Doğru diyorsunuz ben bırda durdukça daha da hastalanıyorum her geçen günBak güzel arkadaşım kardeşim aklını başına topla rabbim sana güzel bir evlat nasip etmiş herseyden önce eşinden boşan kendi iyiliğin için diyorum yaşadığın hayat hayat değil çünkü sonra psikolojik olarak destek al İnan daha iyi olacak hersey
Oldum zaten hastanelerde geziyorum şuan umarım kötü birşeyim yokturBöyle biri nasıl sevilir hâlâ abla? Hakaretler şiddet var, aldatma var. Ailen de arkanda. Niye duruyorsun sırf düzenin bozulmasın diye anlıyorum. Ondan seviyorum diye kendini avutuyorsun ama bu evlilik değil artık mecburiyet olmuş. Bence iş daha fazla uzamadan kendine yeni bir düzen kur. Ailesinin sana dedikleri , aptıkları hiçbir zaman aklından çıkmaz, hasta olursun.
Konunuzu baştan sona yorumlar dahil okudum. Sizin öncelikli hedefiniz çocuğunuzla ilişkinizi düzeltmek olmalı. İnanın geç değil yapabilirsiniz. Çocuğunuza onu çok sevdiğinizi söyleyin hissettirin, sarılın ve bir daha sinirinizi ondan çıkarmayın. Hemen bugün başlayın buna. Ayrıca babasından görüp size vuruyorsa o an ellerini tutun ben senin annenim bana vuramazsın deyin kararlı olun. Kendinize vurdurmayın. O çocuk birkaç sene sonra sizi döver de. Bizim bir komşumuz var kadın oğluyla yaşıyor ben 10 yaşındayken gece oğlunun annesini dövme sesine uyanıyordum. Geçen gün otogarda karşılaştık bak 34 yaşındayım halâ aynıymış durum. Acilen yapmanız gereken bir şey daha var o da boşanmak siz o evde durdukça psikolojiniz daha çok bozulacak. Hem çocuğa hem size yazık. Çaresizliğinizi az çok anladım. Boşanın lütfen başka kurtuluşunuz yok. Güçlü durun tartışarak değil sana muhtaç değilimi göstererek. Ayrıca yine şiddet olursa darp raporu ve uzaklaştırma alın korkmayın lütfen.Sevmiyorum demedim ona çok benziyor dedim
Hatta sen tam normale dönene kadar çocuğu da alma yanına babaannesinde falan kalsın zarar vermeyecek biri varsa onun yanında kalsın. Boşanma süreci ve sonrası da stresli çocuk yanında bulunmasın bi süre. Velayet sen de olsun ama. Düzelince alırsın çocuğu.Doğru diyorsunuz ben bırda durdukça daha da hastalanıyorum her geçen gün
Sadece cesaret edemiyorum sorun burdaKonunuzu baştan sona yorumlar dahil okudum. Sizin öncelikli hedefiniz çocuğunuzla ilişkinizi düzeltmek olmalı. İnanın geç değil yapabilirsiniz. Çocuğunuza onu çok sevdiğinizi söyleyin hissettirin, sarılın ve bir daha sinirinizi ondan çıkarmayın. Hemen bugün başlayın buna. Ayrıca babasından görüp size vuruyorsa o an ellerini tutun ben senin annenim bana vuramazsın deyin kararlı olun. Kendinize vurdurmayın. O çocuk birkaç sene sonra sizi döver de. Bizim bir komşumuz var kadın oğluyla yaşıyor ben 10 yaşındayken gece oğlunun annesini dövme sesine uyanıyordum. Geçen gün otogarda karşılaştık bak 34 yaşındayım halâ aynıymış durum. Acilen yapmanız gereken bir şey daha var o da boşanmak siz o evde durdukça psikolojiniz daha çok bozulacak. Hem çocuğa hem size yazık. Çaresizliğinizi az çok anladım. Boşanın lütfen başka kurtuluşunuz yok. Güçlü durun tartışarak değil sana muhtaç değilimi göstererek. Ayrıca yine şiddet olursa darp raporu ve uzaklaştırma alın korkmayın lütfen.
Size inanamıyorum, çocuğunuzu bu leş evlilikte ısrarla tutma cabanizi anlamıyorum, sizi istemeyen insanlara yapışıp gitmeme çabanızı anlamıyorum, size her türlü cefayı reva gören şu adamı sevdiginizi söylemenizi anlamıyorum. Canınızın , ruhunuzun, kalbinizin hiç mi kıymeti yok. Hayat çok güzel ve bir daha gelmeyeceksiniz ..Hayat böyle geçmez, geçmemeli,biraz iradeli olun, sağlam olun..Ben çocuk falan yapmayacağım çok zor durumdayım annem var sadece babam vefat etti ben çocukken anne köyde yaşıyor bende çocukla tek başıma nasıl üstesinden gelemem diye üzülüyorum bu yüzden de boşanmak istemiyorum kimsem yok baba tarafında hardım edecek kimse yok anne tarafı hepsi yurt dışında zaten çok zorlanacağım diye korkuyorum bugünlerimi ararım diye endişeliyim.
Babannesi hiç alır mı o kadın zaten herşey onun başının altından çıkıyorHatta sen tam normale dönene kadar çocuğu da alma yanına babaannesinde falan kalsın zarar vermeyecek biri varsa onun yanında kalsın. Boşanma süreci ve sonrası da stresli çocuk yanında bulunmasın bi süre. Velayet sen de olsun ama. Düzelince alırsın çocuğu.
Kıldan tüyden sebepler bunlar. Döve döve öldürmediği sürece ayrılmayın.10 senelik evliyim. Evliliğimizin ilk yıllarından beri sorunlarımız vardı küfür hakaret şiddet ama ben düzelir umuduyla çok büyük bir hata yaparak bu adamdan çocuk yaptım. Bir tane erkek evladım var. Her zaman benim susmam istenildi alttan almam istenildi eşim tarafından da doğup büyüdüğü ailesi tarafından da. Çocuk doğunca bir süre iyiydik eşimle o aralar ben görüşmek istemediğim halde kardeşiyle anne babasıyla beni görüştürdü kendisi yanımızda olmamasına rağmen o görüşme zamanında bana ailesi her görüşmemizde şaf çarpmalar incitici konuşmalar yapıyordu ben buna dayanamayıp eşime dedim ben gitmiycem o da onlarla konuştu ama sonucu hüsran oldu neymiş ben aralarını bozmak istiyormuş ailesiyle yalan söylüyormuşum derken o zamandan beri aramız çok açıldı ayrı yatmalarımız birbirimze karşı sorumluluklarımızı ihmal etmelerimiz derken sorunlarımız baya büyüdü bir ara benim ailem araya girdi konuşuldu edildi bir süre iyi olduk yine aynı başladı ben sinirimi eşimden o benden çıkardı derken şu son 1 senedir dışarıya çıkamayan adam sık sık arkadaşlarıma görüşmeye gidiyprum diye gitmeye başladı sık sık gidince bende bu ilti bişey var diye sen biriyle mi görüşüyorsun içemeye mi gidiyorsun derken aramızdaki sorun baya bi büyüdüortaya saç çıkmaya başladı arabada üstünde. Bu böyle olunca baya bi birbirimimize girdik annesiyle konuştum beni suçlamaşar annenin evine git annene söylede demeler eşim bana seni istemiyorum demeler.en son memlekette tartıştık eşimle komşular duymuş falan tartışmamızı eşimin beni aldattığını söylemişler bizimkiler akrabaların yanında ordan da memlekettekiler duymuş. Eşim bana diyor ki ben sana kızdığım için yaptım o saçları bi yerden buldum koydum dedi çünlü bulduğum saçlar 2 3 ayrı kadına aitti.şimdide siz herkeze duyurdunuz beni diye ailesi benle konuşmuyor kendi aramızda pek iyi değil. Benim tahminim ailesi kendilerine köle arıyormuşmuş bende kendimi ezdirmedim diye beni istemiyorlarmış kendileride öyle demişler ve öylede ima ediyorlar.şuan bana psikolojik baskı uyguluyorlar özellikle ailesi benim gitmemi istiyorlar bende gitmiyorum boşanmayacağım son anına kadar aslında eşimide çok seviyorum bundan dolayıda bana çok zor geliyor boşanmak.ailem boşanmamı istiyorlar. Bana bi yardımcı olun Allah rızası için ne yapmalıyım ben istenilmeyen gelin ve eş oldum. Köle olmadığım için bana uyguladıkları baskıya bakın siz olsanız ne yaparsınız?
Umarım kötü bir hastalığa yakalanmaşımımdır da en kısa zamanda boşanabilirimSize inanamıyorum, çocuğunuzu bu leş evlilikte ısrarla tutma cabanizi anlamıyorum, sizi istemeyen insanlara yapışıp gitmeme çabanızı anlamıyorum, size her türlü cefayı reva gören şu adamı sevdiginizi söylemenizi anlamıyorum. Canınızın , ruhunuzun, kalbinizin hiç mi kıymeti yok. Hayat çok güzel ve bir daha gelmeyeceksiniz ..Hayat böyle geçmez, geçmemeli,biraz iradeli olun, sağlam olun..
Kıldan tüyden sebepler bunlar. Döve döve öldürmediği sürece ayrılmayın.
Bende bunu yaşayacağımdan korkuyorum zatenKonunuzu baştan sona yorumlar dahil okudum. Sizin öncelikli hedefiniz çocuğunuzla ilişkinizi düzeltmek olmalı. İnanın geç değil yapabilirsiniz. Çocuğunuza onu çok sevdiğinizi söyleyin hissettirin, sarılın ve bir daha sinirinizi ondan çıkarmayın. Hemen bugün başlayın buna. Ayrıca babasından görüp size vuruyorsa o an ellerini tutun ben senin annenim bana vuramazsın deyin kararlı olun. Kendinize vurdurmayın. O çocuk birkaç sene sonra sizi döver de. Bizim bir komşumuz var kadın oğluyla yaşıyor ben 10 yaşındayken gece oğlunun annesini dövme sesine uyanıyordum. Geçen gün otogarda karşılaştık bak 34 yaşındayım halâ aynıymış durum. Acilen yapmanız gereken bir şey daha var o da boşanmak siz o evde durdukça psikolojiniz daha çok bozulacak. Hem çocuğa hem size yazık. Çaresizliğinizi az çok anladım. Boşanın lütfen başka kurtuluşunuz yok. Güçlü durun tartışarak değil sana muhtaç değilimi göstererek. Ayrıca yine şiddet olursa darp raporu ve uzaklaştırma alın korkmayın lütfen.
Yıllardır sindirilmişsiniz cesaret edememeniz normal sadece aklınıza koyun cesaret gelir. Bir avukatla konuşun bir de bence siz danışın bir şey kaybetmezsiniz. Çocuğunuzla aranızdaki ilişkiyi de düzeltin şimdiye kadar hata yapmış olabilirsiniz ama o sizin kanınız canınız siz doğurup büyüttünüz. Aranızdaki ilişkiyi sevgiyle onarabilirsiniz.Sadece cesaret edemiyorum sorun burda
Böyle hayat geçmiyor geçmeyecekte cesaretimi bi toplasam çok iyi olacakSize inanamıyorum, çocuğunuzu bu leş evlilikte ısrarla tutma cabanizi anlamıyorum, sizi istemeyen insanlara yapışıp gitmeme çabanızı anlamıyorum, size her türlü cefayı reva gören şu adamı sevdiginizi söylemenizi anlamıyorum. Canınızın , ruhunuzun, kalbinizin hiç mi kıymeti yok. Hayat çok güzel ve bir daha gelmeyeceksiniz ..Hayat böyle geçmez, geçmemeli,biraz iradeli olun, sağlam olun..
Bu güzel konuşmanız için teşekkür ederim. En kısa zamanda danışacağım avukataYıllardır sindirilmişsiniz cesaret edememeniz normal sadece aklınıza koyun cesaret gelir. Bir avukatla konuşun bir de bence siz danışın bir şey kaybetmezsiniz. Çocuğunuzla aranızdaki ilişkiyi de düzeltin şimdiye kadar hata yapmış olabilirsiniz ama o sizin kanınız canınız siz doğurup büyüttünüz. Aranızdaki ilişkiyi sevgiyle onarabilirsiniz.
Geç değil yapabilirsin. Kendi ayaklarının üzerinde durabilirsin. Senin gibi olup bunu başaran çok kadın var. Biraz eksik biraz fazla.Böyle hayat geçmiyor geçmeyecekte cesaretimi bi toplasam çok iyi olacak
İnşallah inşallahGeç değil yapabilirsin. Kendi ayaklarının üzerinde durabilirsin. Senin gibi olup bunu başaran çok kadın var. Biraz eksik biraz fazla.
Biraz mantık lütfen.. Alışkanlığınızın esiri oluyorsunuz ancak şunu unutmayın, mutlu olduğunuz, sizi seven birinden kopuyor değilsiniz. Millet 30 yıl sonra boşanıyor yapmayın Allah aşkına. Bir kurtulsaniz oh diyeceksiniz bir süre sonra. Yani bu adamın ne kendisinin ne ailesinin çekilecek kahrı yok belli ki.. Ve böyle gidecek, siz iyice yaşlanmış olacaksınız ve üzgünüm şu adam birgün çat diye gidecek belki de . canınıza, annenizin sizi büyütürken verdiği emeklere acıyın, yavrunuza acıyın ya, yazık değil mi o mutsuz evde, mutsuz anneyle büyümeyi, mutsuz olmayı hak ediyor mu?Böyle hayat geçmiyor geçmeyecekte cesaretimi bi toplasam çok iyi olacak
Bakın ablacım, 10 yıllık evlisiniz. İnsan bir şeyin içine düşünce zannediyor ki başka alternatif yok. Ama öyle bir şey yok asla. Bir sürü yol var. Bir tanıdığım çocukları üniversiteye geçince boşandı. Neden o kadar beklemişim ki, niye kendime zulmetmişim ki diyordu. İnsan zannediyor ki başka çare yok.32 yaşındayım açıköğretimden üvi.bitirdim