile terapistine gitmeye ikna edin.
Şartınız bu olsun ya tedavi ya ayrılık..
Kendiniz ve çocuklarınız için yapabileceğiniz en büyük iyilik ayrılacak olsanız dahi ikinizin de terapi görmesi olur.
Ayrıca eşinizin sürekli alışveriş yapma, eşya biriktirme gibi huyları psikolojik bir sorunu olduğunu gösteriyor ihmal etmeyin lütfen.
