- 18 Ekim 2018
- 7.890
- 32.649
Konu sahibi okumuş okumamış diye belirtip geçmemişki. Başına gelen örnekleri de yazmış yani erkek tarafı ne şekilde olursa olsun patavatsız, kendi ailesine uymayan bir aileymiş.
Konu sahibi okumuş okumamış diye belirtip geçmemişki. Başına gelen örnekleri de yazmış yani erkek tarafı ne şekilde olursa olsun patavatsız, kendi ailesine uymayan bir aileymiş.Şimdi belki çoğu kişi beni bombalayacak ama okumakla adam olunmaz diye düşünüyorum.
Herkes aynı olacak diye bir şey yok ama eski eş kişisinin tüm ailesi Amerikalarda okumuş , babası çok iyi mevkilerde olan. Ailesinde en düşük eğitim düzeyi lise olan bir kişiydi. Benim ailemde annem ilk okul babam üniversite terk. Bu detayları neden yazdım hemen açıklayayım. Benim ailem onun ailesinin aynında o kadar efendi o kadar usturupluydu ki.Onlar ise boş konuşan , çok gereksiz bir rahatlıkları olan,üniversite okumanın onları çok fazla elit yaptığına inanan boş beleş bir aileydi.
Bu kadar okumuşlar , ellerine mesleklerini almışlar ama insan olamamışlar.Nişanlım lise mezunu , kendi işi gücü olan bir adam.
Kıyaslama yapmamaya çalışıyorum . Ama eski eş kişisinden bin kat daha iyi. En azından ne dedikodusu var ne de birileri kötü olunca seviniyor. En azından çok doğa ve kendi gibi. Sürekli olarak ben buyum , şuyum demiyor. Bilmiyorum bu benim deneyimim ama benim için üniversite okuması şart değil. Ben üniversite mezunu olduğum halde hemde.
Evet konunun o kısmını atlamışım.Konu sahibi okumuş okumamış diye belirtip geçmemişki. Başına gelen örnekleri de yazmış yani erkek tarafı ne şekilde olursa olsun patavatsız, kendi ailesine uymayan bir aileymiş.
Aslında değmez ama evlenince eşim değişirse diye korkuyorum. Şimdiye kadar karakterinde yada dediklerinde bir değişme olmadı ama sonuçta burada konu ailesi herşey olabilir. Bu yüzden çok korkuyorum.Evet konunun o kısmını atlamışım.
Patavatsız insanlarla uğraşması çok zor. Nişanlısı görüşmesen olur demiş ama ilerde torunları olunca özellikle mutlaka isteyecekler.
Aslında ben yazdığım yorumda doğru adam olmak için okuması , çok iyi bir ailesi olması vs diye bir ayrımın olmadığını söylemeye çalıştım.
Aile için sizce ayrılmaya değer mi?
Aile konusunda ayrılmak gerekiyorsa bende terk edilebilirimEvet konunun o kısmını atlamışım.
Patavatsız insanlarla uğraşması çok zor. Nişanlısı görüşmesen olur demiş ama ilerde torunları olunca özellikle mutlaka isteyecekler.
Aslında ben yazdığım yorumda doğru adam olmak için okuması , çok iyi bir ailesi olması vs diye bir ayrımın olmadığını söylemeye çalıştım.
Aile için sizce ayrılmaya değer mi?
Aile konusunda ayrılmak gerekiyorsa bende terk edilebilirimAradaki dengeyi kurmak önemli olan ama burada da okuyoruz kültür farkı olunca çıkan sorunları, özellikle çocuk sahibi olununca “kayınvalidem bebeğe çay içirdi” konusu bile nerelere geliyor.
Özellikle konuya ayrıl ya da ayrılma diye yorum yapmak istemedim başta ama bu seviyede bir kültür farkında ben ayrılırdım.
Ailesi yüzünden ayrılmak onun için de çok üzücü. Canım sevgilim kıyamıyorum ona. Ayrılmamak da benim tarafımdan da üzücü daha samimi değilken böylelerse samimiyet olunca kim bilir daha neler olur düşünemiyorum. Çok aradayım. Bilmiyorum..Aile konusunda ayrılmak gerekiyorsa bende terk edilebilirimAradaki dengeyi kurmak önemli olan ama burada da okuyoruz kültür farkı olunca çıkan sorunları, özellikle çocuk sahibi olununca “kayınvalidem bebeğe çay içirdi” konusu bile nerelere geliyor.
Özellikle konuya ayrıl ya da ayrılma diye yorum yapmak istemedim başta ama bu seviyede bir kültür farkında ben ayrılırdım.
Daha evvel başınızdan bir evlilik geçmedi değil mi?Aile konusunda ayrılmak gerekiyorsa bende terk edilebilirimAradaki dengeyi kurmak önemli olan ama burada da okuyoruz kültür farkı olunca çıkan sorunları, özellikle çocuk sahibi olununca “kayınvalidem bebeğe çay içirdi” konusu bile nerelere geliyor.
Özellikle konuya ayrıl ya da ayrılma diye yorum yapmak istemedim başta ama bu seviyede bir kültür farkında ben ayrılırdım.
Yani gelmezler diye tahmin ediyorum. Kızları başka şehirde doğum yaptı ona bile 2 3 gün annesi gitti gördü geldi. Kızın eşi iş için başka yerde olmasına rağmen gelip yanında durmadılar. Bana da gelmezler diye tahmin ediyorum ama evlenince biricik oğulları kıymetlenir de sürekli gelmek isterlerse bilememDaha evvel başınızdan bir evlilik geçmedi değil mi?
Önceleri aynen bu şekilde düşünürdüm. Sonra kendi ailemden çok daha fazla okumuş , gezmiş insanlarla birlikte 3,5 yıl bir hayat sürdüm. Bu arada eski eş in annesini çok seviyordum. Çok harika bir kadındı. inanın evliliğimi biraz da onun için devam ettirdim. Kendi annemden bile daha fazla görüştüğümüz zamanlar oluyordu.Ama gel gelelim ki evlat kötü olunca neyleyim aileyi?
Kültür farkı bence özellikle büyük şehirlerde yaşayan insanlar için çok daha az oluyor. Sonuçta memlekette yaşamakla burada yaşamak çok daha farklı.
Bir de sahiden uzakta oturuyorlarsa ve hani sürekli gelmeyeceklerse bence sorun çok fazla olmaz. Yani umarım...
Evlilik yapmadım ama kültür farkından baya çatışmalı bir ilişki yaşayıp ayrıldım. Yakın çevremde çok örneğini gördüm.Daha evvel başınızdan bir evlilik geçmedi değil mi?
Önceleri aynen bu şekilde düşünürdüm. Sonra kendi ailemden çok daha fazla okumuş , gezmiş insanlarla birlikte 3,5 yıl bir hayat sürdüm. Bu arada eski eş in annesini çok seviyordum. Çok harika bir kadındı. inanın evliliğimi biraz da onun için devam ettirdim. Kendi annemden bile daha fazla görüştüğümüz zamanlar oluyordu.Ama gel gelelim ki evlat kötü olunca neyleyim aileyi?
Kültür farkı bence özellikle büyük şehirlerde yaşayan insanlar için çok daha az oluyor. Sonuçta memlekette yaşamakla burada yaşamak çok daha farklı.
Bir de sahiden uzakta oturuyorlarsa ve hani sürekli gelmeyeceklerse bence sorun çok fazla olmaz. Yani umarım...
İyi bir anne baba muhakkak mukafatını alır. Estağfurullah. Biz güçlü kadınlarız herşey geçerEvet hakli sebepleriniz varmis kusura bakmayin on yargili davranmis olabilirim,şöyle düşündüm benimde çok küçük bir oğlum var ve o ileride büyüyecek ve arada zaman farkı olacak ona ayak uyduramicam belki ve o bana kültürsüz cahil diyecek ve benimle görüşmeyecek bayramdan bayrama gelicek çok zor ve kabul edilebilir deil diye düşündüm.tekrar kusura bakmayın!
Evlilik yapmadım ama kültür farkından baya çatışmalı bir ilişki yaşayıp ayrıldım. Yakın çevremde çok örneğini gördüm.
Ben memleket olarak bakmam da hayata bakış açılarımızın ailecek uyuşmasına bakarım.
Kızına bile 2-3 gün giden bir kadının oğluna geleceğini sanmıyorum.Yani gelmezler diye tahmin ediyorum. Kızları başka şehirde doğum yaptı ona bile 2 3 gün annesi gitti gördü geldi. Kızın eşi iş için başka yerde olmasına rağmen gelip yanında durmadılar. Bana da gelmezler diye tahmin ediyorum ama evlenince biricik oğulları kıymetlenir de sürekli gelmek isterlerse bilemem
Bilmiyorum o da mantıklı olabilir..Kızına bile 2-3 gün giden bir kadının oğluna geleceğini sanmıyorum.
Ama tabi sizin de içinize sinmiyorsa biraz düğünü erteleseniz mi acaba?
Hayat bu; bilemezsin ki güzelim ya. Nişanlın mükemmel biriymiş ne hoş. Varsayalım ki ailesi de iyi olsun. Bunlar çok değişken şeyler. Okuyoruz burada her gün. Bence bu adama sabretmeyi evliliğindeki nazar boncuğu olarak düşün. Yani başka yerde sıkıntı çıkacağına tek sıkıntın bu patavatsiz adamla mücadele etmek ona sabretmek olsun umarımAslında değmez ama evlenince eşim değişirse diye korkuyorum. Şimdiye kadar karakterinde yada dediklerinde bir değişme olmadı ama sonuçta burada konu ailesi herşey olabilir. Bu yüzden çok korkuyorum.
Nişanlandığımdan beri bende sürekli acaba , acaba diye düşünür oldum.Bilmiyorum o da mantıklı olabilir..
Aynen öyle. Yanında dünyanın en mutlu insanıyım sadece evlenince değişmesinden korkuyorumNişanlandığımdan beri bende sürekli acaba , acaba diye düşünür oldum.
Hani hemen hemen hepimizde duygu karmaşası oluşabiliyor.
Sonuçta yeni bir hayata adım atacaksınız. Belki bu sizi korkutmuştur?
Yüksek ihtimalle nişanlınızın yanına gidince hiç aklınıza bile gelmiyordur bu endişeler.
Şöyleki benim nüfusumda yazan şehirde doğup büyümedim, ailem de öyle. Daha farklı bir kültür ve bakış açısına sahibiz. Erkek arkadaşım da adı geleneksel olmakla meşhur bir şehirden ama tanıdığım en modern görüşlü erkeklerden. Aile yaşantısını da biliyorum ve ilerisi için şimdilik bildiğim detaylarla aklıma yatıyor. Ama bundan önceki erkek arkadaşım Bursalı olmasına rağmen tanıdığım en zihniyeti kapalı, dar görüşlü insandı.Ben memleket olarak bakmam da hayata bakış açılarımızın ailecek uyuşmasına bakarım.
bu cümlenin açılımını deli gibi merak ettim.
Aileler bir evlilikte , eğer çiftler birbirine destek ve anlaşabiliyorsa, ne kadar etkilidir?
Mesela kendimden örnek vereyim. Babam o kadar tutucudur ki benim eye-liner ve rimel sürmeme gıcık olur. İşe giderken bana sürekli sil onları gözünden günah der. Ama ben asla onun gibi düşünemiyorum. Aynı şekilde annemle de çoğu konuda farklı düşündüğümüz oluyor. Bildiğim tek bir şey var herkesin görüşüne saygı duymayı bilmek gerekiyor.
anneyi babayı silecek kadar ne yaşadınız bu kadar merakımı mazur görün deBen yazmışım gibi okudum. Birebir aynı badireler yaşamış biri olarak söylüyorum eş adayınız eğer ailesine çok bağımlı ve bağlı değil sizi el üstünde tutacak biri ise zaten o denge kuruluyor kurulamıyorsada o ailesi ile ilişkisini bitiriyor. Ben Ynı şeyleri yaşadım 4 senelik evliyim bir gün bile sorun olmadı kendi ailesi dğzelmediği için hiç bir baskın uyarım olmadığı halde ilişkisini koparttı. 4 senedir görüşmüyor çünkü artık dayanılarak gibi değildi utanç verici hakaretler davranışlarda bulundukları için telafisi mümkün olmayan şekilde kendilerini rezil ettikleriyle kaldılar benim ailem ona kol kanat gerdi ve hem annesi hem babası oldular utanç verici olayları hiç hatırlamıyoruz bile artık onlar yok gibi yaşamaya başladık çok mutluyuz hiç eksiklerini duymadığını söylüyor psikoloğa da götürdüm eşimi bu olaydan ben daha çok etkilenmiştim devam edin inanıyorsanız
Ben gayet iyi okudum anladim.insan evlenirken iki kişiyle başlaniyor da ailelerde giriyo araya.
eş kişisi konu aile olunca degişiyor
tüm evlilklerin üzerinde aile konulu;
rahat ve gönül rahatlıyla yaşanmiyor hiç bi zaman.
ama şu ki evde iki insan olunca çok mutlu arasina aile konu girişinde inanilmaz kavga ediyorlar
bdvye dikkatle okursan anlarsin.
evlilik bambaşka bir boyut, sevgililikte yaşadığınız o tozpembe hayat olmayacak, iyi düşün...çocuk yetiştirmedede sıkıntı olcaka belliki...ayrıca çocuk olup boşanırsan, bazı aileler çocuğuda anneye vermiyor...Herkese merhaba
Nişanlımla 2 ay önce nişanlandık öncesindeki 4 yıl da sevgililik dönemimiz oldu. Evlilik dönemi işin içine girene kadar inanılmaz mutluyduk. Hayatımın erkeğini bulmuş gibiydim o da bana hayatının kadınını bulduğunu hissettiriyordu. O şu an 33 yaşında ben 25. Geçen sene bana evlenme teklifi etti ikimizin de ayakları yerden kesildi çok mutluyduk ve evet dedim. Sonra konuyu ailelerimize açtık. O gün bugündür hiç bir şey yolunda değil resmen mutsuzuz. Benim ailem ile nişanlımın ailesi arasında inanılmaz kültür farkı var en büyük sorun da bu. Benim ailemde herkes üniversite mezunu kendilerini yetiştirmiş insanlar. Onun ailesinde kendinden başka okumuş insan yok. Benim ailemde herkes sakin kendi halinde kibar insanlar. Onun ailesinde herkes başka bir bomba. Çoğunluk patavatsız. Okul okumamaları önemli değil derdim hep ama kültür farkına eğitim farkı da eklenince uçurum artıyor. Birbirinden uzak şehirlerde yaşıyoruz ve evlenince de uzak şehirlerde olacağız. Annesi çok iyi düzgün bir kadın ama geri kalanı daha önce muhatap olduğum türden değil. Ailem başta bu sebeple istemedi. 1 sene mücadele ettim ailemi ikna etmek için. Sonunda ettim ve 2 ay önce nişanlandık. Herşeyin çok güzel olacağına inanmıştım ama malesef nişanın ertesi günü bizi evlerine yemeğe davet ettiler. Babasının patavatsız konuşmaları beni öyle mahcup etti ki ailemi kimlerle muhatap ettim dedim inanılmaz üzüldüm. O gün neredeyse nişanı atacaktım. Nişanlıma kıyamadım. Çok iyi çok anlayışlı benim bir dediğimi iki etmeyen her istediğime yetişemeye çalışan biri. Ailesini karşısına almış konuşmuş. Herşeyin düzeleceğine inanmıştık ikimiz de. Ama bomba babası yüzünden hiçbir şey düzelmiyor. Zaten sürekli aklımda böyle bir aileyle nasıl anlaşacağım kaygısı var bir de üstüne babasının hareketleri var. Nişanlımla sürekli aramda bu problem. Nişanlım da babasının hareketlerini konuşmalarını onaylamıyor babasını uyarıyor ama fayda etmiyor. Kısacası onun da elinden birşey gelmiyor. İstersen ailemle görüşme dedi zaten şehir dışındalar görüşürsen de bayramdan bayrama ancak görüşeceksin diyor. Kendisi de zaten ailesinin yanına bayramdan bayrama anca gidiyor. Ama yine de korkuyorum. Sürekli kendimi harcıyor yazık ediyor gibi hissediyorum. 2 ay sonra düğünümüz var evimizi döşedik her şeyimiz hazır ama benim iç huzurum yok. Gönül rahatlığıyla evlenemiyorum. Akıl alacak kimsem yok çevremde. Nolur bana yardım edin. Evlenmekten vazgeçmeli miyim yoksa devam mı etmeliyim.
Evet asıl önemli olan şey çoğunlukla aynı pencereden bakabilmek. Aslında evlenirken genel olarak kimse sizin kadar aklı başında bakmıyor. Buna ben de dahilim. Herkes ilk olarak dış görüntüsünden etkileniyor sonrasında ise iş , güç vs vs diye bakıyorlar. Ama bunların hepsinden önemlisi sohbet edebilmek . %100 olmasa da %80-90 anlaşmak çok önemli.Şöyleki benim nüfusumda yazan şehirde doğup büyümedim, ailem de öyle. Daha farklı bir kültür ve bakış açısına sahibiz. Erkek arkadaşım da adı geleneksel olmakla meşhur bir şehirden ama tanıdığım en modern görüşlü erkeklerden. Aile yaşantısını da biliyorum ve ilerisi için şimdilik bildiğim detaylarla aklıma yatıyor. Ama bundan önceki erkek arkadaşım Bursalı olmasına rağmen tanıdığım en zihniyeti kapalı, dar görüşlü insandı.
Gelenekselci ailelerde memleket etkili olabilir ama ne biz ne de erkek arkadaşımın tarafı bunlara önem vermediği için önemsiz kalıyor, hayata bakış açısı daha önemli geliyor bana.
İnsanlar görüşüp anlaşabildikleri düşündükleri, hemen sevip tutuldukları insanlarla evleniyorlar. İleride olabilecek olası senaryoları hiç tahmin etmiyorlar.
Çocuk sahibi olana kadar bir çocuğun nasıl yetişmesi konusunda aynı sayfada olup olmadıklarını göremiyorlar.