Pavyondan çıksam hatta çıkmayıp orada çalışmaya devam etsem de başlarının üstünde gezdirirler ama resmi nikahtan aylar önce dini nikah yapsam red ederlerdi. Yangından mal mı kaçırılıyor hayırdır derler. Dini nikah ya aynı gün ya da bir gün sonra olacak derler. 49 yaşındayım, bugün bile annem arkamda durur, kazık kadar kadınım laf söyletmez.
Aşağılama değil, 18 senelik evlilik tecrübesi. Ben de saf zamanlarımda acaba öyle mi acaba böyle mi diye kafamda kuruyordum. Heralde bana öyle geliyor diyordum. Bir gün kucağımda çocuk olduğu halde koydum eşyalarını kapıya, selametle yallah git dedim. Kendi başına düşünen bir kafan beynin var mı yok mu ona göre geri gelirsin dedim. Kendi ailemde böyle saygısızlık terbiyesizlik yok seninkileri niye çekeyim dedim. Ben de el bebek gül bebek büyütüldüm. Benim de annem babam ablam var. Ablam gram karışmayıp üstüne maddi manevi yağdırıyorken onun ablasının niye gönlünü eğleyeyim? Kapının önüne konma milat oldu bizde. Kimse destursuz höt zöt konuşmadı o günden sonra. Herkes yerini bildi.
Son zamanlardaki tavırları değil adam artık salmış, benden bu kadar demiş.Siz hala nişan günü şunu bunu yaptı deyin. Her tehlike anında yapacak, yanınızda arkanızda duracak. Siz onun eşi hayat arkadaşı olacaksınız. Kendi ailesi yapınca kötülük sayılmıyor mu?