Önyargılarınızdan uzak bir şekilde, fikirlerinize ihtiyacım var. Canım kız kardeşlerim benim yaklaşık 6 yıldır bir ilişkim var. geçen yıl nişanlanmıştık, şubat ayında ayrılmak istedim. sebebi ise birlikte bir şeyler paylaşamamak vs idi. zaten uzak bir ilişkide idik. evlilik sürecine girince yalnızlık falan hissettim. sayabilecek bir çok sebebim var ama uzatmak istemiyorum. bundan sonrası için çok utanıyorum. ayrılık sonrası nişanlımın bilmediği bir uzak sanal arkadaşımla sohbetimiz arttı ve görüşmeye başladık. 2 3 ay kadar. birlikte tatile gittik bir şeyler paylaştık. bu kadar monoton bir ilişkiden çıkıp böyle bir ilişki ilaç gibi geldi bana. yine uzaktık fakat sürekli telefonda birlikte diziler izleyip oyunlar oynuyorduk gece gündüz.(eski nişanlımla da zamanında bunları yapmak istedim fakat o istemedi.) daha sonra aileme bu sanaldan tanıştığım kişiden biraz bahsettim. tabi ki annem ablam karşı çıktı, ben de ona zor olacağını düşünerek, bu süreci ona yaşatmak istemedim ve ayrıldım. ama ne hissettiğimi biliyorum kalbime öyle bir ağır geldi ki. sonrasında eski nişanlım ablamın nişanı için geldi. bir gece görüştük otele gittik sabaha kadar ağladı. ben vicdanı çok sızlayan biriyim, yanlış şeyler yaptığımı düşünerek bocaladım. ve barıştım. 1 ay içinde evlendik. fakat aklımdan hayatıma giren kişi hiç çıkmadı. daha sonra eşim öğrendi fakat beni affetti. ben şuan eşimi insan olarak seviyorum. eski sevgilimi asla unutamıyorum sürekli ağlıyorum. berbat bir haldeyim. nasıl başıma geldi böyle şeyler bilmiyorum. inanın şaşırdım kaldım
