Nişanlımın işi yüzünden aklım çok karışık ne yapmayalım?

Evveliyatında olmadığı için meslek, tabi ki seçme hakkın var. Sonradan oluşan bir durum. Ömrü yaşayacak sensin katlanamam diyorsan düşünme hakkın olmalı. Para kazanmak çalışmak istiyorsan buna ailen bile karışmazsan onlar hiç karışamaz.
Nişan atmak kötü bir şey değil eğer kafanda bu fikir varsa ayrıl. Çünkü aşk karın doyurmuyor. Şehir şehir gezerken adapte olamam çalışmadan evde duramam diyorsan kaldı ki askerlik bu hep iyi yerler olmayacak iyi otur düşün taşın. Uzakta da sürekli ailene gel git yapamazsın olmuyor öyle gelir gidersin lafları
ailemden uzakta olmak istemiyorum diyince söyledikleri şey evlilikte aileyle mi oluyorsun vs gibi laflar gerçekten yukarıda hanımefendinin dediği gibi senaryo yazılmış ben oyuncuyum bana ne derlerse yapıyormuşum gibi nerede yaşamak istediğim nasıl yaşamak istediğim sorulmadı hiç,ekmek getiren erkektir ve kadının yanı erkeğin yanıdır dendi
 
Şu forumda biraz gezin ve bakın erkek ailesinin yanına sonradan taşınıp mutlu olan kaç kadın bulabilirsiniz? Oralı olup iki aile aynı şehirde olmak başka, kadının tek taraflı taşınması bambaşka. Hatta bir hanımefendi doğuya taşınmıştı ailesi bunaltıcı gelmeye başlamıştı bir yıl falan sonrasında.
Evlilik çok güzel ama bu kadar derin değişimler için uygun bir ortam değil. Çünkü 1 sene sonra o duygular sönümlenince ah vah eden siz olursunuz.
Kuzenim mesela (bana gore) alti dinamit döşeli bir evlilik yaptı. Çünkü kuzenim alkol aldığı rahatça gezdiği davrandığı aile evinden 5 vakit namaz kılan kocaya gitti. Zorla namaz kildiriyorlar şimdi. Bana göre bir yerde patlar bu iş. Dayım ateist falan... kizilcik serbeti
 
Nişanlım asker, benimde burada düzenli bi işim var ( o memur olsa bile ikimizde aynı maaşı alıyoruz) nerde yaşayacağımız belli değil kendisi onu bırakmam gerektiğini ve seviyorsak her koşulda beraber olmamız gerektiğini söylüyor. Hele annesi oturup evde çocuklarına bakarsın gibi bi söylemde bulunuyor, nişanlım çok pasif bu konularda ben hep kendimi savunmak zorunda kalıyorum.

Çok hareketli neşeli ve enerjik bi kızım çalışmayı ve para yemeyide seviyorum. Kendi çalıştığım parayı rahatça harcayabiliyorum ama evlenince çalışmazsam onun kazandığı parayla aldığım donun bile hesabını vericekmiş gibi hissediyorum. Öte yandan aileme ve kardeşlerime çok bağlıyım sürekli tayin dolayısıyla farklı şehirlerde olmak aile bağlarımdan ve arkadaş çevremden uzaklaşmak istemiyorum.

Ben bu şekilde düşündüğüm için bencil olarak gözüküyormuşum, beni düşünen kimse yok. Sırf onun mesleği için ben ailemi, yaşantımı işimi bırakmalıyım çünkü o erkek ve erkekler eve ekmek götürür olarak bakıyor ailesi. Ben onu askerken tanımadım nişanlandıktan sonra oldu, eğer askerken tanısaydım bir şey demeye hakkım yoktu ancak şimdi kendi hayatıyla ilgili kararları benide ilgilendireceği için bu kararı alırken bana danışması gerekirdi ben istemediğim halde bu mesleği seçti ve mecburum diyebildi sadece

Onu seviyorum bırakmak istemiyorum ama bu tarz konular benim kafamı karıştırıyor ve aynı zamanda annesi bana laf sokarken orta yolu bulup sakinleştirmesi gerekirken hiçbir şey demiyor ben kendimi savunmak zorunda kalıyorum

Aklım çok karışık kendi ailem allah razı olsun yanımdalar ama ben kendimi çok kolay açabilen birisi değilim benim kararım değişir nişanlımla aram iyi olur ama annemle babamın aklında soru işareti kalmaması için onlarlada çok paylaşamıyorum

okuyup bana fikir verebilecek herkese açığım kendimi çok kötü ve yalnız hissediyorum
İşi asla bırakma ailenin yanındanda ayrılma . İlerde çocuk olunca daha çok ailene ihtiyacın olacak . Ben kızım küçükken ailene yakın bir ildeydim her ay giderdim . Ama o zamanlar hayat şartları ucuzdu şimdi olsa gidemem her ay . Çalışırsın yorgun olursun ailenin yanına gidersin yemeğe . Zamanın geri alsam ailemin olduğu şehirde bir evlilik yapardım . Evliliğimde sıkıntı yok ama . Tek başına başka il zor . Ne gereği var . Uzak yere
 
Sevgililik döneminde hiç konuşmadınız mı bu konuyu? Mesela benim eşimin ailesinde çalışan kadın sayısı bir elin 5 parmağını geçmez. Biz ilk tanıştığımızda eşimde bana ben evde olmanı isterim tarzında bir cümle kurmuştu. Ben de o zaman öyle birisi ile evlen bence çünkü ben çalışırım demiştim. Ve bunu netleştiriyor nişanlandım. Yani bana çalış da diyemez. Çalişma da diyemez bunun kararını ben veririm.

Sonuç olarak evliyiz. Evlendikten sonra adres değişikliği nedeniyle 6 ay kadar evdeydim ve o kadar bunalıma girdim ki iş baktım iş bulamadım vs eşim bu sürede hep destek oldu her iş görüşmem de oda benimle umutlandı. Sonra iş bulup 1 yıl kadar çalıştım işten çıkarıldım. Şimdi iş arama evresindeyim eş ailesi kendince çalışma boşver tarzında bir söylemde bulundu eşim de neden çalışmasın 10 yıl primi yatmış ilerisi için tabiki çalışsın dedi. Ve ailesi sustu.

Evliliği tekrar gözden geçir bence.
 
ailemden uzakta olmak istemiyorum diyince söyledikleri şey evlilikte aileyle mi oluyorsun vs gibi laflar gerçekten yukarıda hanımefendinin dediği gibi senaryo yazılmış ben oyuncuyum bana ne derlerse yapıyormuşum gibi nerede yaşamak istediğim nasıl yaşamak istediğim sorulmadı hiç,ekmek getiren erkektir ve kadının yanı erkeğin yanıdır dendi
Ben çalışıyorum ailemden uzakta bir şehirde evliyim. Bekarken de şehir dışında idim. Ama gönlüm hala aileme yakın olmaktan yana. Başka şehirde yaşanır alışır mı insan evet ama zor bir süreç. Bunu da kabul etmek zorunda kesinlikle değilsin. Hiç de öyle erkek ekmek getirir evde otur devrinde değiliz . Hele ki sen sosyal biri isen çevre değişmek çok zor gelir.
Evet evlenince evin yuvan ayrı oluyor sen aile oluyorsun. Kocan ailesini siliyor mu ki sen silesin. O işe gidince göreve gidince bu sürece adapte olmak sabretmek herkes için kolay değil. Ben askerleri ve eşlerini taktir ediyorum çok zor bir süreç herkesin kaldıracağı bir şey değil bu mental süreç
İyi düşün taşın. Boşanmak daha zor. Memlekette de koca bitmedi. Ayrıl diye demiyorum ama elalem evlenmiyor. Düğün dernek bitince kimse kalmaz ortada yalnız kalırsın
 
ailemden uzakta olmak istemiyorum diyince söyledikleri şey evlilikte aileyle mi oluyorsun vs gibi laflar gerçekten yukarıda hanımefendinin dediği gibi senaryo yazılmış ben oyuncuyum bana ne derlerse yapıyormuşum gibi nerede yaşamak istediğim nasıl yaşamak istediğim sorulmadı hiç,ekmek getiren erkektir ve kadının yanı erkeğin yanıdır dendi
Bak bu daha nişanlılık döneminde denilenler resmen fragman. İçine sinmediğinin sen de farkındasın çok pişman olursun. Kendini hiç bir şeye mecbur hissetme
 
Nişanlım asker, benimde burada düzenli bi işim var ( o memur olsa bile ikimizde aynı maaşı alıyoruz) nerde yaşayacağımız belli değil kendisi onu bırakmam gerektiğini ve seviyorsak her koşulda beraber olmamız gerektiğini söylüyor. Hele annesi oturup evde çocuklarına bakarsın gibi bi söylemde bulunuyor, nişanlım çok pasif bu konularda ben hep kendimi savunmak zorunda kalıyorum.

Çok hareketli neşeli ve enerjik bi kızım çalışmayı ve para yemeyide seviyorum. Kendi çalıştığım parayı rahatça harcayabiliyorum ama evlenince çalışmazsam onun kazandığı parayla aldığım donun bile hesabını vericekmiş gibi hissediyorum. Öte yandan aileme ve kardeşlerime çok bağlıyım sürekli tayin dolayısıyla farklı şehirlerde olmak aile bağlarımdan ve arkadaş çevremden uzaklaşmak istemiyorum.

Ben bu şekilde düşündüğüm için bencil olarak gözüküyormuşum, beni düşünen kimse yok. Sırf onun mesleği için ben ailemi, yaşantımı işimi bırakmalıyım çünkü o erkek ve erkekler eve ekmek götürür olarak bakıyor ailesi. Ben onu askerken tanımadım nişanlandıktan sonra oldu, eğer askerken tanısaydım bir şey demeye hakkım yoktu ancak şimdi kendi hayatıyla ilgili kararları benide ilgilendireceği için bu kararı alırken bana danışması gerekirdi ben istemediğim halde bu mesleği seçti ve mecburum diyebildi sadece

Onu seviyorum bırakmak istemiyorum ama bu tarz konular benim kafamı karıştırıyor ve aynı zamanda annesi bana laf sokarken orta yolu bulup sakinleştirmesi gerekirken hiçbir şey demiyor ben kendimi savunmak zorunda kalıyorum

Aklım çok karışık kendi ailem allah razı olsun yanımdalar ama ben kendimi çok kolay açabilen birisi değilim benim kararım değişir nişanlımla aram iyi olur ama annemle babamın aklında soru işareti kalmaması için onlarlada çok paylaşamıyorum

okuyup bana fikir verebilecek herkese açığım kendimi çok kötü ve yalnız hissediyorum
daha evli degilsin, onun yerine uzulmeyi birak ve kendini oncele.

aileni ve arkadaslarini da birakma bence, bu isin oluru vargibi durmuyor
 
ben istemediğim halde bu mesleği seçti ve mecburum diyebildi sadece
O kendi hayatıyla ilgili kararı verebiliyorken siz neden kendinizle ilgili endişelere kapıldığınızda bencil oluyormuşsunuz?
"Burada düzenli bi işim var...............onu bırakmam gerektiğini ve seviyorsak her koşulda beraber olmamız gerektiğini söylüyor." demişsiniz. Valla açıkçası tam "oldu paşam, başka emrin var mıydı?" denilecek bir nişanlınız var.
Geleceğiniz ile ilgili endişeye kapılmanız normal. İşinizi, çevrenizi bırakmak istememeniz normal.
Bunlar sizi insan yapar, bencil değil. Burada asıl bencilliği nişanlıyken sizi nasıl etkileyeceğini düşünmeden meslek tercihi yapan nişanlınızda. Böyle bir durumda ayrılmak isterseniz de çok haklısınız.
Burada açılan "çalışıyordum, cıvıl cıvıl bir kadındım, çervem çoktu. evlendim, eşimin peşinden buralara geldim. iş bulamadım, evden çıkmıyorum, hayatım dört duvar arasında geçiyor, yaşama enerjim yok oldu. BEN NASIL BU HALE GELDİM?" temalı onlarca konu var. Bunları da göz önüne alarak ilişkinizde bir sonraki adımı atmadan iyice düşünmenizi tavsiye derim.
 
Son düzenleme:
Beni yanlış anlayın veya anlamayın bilemiyorum olaya şu yönden bakacağım siz nasıl ki çalışmayı çok istiyorsunuz karşı tarafın annesinden böyle tepki alınca sinirleniyorsunuz , nişanlınız da hayalini kurduğu belki çok istediği meslek askerlik, bunu istiyor diye ona kızıyorsanız sizin çalışmanıza tepki gösterenlerle aynı kefe içerisindesiniz , bencillikse sizinki de bencillik …
Nişanlım asker ve asker eşi olabilmek çok zor herkesin başarabileceği bir şey değil , ikiniz de birbirinizin hayallerine isteklerine saygı duyamıyorsanız bitirin . Kimse kimseye senin yüzünden oldu demek zorunda değil . Ayrıca bana siz askerle yapamazmışsınız gibi geldi .
 
nişanlınız da hayalini kurduğu belki çok istediği meslek askerlik, bunu istiyor diye ona kızıyorsanız sizin çalışmanıza tepki gösterenlerle aynı kefe içerisindesiniz
Yalnız hanımefendinin asıl kızdığı konu bu meslek seçiminin kendisiyle hiç konuşulmadan yapılması diye anladım ben.
Nişanlandığında ortada bu durum yokken nişanlandıktan sonra bu karar alınmış ve ikisini de etkileyecek bir durum olmasına rağmen konu sahibinin fikri alınmamış.
Gündemde hiç böyle bir durum yokken iş bırakmak ve şehir değiştirmek gibi zorunluluklar ortaya çıkaran bir karar alınıyorsa bundan etkilenen kişiye de sormak gerekmez miydi sizce?
Herkes bu hayatı seçmek zorunda değil ve kendisine dayatılması durumunda tepki göstermek de gayet normal ve insani bir durum.
 
Aynı şeyi kendime tekrarlamaktan yoruldum,dediği şey sende memur ol sende kpss çalış ikimizinde işi garanti olur yarın bir gün çocuğumuz olursa ben sana bakıcam da falan da filan.. evlilik hayali kuramıyorum kursam kaynanam daha ne zaman evleneceğin nerde yaşayacağın belli değil ne bu tavırlar diye üstüme geliyor
Memur olmak,devlette olmak güzel,garanti iş tabi ki ama özel sektörde çalışıp en az memur kadar kazanıyorsanız bırakmayın bence işinizi.
 
Yalnız hanımefendinin asıl kızdığı konu bu meslek seçiminin kendisiyle hiç konuşulmadan yapılması diye anladım ben.
Nişanlandığında ortada bu durum yokken nişanlandıktan sonra bu karar alınmış ve ikisini de etkileyecek bir durum olmasına rağmen konu sahibinin fikri alınmamış.
Gündemde hiç böyle bir durum yokken iş bırakmak ve şehir değiştirmek gibi zorunluluklar ortaya çıkaran bir karar alınıyorsa bundan etkilenen kişiye de sormak gerekmez miydi sizce?
Herkes bu hayatı seçmek zorunda değil ve kendisine dayatılması durumunda tepki göstermek de gayet normal ve insani bir durum.
Konuşulmadan yapılıyorsa nişanlılığı devam ettirmesinin anlamı yok diye düşünüyorum ben ya da karşı taraf bak böyle böyle hayalim bu gittiğimiz şehir de sana iş bakarız ben de hayalim olan mesleği yapmış olurum vs vs vs gibi
Şeyler denmeli normalde …
Hiç demeden askerliği seçiyorsa hayatındaki hiç bir önemli kararı zaten ilerde eşine de sormaz öyle insanlar
Bana arada bilmediğimiz şeyler de var gibi geldi .
 
Arkadaşlar yanlış anlayıp fikrimi tam belli edememişim yazdığım yorumda ne hemen atlı seferleri düzenleyen okçular gibi beğenmedim atıyorsunuz 😁 siz insanı yanlışlık falan demeden suda boğarsınız MaaşAllah tövbe ya🤣
 
Nişanlım asker, benimde burada düzenli bi işim var ( o memur olsa bile ikimizde aynı maaşı alıyoruz) nerde yaşayacağımız belli değil kendisi onu bırakmam gerektiğini ve seviyorsak her koşulda beraber olmamız gerektiğini söylüyor. Hele annesi oturup evde çocuklarına bakarsın gibi bi söylemde bulunuyor, nişanlım çok pasif bu konularda ben hep kendimi savunmak zorunda kalıyorum.

Çok hareketli neşeli ve enerjik bi kızım çalışmayı ve para yemeyide seviyorum. Kendi çalıştığım parayı rahatça harcayabiliyorum ama evlenince çalışmazsam onun kazandığı parayla aldığım donun bile hesabını vericekmiş gibi hissediyorum. Öte yandan aileme ve kardeşlerime çok bağlıyım sürekli tayin dolayısıyla farklı şehirlerde olmak aile bağlarımdan ve arkadaş çevremden uzaklaşmak istemiyorum.

Ben bu şekilde düşündüğüm için bencil olarak gözüküyormuşum, beni düşünen kimse yok. Sırf onun mesleği için ben ailemi, yaşantımı işimi bırakmalıyım çünkü o erkek ve erkekler eve ekmek götürür olarak bakıyor ailesi. Ben onu askerken tanımadım nişanlandıktan sonra oldu, eğer askerken tanısaydım bir şey demeye hakkım yoktu ancak şimdi kendi hayatıyla ilgili kararları benide ilgilendireceği için bu kararı alırken bana danışması gerekirdi ben istemediğim halde bu mesleği seçti ve mecburum diyebildi sadece

Onu seviyorum bırakmak istemiyorum ama bu tarz konular benim kafamı karıştırıyor ve aynı zamanda annesi bana laf sokarken orta yolu bulup sakinleştirmesi gerekirken hiçbir şey demiyor ben kendimi savunmak zorunda kalıyorum

Aklım çok karışık kendi ailem allah razı olsun yanımdalar ama ben kendimi çok kolay açabilen birisi değilim benim kararım değişir nişanlımla aram iyi olur ama annemle babamın aklında soru işareti kalmaması için onlarlada çok paylaşamıyorum

okuyup bana fikir verebilecek herkese açığım kendimi çok kötü ve yalnız hissediyorum
Aklin varsa hemen ayril. Canimdan cok sevdigim ailemden arkadaslarimdan hep uzaklastim. Asla psikolojileri normal olmuyor. İlerde hep tayinlerde ailelerine yakin seciyorlar. Seni her ay gondeririim ailenin yanina diyen adam 6 ayda bir gittim diye lafini yapti hemde calisip kendi kazandigim parayla bile. Oyle zaman oluyorki onu verdikleri sehirde sen calisamiyorsun is bulamiyorsun.evde onun verdigi paraya bakiyorsun ilerleyen zamanda bunun lafi dahi oluyor. Benim ailem ne kadar maas aldigimi bile bilmezdi marka kiyafetlerim arabam kendime ait evim. Evlendim bunlari asla göremedim. Gercekten bizim kadar sevende yoktu bu arada. Sevgiliykenbayaklarim yere basmiyodu tepeme bas diyordu keske tepesine bassaydim
 
Şu forumda biraz gezin ve bakın erkek ailesinin yanına sonradan taşınıp mutlu olan kaç kadın bulabilirsiniz? Oralı olup iki aile aynı şehirde olmak başka, kadının tek taraflı taşınması bambaşka. Hatta bir hanımefendi doğuya taşınmıştı ailesi bunaltıcı gelmeye başlamıştı bir yıl falan sonrasında.
Evlilik çok güzel ama bu kadar derin değişimler için uygun bir ortam değil. Çünkü 1 sene sonra o duygular sönümlenince ah vah eden siz olursunuz.
Kuzenim mesela (bana gore) alti dinamit döşeli bir evlilik yaptı. Çünkü kuzenim alkol aldığı rahatça gezdiği davrandığı aile evinden 5 vakit namaz kılan kocaya gitti. Zorla namaz kildiriyorlar şimdi. Bana göre bir yerde patlar bu iş. Dayım ateist falan... kizilcik serbeti
İyi yere gelin gıtmıs ahireti kurtulur
 
Beni yanlış anlayın veya anlamayın bilemiyorum olaya şu yönden bakacağım siz nasıl ki çalışmayı çok istiyorsunuz karşı tarafın annesinden böyle tepki alınca sinirleniyorsunuz , nişanlınız da hayalini kurduğu belki çok istediği meslek askerlik, bunu istiyor diye ona kızıyorsanız sizin çalışmanıza tepki gösterenlerle aynı kefe içerisindesiniz , bencillikse sizinki de bencillik …
Nişanlım asker ve asker eşi olabilmek çok zor herkesin başarabileceği bir şey değil , ikiniz de birbirinizin hayallerine isteklerine saygı duyamıyorsanız bitirin . Kimse kimseye senin yüzünden oldu demek zorunda değil . Ayrıca bana siz askerle yapamazmışsınız gibi geldi .

Hiçbir alakası yok, kendi mesleğini sevmek başka, karşı tarafa hiçbir saygı duymadan bırakırsın yeaaa işini demek, böyle varsayımllarda bulunmak bambaşka. Konu sahibesi hiç yerine konuluyor, sen işini yapmak isteiyor musun, evde oturmaya razı mısın fikri sorulmuyor bile. Evlilik 2 kişinin hayatı ama konu sahibesinden ne bir ses ne bir nefes varsa yoksa adamın biçtiği hayat. Var mı böyle evlilik yahuu??? Oturur etraflıca konuşursun taşınırsak ne ollacak, uzaktan çalışabilir misin, iş bulabilir misin... bunu yapmayan erkek de kaıdn da eşşektir kardeşim evlenmeyin böyle tiplerle
 
ailemden uzakta olmak istemiyorum diyince söyledikleri şey evlilikte aileyle mi oluyorsun vs gibi laflar gerçekten yukarıda hanımefendinin dediği gibi senaryo yazılmış ben oyuncuyum bana ne derlerse yapıyormuşum gibi nerede yaşamak istediğim nasıl yaşamak istediğim sorulmadı hiç,ekmek getiren erkektir ve kadının yanı erkeğin yanıdır dendi
Bunu diyen kim, nişanlı mı onun ailesi mi? Peki o karari verirken siz neredesiniz? Aileniz ne diyor bu konuda? Sonuçta uzaga gideceksiniz aileniz de illa ki bir yorum yapmistir
 
X