Nişanlımdan ayrılmak üzereyim lütfen yardım..

Olala06 .!.:

Aynen aslında tam olarak yaşadığım durum bu. Belki de evliliği ertelemek daha mantıklı olacak bilmiyorum sadece düşünüyorum ve her fikriniz benim için çok kıymetli

Genişletmek için tıkla...

Aslında tüm olay aileler tanıştığında ve
iş resmiyete döküldüğünde başlıyor.
Rahmetli anneannemin birbirini seven ve
iyi anlaşan,henüz flört aşamasındaki gençler için yaptığı bir durum tespiti vardı.
'Dur,hele daha kaşık kaşığa çarpmadı' derdi.

Ben 'iki gönül bir olunca,samanlık seyran olur' diye düşünen romantiklerden değilim.
Evlilikte denkliğin önemli olduğuna inanıyorum.
Sadece iki kişinin değil,çiftlerin ailesinin, yetişme tarzının, görgüsünün, geçmişten getirdikleri sosyo-kültürel birikimin de evlendiğini düşünüyorum.
Bu faktörlerin evliliğe etkisini yok saymak mümkün değil.
Bunun tek bir istisnası var.
Aileler kötü niyetli değilse ve partnerler evliliği yürütebilecek olgunluktaysa,yani her ikisi de ailelerine,evlilikleri özelinde sınır koyabiliyorsa,
'biz' bilinci oluşmuşsa,evliliklerini dışardan
her türlü müdahaleye kapatabiliyorsa o evlilik yürüyor.

Özelimi çok açmayı sevmiyorum ama
size verdiğim yakın akraba örneğinden
sonra ikinci bir fikir olması açısından
biraz bahsedeyim.
Ben anneme kalsaydım eşimle evlenemezdim, evlensem de geçinemezdim.
Bizde geleneksel ve alışılmışın tersi yönünde bir kv müdahalesi oldu.
Gerçi eş adayı olarak kimi seçsem,
bunları yaşayacaktım.
Annemin -hep ben bilirim- diyen,
geçinilmesi zor bir kişiliği var.
Kötü biri değil ama herkese,her olaya müdahil olup,olayları kendi istediği gibi yönlendirmek ve insanları yönetmek istiyor.
Buna izin verilmediğinde hırçınlaşıp,
tavır alıyor hatta küsüyor.
Bunları bile bile bu yola girdim,sevdim çünkü.
Sevilmeyi ve güvenmeyi de sevdim.
Kulağımı tıkadım,ne eşimi ve yaşadığımız olumsuzlukları,tartışmaları anneme anlattım
ne ikisini karşı karşıya getirdim.
Yaşanan ne olursa olsun,hiç yapmadım bunu.

Diyeceğim o ki,çok severseniz ve yürütmek isterseniz oluyor.
Biz 25 yıldır mutlu bir evliliği,
yürütmeyi başardık eşimle.
Tabii biraz üzülüp,yıpranıyorsunuz.
Eşinizle aileniz bir aradayken,
diken üstünde oluyorsunuz.
Bazen birini diğerine karşı korumanız,
savunmanız gerekiyor.

Tüm bunlara değer mi?
Eş adayınız,bunu sizin için yapabilir mi?
Siz bu dengeyi koruyabilir misiniz?
Neyi,ne kadar tolere edebilirsiniz?
Buna da siz karar vereceksiniz.
Her şey gönlünüzce olsun.

-helen- .!.:

Ben nişanlınızı yeterince sevip arzu ettiğinizi düşünmüyorum. Yanlış anlamayın, insan sevince herşeye göz yummalı demiyorum. Ama sizin durumuz babasının patavatsız ve kaba olmasından ibaret. Gerçekten bu sebep olacaksa bitirmeye, o zaman kimseyle evleneceğinizi düşünmüyorum zira hiçbir zaman herşey dört dörtlük olmaz. Ailenize denk olur da ailesi, bu sefer de başka sorun olur ama illa ki bir şeyler olur.
Bu arada eleştirmiyorum, heyecanın geçmesi de ayrılmak için pekala sebep olabilir. Yaşınız da oldukça genç.

Genişletmek için tıkla...

Bu durum beni sürekli gerdiği için ilişkime ilerleyen zamanlarda zarar vermesinden korkuyorum. Sorun her zaman var belki de farklı oluşumuz sadece gözüme daha çok batmasına sebep oluyor

Bu hayatta kimse yoktur ki her şeyiyle dört dörtlük olsun..

En değerli evlattir ki bakın o da yeri geliyor ana baba beğenmiyor ? nankörlük ediyor!

Nisanliyi ortalama 30 yaşında sayıyorum.. 30 yıl öncesine dönüp başka bir adamdan olmasını başka babasi olmasını saglaya bilir miyiz???
İmkansız .

Kayınpederi 60 yaşında sayıyorum.
60 yilin birikimi yaşayış tarzını üç günlük nişanlı gelin değiştirebilir mi ??
Mümkün değil...

Peki ne yapabilir insan ?
Kendine hükmüm geçer der ve değişirsin..
Bu demek değil ki onlara benzer. Onların yaptıklarını tasvip edersin.. bu demek değil ki sende onlar gibi biri olup çıkarsın...

Aksine sen değişirsen kimse gözüne batmaz... Sen o zaman kültürlü bilinçli olursun.. dahası insan olursun..

Görüşmeyiz demeyeceksin
Görmezden gelirim diyeceksin.

Konuşmam aramam demeyeceksin
Konuşulanı kulak ardı ederim diyeceksin..

Gelmesinler demeyeceksin
Nasılsa gidecekler sabret diyeceksin

Sen onları değil ÖNCE KENDİNİ egiteceksin..

Ölüm, doğum,düğün, sünnet, mevlüt,doğum günü, cenaze, bayram, kandil, hastalık, ameliyat
Bunlar aklıma gelen rutin hayat telaşlari... Hepsinde de evlat - ana baba, dede babaanne olarak bulunulmak zorunda..
Kaçış yok !
Ve bu günler sen tahammülü sabrı kaybetmemeye çalışacaksin.

Kimse kimseyle çok uyumlu değil ki. Kimse kayın ailesi için ölmüyor ki.. eee bunca insan napıyor?

Büyüyor ...Sabretmeyi öğreniyor..
Tahammül edebilir hale geliyor..

kendini çok sartlamak hiç bir zaman iyi degil... görüşmeyiz zaten uzak otururuz.. zaten nisanlim da farkında vs...
Evlenince bir bakacaksın ki görüşüyorsun.. geliyorlar.. gidiyorsun... Bu sefer kendini çok sartladigin için iki katı zor gelecek her şey...

Kimseye fazla yük yükleme. En nihayetinde insan oğlu taşar !
"eeee tamam babam öyle biri biliyorum sende azıcık sabret azıcık görmezden gel. Şu tatili burnumdan getirme"
diye çıkışlar yapar...
Neye uğradığını şaşırır oturursun...

Büyü !!! Tahammül etmeyi öğren !

Yok olmuyorsa da boşa masraf etmeyelim..
Sadece evlenmek değil boşanmak da para

derin sularda .!.:

Aslında tüm olay aileler tanıştığında ve
iş resmiyete döküldüğünde başlıyor.
Rahmetli anneannemin birbirini seven ve
iyi anlaşan,henüz flört aşamasındaki gençler için yaptığı bir durum tespiti vardı.
'Dur,hele daha kaşık kaşığa çarpmadı' derdi.

Ben 'iki gönül bir olunca,samanlık seyran olur' diye düşünen romantiklerden değilim.
Evlilikte denkliğin önemli olduğuna inanıyorum.
Sadece iki kişinin değil,çiftlerin ailesinin, yetişme tarzının, görgüsünün, geçmişten getirdikleri sosyo-kültürel birikimin de evlendiğini düşünüyorum.
Bu faktörlerin evliliğe etkisini yok saymak mümkün değil.
Bunun tek bir istisnası var.
Aileler kötü niyetli değilse ve partnerler evliliği yürütebilecek olgunluktaysa,yani her ikisi de ailelerine,evlilikleri özelinde sınır koyabiliyorsa,
'biz' bilinci oluşmuşsa,evliliklerini dışardan
her türlü müdahaleye kapatabiliyorsa o evlilik yürüyor.

Özelimi çok açmayı sevmiyorum ama
size verdiğim yakın akraba örneğinden
sonra ikinci bir fikir olması açısından
biraz bahsedeyim.
Ben anneme kalsaydım eşimle evlenemezdim, evlensem de geçinemezdim.
Bizde geleneksel ve alışılmışın tersi yönünde bir kv müdahalesi oldu.
Gerçi eş adayı olarak kimi seçsem,
bunları yaşayacaktım.
Annemin -hep ben bilirim- diyen,
geçinilmesi zor bir kişiliği var.
Kötü biri değil ama herkese,her olaya müdahil olup,olayları kendi istediği gibi yönlendirmek ve insanları yönetmek istiyor.
Buna izin verilmediğinde hırçınlaşıp,
tavır alıyor hatta küsüyor.
Bunları bile bile bu yola girdim,sevdim çünkü.
Sevilmeyi ve güvenmeyi de sevdim.
Kulağımı tıkadım,ne eşimi ve yaşadığımız olumsuzlukları,tartışmaları anneme anlattım
ne ikisini karşı karşıya getirdim.
Yaşanan ne olursa olsun,hiç yapmadım bunu.

Diyeceğim o ki,çok severseniz ve yürütmek isterseniz oluyor.
Biz 25 yıldır mutlu bir evliliği,
yürütmeyi başardık eşimle.
Tabii biraz üzülüp,yıpranıyorsunuz.
Eşinizle aileniz bir aradayken,
diken üstünde oluyorsunuz.
Bazen birini diğerine karşı korumanız,
savunmanız gerekiyor.

Tüm bunlara değer mi?
Eş adayınız,bunu sizin için yapabilir mi?
Siz bu dengeyi koruyabilir misiniz?
Neyi,ne kadar tolere edebilirsiniz?
Buna da siz karar vereceksiniz.
Her şey gönlünüzce olsun.

Genişletmek için tıkla...

Çok teşekkür ederim yorumlarınız için. Nişanlım herşeyi göğüslüyor hep arkamda oluyor ailesine karşı beni koruyor böyle sorunlarımız yok bizim esasen. Sadece tahammülü bir gün biterse korkum. Başka bir şey yok. Ben nişanlıma göre daha sabırsızım daha tahammülsüzüm. Kendimi törpüleyemiyorum. Pek arkadaş çevrem yok sadece nişanlım var diyebilirim. Yıllardır sadece ders çalıştım sıradan bir aile akraba oturmasında bile çok çok az bulundum. Bu sebeple olsa gerek nişanlımın ailesinin her şeyi bana absürt manasız geliyor. Belki şimdiye kadar insanlarla biraz daha fazla muhatap olsaydım bu süreci daha farklı aşabilirdim

minenet .!.:

Ironiye asina degilim gulmedim ot icmek normal mi? Ya da mizahta boyle bir espri mi var

Genişletmek için tıkla...

Gülün diye yapmadım ki...Babanız bir gün ot içerse o zaman kayınpederinize canım babacım diyin ve kendi babanızın suratına bile bakmayın olur mu?

Olala06 .!.:

Nişanın ertesi günü yanımızda maraş otu diye bir şey içti. Samimiyet kurabilmek için sürekli lakayıt ve küfürlü konuşuyor. Nişanın ertesi günü evlerine gittiğimde çiçek getirmiş bana. Yanlış anlamayım diye ablası verdi çiçekleri. Kayınpederim veriyormuş gibi fotoğraf çektirip evimize bahar geldi diye sosyal medyada paylaşmış. Nişanlıma bunun için teşekkür ettim ama durumdan da rahatsız olduğumu söyledim. Bir artniyet olmayabilir ama ben alışkım değilim samimi hareketlere. Dün de telefonda konuşurken tatlı yollamışlar onun için teşekkür ettim sen kendin çok tatlısın diyor. Tepem attı haliyle. Yine diyorum artniyet olmayabilir ama ben hoşlanmıyorum ve ısrarla yapılıyor

Genişletmek için tıkla...

Adama üzüldüm. Siz çok kibirlisiniz bence.

DenizinYosunKokusu .!.:

Ben de şaşırdım

Normal mi bu,baktım bir tütün çeşidi mi neymiş,öyle bile olsa hiç hoş birşey değil yaptığı

Genişletmek için tıkla...

Neden? Ot içmesini savunmuyorum. Ama ot içti diye yemediği hakaret kalmamış.

Adamın çiçek hediye etmesine bilr şaşırmış.

Bence ayrılsınlar. Kayın aile, kibir aileyle baş edemez.

Benim tavrım gelinlerin en ufak bir olayda damat ailesini asla eve sokmamaları, buna resmen bahane aramaları, kendi ailelerini her zaman en kültürlü, görgülü zannetmeleri.

Açıkçası kendilerince çaba da sarfediyor aile. Sanki ailenizin de dolduruşuna geliyorsunuz gibi geldi bana. Adam çiçek almış bişeyler yapmış kendi bildiğince. Ama onu da beğenmemişsiniz.

Okumak farklı kültürlerde olmak büyük farklılıklar haklısınız ama siz nişanlınızın ailesini oldukları gibi kabul etmiyorsunuz. Eğer nişanlınızı gerçekten seviyor ve dengeyi kuracağına inanıyorsanız siz de artık anlayışlı olun ve orta yolu bulun. Ama hayatınız boyunca size çiçek aldığı ya da tatlı gönderdiği ve ya iltifat ettiği için bir insana kızacak ve özür dilerim ama onlardan tiksinecekseniz hiç girmeyin o aileye.

gulendam_34 .!.:

Aman Allah' ım


okudum okudum bu ne böyle
kv iyi olsa ne yazar cahilmiş oda kocacı bide
kocamdır ne yaparsa diyen biri belli
görümcenize de üzüldüm yazık
ayrıntılı olmayınca anlamıyor insan tabi

Genişletmek için tıkla...

Tabi tabi herşey kadında bitiyor. O oyle olmasa kocası belki böyle zıvanadan çıkmazdı. Benim yaşadıklarım sabrımı sınadı hasta oldum güvensizlik yasadım herkese karşı evliliğimiz, hep huzursuzdu hep yemediğimiz parayı düşünüyordum dolandırıldık resmen gibi düşünüyordum bide babası mı gerçekten üvey mi diyordum herşey bitti bize geriye kalan mutluluk oldu

Eşimin ailesi ile kendi ailem çok farklı. Tam da bahsettiğiniz bu kültür farklılığı mevzuları yüzünden. Bazen çok cahilce davranışları oluyor şaşıp kalıyor insan. Hele tanışmaya geldiklerinde fazlasıyla utanmıştım. O farklılıklar her şeyde ama her şeyde karşınıza çıkacak. Tahammül etmek zor ama eşiniz dengeyi sağlarsa problem olmaz. Başlarda eşim de ne olduğunu tam idrak edemeyip birden aileci olmuştu. Ama sonra evliliğimiz oturdukça eşim de doğruyu yanlışı gördü. Ha bayram, özel günler yine bazı davranışlara katlanmak zor ama şunu unutmamak lazım o insanlar artık hep hayatınızdalar. Uzakta bile olsalar gelebilirler gidebilirler. Kısacası buna tahammül edemeyecekseniz ve nişanlınız evlenince birden aileci olacaksa o zaman zorlanabilirsiniz.

babyloading87 .!.:

Kpderim bana cok tatlısın diyemez yalnız.
Yerini bilecek herkes..

Genişletmek için tıkla...

Kayinpeder yalniz, sokaktan gecen rast gele insan degil, hayatinizi birlestireceginiz insanlarin ailesini bu kadar benimsemeyecekseniz hic girmeyin bence bu işe. Benimde 2 erkek kardesim var umarim bu tarz hanim kizlari ailemiz ile muhattap etmezler. Babam evimiz cicekler acti dediginde ben civik iliski sevmiyorum diyen kizla israrla evlenmek isteyen kardesimin kafasinida elimle kirarim

freudyenpsk .!.:

Kayinpeder yalniz, sokaktan gecen rast gele insan degil, hayatinizi birlestireceginiz insanlarin ailesini bu kadar benimsemeyecekseniz hic girmeyin bence bu işe. Benimde 2 erkek kardesim var umarim bu tarz hanim kizlari ailemiz ile muhattap etmezler. Babam evimiz cicekler acti dediginde ben civik iliski sevmiyorum diyen kizla israrla evlenmek isteyen kardesimin kafasinida elimle kirarim

Genişletmek için tıkla...

O sizin tarzınız.
Ben kpderımle vıcık vıcık bi iliski istemem.
Mesafe herzaman iyidir

Baştan beri böyleymiş nişan ertesi de sorun yaşanmış, artık ev bile düzülmüş. Ayrılık kararı için biraz geç kalınmamış mı sizce madem bu kadar problem? Zararın neresinden dönersem kardır diyorsanız bilemiyorum.
Ama eşinizde belli ki sizin tarafınızda anlayışlı, bilemiyorum yani. Hayırlısı diyelim.

Uzakta olmalari da problem. Yakında olsalar haftada 1-2saat görüşür kurtarırsınız ama evlendiğinizde sizi görmeye gelirlerse kalacaklar,çocuğunuz olunca torun görmeye sık sık gelip gidecekler.
Bilemedim,her ne kadar uzakta olsalarda her halükârda görüşeceksiniz aile ile.
Bu kadar görüşmek istemiyor,dayanamıyorsanız işiniz çok zor. Kimse bayılmıyordur eşinin ailesine o veya bu sebepten ama idare edebilecek kıvamdadır,bu denli soğumamıştır,iyi kötü sürdürülebilir bir ilişki yürütüyorlardır.
Ama siz aşıri derecede rahatsızsınız bu insanların varlığından ve üzgünüm eşinizin ailesi onlar,her zaman hayatınızda olacaklar.

Sen zaten tatlısın demesi çiçek alması vs göze batmaz fakat kayınpederin küfürlü konuşması çok kötü değil mi ya bu yüzden de göze batıyor her şeyi bence.

Konu sahibinin haklı olduğu noktalarda var bence.

Bir yakınım (erkek) evlenene kadar ailesinden ayrı yaşıyordu. Evlendikten sonra annem de annem babam da babam diye tutturarak evleri birleştirmeye kalktı ve boşandılar.
Erkeklere bu konularda güven olmaz bence

babyloading87 .!.:

O sizin tarzınız.
Ben kpderımle vıcık vıcık bi iliski istemem.
Mesafe herzaman iyidir

Genişletmek için tıkla...

Vıcık iliski anlayisimiz farkli sanırım. Baba dediğiniz ınsanın bu tarz latifeler yapması normal sartlar altinda gayet normal karsilanir. Ve en basta dedigim gibi bu durumda kayinpeder bi akademisyen olsa bu hanimefendi de muhtemelen iste nezaket medeniyet diye durumu anlatacakti

Olala06 .!.:

İstersen ailemle görüşme dedi zaten şehir dışındalar görüşürsen de bayramdan bayrama ancak görüşeceksin diyor. Kendisi de zaten ailesinin yanına bayramdan bayrama anca gidiyor.

Genişletmek için tıkla...

Köprüyü geçene kadardır o dediği. Evlendikten sonra gör sen. Buradaki arkadaşlar ailesiyle evlenmiyorsun diyorlar ama kazın ayağı öyle olmuyor. Evlenmeden önce görüşmezsin diyen adamlar evlennce ya ailem yada ayrılık diyebiliyor ki eminim nişanlında diyecektir. Bekarken ailesiyle görüşmeyen adamlarda evlendikten sonra bir aile aşkı beliriyor. Ha olmasın mı olsun ama sana yapmazsın etmezsin demesine inanma derim.
Kültür farkı öyle hiçte yabana atılacak bir husus değil. K.k'da ki eş ailesinin kültür farklılığıyla ilgili açılmış konuları bir ara da oku derim.

Ben evlenmeden önce ailesinin işe yaramaz olduğunu az çok anlamıştım.
Hele kp'in çok fena bir şey olduğunu 5 dk konuşan anlıyor ama ''onunla mı evleniyorum sanki,
onun oğlu olmak mı suçu nasıl bırakayım bunun için. '' gibi düşüncelerle evlenmiştim.

Evlenene kadar sanki ailesi yok gibiydi.
Evlendikten sonra anam, babam, abim oldu.
Haksızlıkları bile hoşgörmemi, saymamı, ille de iyi olmamı istedi eşim.
Çok sorunlar yaşadık.
Üstelik artık eşim de eskisi gibi ''suçsuz'' kalamadı.
Yeni yeni yanlışları ile tanıştım.
Masumiyet adına bir şey kalmadı yıllar geçtikçe.
O kusurlandıkça ailesi daha çok battı gözüme.
Eşim -kusurlandıkça onu kabul etmem daha kolay olsun diye belki- tamam ailemi
sevmek zorunda değilsin görüşme dedi. Ailesi bizim için kavga konusu olmaktan çıktı.
Çok şükür kendi aramızda birbirimizi yiyecek başka pek çok mevzu vardı zaten :)
Onlara hiç gerek yoktu.

İyi özelliklerinin hatrına en büyük pişmanlığım evlenmek demesem de..
En büyük pişmanlığım ailemi böyle bir aile ile dünür etmektir.

Siz seviyorsunuz, eşinizle aranız iyiyken bir parça kolay olur idare etmek.
Aile için kendini bilmez, fena insanlara karışmak çok zor cidden..
Neye tutunup yaşasınlar?
Olsun damadımız iyi diye avunuyorlar bir zaman ama damat da hata yaptığında
b.ktan geçilmiyor ortalık :)

Kafanı hepten çorba ettim dimi?

Evlen, evlenme diyemem.
Nişanlın değişebilir, çoğu erkek nikahtan sonra unutur verdiği sözleri.
Bu gerçeği unutmadan ver kararını.

Merhaba,

Bende 4 yıldır evliyim ve ailem sizin aileniz gibi eşimin ailesi de nişanlınızın ailesi gibi :)
Benim babam evlenmeden önce aileyi gördün emin misin diye sormuştu :)
Eşimle biz araya mesafe koyduk epey de uzak bir şehire gittik kafamız rahat.
Bayramdan bayrama görüşüyoruz.

Burada önemli olan nişanlınızın aradaki dengeyi nasıl kuracağı.
4 yıldır problem yaşamadık biz denge kurunca oluyor, uzakta olacaksanız problem yok.

Yıllar önce benzer bir konu da ben açmış ve linçlenmiştim dikkat edin :))
O ailelerden kendini yetiştirmiş yıllarını ailesinden uzakta dışarıda geçirmiş, ailesine benzemeyen bambaşka erkekler çıkıyor bu arada evet imkansız değil :)))