Valla senin biraz da hormonlardan kafan karışmış beybi
Çalışma sözleşmeni al, bir de yeni size dayatacaklarını al git bir avukat ile görüş.
Doğum iznine ayrıldığında yabancı bir şehirde olmak+lohusa olmak seni çıldırtabilir üstüne eşin yeni işe girdiği için muhtemelen sürekli yanına gelemez. Cinnet geçirebilirsin. Gerçekler acıdır.
Filmlerdeki romantik doğuran ana sayısı yok denecek kadar azdır.
Her iki tarafın annesi de çalışıyor yani sana destek olacak bir tane kocan kalıyor geriye. Gelen de taş çatlasın kaç gün kalabilir ki yanında
Bebeğin sorunsuz olarak büyüdü diyelim ki inşallah öyle olur kolik gazlı falan olursa geçene kadar bu süreç neredeyse hiç uyku yok.
Sürekli yeni güncelleme geliyor bebeğe. Yok ben kendimi geliştiririm kurs seminer kitap okurum hikaye bunlar. İlk fırsatta devrilip uyuyorum ben üstüne işe gidiyorum. Evinde hizmetçin bakıcın yoksa o işler biraz zor. Lohusa olacaksın şu an bebek küçük belki gebe olduğun bile belli değildir seni zorlamıyordur. Son iki ay gebelikte insanlar ağırlaşıyor. Doğum sezaryen de olsa normal de olsa anneyi yoruyor. Valla biz eski toprak falan değiliz pırt bebeği çıkarıp sırtımıza çapa alıp tarlaya gittim edasında hatunlar değiliz. Benim doğum minimum sorunla geçti 2 ay sonra bile ruh gibi idim çünkü bebek uyutmuyor. 2 saate bir kalkıyorsun. Kakası çişi emzirmesi yıkamadı üstü başı gazı büyüdükçe yeni problemler geliyor. Misal kendimden örnek vereyim 3 gündür uyumuyorum diş çıkarıyor
İş konusunda ayrılmak istemiyorsan, hayır ben şansımı deneyeceğim tazminatı almayacağım deyip riski göze alacaksın. Sen kararsızsın. Bakıcı da öyle kolay olmuyor. Güvenilmiyor pat bırakıp gidiyor. Teoride her şey güzel planlanıyor da pratik hep kaos ve güncel kararlarla dolu oluyor. Bebeğin huyunu suyunu bile bilmiyorsun.
Taşınma fikri konusunda gebe iken ev taşımış biri olarak diyorum ki dolabıma bardağımı bile yardıma gelen tanıdıklar yerleştirdi sancılandım doktor yat dedi. Çok zor oluyor. Ben kendi evime geçtim ama sen olan evden kiraya gideceksin. Eşin de kendi açısından haklı ama söyleme uslubu doğru değil. Daha farklı cümleler ile gelebilirdi
annelik kadının kendi kimliğine yeni bir boyut getirmesi başka bir espri yok.
çıkmadı da neyse ki iki yaşına kadar kendim baktım.
