• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Severek boşanmak?..Bu adam ne istiyor!..

Yorumları okumadım, sadece konuyu okudum. Takıldığım tek yer var. Adam size bu kadar hakaret etmiş, yazmışsınız. Ardındaki cümle “ama çok seviyorum ne yapayım”. İşte ben bunu algılayamıyorum. Değil kocam annem, babam baba bu kadar hakaret etse soğurum, hemen ardından seviyorum diyemem.

Bu sebeple konuya yorum yapamayacağım, nasıl olsa yuva kolay kurulmuyor deyip barışacaksınız.
Öfke anı geçtiğinde baş başa kalacağım duyguyu yazdım aslında. Yoksa sevgiden ziyade çok üzgün hissediyorum kendimi. Açıkçası yuva kolay kurüzülmüyor diye diye bugünlere getirdim ama artık gerçekten ne yapacağımı bilmiyorum. Gidip davayı açasım geliyor nolucaksa olsun artık ölmem ya sonunda diyesim geliyor...
 
Hala seviyorum diyorsunuz ya hayret.
Adam sizi yerden yere vurmuş, çocuğunuzu bile istememiş, aldatmaya kalkmış hayta belki de aldatıyor ama siz sevin ne yaparsa katlanın... Gerçekten hala düzeleceğine inanıyor musunuz? Adamın sizi istemediğini anlatmak için daha ne yapması lazım? Bir kadın kendini bu duruma düşürmemeli ya...
 
Geçmiş, adi üstünde! Neden sürekli aynı saygisizliklari yaşamak zorunda hissediyorsun ? Bir kere konuşulur, kapatılır, güven ortamı oluşmuyorsa da kırıp dökmeden yollar ayırılır. Devam ettirme cabani anlayamıyorum. Illa da seviyorum ,boşanamam diyorsan tedavi olma sözü almadan geri dönme. Eşinin psikolojik yardıma ihtiyacı var .arada çocuk da yıpranır, bunu ona yapmayın.
 
Lütfen yardım edin resmen boğuluyorum!! Biraz uzun anlattıysam kusura bakmayın detaylar önemli olduğu içim söylemek zorundayım.
Yaklaşık 3 yıllık evliyim, 33 yaşındayım. Eşimle aynı iş yerinde çalışıyoruz, birbirimizi seviyoruz. Eşim yapı itibariyle fevri çıkışları olan ve daha önce de taa nişanlılıktan bu yana ilişkiyi pat bitirip pat devam eden biri. Yani öncesinde ayrılıklar yaşadık kısa süreli sonra evlendik. Evlendikten sonra hamileyken coştu boşanmaya kalkıştı ayrılalım
dedim sonra sakinleşti sevgicikler saçtı vs.
Şu an 1 yaşında kızım var. Bizim ilişkimizde en büyük sorun eşimin geçmişimi problem etmesi oldu. Bu yüzden öyle ağır hakaretlere maruz kaldım ki anlatamam! Bebekten sonra artık hiç açmıyordu geçmiş konuları, öyle bir karar almıştık. Tabi bu arada başka sorunlar da yaşadık. O aileme saygısızlık yaptığı için ailem araya mesafe koydu görüşmüyorlar, sonra ben onun ailesiyle görüşmedim kırdılar beni falan. Ama asıl mesele en başından beri eşim her şeyi bilip evlenmesine rağmen ondan öncekileri problem etmesi oldu. Laf sokması, hemen hemen her kavgadan konuyu geçmişime getirmesi derken baya kavgalar ettik. Kızımın doğumundan sonra açıkçası açılmıyordu bu konular dediğim gibi. Kararımız vardı.
Gel gelelim 2 haftadır baba evime döndüm, eşim bana yalan söyleyip bizim iş yerinden evli bir kadınla buluşmuş bunu öğrendim. Kadınla telefon konuşmaları öyle rahattı ki, (daha çok kadın) bu yüzden güvenimi sarstı ben de bitti deyip gittim. Sonrasında avukatla görüştüm eşimi aramış eşim ayrılmak istemediğini söylemiş. Bunun üzerine eşimle konuştum ne dersen tamam kötü niyetim yoktu iş içindi vs dedi. Hadi dedim aldatmadı sonuçta bir daha da olmayacak diyor toparlasın zamanla. Bu arada annemlerde kalmaya devam ediyorum eve dön diyor ben de kızgınlığım geçsin öyle diyorum. Derken gönlümü almak için bana şiirler okuyup yollayan adama ben de kayıtsız kalamadım güzel sözlerle karşılık verdim. Ama bir yandan da eşimin yeniden bir laf sokma hali içine girdiğini farkettim. Çiçek istedim mesela gönlümü alması için şaka yoluyla, sen alışıksındır ben belki başka bir şey yapacağım diye karşılık verdi. Oradaki alışıksındır lafı geçmişime laf sokması oluyor. Kapattım konuyu bir şey demedim. Sonra gece 2’de biraz serzenişte bulundum üzüyorsun beni telafi edeceğine hala bağırıp çağırıyorsun olmadık yerlerden dedim güzelce hadi uyu seni seviyorum aşkım karım falan yazdı. Ben de güzelce cevap verip uyudum. Sabah 6’da kalktım kızım uyandı emmek için, WhatsApp’ta çevrimiçiydi. Kiminle konuşuyorsun bu saatte dedim kimseyle dedi. Namazı bekliyorum dedi. Ben de vakit gireli çok oldu dedim kıldım hadi iyi geceler dedi. Yani bekliyordum yazacakmış. Neyse buradan bir tartışma başladı ama görseniz bana ne laflar sokuyor! Ömrüm nöbetçi gibi dedektiflikle geçmiş, başkalarına da sormuşum zamanında online’sın diye neler neler saydı! Sonra avukata git dilekçeleri verelim yeter istemiyorum dedi ben de bence de dedim sonra engelledi beni ben de onu engelledim! Sonra hızını alamadı aradı bıktımmm diye bağırıyor, pis pis konuşuyor, geçmişimden bıkmış, naz yapmış annem babam! Bıkmış, (kendine bakan yok ne yaptım diye) sülalemden bıkmış -ki hiçkimseyle görüşmez- ben onu nasıl yalancılıkla suçlarmışım -sanki yalan söylemedi bana- aşağılık muamelesi nasıl yaparmışım, başkalarıyla seksomanyaklarla bir tutmuşum... Yani öyle çok saydırdı ki!... Sonra kapatıyor yüzüme yine arayıp sayıyor yine yine!.. Son aradığında da bana iyi bir şeyler söyle dedi sesi titriyordu sinirden ben de uyu dedim. Allah aşkına çok seviyorum ama böyle napacağım ben... Son 1 yıldır açmıyordu böyle konuları nereden çıktı yine bilmiyorum. Ben telafi bekliyordum, gönlümü alsın evime döneyim diyordum o ise beler neler saydı. Üstelik ciddi ciddi protokole yaz ne istiyorsan falan dedi. Deli olduğu yavrusu için bile Ver kendi soyadını istersen hiçbir şey istemiyorum seni istemiyorum diye haykırdı! Bundan birkaç gün önce de veda etmiştik sinirle sonra barıştık 10 dk içinde benim sana küslüğüm 10 dk sürmez falan demişti. Gel gitler iyice sinirimi bozuyor artık! Bazen diyorum şeytana uy git aç davanı bitir her şeyi sonra sakin düşün diyorum uyma şeytana. Sinirlerim bozuldu ne yapacağımı bilemiyorum artık.. :KK43: Lütfen bir şey söyleyin bana.. Yıkmak kolay diye diye mücadele ettim en ağır şeylerde. Bir de gerçekten sevdiğini düşünüyorum ama böyle öfke nöbeti geçirir gibiydi. Ne yapmalıyım ben....
Eşinizin ilk aşkı mısınız?
Tertemiz miydi(!) sizinle tanıştığında?
Eğer sizden önce ilişkileri olan biriyse neden bu kadar takıntılı davranıyor?

Seviyor mu bilemem ama size güvenmiyor bence.

Kızınız büyüdükçe sizin bu gelgitli hallerinize şahit olacak ve mutsuz olacak. O da sizinle beraber bu kararsız hayatı mı yaşasın istiyorsunuz?

Artık önceliğiniz kızınız olmalı. Onu düşünerek davranın ve karar alın.
 
Geçmişinizde ne var bu kadar çok kabul edemeyeceği ?

Ondaki geçmiş artık takıntı halini almış ya bunu yenecekti ya da sizinle evlenmeyecekti.

O ikisinden de vazgeçememiş. Ne sizden ne takıntısından.

Ve en önemlisi sizin geçmişinize saygı duymuyor. Bu olay kıskançlık değil artık hastalık olmuş onda.

Ya tedavi Görsün ya da ayrılın.

 
Bence adamın hakaretleri devam edecek çünkü geçmişinizi kaldıramıyor. Benim bir tanıdığım tecavüze uğramıştı. Evlenirken bunu bilen eş, bunu sonra kavga ederken yüzüne vuruyordu. Boşandılar sonunda. Bence esiniz değişmez. Nişanlılikta bile ikiskiye saygisi yokmus. Ama benim anlamadığım bu adamdan niye çocuk ilişki böyleyken? Ve çocuğu sizce hic düşünüyor mu?
 
Kıskançlık ve hakaret olmasaydı bile "pat diye ilişki bitirip, pat diye yeniden başlatan biriydi hep", evlenmeden önce de böyleydi diyorsunuz.

Beyin keyfine göre ilişkiniz son bulsun, her döndüğünde kucak açın siz. Onun gözünde değeriniz kalır mı hiç?

Niye bile bile 5 para etmez tiplerle bir ömür boyu diyerek yolculuğa çıkar ki kadınlarımız....
 
adamın elinde oyuncak olmuşsunuz. şart mı bu koca? boşanın gitsin. gururunuz yeter yani. boşanmayacaksanız da gururunuzu baba evinde bırakın. sizde de hata var.
 
adamın elinde oyuncak olmuşsunuz. şart mı bu koca? boşanın gitsin. gururunuz yeter yani. boşanmayacaksanız da gururunuzu baba evinde bırakın. sizde de hata var.
En büyük hata bende zaten! Gurur yapmadım hep bu gel gitlerine olgunlukla yaklaştım. Sonrasında deli gibi pişman oldu diye önemsemedim o sinirle söylediklerini. Ama nereye kadar...
 
Ayrıl-Barış ilişkilerinden kim hayır görmüş ki?
Genç ve tecrübesiz biri de değilsinizdir. 30 yaşında, çalışan kadınsınız.
Bazen sevginin yetmeyeceğini, nasıl başlarsa öyle gideceğini, bazı şeylerin aşılamayacağını biliyor olmalıydınız.
Bunları göre göre evlilik yaptınız. Siz olgunlukla yaklaştım diyorsunuz, karşı taraf bunu ne haşt yersem yiyim affediyor nasılsa özgürlüğü olarak algılamış.
Boşanın diyemem. Yaşlarınız 20li olsaydı, o zaman zamana ihtiyacınız var, olgunlaşır değişir derdim ama zor...
Madem en son boşanma diye konuşuldu aranızda, başlatın prosedürü. O dur diye yalvarana kadar... sonra da aile terapistinin yönlendirmelerine göre hareket edersiniz...
 
Back
X