Ofise geçen iş yeri hamilelik ve işten çıkmak

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Tüm mesajları okumadım. Birkaç mesaja istinaden; eşlerden biri istifa edecekse maaşı daha az olan olmalı. Bu siz gibi görünüyorsunuz. Ek olarak doğum yapacaksınız, daha sizi nelerin beklediğini bilmeden doğumdan sonra şöyle yaparım böyle yaparım diye kestirip atmayın. Belki bebeğinizi bırakmak istemeyeceksiniz, belki şartlar da bunu gerektirecek. 1 yaşında bebeğe bakıcı bulamayacaksınız belki. Bir sürü ihtimal var. Bu söylediklerimi iş konusundan bağımsız olarak söylüyorum, doğumdan önce çok kesin çizgileri olan insanlar doğumdan sonra depresyon, aşırı zorlanma vs gibi durumlara daha yatkın oluyor maalesef. Bebek öyle her planlananı yaptıran bir şey değil, bazı anneler çok sert yüzleşebiliyor bu konularla. ( bu illa olur diye söylemiyorum)
 
bir tarafta hali hazırda kıra olmayan bir ev ve 90 bin maaş ,alınacak tazminat varken diğer tarafta zaten bir kaç sonra çıkacağınız iş için her şeyi bırakıp taşınmak mantıklı mı
eşitlik derken ,biraz da erkekler fedakarlık etsin derken bahsettiğimiz bu değil
biraz da mantıklı düşünmek lazım
 
Valla senin biraz da hormonlardan kafan karışmış beybi
Çalışma sözleşmeni al, bir de yeni size dayatacaklarını al git bir avukat ile görüş.
Doğum iznine ayrıldığında yabancı bir şehirde olmak+lohusa olmak seni çıldırtabilir üstüne eşin yeni işe girdiği için muhtemelen sürekli yanına gelemez. Cinnet geçirebilirsin. Gerçekler acıdır.
Filmlerdeki romantik doğuran ana sayısı yok denecek kadar azdır.
Her iki tarafın annesi de çalışıyor yani sana destek olacak bir tane kocan kalıyor geriye. Gelen de taş çatlasın kaç gün kalabilir ki yanında
Bebeğin sorunsuz olarak büyüdü diyelim ki inşallah öyle olur kolik gazlı falan olursa geçene kadar bu süreç neredeyse hiç uyku yok.
Sürekli yeni güncelleme geliyor bebeğe. Yok ben kendimi geliştiririm kurs seminer kitap okurum hikaye bunlar. İlk fırsatta devrilip uyuyorum ben üstüne işe gidiyorum. Evinde hizmetçin bakıcın yoksa o işler biraz zor. Lohusa olacaksın şu an bebek küçük belki gebe olduğun bile belli değildir seni zorlamıyordur. Son iki ay gebelikte insanlar ağırlaşıyor. Doğum sezaryen de olsa normal de olsa anneyi yoruyor. Valla biz eski toprak falan değiliz pırt bebeği çıkarıp sırtımıza çapa alıp tarlaya gittim edasında hatunlar değiliz. Benim doğum minimum sorunla geçti 2 ay sonra bile ruh gibi idim çünkü bebek uyutmuyor. 2 saate bir kalkıyorsun. Kakası çişi emzirmesi yıkamadı üstü başı gazı büyüdükçe yeni problemler geliyor. Misal kendimden örnek vereyim 3 gündür uyumuyorum diş çıkarıyor
İş konusunda ayrılmak istemiyorsan, hayır ben şansımı deneyeceğim tazminatı almayacağım deyip riski göze alacaksın. Sen kararsızsın. Bakıcı da öyle kolay olmuyor. Güvenilmiyor pat bırakıp gidiyor. Teoride her şey güzel planlanıyor da pratik hep kaos ve güncel kararlarla dolu oluyor. Bebeğin huyunu suyunu bile bilmiyorsun.
Taşınma fikri konusunda gebe iken ev taşımış biri olarak diyorum ki dolabıma bardağımı bile yardıma gelen tanıdıklar yerleştirdi sancılandım doktor yat dedi. Çok zor oluyor. Ben kendi evime geçtim ama sen olan evden kiraya gideceksin. Eşin de kendi açısından haklı ama söyleme uslubu doğru değil. Daha farklı cümleler ile gelebilirdi
 
Ya bak ben kocaelide oturuyorum, Gebze’ye taşınıp napacaksın tam olarak? Gebze’de yaşanılır mı? Gebzeye taşınıcam diye bu ısrar nedir?
Fazla paniksin, çok karamsarsın garip düşünüyorsun kusura bakma. Bence sen terapistini değiştirip yeniden destek al bak kendini zorla bunalıma sokacaksın hele o hormonlar vurduğunda.
 
Okadar haklisin ki, o annelerden biri de benim.
 
Siz de mi İstanbul'da oturuyorsunuz diye sormuştum ki Bolu'da oturuyorsunuz sanırım.
 
Son düzenleme:
Valla bence sen bu süreci doğum öncesi ve sonrası için bir uzman psikolog ile yürütmelisin. Seni geçtim bu süreçte bebek deneme tahtası değil yazık olur. Annelik için heyecan duyulacak 23 Nisan coşkusu yaratacak bir durum yok ki annelik kadının kendi kimliğine yeni bir boyut getirmesi başka bir espri yok.
 
Okadar haklisin ki, o annelerden biri de benim.
Ben de aynı.
Kızım doğduğunda aman ben kendimi salmayacağım yok lohusa psikolojisine girmeyeceğim diye 10 günlükken alışverişe gitmiştim. Daha kırkımız çıkmadan çekindiğimiz fotoğraflarda tırnaklarımda french manikür var. Ne anlamsız bir çaba oysaki kime neyi ispatlıyorsun… Bir yaşındayken tayin istedim evime yakın bir okula, çıkarsa işe başlayacaktım. O gece sabaha kadar anırarak ağladım tayinim çıkmasın diye çıkmadı da neyse ki iki yaşına kadar kendim baktım.
 
Evet ama siz memursunuz geri dönüş şansınız var ben özel sektördeyim ve nankör bi sektör. Çevremde işsizleri gördükçe çok korkuyorum. Yoksa ben de bebeğimi büyütmek isterim
 
Bilmiyorum hamile olduğum için bir çok şeye dikkat ediyorum yeme içme olsun spor olsun vitamin vs ama içimde aman aman mutluluk ve heyecan yok. Nötr bebeğe karşı hislerim ki duygularını hep dolu dolu yaşayan biriyim. Çevremde çoook mutlu hamileler var. Bakamayacak gibi hissediyorum. Ve işsizlik benim için büyük bir korku sebebi. İçten içe bebeği suçlar mıyım diye düşünüyorum. Daha önce destek aldım ama yararını görmedim
 
Kocaelide olabilir. En azından işsiz kalmayacağım bir şehir. Bu sabah eşimle yine tartıştık en azından bi dene konuş diyorum. O da haklı ama ben de haklıyım. İş yeri de belirsiz ben hamileyim ne olacak belki taşınacağım ev bakacağım ağırlaşmadan dedim. Sen şimdilik ev bakma dediler. Belki maaşlar fazla geliyor diye bizi hepten çıkaracaklar.
 
Valla realist bir insanım ben sevgi kelebeği modunda bir gebelik yaşamadım. Gayet normal sıradan hayatıma devam ettim :) bazıları coşkulu yaşamayı sever. Sen hiç kendini suçlama.
 
Zaten doğum sonrasından şimdiden korkuyorum destekçim kimsem yok. Herkesin annesi kaynanası etrafında dönüyor kuzenimin bebeğine 3 kişi bakıyorlar. Benim annem öğrendiğinden beri zor bi bebektin sana bakana kadar 10 tane büyürdü benden destek bekleme demeye başladı. O zaman evime sevmeye de gelme boşuna dedim. Yapmadan önce herkes bakıyor ben de bakarım diyordum ama yol yarılandı korkular başladı. Eşim sütünü sağ gece uyu ben veririm vs diyor ama uykusu ağır yani. Benim de ağır. Şimdi bir de işsizlik çıktı başıma
 
Ama siz her halükarda işinizden uzak kalacaksınız. Doğum izni,ücretsiz izin vb sebeplerden,eşiniz garanti işini iyi gelirini bırakıp hemde siz hamileyken,belirsizliğe sürüklenmemeli diye düşünüyorum. Birinizin geliri garanti olmalı şu süreçte.
Bebek doğsun bakıcıya bırakıp işe döneceğiniz zaman duruma göre ev taşıma vb ihtimalleri düşünmelisiniz. Bebek olunca 2 sene kendim bakarım da diyebilirsiniz(kreş yaşına kadar)şu anki ruh halinizle anne olduktan sonraki ruh haliniz aynı olmayabilir de,bilemezsiniz.
 
Zaten iş yeri bile sen ev vs bakma şimdilik böyle devam et dedi. Normalde sözleşme göndermeleri lazım. Belirsizlik beni mahvediyor. Kafamda uzaktan çalıştığım için evde bakıcı da bulmuştum komşum ben bakarım demişti daha önce benim doktorumun da bebeğini büyütmüştü. Allahtan borcumuz vs yok öyle aman aman. Bir de parayı dert edinmiyorum. Belki zamanla amaaaan diyeceğim bilmiyorum. Tek korkum 2 sene sonunda iş aradığımda bulamamak
 
Evet ama şöyle ben buraya eşim için geldim normalde istanbulda yaşıyordum. Eşim burada iş buldu sevgiliydik. Ben de mezun olduktan sonra idare etmeye çalıştım kira vs kuş kadar maaşım yetmediği için nişan yapma kararı aldık vs iyi döneyim dedim. O uğraştı gelemedi. İlerde taşınmaya da okeydi. Bu yüzden çok üzülüyorum beni ve korkularımı anlamıyor
 
Mükemmeliyetçi ve kontrolcü birisiniz belli. Ama her şeyi kontrol edemezsiniz, etmenize de gerek yok. Biraz birikiminiz varsa işi de dert etmeyin, kendinize ve bebeğinize odaklanın.
Annenizin söyledikleri hoş olmamış ama inanın bazı çocukları büyütmek çok zor. Ben de kızıma şimdiden bak ilerde sakın ben doğururum annem bakar diye düşünme, destek olurum ama tüm yükü üstüme almam diyorum. Kızım daha liseye bile gitmiyor ama ben de yaşadıklarımı unutamıyorum, zor büyüttüm, yalnızdım vs vs. Aslında bir noktada olması gereken de bu, doğuruyorsan bakacaksın.
Bebeğiniz inşallah sizi zorlamayan, kolay bir bebek olur. Siz de kimseye muhtaç olmadan kolaylıkla büyütür, işinize de dönersiniz.
Yalnız iş konusunu takıntı boyutunda büyütüyor gibisiniz. Özel sektör çalışanısınız, bu risk her daim var. Devlette bile var. Hiçbir zaman kendinizi tam garantiye alamazsınız, bazı şeyler olacağına varır. Kendinizi hırpalamayın.
 
Kadınların şu kafasını anlamadım gitti.
Sizin işinizde olmayacak durum gelişiyor.
Ama eşiniz düzenini bozmak istemediği için tu kaka destek vermedi oluyor.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…