Nişanlımın işi yüzünden aklım çok karışık ne yapmayalım?

papatya12a .!.:

Aynı şeyi kendime tekrarlamaktan yoruldum,dediği şey sende memur ol sende kpss çalış ikimizinde işi garanti olur yarın bir gün çocuğumuz olursa ben sana bakıcam da falan da filan.. evlilik hayali kuramıyorum kursam kaynanam daha ne zaman evleneceğin nerde yaşayacağın belli değil ne bu tavırlar diye üstüme geliyor

Genişletmek için tıkla...

Bir kere siz çok fazla yüz göz olmuşsunuz eş ailesiyle. Kayınvalide her şeye yorum yapıyor. Bu iş meselesi olmasa dahi tehlikeli bir tipmiş zaten. Siz bu evlilik işini uzun uzun iyice bir düşünün derim.

papatya12a .!.:

Nişanlım asker, benimde burada düzenli bi işim var ( o memur olsa bile ikimizde aynı maaşı alıyoruz) nerde yaşayacağımız belli değil kendisi onu bırakmam gerektiğini ve seviyorsak her koşulda beraber olmamız gerektiğini söylüyor. Hele annesi oturup evde çocuklarına bakarsın gibi bi söylemde bulunuyor, nişanlım çok pasif bu konularda ben hep kendimi savunmak zorunda kalıyorum.

Çok hareketli neşeli ve enerjik bi kızım çalışmayı ve para yemeyide seviyorum. Kendi çalıştığım parayı rahatça harcayabiliyorum ama evlenince çalışmazsam onun kazandığı parayla aldığım donun bile hesabını vericekmiş gibi hissediyorum. Öte yandan aileme ve kardeşlerime çok bağlıyım sürekli tayin dolayısıyla farklı şehirlerde olmak aile bağlarımdan ve arkadaş çevremden uzaklaşmak istemiyorum.

Ben bu şekilde düşündüğüm için bencil olarak gözüküyormuşum, beni düşünen kimse yok. Sırf onun mesleği için ben ailemi, yaşantımı işimi bırakmalıyım çünkü o erkek ve erkekler eve ekmek götürür olarak bakıyor ailesi. Ben onu askerken tanımadım nişanlandıktan sonra oldu, eğer askerken tanısaydım bir şey demeye hakkım yoktu ancak şimdi kendi hayatıyla ilgili kararları benide ilgilendireceği için bu kararı alırken bana danışması gerekirdi ben istemediğim halde bu mesleği seçti ve mecburum diyebildi sadece

Onu seviyorum bırakmak istemiyorum ama bu tarz konular benim kafamı karıştırıyor ve aynı zamanda annesi bana laf sokarken orta yolu bulup sakinleştirmesi gerekirken hiçbir şey demiyor ben kendimi savunmak zorunda kalıyorum

Aklım çok karışık kendi ailem allah razı olsun yanımdalar ama ben kendimi çok kolay açabilen birisi değilim benim kararım değişir nişanlımla aram iyi olur ama annemle babamın aklında soru işareti kalmaması için onlarlada çok paylaşamıyorum

okuyup bana fikir verebilecek herkese açığım kendimi çok kötü ve yalnız hissediyorum

Genişletmek için tıkla...

İzman cavus falansa 10 sene sonra zor geliyor bu is diyip birakacak ve kara kara ne yapalim diye dusuneceksiniz .Sakin isinizi birakmayin baska is bulsun veya ayrilin

papatya12a .!.:

hayatım,bunları da diyor zaten sorun ben bu hayatı istiyor muyum? memur değilsem doğuda yada anadoluda nasıl iş bulacağım? millet istanbulda zor iş buluyor

Genişletmek için tıkla...

İstanbul’da iş bulmak mantıken zaten daha zordur ? Bölümünüz ne onu da bilmiyorum , Allah istedikçe insanın nasibi varsa her yerde iş bulur o ayrı mesele de . Cevabı basit bu hayatı istemiyorsan bitireceksin …

papatya12a .!.:

Nişanlım asker, benimde burada düzenli bi işim var ( o memur olsa bile ikimizde aynı maaşı alıyoruz) nerde yaşayacağımız belli değil kendisi onu bırakmam gerektiğini ve seviyorsak her koşulda beraber olmamız gerektiğini söylüyor. Hele annesi oturup evde çocuklarına bakarsın gibi bi söylemde bulunuyor, nişanlım çok pasif bu konularda ben hep kendimi savunmak zorunda kalıyorum.

Çok hareketli neşeli ve enerjik bi kızım çalışmayı ve para yemeyide seviyorum. Kendi çalıştığım parayı rahatça harcayabiliyorum ama evlenince çalışmazsam onun kazandığı parayla aldığım donun bile hesabını vericekmiş gibi hissediyorum. Öte yandan aileme ve kardeşlerime çok bağlıyım sürekli tayin dolayısıyla farklı şehirlerde olmak aile bağlarımdan ve arkadaş çevremden uzaklaşmak istemiyorum.

Ben bu şekilde düşündüğüm için bencil olarak gözüküyormuşum, beni düşünen kimse yok. Sırf onun mesleği için ben ailemi, yaşantımı işimi bırakmalıyım çünkü o erkek ve erkekler eve ekmek götürür olarak bakıyor ailesi. Ben onu askerken tanımadım nişanlandıktan sonra oldu, eğer askerken tanısaydım bir şey demeye hakkım yoktu ancak şimdi kendi hayatıyla ilgili kararları benide ilgilendireceği için bu kararı alırken bana danışması gerekirdi ben istemediğim halde bu mesleği seçti ve mecburum diyebildi sadece

Onu seviyorum bırakmak istemiyorum ama bu tarz konular benim kafamı karıştırıyor ve aynı zamanda annesi bana laf sokarken orta yolu bulup sakinleştirmesi gerekirken hiçbir şey demiyor ben kendimi savunmak zorunda kalıyorum

Aklım çok karışık kendi ailem allah razı olsun yanımdalar ama ben kendimi çok kolay açabilen birisi değilim benim kararım değişir nişanlımla aram iyi olur ama annemle babamın aklında soru işareti kalmaması için onlarlada çok paylaşamıyorum

okuyup bana fikir verebilecek herkese açığım kendimi çok kötü ve yalnız hissediyorum

Genişletmek için tıkla...

yo çok mantıklı şeyler düşünüyorsun valla takdir ettim aklın havada değil en azından ne istediğini ne hakettiğini iyi biliyorsun bence bana kalırsa düzeltemeyeceğin şeyler için üzülme adamın fikirleri davranışları değişmeyecek evlenirken iyi düşün sen bu hayata katlanabilecek misin? Yoksa katlanamayacak mısın ? Sevgiyi bir kenara koy

MaryShelley .!.:

Konu bu mu gerçekten? Dini konular konuşmak yasak ayrıca.

Genişletmek için tıkla...

Ben ahiret dedım dıye dini konulara giriyorsa
Önce siz 5vakit namaz dediniz sız başlattınız hanımefendi.

Konu bu mu gercekten dıye sıze sormak lazım ayrıca hem.

Oktivus .!.:

Ha bi de askerlik sebebiyle sehir sehir gezerken kaynananin yazin en az 1 ay kisin belki daha uzun sana kalmaya gelecegini hayal et

Genişletmek için tıkla...

Hayal etmesine gerek yokki, konu sahibi gayet aklı başında biri ki şimdiden bunları düşünebiliyor. O zaman eşinin sınır dışı görevlere giderse, 6 ay, 1 sene, 2 sene vs. evde tek başına kalamayacağını, adamın annesiyle yaşayacağını da biliyor olması lazım.

Konu sahibi 5 sene uzun süre başkası olamaz gibi gelmesi vs çok normal ama bu işin oluru yok, çok farklı pencerelerden bakıyorsunuz hayata. Dahası adam yolunu seçerken hayat arkadaşına!!! sorma gereği duymuyor bile. Demekki duygu düşüncelerinizin pek önemi yok onun için. "Ben yolumu seçtim, ister benle gel, ister gelme" demiş bir nevi, yani sizden vazgeçmeyi, sizi kaybetmeyi göze almış. Ayni dirayeti göstermeniz gerekiyor, yoksa hayatınız boyunca çok mutsuz olacaksınız.

bebeklinick .!.:

Ben ahiret dedım dıye dini konulara giriyorsa
Önce siz 5vakit namaz dediniz sız başlattınız hanımefendi.

Konu bu mu gercekten dıye sıze sormak lazım ayrıca hem.

Genişletmek için tıkla...

Ben iki uç insanın evliliğini örnek verdim. Üstelik size vermedim bu örneği. KONU SAHIBINE örnek verdim. Birisi lise mezunu biri doktora yapmış da diyebilirdim öyle olsalardı. ZITLIK konu
İyi günler.

papatya12a .!.:

ben zaten ilişkiyi bitirmek için defalarca konuştum kendisiyle

Genişletmek için tıkla...

o halde neden bu ilişki devam ediyor halen?

papatya12a .!.:

Nişanlım asker, benimde burada düzenli bi işim var ( o memur olsa bile ikimizde aynı maaşı alıyoruz) nerde yaşayacağımız belli değil kendisi onu bırakmam gerektiğini ve seviyorsak her koşulda beraber olmamız gerektiğini söylüyor. Hele annesi oturup evde çocuklarına bakarsın gibi bi söylemde bulunuyor, nişanlım çok pasif bu konularda ben hep kendimi savunmak zorunda kalıyorum.

Çok hareketli neşeli ve enerjik bi kızım çalışmayı ve para yemeyide seviyorum. Kendi çalıştığım parayı rahatça harcayabiliyorum ama evlenince çalışmazsam onun kazandığı parayla aldığım donun bile hesabını vericekmiş gibi hissediyorum. Öte yandan aileme ve kardeşlerime çok bağlıyım sürekli tayin dolayısıyla farklı şehirlerde olmak aile bağlarımdan ve arkadaş çevremden uzaklaşmak istemiyorum.

Ben bu şekilde düşündüğüm için bencil olarak gözüküyormuşum, beni düşünen kimse yok. Sırf onun mesleği için ben ailemi, yaşantımı işimi bırakmalıyım çünkü o erkek ve erkekler eve ekmek götürür olarak bakıyor ailesi. Ben onu askerken tanımadım nişanlandıktan sonra oldu, eğer askerken tanısaydım bir şey demeye hakkım yoktu ancak şimdi kendi hayatıyla ilgili kararları benide ilgilendireceği için bu kararı alırken bana danışması gerekirdi ben istemediğim halde bu mesleği seçti ve mecburum diyebildi sadece

Onu seviyorum bırakmak istemiyorum ama bu tarz konular benim kafamı karıştırıyor ve aynı zamanda annesi bana laf sokarken orta yolu bulup sakinleştirmesi gerekirken hiçbir şey demiyor ben kendimi savunmak zorunda kalıyorum

Aklım çok karışık kendi ailem allah razı olsun yanımdalar ama ben kendimi çok kolay açabilen birisi değilim benim kararım değişir nişanlımla aram iyi olur ama annemle babamın aklında soru işareti kalmaması için onlarlada çok paylaşamıyorum

okuyup bana fikir verebilecek herkese açığım kendimi çok kötü ve yalnız hissediyorum

Genişletmek için tıkla...

Canım sen de senin işinde can tehlikesi sözkonusu sen bırak işi evde otur ben bakarım sana demelisin bence

papatya12a .!.:

Nişanlım asker, benimde burada düzenli bi işim var ( o memur olsa bile ikimizde aynı maaşı alıyoruz) nerde yaşayacağımız belli değil kendisi onu bırakmam gerektiğini ve seviyorsak her koşulda beraber olmamız gerektiğini söylüyor. Hele annesi oturup evde çocuklarına bakarsın gibi bi söylemde bulunuyor, nişanlım çok pasif bu konularda ben hep kendimi savunmak zorunda kalıyorum.

Çok hareketli neşeli ve enerjik bi kızım çalışmayı ve para yemeyide seviyorum. Kendi çalıştığım parayı rahatça harcayabiliyorum ama evlenince çalışmazsam onun kazandığı parayla aldığım donun bile hesabını vericekmiş gibi hissediyorum. Öte yandan aileme ve kardeşlerime çok bağlıyım sürekli tayin dolayısıyla farklı şehirlerde olmak aile bağlarımdan ve arkadaş çevremden uzaklaşmak istemiyorum.

Ben bu şekilde düşündüğüm için bencil olarak gözüküyormuşum, beni düşünen kimse yok. Sırf onun mesleği için ben ailemi, yaşantımı işimi bırakmalıyım çünkü o erkek ve erkekler eve ekmek götürür olarak bakıyor ailesi. Ben onu askerken tanımadım nişanlandıktan sonra oldu, eğer askerken tanısaydım bir şey demeye hakkım yoktu ancak şimdi kendi hayatıyla ilgili kararları benide ilgilendireceği için bu kararı alırken bana danışması gerekirdi ben istemediğim halde bu mesleği seçti ve mecburum diyebildi sadece

Onu seviyorum bırakmak istemiyorum ama bu tarz konular benim kafamı karıştırıyor ve aynı zamanda annesi bana laf sokarken orta yolu bulup sakinleştirmesi gerekirken hiçbir şey demiyor ben kendimi savunmak zorunda kalıyorum

Aklım çok karışık kendi ailem allah razı olsun yanımdalar ama ben kendimi çok kolay açabilen birisi değilim benim kararım değişir nişanlımla aram iyi olur ama annemle babamın aklında soru işareti kalmaması için onlarlada çok paylaşamıyorum

okuyup bana fikir verebilecek herkese açığım kendimi çok kötü ve yalnız hissediyorum

Genişletmek için tıkla...

acil ayrıl, sevgi aşk bi yere kadar. ilişkiniz nerden bakılsa elde kalıyor.

papatya12a .!.:

Nişanlım asker, benimde burada düzenli bi işim var ( o memur olsa bile ikimizde aynı maaşı alıyoruz) nerde yaşayacağımız belli değil kendisi onu bırakmam gerektiğini ve seviyorsak her koşulda beraber olmamız gerektiğini söylüyor. Hele annesi oturup evde çocuklarına bakarsın gibi bi söylemde bulunuyor, nişanlım çok pasif bu konularda ben hep kendimi savunmak zorunda kalıyorum.

Çok hareketli neşeli ve enerjik bi kızım çalışmayı ve para yemeyide seviyorum. Kendi çalıştığım parayı rahatça harcayabiliyorum ama evlenince çalışmazsam onun kazandığı parayla aldığım donun bile hesabını vericekmiş gibi hissediyorum. Öte yandan aileme ve kardeşlerime çok bağlıyım sürekli tayin dolayısıyla farklı şehirlerde olmak aile bağlarımdan ve arkadaş çevremden uzaklaşmak istemiyorum.

Ben bu şekilde düşündüğüm için bencil olarak gözüküyormuşum, beni düşünen kimse yok. Sırf onun mesleği için ben ailemi, yaşantımı işimi bırakmalıyım çünkü o erkek ve erkekler eve ekmek götürür olarak bakıyor ailesi. Ben onu askerken tanımadım nişanlandıktan sonra oldu, eğer askerken tanısaydım bir şey demeye hakkım yoktu ancak şimdi kendi hayatıyla ilgili kararları benide ilgilendireceği için bu kararı alırken bana danışması gerekirdi ben istemediğim halde bu mesleği seçti ve mecburum diyebildi sadece

Onu seviyorum bırakmak istemiyorum ama bu tarz konular benim kafamı karıştırıyor ve aynı zamanda annesi bana laf sokarken orta yolu bulup sakinleştirmesi gerekirken hiçbir şey demiyor ben kendimi savunmak zorunda kalıyorum

Aklım çok karışık kendi ailem allah razı olsun yanımdalar ama ben kendimi çok kolay açabilen birisi değilim benim kararım değişir nişanlımla aram iyi olur ama annemle babamın aklında soru işareti kalmaması için onlarlada çok paylaşamıyorum

okuyup bana fikir verebilecek herkese açığım kendimi çok kötü ve yalnız hissediyorum

Genişletmek için tıkla...

Ayrilin.
Hiç birşekilde işinizi bırakmayın eğer bunu kendiniz istemiyoranız. Her tayinde iş bulabilecek bir işiniz yoksa bu işi baştan bırakın, sevgi aşk bunlar gelip geçici. Yarın birgün banane birakmasaydın işini olur. Lafınız birtek kendi kazandığınız paraya geçer, evde oturup çocuk bakmak sizin için bir opsiyon değilse evlenmeden biran önce bitirin bu işi.
Kendi kızımada aynı tavsiyede bulunurdum bu ara.

Nişanlım asker, benimde burada düzenli bi işim var ( o memur olsa bile ikimizde aynı maaşı alıyoruz) nerde yaşayacağımız belli değil kendisi onu bırakmam gerektiğini ve seviyorsak her koşulda beraber olmamız gerektiğini söylüyor. Hele annesi oturup evde çocuklarına bakarsın gibi bi söylemde bulunuyor, nişanlım çok pasif bu konularda ben hep kendimi savunmak zorunda kalıyorum.
Çok hareketli neşeli ve enerjik bi kızım çalışmayı ve para yemeyide seviyorum. Kendi çalıştığım parayı rahatça harcayabiliyorum ama evlenince çalışmazsam onun kazandığı parayla aldığım donun bile hesabını vericekmiş gibi hissediyorum. Öte yandan aileme ve kardeşlerime çok bağlıyım sürekli tayin dolayısıyla farklı şehirlerde olmak aile bağlarımdan ve arkadaş çevremden uzaklaşmak istemiyorum.
Ben bu şekilde düşündüğüm için bencil olarak gözüküyormuşum, beni düşünen kimse yok. Sırf onun mesleği için ben ailemi, yaşantımı işimi bırakmalıyım çünkü o erkek ve erkekler eve ekmek götürür olarak bakıyor ailesi. Ben onu askerken tanımadım nişanlandıktan sonra oldu, eğer askerken tanısaydım bir şey demeye hakkım yoktu ancak şimdi kendi hayatıyla ilgili kararları benide ilgilendireceği için bu kararı alırken bana danışması gerekirdi ben istemediğim halde bu mesleği seçti ve mecburum diyebildi sadece
Onu seviyorum bırakmak istemiyorum ama bu tarz konular benim kafamı karıştırıyor ve aynı zamanda annesi bana laf sokarken orta yolu bulup sakinleştirmesi gerekirken hiçbir şey demiyor ben kendimi savunmak zorunda kalıyorum
Aklım çok karışık kendi ailem allah razı olsun yanımdalar ama ben kendimi çok kolay açabilen birisi değilim benim kararım değişir nişanlımla aram iyi olur ama annemle babamın aklında soru işareti kalmaması için onlarlada çok paylaşamıyorum
okuyup bana fikir verebilecek herkese açığım kendimi çok kötü ve yalnız hissediyorum
[/QUOTE]


Ayrılın. Bir saniye dahi tereddüte gerek yok, o kadar netim.
Nişanlınız hayatının mesleğini seçmiş tamam neyse diyelim hayallerinden vazgeçememiş. Ama siz bunu kabullenmek zorunda değilsiniz. Siz de kendi hayal ettiğiniz hayatı seçin. Kimsenin kötü veya olduğu anlamına gelmiyor. Seçimler uyuşmuyor diyebiliriz.

İşinizi bırakıp nişanlınızın yanında oradan oraya sürüklenerek ve ailesinin de büyük etkisi olacağı bir hayat sizi mutlu etmez.

Askerler evlenmesin mi? Evlensin tabi ama baştan şartları bilerek kabul eden veya mesleği gereği yine şehir şehir gezecek bir hayatı olan biriyle evlenir mesela. Birbirlerine de destek olurlar uzak diyarlarda.[/QUOTE]

papatya12a .!.:

sizde asker eşisiniz galiba :) nişanlılık evliliğin arifesidir ya.. insanlar niye nişanlanır evliliğe hazır olup olmadığını görmek için vs.. nişanlandıktan sonra böyle bir mesleği seçmesi ya sorun hanii :)

Genişletmek için tıkla...

Yok değilim. Ben 30 yaşında evlendim. Dolayısıyla eşimin de benim de meslek konuları karara bağlanmıştı,belli bir seviyeye gelebilmiştik.

Evliliğe hazır olmamızın adamın işiyle alakası olduğunu düşünmüyorum ben. Zaten sizinki gibi yaşlarda meslek kariyer kararları verilebilir,siz çok erken davranmışsınız evlilik için. Tek taraflı bakmadım olaya zaten dikkat ederseniz. Eşiniz ne meslek seçerse peşine takılın evlenin gidin demedim. Sizi de düşündüm. Sizin mesleğiniz de onunki kadar değerli. Kariyerinizden asla vazgeçmeyin. Hele evlilik için asla.

Her zaman yazdığım bir şey var evlilik hayat standardını düşürecekse olmamalı. Hele bu şekilde hiç olmamalı. Yana yakıla aşk dediğimiz şey aile hayatına karışınca toz duman oluyor zaten. O aşkı sürdüren karşılıklı anlayış ve dış cevrenin uyumu bunlar yoksa zaten o sevgi sönüyor birbirine tahammül eden insanlar kalıyor geriye. Birbirine tahammül etmek başka birbirine kiymet vermek baska. Size saygı duyan, sizi önemseyen bir eşle kuru ekmek de yer eğlenceden de vazgeçersiniz hadi bir ihtimal. Ama adam kafasına göre iş değiştiriyor. Anasıyla sizi yüz göz ediyor, size fikir de sormuyor, mecbur bırakıyor. Neden işinizi ailenizi böyle biri için bırakasınız ki? Yurdum erkeğinin yarısı bu kafada zaten. Hem çoğunun peşinde diyar diyar gezmenize de gerek yok.

Sizin dusuncelerinizi hic onemsemeyen biriyle olmaz annesid eher konuya dahil cok sorun yasarsiniz yasinizda cok kucuk sizin kaybedecek biseyiniz yok ayrilin

papatya12a .!.:

Nişanlım asker, benimde burada düzenli bi işim var ( o memur olsa bile ikimizde aynı maaşı alıyoruz) nerde yaşayacağımız belli değil kendisi onu bırakmam gerektiğini ve seviyorsak her koşulda beraber olmamız gerektiğini söylüyor. Hele annesi oturup evde çocuklarına bakarsın gibi bi söylemde bulunuyor, nişanlım çok pasif bu konularda ben hep kendimi savunmak zorunda kalıyorum.

Çok hareketli neşeli ve enerjik bi kızım çalışmayı ve para yemeyide seviyorum. Kendi çalıştığım parayı rahatça harcayabiliyorum ama evlenince çalışmazsam onun kazandığı parayla aldığım donun bile hesabını vericekmiş gibi hissediyorum. Öte yandan aileme ve kardeşlerime çok bağlıyım sürekli tayin dolayısıyla farklı şehirlerde olmak aile bağlarımdan ve arkadaş çevremden uzaklaşmak istemiyorum.

Ben bu şekilde düşündüğüm için bencil olarak gözüküyormuşum, beni düşünen kimse yok. Sırf onun mesleği için ben ailemi, yaşantımı işimi bırakmalıyım çünkü o erkek ve erkekler eve ekmek götürür olarak bakıyor ailesi. Ben onu askerken tanımadım nişanlandıktan sonra oldu, eğer askerken tanısaydım bir şey demeye hakkım yoktu ancak şimdi kendi hayatıyla ilgili kararları benide ilgilendireceği için bu kararı alırken bana danışması gerekirdi ben istemediğim halde bu mesleği seçti ve mecburum diyebildi sadece

Onu seviyorum bırakmak istemiyorum ama bu tarz konular benim kafamı karıştırıyor ve aynı zamanda annesi bana laf sokarken orta yolu bulup sakinleştirmesi gerekirken hiçbir şey demiyor ben kendimi savunmak zorunda kalıyorum

Aklım çok karışık kendi ailem allah razı olsun yanımdalar ama ben kendimi çok kolay açabilen birisi değilim benim kararım değişir nişanlımla aram iyi olur ama annemle babamın aklında soru işareti kalmaması için onlarlada çok paylaşamıyorum

okuyup bana fikir verebilecek herkese açığım kendimi çok kötü ve yalnız hissediyorum

Genişletmek için tıkla...

Annesine bir şey demiyor orta yol bulmak için çünkü orta yol istemiyor. İşine geliyor annesi hazır konuşuyor nasılsa diye.
Resmen emri vaki. Bütün karamsar düşüncelerinde haklısın ve muhtemelen hepsi olacak.. ki çocuk konusunu ayrıca düşün.
Bence bu nişanlılık kadarını gözden geçir zararın neresinden dönersen kardır

papatya12a .!.:

işim özel sektör sonuçta ayrılabilirim çıkartılabilirim fakat biryandan da hukuğa hazırlanıyorum 2 üniversite bitirdim ben onun için kendi eğitimime bile ara verdim kendimi yavaşlattım,konu işten ziyade hayat standartları ben herşeyi deli dolu yaşayan biriyim evhanımı olanlara sözüm yok ama ben bilmediğim şehrin bilmediğim köyünde sabahtan akşama kadar koca bekleyerek niye kendimi çürüteyim ki? asker olmadan önce bi özel şirkette çalışıyordu ortalama maaşı vardı ama eminim bu kadar sorunumuz yoktu

Genişletmek için tıkla...

Canım benim abla tavsiyesi sizden olmaz.
Ailesi ile yaşantınız ters kv adayı çalışmayan kendine hizmet eden bir gelin istiyor.
Asker polis eşi olmak zor iyi düşünmek lazım tayin istemiyorum memleketim de yaşamak istiyorum diyorsun bu bile ayrilman için yeterli bir sebep.
İyi düşün hayat senin

Sigrid .!.:

o halde neden bu ilişki devam ediyor halen?

Genişletmek için tıkla...

çocukça gelebilir belki ama gerçekten sevgi ve alışkanlık, birbirimizi çok iyi tanıyoruz ve acaba ben başka biriyle yapabilir miyim bilmiyorum

Vasfiyeteyzeniz .!.:

Annesine bir şey demiyor orta yol bulmak için çünkü orta yol istemiyor. İşine geliyor annesi hazır konuşuyor nasılsa diye.
Resmen emri vaki. Bütün karamsar düşüncelerinde haklısın ve muhtemelen hepsi olacak.. ki çocuk konusunu ayrıca düşün.
Bence bu nişanlılık kadarını gözden geçir zararın neresinden dönersen kardır

Genişletmek için tıkla...

evet herkes düğün ne zaman diye soruyor ama ben bile ne zaman olacağını yada düğünümün olacağını bilmiyorum ki