Merhabalar. Aslında yazacak çooook uzun şeyler var ama elimden geldiğince kısa tutmak istiyorum. Uzun çünkü biz nişanlımla 13 yıldır beraberiz, şubat ayından beri de nişanlıyız. Haliyle bu süreç ikimizi de yıprattı; ortada bi gerçek var ki ilişkinin ömrü uzadıkça aradaki aşk veya sevgi de yavaş yavaş çürüyor.
Nişanlım dışardan inanılmaz efendi görünen, maddi durumları Türkiye şartlarının üstünde, herkes tarafından saygı gören bir kişiliktir. O lise mezunu ben ise üniversite mezunu, atanmış bir öğretmenim. Eğitim durumunu söyleme gereği duydum çünkü tartışmalarımızın çoğunda "öğretmen oldun da ne oldu? Ayda 3000 kazanıyosun diye ne bu havan? Ben 3000i 1 günde harcıyorum" gibi kelimeler kullanıyor. O çok kıskanç ve baskıcı, ben ise gayet sakin ve ılımlıyımdır.
Önce şöyle başlıyim; sevgililik döneminde benim üniversite bittiğinde
isteme-nişan yapılması hususunda sürekli sıkıntı çıkardı. Asla evlenmek istemedi. Bu konudan hep kaçtı. Ben ise ısrarla arkasında durdum. Ailem hep üzüldü hep kızdı ama ben gene de arkasında durdum. Hala da durmaya devam ediyorum. En sonunda Şubat ayında isteme-söz yaptık ama onu da yaptırana kadar göbeğim çatladı.. İstemeyi en sonunda Yapmasındaki sebepse Eylül'de atandığım ve memleketime dönebilmem için evlenmem gerektiğindendi. Malum Doğu'nun da doğusunda görev yapıyorum çünkü. Nişandan sonra ben tekrar görev yaptığım yere döndüm. Kendisinde bi değişim başladı; bana argo olacak ama gider yapıyor, biterse biter gibi konuşuyor, sonra tekrar arıyor ben sensiz olamam ne olursa olsun seni bırakmam diyor gene beni kandırıyor falan falan.. Eş durumuna başvurabilmem için Ağustos ayından önce nikah yapmam lazım. Bunu ailesi ve kendisi çok iyi biliyor, istemede de konuşulmuştu. Haziran ayı için nikah yapıcaktık, memlekete geldim bizimki ağzından baklayı çılardı; nikah düğünle beraber olsun istiyornuş. Çünkü nikahı belediye başkanına kıydırtacaklarmış. Düğün de Ekim'de olacak. Ekim'de düğün olursa ben eş durumuna en iyi Şubat ayında başvurabilirim. Bu nasıl bi evlilik tarzı? Kim karısından 3-4 ay uzak kalmak ister? Babam ve annem adeta kriz geçirdi, atılacak nişan diye. Babası kızım üstüne gitme sanırım bunaldı biraz rahat bırak diyor, ortada ben kaldım. Ağladım, yüreğim yandı ama sonra gene onun istediğini kabul ettim. Bana "beni son kez takip et seni pişman etmeyeceğim" dedi çünkü..
Son zamanlarda ülkede yaşanan terör olaylarını biliyorsunuz. Geçen gün görev yaptığım köyün yakınında terör olayları çıkmış. 1 kişi vefat etmiş komşu köyden. Babam tutturdu ya nikah yapsın ya da istifa et diye. Ailem endişeleniyor haklı olarak. Nişanlıma durumu anlattım, hiç oralı olmuyor. Umursamadı. Uzun tartışmalar sonucunda gidip 4 Ağustos Salı günü sabahına nikah tarihimizi aldık.
Aldıktan sonra babası ve nişanlım yazlıklarına gittiler. Hafta içi iş için babası ve kendisi memlekette, hafta sonu da annesinin yanına yazlıklarına gidiyorlar her yaz, düzenleri böyle. Bana annemlere hafta sonu durumu anlatıcam demişti. Yazlığa vardıktan sonra beni aradı ve kuzenim aradı Alaçatı'ya geçiyorum onlarla zaman geçircem dedi. Ailene durumu söyledib mi diyince bağurarak Pazar akşamı yazlığa geri döneceğini ancak o zaman söyleyebileceğini anlattı. Ona da tamam dedim.
İşin acı kısmı burda başlıyor; çok zoruma gidiyor.. Nişanlım Çeşme'deki malum beachlerden birinde kuzeni ve 2 kızla eğlenmişler 2 gün boyunca. Tamamen tesadüf eseri sosyal medyadan gördüm. Şok oldum. Ve bu 2 gün boyunca asla telefonlarımı açmadı, mesajlarıma dönmedi. Yazıyorum ama sanki duvara yazıyorum. Cevap atmıyor bile, okuyup kapatıyor.. 2 gün sonra benimle nikah yapacak insan bu, bu nasıl bi iş? Lütfen yorumlarınızı esirgemeyin; uzun oldu biliyorum çok kısa tutmama rağmen
Artik kendine kizmaktanda uzulmektende vazgec..allahin sevdigi kuluymussunki nikaha saatler kala adamin gercek yuzunu gordun ...muhtemelen yine barismak isticektr kapina falan gelcek ..adet edinmis bunu cunku..inanma kanma tekrar..mia gibi meslegin var arkanda ailen var onune bak .sana gercek anlamda deger vericek birinin karsina cikmasi icin bundan tamamen kurtulman gerekiyo..Zorlamışsınız, kaktırmışsınız diyosunuz. Boş yere değil. Bana hep evlenicez, şöyle yapıcaz, böyle yapıcaz dedi yıllarca.. İş ne zaman ciddiye binse mırın kırın yaptı hep.. Daha erken, biraz daha duralım dedi hep. Ama benim etrafımdaki insanlar da konuşmaya başlamıştı artık, neden evlenmiyosunuz, hayırdır falan filan yeri geldi namusuma kadar dil uzatıldı.. Hal böyle olunca ben de nişan yapmıyor diye ayrıldım zamanında. Kapıma geldi, ağladı, yalvardı, suratına bile bakmadım. Araya kuzenlerini soktu, yemekler, sürprizler, çiçekler vs derken tekrar barıştık. Her seferinde hep bunu tekrar tekrar yaşadık.. Allah'tan ailem yanımda sonuna kadar. Arkamda dağ gibi abim ve babam var. Sadece kendime çok kızıyorum bu kadar bu konuda ısrar ettiğim için, ona bile kızmıyorum. Bunu kendime ben yaşattım..
Zorlamışsınız, kaktırmışsınız diyosunuz. Boş yere değil. Bana hep evlenicez, şöyle yapıcaz, böyle yapıcaz dedi yıllarca.. İş ne zaman ciddiye binse mırın kırın yaptı hep.. Daha erken, biraz daha duralım dedi hep. Ama benim etrafımdaki insanlar da konuşmaya başlamıştı artık, neden evlenmiyosunuz, hayırdır falan filan yeri geldi namusuma kadar dil uzatıldı.. Hal böyle olunca ben de nişan yapmıyor diye ayrıldım zamanında. Kapıma geldi, ağladı, yalvardı, suratına bile bakmadım. Araya kuzenlerini soktu, yemekler, sürprizler, çiçekler vs derken tekrar barıştık. Her seferinde hep bunu tekrar tekrar yaşadık.. Allah'tan ailem yanımda sonuna kadar. Arkamda dağ gibi abim ve babam var. Sadece kendime çok kızıyorum bu kadar bu konuda ısrar ettiğim için, ona bile kızmıyorum. Bunu kendime ben yaşattım..
Çok çok teşekkür ederim, hislerime ve yaşadıklarıma en yakın insansınız.. İnşaallah 3 yıl şartı sorunu kalkar ve birbirinize kavuşursunuz. Sadece alışkanlık var, o benim için anne baba gibi bi olgu olmuş artık, o yüzden bu kadar uzadı bu iş. Bence o da beni sevmiyor artık, ondaki de alışkanlık. Annem ve babam adeta yalvarıyorlar nolur bırak dönme şu çocuğa diye. Kimse için ailemi daha fazla üzmeyeceğim. Kaldıki ben kimseye karşı böyle bi insan değilim, sadece bu insana karşı çok emek verdim, ona da acıyorum.. Allah hakkımızda hayırlısını versin..Hikayeniz bizim hikayemize benziyor bir noktaya kadar. Ama ayrıldığı çok önemli noktalar var. Ben de 2014 eylülde atandım, güneydoğu anadolu da görev yapıyorum. 7 senelik bir ilişkim var. Geçen yıl sevgilimle beraber yaptık tercihleri. O zaman daha aramızda söz nişan herhangi bir resmiyet yoktu ama herkes ilişkimizi biliyordu. Kaldı ki çok sevdiğim ve sevildiğim bir ilişkiydi. Fakat ben atanmadan önce yüksek lisans yaparken farklı şehirdeydim, hatta bir süre yurt dışında da yaşadım. Aramızda mesafeler vardı. Sonunda masterı bitirip memleketime, sevgilimin yanına dönmüştüm. Fakat bu kez de kpss ile uzak bir yere atanmam olasıydı. Aramıza mesafeler girdiği dönemde ilişkimzde mesafeden kaynaklanan yıpranmalar, tartışmalar olmuştu. Hatta ayrılma noktasına kadar gelmiştik fakat ikimiz de birbirimizsiz bir hayat düşünemediğimiz için yapamadık tekrar bir araya geldik. Derken tercihler başladı. Ben daha sevgilime hiçbir şey demeden sevgilim kendisi "Tekrar gideceksin ama artık mesafelerin aramızda sorun olmasını istemiyorum. Nikahımızı yapalım, seneye yazın yanıma gelirsin. dedi. Ailelere durumu anlattık. Ocak sonunda isteme ve bir hafta sonra salonda nişan yaptık. Benim babam biraz sorun çıkardı isteme ve nişan arası çok kısa ve istemede çoktan salon tutulmuş olduğu için. Fakat ne onun ailesinden ne de kendisinden asla ben onları zorluyormuşum gibi bir tavır görmedim. Görseydim inanılmaz kırılırdım.
Derken biz nisan ayında nikahımızı yaptık. Düğünümüz de ekime kısmetse. Şu anda dört gözle atama sürecinin başlamasını bekliyoruz. Benim eşim özel sektörde ve 3 yıl kesintisiz ssk şartının gelip gelmeyeceği halen muamma, eşimin aynı yerde 2 yıla yakın ssk sı var. Yani allah korusun bu yasa geçerse bir araya gelememe durumumuz bile var ama birbirimizi asla yıpratmamaya çalışıyoruz. Bizimki de uzun bir ilişki, zamanında badireler atlattık ilişkimizle ilgili ama söz konusu evlenmek yuva kurmak hayat birleştirmek olunca eşim kendiliğinden süreci hızlandırdı, benim yönlendirmeme asla gerek kalmadı. Çünkü benim ağustosta tayinimin çıkmaması demek birbirimizden daha da fazla uzak kalmamız anlamına geliyor. Bunu o da çok iyi biliyor. Üstelik ne benim eşimin ne de ailesinin durumu iyi filan değil. Bir tek düğünü onlar yapıyorlar. Onun dışında herşeyi biz yapacağız eşimle. Birikimimiz filan da yok yani. Kaçmak isteseydi seninkinden bin tane daha fazla geçerli sebebi vardı
Senin durumunu en iyi anlayabileceklerden biriyim ve olumlu yönden bakmaya çalışsam da nişanlının haklı görülecek bir tarafı yok maalesef. Bekar hayatı yaşamaya fazlaca alışmış, senden uzak kalmaya da alışmış gibi duruyor. Sürecin nikahla sonuçlanacağını bilse de iş ciddiye binince, hadi tarih alalım deyince bilinçaltında hep geriye itmiş. Tarihi bir şekilde hep ileri itmeye çalışmış yok nikahı belediye başkanı kıyacak vs vs...Gerçekten seni yanında isteyen insan için bu bir bahane olabilir mi sahiden? Kızlarla eğlenme telefonlara çıkmama mevzusuna ise bir yorumda bulunmaya gerek dahi görmüyorum. Çok ama çok çirkin...Ben olsam öldürmüştüm. Resmen evlenmeden önce son bir kaçamak yapmış. Üzgünüm ama seni fiziki olarak aldattığından da eminim ben. 13 yılımı verdim diye üzülüyorsun belki ama bu adama verecek bir 13 dakikan bile olmamalı artık bence. Hiçbir şey için geç değil. Er geç memleketine dönersin bu adama muhtaç değilsin. Doğuda olduğun için hizmet puanının da yüksek olduğunu varsayıyorum. 2 sene sonra il dışı tayin ister ailenin yanına dönersin. Uzun oldu ama kendime yakın gördüğüm için konunu yazmak istedim. Ne zaman dertleşmek istersen bana yazabilirsin...
Ben 27, o 28 yaşında. Liseden beri beraberiz. Sosyal medya kullanmıyor nişanlım, beraber takıldığı kuzeninin beğendiği fotoğraftan gördüm.. Kesinlikle ilk vukuatı değil, ona ben de inanıyorum. Kızamadığım bi nokta var ama; hep ben vardım hayatında ve biz cinsellik yaşamıyoruz onunla, genç bi erkek, bi taraftan da normal mi acaba diyorum
Çok çok teşekkür ederim, hislerime ve yaşadıklarıma en yakın insansınız.. İnşaallah 3 yıl şartı sorunu kalkar ve birbirinize kavuşursunuz. Sadece alışkanlık var, o benim için anne baba gibi bi olgu olmuş artık, o yüzden bu kadar uzadı bu iş. Bence o da beni sevmiyor artık, ondaki de alışkanlık. Annem ve babam adeta yalvarıyorlar nolur bırak dönme şu çocuğa diye. Kimse için ailemi daha fazla üzmeyeceğim. Kaldıki ben kimseye karşı böyle bi insan değilim, sadece bu insana karşı çok emek verdim, ona da acıyorum.. Allah hakkımızda hayırlısını versin..