- 12 Şubat 2015
- 2.022
- 1.077
- 41
-
- Konu Sahibi umutsuzinsan
- #141
belkide sende tepkilisindir ama siz baba-kızsınız döner dolaşır birbirinizi yinede seversiniz.dönüşümlü olarak almak da çözüm gibi gelmiyor bana aslında. 15 yıldır ben binbir emek verdim kardeşime ben baktım. şimdiden sonra o eski kötü günlere dönsün istemiyorum kardeşimin de psikolojisi iyice bozulacak. ama nasıl bir çözüm olur onu da bilmiyorum. erkek arkadaşım bunca yıldır babamın kardeşimle nasıl ilgilenmediğini anlayamıyor o yüzden tepkili
Bakmalı tabii ama bakımkar gözükmüyor.Bu vaziyette bırakamazkiZor bir durum, bence nişanliniz biraz hakli. Kardesinize de babaniz bakmali artik siz yeterince sorumlulugunu almissiniz sira onda. Belki ilerde esiniz de kardesinizle yasamaya olumlu bakar ama baslangicta zor
benimle ayn durumda olan birinin olması ve duygularımı paylaşması sevindirdi beni. özel değilse sizde durum nasıl ? sizinle mi yaşayacak kız kardeşin evlendikten sonra ?Allah hakkında hayırlısını versin, benim de engelli bir kız kardeşim var,seninle benzer şeyleri zamanında yaşadım, kardeşimi öğrenip görüşmek istemeyen erkek müsvetteleriyle karşı karşıya geldşmim,kimin ne olacağı hiç belli olmaz, belki onlarda sağlıklı insanlarla evlenip engelli çocukları olur ,, şuan ki erkek arkadaşıma da n başta durumumu söyledim , işler ciddiye binince de tekrar hatırlattım ve ailene de söyle bu durumu dedim , senin ve ailen için özel olan her sey benim için de özeldir, o benim de kardeşimdir dedi, insanın için de Allah korkusu olması gerekiyor, bence sen de kardeşinş sakın bırakma ve erkek arkadaşınla evlenme işini bir kez daha düşün
Benim annem babam sağ canım, Allah yokluklarını göstermesin, ama böyle bir durumda ben kesinlikle bırakmayı düşünmem, o benim canımbenimle ayn durumda olan birinin olması ve duygularımı paylaşması sevindirdi beni. özel değilse sizde durum nasıl ? sizinle mi yaşayacak kız kardeşin evlendikten sonra ?
allah uzun ömürler versin anne babanıza. onların olmaması yada var olup yok gibi düşündürmeleri böle çaresiz bırakıyor işte insanıBenim annem babam sağ canım, Allah yokluklarını göstermesin, ama böyle bir durumda ben kesinlikle bırakmayı düşünmem, o benim canım
Şöyle olabilir mi acaba birkaç ay sizde birkaç ay babanda kalabilir mi eğer aynı şehirdeyseniz bu bir çare olabilir Allah hakkınızdan hayırlısını versinarkadaşlar merhaba,32 yaşındayım. iyi bir işim var. yaklaşık 1 aydır içinden çıkamadığım bir durumu paylaşmak isterim. belki farklı bir bakış açısı edinirim sayenizde. 6 aydır tanıştığım sevgilimle evlenmeye karar verdik. aileme açtım konuyu sevindiler. nişandan önce aileler tanışsın diye bize geldiler. sonra (1 ay kadar sonra biz gittik ) olanlar burdan sonra başladı zaten. babam nişandan 2-3 gün önce isteme için davet etti örneğin çarşamba gelin dedi. ctesi de nişan olsun evde. biz de öncesinde sevgilimle ctesi nişan isteme bir arada olsun die konuşmuştuk. babam gayet mantıklı bir talepte bulundu ailesi de olur dedi. bu arada ben zihinsel engelli kardeşimle 15 yıldır yalnız yaşıyorum. annemi kaybettim çok küçükken. babam tekrar evlendi. eşi ile anlaşamadığımız için de kardeşimi yanıma alıp ayrı yaşamaya başladım. bu hikayeyi nişanlıma anlatmıştım. meğer kendisi içten içe babama kızıp kin tutmuş. bana yapılan haksızlık ( babam tarafından ) zoruna gitmiş. ve istemeye gelecekleri günden 2 gün önce sorun çıkarmaya başladı. bu zamana kadar seni yalnız bırakan destek olmayan baban bizim adımıza tarihe karar veremez , onun dediği şekilde olmayacak dedi. ortalık karıştı ve ben bu durumu babama anlatmak zorunda kaldım nişan iptal oldu. bunu yaptıktan sonra çok çok pişman oldu ailesi geldi vs. birkaç gün görüşmedik ancak sonrasında ben pişmanlığını anlayıp tekrar görüşmeye başladım. çok kötü günler geçirdim. babam gözünde bu ilişki güvenilirliğini yitirdi sürekli emin misin soruları gelmeye başladı ve ben kararsız kalınca da psikiyatra götürmeye karar verdiler beni. babamın son söylediği ise iyi düşün bu adamla ömür geçirebilecekmisin ? benim için senin verdiğin karar esastır ama benim inancım kalmadı bu evliliğe dedi
diğer yandan asıl sorun engelli olan kızkardeşim. benim evlenmem demek onun babamla ve dolayısı ile üvey anne ile kalması demek. ben bunu kesinlikle istemiyorum.zamanında o kadının bize yaptıklarını tekrar yapma ihtimali yüksek. sevgilim de haklı olarak bizimle yaşamasını istemiyor. babam ve sevgilim bu konuda beni anlamaktan çok uzaklar. ancak ben kızkardeşimi o kadının evine gönderdiğimde zaten mutlu olamayacağım. burada tıkandık...
şuanda karar vermem gereken konular için sizden fikir rica ediyorum. psikolog psikiyatriste de gidiyorum ancak çaresiz kaldım.
1- bu adamla evlenmeli miyim ? gelecekte mutsuz olma ihtimalim var mı ( babama olan tavrı yüzünden )
2- kızkardeşimin durumu ile ilgili olarak tavrım ne olmalı ? babam da sevgilim de babamla kalması gerektiğinde hemfikir ancak ben istemiyorum
3- kesinlikle hiçkimse ile evlenmemek bir çözüm mü ? hayatımı kardeşime adamak ? çünkü kolay kolay hiçbir erkek böyle bir sorumluluğu kabul etmeyecektir.
bu arada sevgilim ne olursa olsun benden vazgeçmeyeceğini beni çok sevdiğini vs söylüyor her fırsatta
fikirleriniz benim için çok çok önemli. desteklernizi rica ediyorum