- 22 Aralık 2012
- 1.340
- 1.786
Sanırım öyle olacak. Sizlerin görüşleri yorumları çok önemli benim için. Çok seviyorum çok üzüleceğim ama sanırım mecburum
İçindeki sesi dinle..Bende çok emek vererek, büyük zorluklar aşarak evlendim. Ama şuan bitiriyorum; evlendikten sonra o kültür farkı senı mahveder. Aynı zamanda erkekler evlendikten sonra %90 aileci oluyor. Senın ailen geldikçe, onun da ilesi gelsin istiyor. Sen benim ailemle görüşmezsen bende görüşmem diyor. İsterse ailesi haksız olsun tamamen. Çok şükredeceksin; keşke bende zamanında senin aldığın kararı alsaydımTekrar merhaba
Daha önce çok bunalıp sizlere danışmıştım. Dün gece nişanlımdan ayrıldım. Ayrılmamın temel sebebi de aileler arasındaki kültür farkının bizim hayatımızı da etkileyeceği korkusu. Nişanlım hep alttan aldı hep benim yanımda oldu ama benim içimdeki kırgınlık korku hiç geçmedi. Rol yapıyordum onun yüzü gülsün diye umursamıyor gibi davranıyordum ama içten içe bu mutsuzluğu artan şekilde yaşıyordum. Nişan günü evlerinde olan olaydan sonra ailemden çok utandım ve o günden beri ailemin yüzüne bakamıyorum. Onlar beni kıt kanaat okuttular bu günlere getirmek için çok emek saefettiler. Karşılaştıkları muamele laga luga konuşan karşılarında ot atan ne konuştuğu ne dediği anlaşılmayan bi dünür değildi. Aileme karşı boynum çok büküldü onlardan çok utanıyorum. Aslında o gün atmalıydım nişanı. Çok sevdik nişanlanabilmek için de çok emek verdik diye kıyamadım. Nişanlımın da sürekli benim yanımda oluşu duruşu hep bu durumu ertelememe sebep oldu. Alışveriş yaptım evimi döşedim düğün yerini tuttum gelinliğimi aldım. Ama normalde ben bunları yaşarken mutlu olmam gerekmiyor muydu? İçimde korku, sürekli yanlış bir aileyle güzel hayaller kurduğum fikri, verdiğim emeklerin karşı taraftan aslında hiç anlaşılmadığı ve anlaşılmayacağı hissi çıkmadı aklımdan. Keşke o gün bitseymiş hergün aynı mutsuzluğa uyanmaktansa bir gün bir ay bir yıl bunu yaşamak çok daha iyi bana göre. Şimdi dayalı döşeli binbir hayallerle aldığın eşyaları evi boşaltmak çok zor. Nişanlımı çok seviyorum onun kadar iyi bir eş daha bulabileceğimi düşünmüyorum ama bu durumların beni de onu da mutsuz yapacağına adım gibi eminim. Bunu haketmesek de bitirmek zorundayız. Özür dilerim sevgilim..
Aynen ben de bunun korkusundan bugün bitirdim. Çok üzgünüm severek ayrılıyorum ama yapacak bişey yok. Allah sizin de yardımcınız olsun çok zor..İçindeki sesi dinle..Bende çok emek vererek, büyük zorluklar aşarak evlendim. Ama şuan bitiriyorum; evlendikten sonra o kültür farkı senı mahveder. Aynı zamanda erkekler evlendikten sonra %90 aileci oluyor. Senın ailen geldikçe, onun da ilesi gelsin istiyor. Sen benim ailemle görüşmezsen bende görüşmem diyor. İsterse ailesi haksız olsun tamamen. Çok şükredeceksin; keşke bende zamanında senin aldığın kararı alsaydım
Olan aileye olmuş ne üzücü..
Aynen, ayrıldığını yazmış arkadaş, o yüzden yorumu silmek istedim.Olan aileye olmuş ne üzücü..
Sevmemek değil ama emin değildim. Ailesi sonuçta ne kadar nereye kadar karşılarında durabilirdi ki. Ailesinin tarafında olduğu her fikir beni daha çok delirtecekti. Olan gerçekten nişanlıma oldu. O kadar üzgünüm ki tarifi yok. Ama o da daha fazla üzülmeyi haketmiyordu.Daha öncede yazmıştım konuna, ne diyelim hayırlısı olsun ama olan nişanlına oldu. Hicbir eş ailesi 4/4luk kendi ailen gibi asla olmaz,olmayacak. Illaki bir puruz her zaman cikacak. En azından evlenecegin adamdan emindin. Çünki nisanlin senden yanaydi görüşme bile demisti sana. Bence sen nisanlinida tam olarak sevmiyorsun. Kusura bakma seven insan icin havadan bahanelerdi bunlar.Neyse hayırlısı artık..
Ot dediğiniz ne? Maraş otu mu? Yoksa bildiğimiz ot mu? :)Evet ben de böyle zannederdim. Nişanın ertesi günü bizi nişanlımın evinde yemeğe davet ettiler. Babası yemekten sonra yanımızda ot içti. Nişanlım o sırada salonda değildi döndüğünde o da şok oldu. Ben o gün nişanı atacaktım ama sevgilimin bir suçu yok dedim ailem de ailesiyle mesafeli olacaksın biz damadımızı sevdik dediler ben de bundan cesaret aldım ve nişanı atmadım. Kayınpederin anneme ters ters soru sormaları kaş göz el kol hareketleriyle düğün tarihi konuşmaya çalışmasından bahsetmiyorum bile.
Anlattım. Aileler arasındaki kültür farkını görmezden gelemiyorum dedim. Ben unutuyorum umursamamaya çalışıyorum ama sürekli hatırlatacak birşeyler yaşıyoruz dedim. Bu da benim içimden çıkmıyor sürekli yanlış yapıyorum hissi var dedim. O da bu durumun farkında olduğunu söyledi. Nişanlı bir kız gibi hevesli olmadığımı, eskisi gibi bakımıma giyimime özen göstermediğimi, insanların güle oynaya yaptığı şeyleri benim ödev gibi yaptığımı, bunların hepsinin de mutsuzluktan olduğunu farkettiğini söyledi. Alttan alıyorum idare etmeye çalışıyorum ama olmuyor sürekli kafana takıyorsun unutmuyorsun affetmiyorsun dedi. Ben de çok yıprandım ailem kötü insanlar değiller ama usluplarınız kültürleriniz farklı. Onlar yaşını başını almış insanlar değişmeleri zor. İdare etmek sana bana düşüyor ama sen yapamıyorsun mutsuz oluyorsun diyor. O yüzden çok üzülsem de sevsem de ilerde daha büyük sorun olacağına şimdi bitmesi daha iyi dedi. Akşam gelip ailemle de helalleşip bitireceğini söyledi.nişanlınız ne yaptı bu karar karşısında? gerekçe olarak nasıl açıkladınız?
Maraş otuOt dediğiniz ne? Maraş otu mu? Yoksa bildiğimiz ot mu? :)
Anlattım. Aileler arasındaki kültür farkını görmezden gelemiyorum dedim. Ben unutuyorum umursamamaya çalışıyorum ama sürekli hatırlatacak birşeyler yaşıyoruz dedim. Bu da benim içimden çıkmıyor sürekli yanlış yapıyorum hissi var dedim. O da bu durumun farkında olduğunu söyledi. Nişanlı bir kız gibi hevesli olmadığımı, eskisi gibi bakımıma giyimime özen göstermediğimi, insanların güle oynaya yaptığı şeyleri benim ödev gibi yaptığımı, bunların hepsinin de mutsuzluktan olduğunu farkettiğini söyledi. Alttan alıyorum idare etmeye çalışıyorum ama olmuyor sürekli kafana takıyorsun unutmuyorsun affetmiyorsun dedi. Ben de çok yıprandım ailem kötü insanlar değiller ama usluplarınız kültürleriniz farklı. Onlar yaşını başını almış insanlar değişmeleri zor. İdare etmek sana bana düşüyor ama sen yapamıyorsun mutsuz oluyorsun diyor. O yüzden çok üzülsem de sevsem de ilerde daha büyük sorun olacağına şimdi bitmesi daha iyi dedi. Akşam gelip ailemle de helalleşip bitireceğini söyledi.
Herkese merhaba
Nişanlımla 2 ay önce nişanlandık öncesindeki 4 yıl da sevgililik dönemimiz oldu. Evlilik dönemi işin içine girene kadar inanılmaz mutluyduk. Hayatımın erkeğini bulmuş gibiydim o da bana hayatının kadınını bulduğunu hissettiriyordu. O şu an 33 yaşında ben 25. Geçen sene bana evlenme teklifi etti ikimizin de ayakları yerden kesildi çok mutluyduk ve evet dedim. Sonra konuyu ailelerimize açtık. O gün bugündür hiç bir şey yolunda değil resmen mutsuzuz. Benim ailem ile nişanlımın ailesi arasında inanılmaz kültür farkı var en büyük sorun da bu. Benim ailemde herkes üniversite mezunu kendilerini yetiştirmiş insanlar. Onun ailesinde kendinden başka okumuş insan yok. Benim ailemde herkes sakin kendi halinde kibar insanlar. Onun ailesinde herkes başka bir bomba. Çoğunluk patavatsız. Okul okumamaları önemli değil derdim hep ama kültür farkına eğitim farkı da eklenince uçurum artıyor. Birbirinden uzak şehirlerde yaşıyoruz ve evlenince de uzak şehirlerde olacağız. Annesi çok iyi düzgün bir kadın ama geri kalanı daha önce muhatap olduğum türden değil. Ailem başta bu sebeple istemedi. 1 sene mücadele ettim ailemi ikna etmek için. Sonunda ettim ve 2 ay önce nişanlandık. Herşeyin çok güzel olacağına inanmıştım ama malesef nişanın ertesi günü bizi evlerine yemeğe davet ettiler. Babasının patavatsız konuşmaları beni öyle mahcup etti ki ailemi kimlerle muhatap ettim dedim inanılmaz üzüldüm. O gün neredeyse nişanı atacaktım. Nişanlıma kıyamadım. Çok iyi çok anlayışlı benim bir dediğimi iki etmeyen her istediğime yetişemeye çalışan biri. Ailesini karşısına almış konuşmuş. Herşeyin düzeleceğine inanmıştık ikimiz de. Ama bomba babası yüzünden hiçbir şey düzelmiyor. Zaten sürekli aklımda böyle bir aileyle nasıl anlaşacağım kaygısı var bir de üstüne babasının hareketleri var. Nişanlımla sürekli aramda bu problem. Nişanlım da babasının hareketlerini konuşmalarını onaylamıyor babasını uyarıyor ama fayda etmiyor. Kısacası onun da elinden birşey gelmiyor. İstersen ailemle görüşme dedi zaten şehir dışındalar görüşürsen de bayramdan bayrama ancak görüşeceksin diyor. Kendisi de zaten ailesinin yanına bayramdan bayrama anca gidiyor. Ama yine de korkuyorum. Sürekli kendimi harcıyor yazık ediyor gibi hissediyorum. 2 ay sonra düğünümüz var evimizi döşedik her şeyimiz hazır ama benim iç huzurum yok. Gönül rahatlığıyla evlenemiyorum. Akıl alacak kimsem yok çevremde. Nolur bana yardım edin. Evlenmekten vazgeçmeli miyim yoksa devam mı etmeliyim.
Unutma,armut dibine düşermiş. Eşinin aldığı terbiye o uyum sağlayamadığın aileden geliyor. Özü budur. Yine de sen bilirsin.