- 24 Eylül 2012
- 5.000
- 5.461
Demek ki istemiyor adam ayrilin kurtulun bi ömür boyle geçmez. Adam değişmez adam adam deyince siz adam yazdım ben de..
Demek ki istemiyor adam ayrilin kurtulun bi ömür boyle geçmez. Adam değişmez adam adam deyince siz adam yazdım ben de..tamam ama insan hal hatır soran birine sen nasılsın demez mi? Ben de zaten insanlarla çok samimi olabilen bir insan değilim. Çevremdeki birçok insan soğuk bulur beni. İstesem de çok samimi olamam.
İsteyen istemiş istediğiniz de almış. Gerisi boş.Akşam iş çıkışında nişanlımla buluşacaktık. Son dakika aradı annemin sancısı varmış acile götüreceğim dedi. Götürdüğü hastane de evime 5 dakika mesafede. Eve gitmeden yanlarına uğradım. Bekleme salonlarında sandalyeler sıkışık biliyorsunuz. Anne ve babası yan yana oturuyorlardı. Nişanlım daha uzakta bir yerde dikiliyordu. Ben de yanlarına gittim annesi hemen ayaklandı, eşine sen kenara geç diyip beni ortaya oturttu. İkisinin ortasına oturdum yani. Kadın sarıldı öptü falan. Sonra adama döndüm siz nasılsınız dedim. Sadece iyiyim sağol dedi. Sen nasılsın falan demedi hiç. Biraz moralim bozuldu tabi. Kadın da ikide bir bana diyor ki hadi ona da laf at. Kötü bir niyetle demiyor biliyorum o da yakın olalım istiyor herhalde ama adam duvar gibi. Yine de dedim ki sizinle de hiç bir araya gelemedik sohbet edemedik pek. Adam sadece şu cevabı verdi “olur ya”. Bu kadar.
Sonra annesine muayene sırası geldi eşiyle birlikte gittiler. Nişanlım yanıma geldi. Ben hiçbir şey söylemeden dedi ki babam da 1 haftadır uyku ilacı kullanıyor ne hale geldi saf gibi dolaşıyor ortada. Ben de neden böyle bir açıklama yapma gereği duydun dedim. Yani evde de böyle suratı asık dedi. O da farketmiş demek ki babasının tavrını ki gelip açıklama yaptı. Sonra tahlil falan yaptırmaya gittiler biz bekledik. Tahlil verir vermez adam kapının önüne çıkmış annesi de bize işaret etti gelin diye gittik. Dışarı çıktık birlikte. Ben gidecektim zaten tahlil vermesini bekliyordum. Sonra baktım adam biraz uzaklaşmış ilerde sigara içiyor. Kadın da mahcup olmuş gibiydi böyle bi adama doğru baktı bi bana döndü. Ben de hiç adamı görmemiş gibi kadına geçmiş olsun diledim ve nişanlım beni eve bırakacaktı arabaya doğru yürüdüm. Nişanlım benden daha öndeydi o da zaten hiç bakmadı babasının olduğu yöne. Ben de çok üzüldüm babasına dönüp iyi akşamlar desem ve yine öyle davransa dayanamaz ağlardım. O yüzden o tarafa hiç bakmadım. Görmemiş gibi davrandım uzaktaydı zaten. Nişanlım da bozuldu kötü hissetti bence ama bir şey demedi.
Beni istememesi için aramızda herhangi bir şey olmadı ama olay şöyle gelişti. Aileler tanışmadan çok önce ben gidip tanışamadım ailesiyle. Öyle bi tanışıklık muhabbet olmadı aramızda. Ailelerin tanışmasına bir hafta kala bayramda gittim evlerine ilk kez. Misafirlere denk geldi babası erkeklerle başka odada oturdu sadece hoşgeldin güle güle oldu aramızda. Tanışmada ortam kalabalıktı bir arada olamadık. Sonra onlar bizi çağırdı yine öyle. Sonra da en son nişanda karşılaştık. Erkek kardeşiyle de nişan da tanışabildim. Öncesinde şehir dışındaydı falan. Benim de sağlık sorunum oldu burun ameliyatı oldum iyileşme süreci şu bu derken nişan öncesinde kimseyle bir bağ kuramadım. Sanırım kardeşi bu durumu sorun etmiş. Ben neden nişanda tanıştım komşu muydum falan demiş. Bu konuşma olurken anne baba da oradaymış biraz yüzleri asılmış o gün. Sonrasında annesi sık sık aradı. Ben de çok sık olmasa da aramaya çalıştım. Annesiyle bir muhabbetimiz var hatta biraz samimi davransam hemen yönlendirmeye başlıyor şunu da ara böyle yap falan. Daha önce konu açmıştım, oğlunu aratmıştı bana.
Babası bana neden böyle davranıyor anlamıyorum. İstememesi için bir sebep gelmiyor aklıma. Tanımadığı için desem tanımak için çabası da yok. Normalde kayınpeder adım atar. Daha yapıcı olur. Sonuçta ben onların ailesine dahil olacağım, kendimi kötü hissetmemem, yabancılık çekmemem için onun sıcak davranması gerekir. Samimiyeti sıcaklığı geçtim iyiyim sen nasılsın diyemiyor. Ben nerede hata yapmış olabilirim bilmiyorum. Sizce bundan sonra nasıl davranmalıyım? Bu Arada pazar günü bize yemeğe gelecekler. Çok moralim bozuldu gerçekten. Resmen istemiyor beni. Bu davranışın başka bir açıklaması olamaz herhalde. Ya da ne olabilir? Fikirlerinize ihtiyacım var
Yapısı öyledir muhtemelen, kişisel algılamayın ve zaman verin. Çünkü anlattıklarınızda hiç bir gariplik yok. Sizi istememesi için sebep göremedim. İçiniz rahat olsunAkşam iş çıkışında nişanlımla buluşacaktık. Son dakika aradı annemin sancısı varmış acile götüreceğim dedi. Götürdüğü hastane de evime 5 dakika mesafede. Eve gitmeden yanlarına uğradım. Bekleme salonlarında sandalyeler sıkışık biliyorsunuz. Anne ve babası yan yana oturuyorlardı. Nişanlım daha uzakta bir yerde dikiliyordu. Ben de yanlarına gittim annesi hemen ayaklandı, eşine sen kenara geç diyip beni ortaya oturttu. İkisinin ortasına oturdum yani. Kadın sarıldı öptü falan. Sonra adama döndüm siz nasılsınız dedim. Sadece iyiyim sağol dedi. Sen nasılsın falan demedi hiç. Biraz moralim bozuldu tabi. Kadın da ikide bir bana diyor ki hadi ona da laf at. Kötü bir niyetle demiyor biliyorum o da yakın olalım istiyor herhalde ama adam duvar gibi. Yine de dedim ki sizinle de hiç bir araya gelemedik sohbet edemedik pek. Adam sadece şu cevabı verdi “olur ya”. Bu kadar.
Sonra annesine muayene sırası geldi eşiyle birlikte gittiler. Nişanlım yanıma geldi. Ben hiçbir şey söylemeden dedi ki babam da 1 haftadır uyku ilacı kullanıyor ne hale geldi saf gibi dolaşıyor ortada. Ben de neden böyle bir açıklama yapma gereği duydun dedim. Yani evde de böyle suratı asık dedi. O da farketmiş demek ki babasının tavrını ki gelip açıklama yaptı. Sonra tahlil falan yaptırmaya gittiler biz bekledik. Tahlil verir vermez adam kapının önüne çıkmış annesi de bize işaret etti gelin diye gittik. Dışarı çıktık birlikte. Ben gidecektim zaten tahlil vermesini bekliyordum. Sonra baktım adam biraz uzaklaşmış ilerde sigara içiyor. Kadın da mahcup olmuş gibiydi böyle bi adama doğru baktı bi bana döndü. Ben de hiç adamı görmemiş gibi kadına geçmiş olsun diledim ve nişanlım beni eve bırakacaktı arabaya doğru yürüdüm. Nişanlım benden daha öndeydi o da zaten hiç bakmadı babasının olduğu yöne. Ben de çok üzüldüm babasına dönüp iyi akşamlar desem ve yine öyle davransa dayanamaz ağlardım. O yüzden o tarafa hiç bakmadım. Görmemiş gibi davrandım uzaktaydı zaten. Nişanlım da bozuldu kötü hissetti bence ama bir şey demedi.
Beni istememesi için aramızda herhangi bir şey olmadı ama olay şöyle gelişti. Aileler tanışmadan çok önce ben gidip tanışamadım ailesiyle. Öyle bi tanışıklık muhabbet olmadı aramızda. Ailelerin tanışmasına bir hafta kala bayramda gittim evlerine ilk kez. Misafirlere denk geldi babası erkeklerle başka odada oturdu sadece hoşgeldin güle güle oldu aramızda. Tanışmada ortam kalabalıktı bir arada olamadık. Sonra onlar bizi çağırdı yine öyle. Sonra da en son nişanda karşılaştık. Erkek kardeşiyle de nişan da tanışabildim. Öncesinde şehir dışındaydı falan. Benim de sağlık sorunum oldu burun ameliyatı oldum iyileşme süreci şu bu derken nişan öncesinde kimseyle bir bağ kuramadım. Sanırım kardeşi bu durumu sorun etmiş. Ben neden nişanda tanıştım komşu muydum falan demiş. Bu konuşma olurken anne baba da oradaymış biraz yüzleri asılmış o gün. Sonrasında annesi sık sık aradı. Ben de çok sık olmasa da aramaya çalıştım. Annesiyle bir muhabbetimiz var hatta biraz samimi davransam hemen yönlendirmeye başlıyor şunu da ara böyle yap falan. Daha önce konu açmıştım, oğlunu aratmıştı bana.
Babası bana neden böyle davranıyor anlamıyorum. İstememesi için bir sebep gelmiyor aklıma. Tanımadığı için desem tanımak için çabası da yok. Normalde kayınpeder adım atar. Daha yapıcı olur. Sonuçta ben onların ailesine dahil olacağım, kendimi kötü hissetmemem, yabancılık çekmemem için onun sıcak davranması gerekir. Samimiyeti sıcaklığı geçtim iyiyim sen nasılsın diyemiyor. Ben nerede hata yapmış olabilirim bilmiyorum. Sizce bundan sonra nasıl davranmalıyım? Bu Arada pazar günü bize yemeğe gelecekler. Çok moralim bozuldu gerçekten. Resmen istemiyor beni. Bu davranışın başka bir açıklaması olamaz herhalde. Ya da ne olabilir? Fikirlerinize ihtiyacım var
Akşam iş çıkışında nişanlımla buluşacaktık. Son dakika aradı annemin sancısı varmış acile götüreceğim dedi. Götürdüğü hastane de evime 5 dakika mesafede. Eve gitmeden yanlarına uğradım. Bekleme salonlarında sandalyeler sıkışık biliyorsunuz. Anne ve babası yan yana oturuyorlardı. Nişanlım daha uzakta bir yerde dikiliyordu. Ben de yanlarına gittim annesi hemen ayaklandı, eşine sen kenara geç diyip beni ortaya oturttu. İkisinin ortasına oturdum yani. Kadın sarıldı öptü falan. Sonra adama döndüm siz nasılsınız dedim. Sadece iyiyim sağol dedi. Sen nasılsın falan demedi hiç. Biraz moralim bozuldu tabi. Kadın da ikide bir bana diyor ki hadi ona da laf at. Kötü bir niyetle demiyor biliyorum o da yakın olalım istiyor herhalde ama adam duvar gibi. Yine de dedim ki sizinle de hiç bir araya gelemedik sohbet edemedik pek. Adam sadece şu cevabı verdi “olur ya”. Bu kadar.
Sonra annesine muayene sırası geldi eşiyle birlikte gittiler. Nişanlım yanıma geldi. Ben hiçbir şey söylemeden dedi ki babam da 1 haftadır uyku ilacı kullanıyor ne hale geldi saf gibi dolaşıyor ortada. Ben de neden böyle bir açıklama yapma gereği duydun dedim. Yani evde de böyle suratı asık dedi. O da farketmiş demek ki babasının tavrını ki gelip açıklama yaptı. Sonra tahlil falan yaptırmaya gittiler biz bekledik. Tahlil verir vermez adam kapının önüne çıkmış annesi de bize işaret etti gelin diye gittik. Dışarı çıktık birlikte. Ben gidecektim zaten tahlil vermesini bekliyordum. Sonra baktım adam biraz uzaklaşmış ilerde sigara içiyor. Kadın da mahcup olmuş gibiydi böyle bi adama doğru baktı bi bana döndü. Ben de hiç adamı görmemiş gibi kadına geçmiş olsun diledim ve nişanlım beni eve bırakacaktı arabaya doğru yürüdüm. Nişanlım benden daha öndeydi o da zaten hiç bakmadı babasının olduğu yöne. Ben de çok üzüldüm babasına dönüp iyi akşamlar desem ve yine öyle davransa dayanamaz ağlardım. O yüzden o tarafa hiç bakmadım. Görmemiş gibi davrandım uzaktaydı zaten. Nişanlım da bozuldu kötü hissetti bence ama bir şey demedi.
Beni istememesi için aramızda herhangi bir şey olmadı ama olay şöyle gelişti. Aileler tanışmadan çok önce ben gidip tanışamadım ailesiyle. Öyle bi tanışıklık muhabbet olmadı aramızda. Ailelerin tanışmasına bir hafta kala bayramda gittim evlerine ilk kez. Misafirlere denk geldi babası erkeklerle başka odada oturdu sadece hoşgeldin güle güle oldu aramızda. Tanışmada ortam kalabalıktı bir arada olamadık. Sonra onlar bizi çağırdı yine öyle. Sonra da en son nişanda karşılaştık. Erkek kardeşiyle de nişan da tanışabildim. Öncesinde şehir dışındaydı falan. Benim de sağlık sorunum oldu burun ameliyatı oldum iyileşme süreci şu bu derken nişan öncesinde kimseyle bir bağ kuramadım. Sanırım kardeşi bu durumu sorun etmiş. Ben neden nişanda tanıştım komşu muydum falan demiş. Bu konuşma olurken anne baba da oradaymış biraz yüzleri asılmış o gün. Sonrasında annesi sık sık aradı. Ben de çok sık olmasa da aramaya çalıştım. Annesiyle bir muhabbetimiz var hatta biraz samimi davransam hemen yönlendirmeye başlıyor şunu da ara böyle yap falan. Daha önce konu açmıştım, oğlunu aratmıştı bana.
Babası bana neden böyle davranıyor anlamıyorum. İstememesi için bir sebep gelmiyor aklıma. Tanımadığı için desem tanımak için çabası da yok. Normalde kayınpeder adım atar. Daha yapıcı olur. Sonuçta ben onların ailesine dahil olacağım, kendimi kötü hissetmemem, yabancılık çekmemem için onun sıcak davranması gerekir. Samimiyeti sıcaklığı geçtim iyiyim sen nasılsın diyemiyor. Ben nerede hata yapmış olabilirim bilmiyorum. Sizce bundan sonra nasıl davranmalıyım? Bu Arada pazar günü bize yemeğe gelecekler. Çok moralim bozuldu gerçekten. Resmen istemiyor beni. Bu davranışın başka bir açıklaması olamaz herhalde. Ya da ne olabilir? Fikirlerinize ihtiyacım var
Sizi üzmek için sormuyorum ama kendi ailenizle bağlarınız nasıl? Şöyle açıklayayım bu soruyu sorma sebebimi. Yakın zamanda çok yakın bir akrabam bayağı uzun süreli ilişkisi sonunda evlendi. Bu arada bu yakınımın babası tam bir vefasız, annesiyle boşandıktan sonra çocuklarıyla ilişkisini kesti tamamen. Yakınım da düğününden itibaren kayınailesi ile aşırı içli dışlı oldu. Annesi de bayağı üzüldü bu duruma "gider gitmez bizi unuttu" diye. Ki kız gerçekten annesini ihmal eder dereceye geldi. Bu durumu kendi annemle konuşurken (bu akrabamın annesinin üzüntüsünden bahsediyordu bana, kendisi de üzülmüştü kadının haline) "x in bir anda o aileye bu kadar adapte olması normal, kız senelerce babasızlık çekti. Orda da bir aile sıcaklığı gördü. Benden pay biç anne ben sizden yana hiç bir eksiklik yaşamadım ki evlendikten sonra o eksikliği eşimin ailesinde tamamlamaya çalışayım" dedim.
Şimdi siz kendi babanızdan, annenizden kısacası ailenizden yana bir eksiklik, burukluk yaşamadıysanız eğer bu ilk günden samimi olalım, baba kız olalım, anne kız olalım, kardeşiyle kardeş olalım beklentisini neden taşıyorsunuz?
Sende onu onun silahıyla vurkayinvalideye sıcak ona mesafeli dur takmadigini belli et. Slm hal hatır sor kafi.bak nasıl kapak oluyo.sonra hatasını anlar düzelir.
Adam normalde şen şakrak, çok dilli biri de size gelince mi dut yemiş bülbüle dönüyor? Eğer böyleyse evet sizi istemediğini düşünmekten haklısınız. Ama adamın yapısı buysa düşüncelerinizi abartıyosunuz.
Mesela benim ailem şen şakrak değildir. Babam çok konuşkandır sadece. Sözlümün ailesi de tam tersi, ben bu yüzden onun ailesine adapte olmakta çok rahattım ama o değil. Sözlüm bize ilk çay içmeye gelsiğinde babam sadece el sıkıştı nasılsı iyi miain muhabbeti dönsü o kadar. Ben de üzülmüştüm nişanlınız gibi çünkü normalde konuşur susmaz. Sözlüme de anlattım durumu alışamadı diye ki gerçekten evin tek kızı kaldığım için bu duruma alışamadı ama istemiyo değil, istemese açık açık söyler bana da sözlüme de ailesine de.
Önceki konunuzu hatırlıyorum, bence herkesin hareketleri altında bişey aramaktan vazgeçin. Belki adam alışamadı daha duruma. Ketum bi insan. Nişanlınız da rahatsız olmuş olabilir onu çok iyi anlıyorum. Bu zamana kadar istemese sizi zaten mutlaka söylerdi, belli ederdi. Ama her hareketinden her sözünden istenmiyormuş muamelesinde olduğunuzu düşünmeniz çok saçma gerçekten. Bu kadar ayeıntılı düşünce sizi de ilerde nişanlınızı da yorar haberiniz olsun.
Az önce de bir konuya yazmıştım benzer bir kaç cümle.Çok şen şakrak olmayabilir bilemiyorum. Başka bir ortamda nasıl davrandığını görmedim. Ama bize her geldiğinde ve biz gittiğimizde suratı asıktı. Ailemin ilgisini çekecek kadar asık suratlı ve sessizdi. Ama dün akşam olan şey Farklı. İnsanın ağzından gayri ihtiyari çıkar o sen Nasılsın cümlesi. Bunu bile kurmaması çok garip.