Annenneme hep soruyorum 8 çocukla nasıl baş ettin diye. O da ağlaya ağlaya zamanım geçiyordu, taa o zamanlarda bile senin yaşadıklarını yaşadım dedi. Demek ki birçok anne eskiden beri bu hale bürünüyor. Ama 8 çocuk bana şuan cinnet geçirmek gibi geliyor.Baskalari 7 -8 cocuk nasil dogurup bakiyolar aklim almiyo
Derdimi ne güzel anlamışsınız. Allah razı olsun. İnşallah benim de zamanım geçer de oh şükür o günler bitti derim. Şuan çok uzakta gibi görünen o günler çabuk geçson diye dua ediyorum. Bir taraftanda oğlumu bol bol öpüyorum kokluyorum ki onu anlayayım ve sonra pişman olmayayım.Sizi oyle iyi anlıyorum ki...
Ben de ilk oglumda yaşadım. Hatta bigün yine nefes alamıyorum için daralıyor delirecek gibiyim bebekle ilgilenecek takatim yok. Halimden anlayan yardım isteyebileceğim kimse de yok. Şu bebeği pencereden bi fırlarsam diye düşündüm ve düşünmesi bile içimi ferahlatıyordu kurtuluş gibi geliyordu. Ama bi tarafımda sürekli geçecek diyordu. Yaparsan çok pişman olursun. Benim depresyonjmu yalnızlık ve oğlumun aşirı gazlı olusuda siddetlendirmisti. Çok şükür 3 ay bittikten sonra normale dönmeye başladım. Siz anladığım kadarıyla yalnız değilsiniz . Yardım istemekten cekinmeyin. kendinize nefes alabileceğiniz zamanlar yaratın. Vee mutlaka doktor yardımı alın geçecek emin olun...
İnşallah inşallahBende geçecek demeye gelenlerdenim..
Evimde tek kaldığımda kriz geçirdim ve annemin yanına geldim. Yoksa gerçekten kendimden geçerdim. Annemle babamla eşimle olmak beni rahatlattı biraz.Canim aynisini bende yasadim esime dedim beni aileme birak gittim bebek 5 aylik olana kadar annemlerde kaldim sonra eve geldim 1 ayda kayinvalidem geldi suan 11 aylik kendine yeni yeni geliyorum sakin tek kalma yaninda bebekle ilgilenecek birirleri olsun
Yaşadım, yaşadık... hepsi geçip gidiyor. Sadece burada tehlikeli olan ki herkesin yaşamadığı "intihar" düşüncesi. Bundan dolayı uzman desteği öneririm.10 günlük anneyim. İlk bebeğim. Lohusa depresyonuna girdim. Oğlumu çok seviyorum ama sanki alışamıyorum. Geçen gün bebeğim ağlarken eşim ilgileniyordu ve bebek hiç durmuyordu. Allah affetsin o an balkona çıkıp intihar etmek geldi içimdenHem pişman oluyorum hem de kötü şeyler düşünüyorum... Bana bir çare bulun nolur... Hep dua ediyorum ama oğlum ağlayınca çok sinirleniyorum. Sonra oğlumun yüzüne bakınca pişman olup neden böyle bir cani anneye geldin diyorum, ona acıyorum Bunalımdayım. Annem babam eşim hep geçecek bütün bebekler böyle olur diyor ama çok zorlanıyorum.
Siz de bunları yaşadınız mı?
Hepinizden Allah razı olsun.
Sürekli ağlıyorum. Dayanılmaz bir acı var sanki üstümde. Oğlumu çok seviyorum ama bu zamanlar çok zor.
Sanki o hiç büyümeyecek, hep böyle küçük kalacak, hep ağlayacak, hiç 40 günlük olmayacak, hiç 3 aylık olmayacak ve ben hep ağlayacağım gibime geliyor
Annemde kalıyorum sağolsun bama bakıhorlar bebeğime bakmamda yardımcı oluyorlar. Peki sonrası diyorum? Oğlumla başbaşa kalınca ona bakabilecek miyim
Bende ilk ve 3. bebegimde lohusa depresyonu gecirdim ilkinde 6 ay surdu ucuncu bebegimde yaklasik 1 yil kendime gelemedim . Benimde oglum ve kzim kolikti bide 3 bebegimide sezeryanla dunyaya getirdim tabi iyilesme sureci de cok zor surdu . Gaz sancisi hem bebegi hem aileyi cok yipratiyor. hepsi geciyor simdi kocaman oldular evin icinde en yakin arkadaslarim onlar benim.
Hemde cok guzel bakacaksin
ilk 3 ay cok zor benim bebeklerim kolikti bitmek bilmeyen gaz sancilari cigliklari offff cok zor gunlerdi .. bebekler agliyordu ben agliyordum esim bize bakip agliyordu .
3 aydan sonra her sey yavas yavas normale donuyor .. bebekler dunyaya anne bebeklere alisiyor oyle guzel oluyorki
yasadigin kaygi cok normal bu ilk donem aile destegini red etme . ve 1 ay sonra nasil olacak diye dusunme sen kendini iyi hissettigin zaman kendin bebisini alip evine gitmek isteyeceksin .
10 günlük anneyim. İlk bebeğim. Lohusa depresyonuna girdim. Oğlumu çok seviyorum ama sanki alışamıyorum. Geçen gün bebeğim ağlarken eşim ilgileniyordu ve bebek hiç durmuyordu. Allah affetsin o an balkona çıkıp intihar etmek geldi içimdenHem pişman oluyorum hem de kötü şeyler düşünüyorum... Bana bir çare bulun nolur... Hep dua ediyorum ama oğlum ağlayınca çok sinirleniyorum. Sonra oğlumun yüzüne bakınca pişman olup neden böyle bir cani anneye geldin diyorum, ona acıyorum Bunalımdayım. Annem babam eşim hep geçecek bütün bebekler böyle olur diyor ama çok zorlanıyorum.
Siz de bunları yaşadınız mı?
Üç yaşında çocuğum var asla ilk altı aydaki kadar zorlanmıyorum.Ama böyle bebek her agladiginda kendini balkondan atmak düşüncesi olmazki...ilk.cocuk.bu dhaa neyin nefreti bunlar kolay zamanlar daha neler göreceksiniz ...bunların üstesinden sevgi gelir , sevgi olunca bu yaramazlikar tatlı gelir...depresyon sebebiyle sevginiz azalmış olabilir..psikoyatria gitmeniz lazim
Önyargiya gel yaÜç yaşında çocuğum var asla ilk altı aydaki kadar zorlanmıyorum.
Lohusayken sizin gibiler çoktu tepemde ay bugünler en güzel, en kolay zamanları derlerdi kendimi öyle çaresiz hissederdim ki.
halbuki iki üç saatte bir emzirme bitti.Ağladığında derdi ne anlamayan acemi anne gitti. Meme ucu yaraları bitti. Eşinle akşam bebeyi uyutup film açıp keyif yaptığımız zamanlardayız. Daha da büyüdüğünde üçümüz film açıp beraber izleyeceğiz.
Ve artık şunu biliyorum ki sizin gibi felaket tellaları yalan söylüyor. Gittikçe kolaylaşıyor. Artık bana hislerini söyleyen bir çocuğum var. Ağladığı tutturduğu olmuyor mu oluyor ama ben artık anlıyorum. Saat başı kalmıyorum çünkü emzirme bitti, bez bitti. Küçük bir arkadaş oldu bana. Annecim seni seviyorum diyor öpüyor o bile derdi tasayı unutturuyor. Eskisi gibi ağlamasından mana çıkarmama gerek kalmadı.
Şu lohusaların tepesinde bunlar iyi günlerin diyenler bir bitsin cidden ya.
Alakası bile yok. İlk bir sene asla kolay değil. Çocuğun en zor zamanları. Diş çıkarmak, iki yaş sendromu, bez bırakma ve hatta emzirmeyi bitirme hepsi ama hepsi ilk aylardan daha kolaydı.
insanlara mutsuzluk aşılamaktan vazgeçin
Önyargiya gel ya
Ben demedim ki öleceksiniz biteceksiniz dış di bezdi sendromdu mahfolacaksiniz..
Hepimiz tecrübeli insanlarız...şuan konu sahibinin ah vah edecek lüksü yok toparlanması lazım ,hayatın gerçeğiyle karşı karşıya ,silkelenmeli ve bu depresyondan çıkmalı ,ortada ona tüm benliğiyle muhtaç birsey var...yok öyle agladi diye kaçmak ...altı sene sonrada ona muhtaç 10 sene sonrada ona muhtaç o çocuk...bez bırakma dönemleri istemsizce ağlamıyor diye rahatlamadik hiçbirimiz köküne kadar stresini çektik ama bezi bıraktı diye nasıl mutlu olduk ,ek gıdaya geçerken zorlandı ,zorlandık ama nihayetinde alıştı yedi niye nasıl mutlu olduk ...ilk adımı atarken düşecek diye omrumuzden ömür gitti şimdi tamamen yürüyor diye mutluluktan ağladık...demem o ki zorluk çekmeden feraha kavusulmuyor , boşuna analık diye kavram yok ,konu sahibi işte tam da bu günlerde güçlenip toplanip analigini yapmali
Üç yaşında çocuğum var asla ilk altı aydaki kadar zorlanmıyorum.
Lohusayken sizin gibiler çoktu tepemde ay bugünler en güzel, en kolay zamanları derlerdi kendimi öyle çaresiz hissederdim ki.
halbuki iki üç saatte bir emzirme bitti.Ağladığında derdi ne anlamayan acemi anne gitti. Meme ucu yaraları bitti. Eşinle akşam bebeyi uyutup film açıp keyif yaptığımız zamanlardayız. Daha da büyüdüğünde üçümüz film açıp beraber izleyeceğiz.
Ve artık şunu biliyorum ki sizin gibi felaket tellaları yalan söylüyor. Gittikçe kolaylaşıyor. Artık bana hislerini söyleyen bir çocuğum var. Ağladığı tutturduğu olmuyor mu oluyor ama ben artık anlıyorum. Saat başı kalmıyorum çünkü emzirme bitti, bez bitti. Küçük bir arkadaş oldu bana. Annecim seni seviyorum diyor öpüyor o bile derdi tasayı unutturuyor. Eskisi gibi ağlamasından mana çıkarmama gerek kalmadı.
Şu lohusaların tepesinde bunlar iyi günlerin diyenler bir bitsin cidden ya.
Alakası bile yok. İlk bir sene asla kolay değil. Çocuğun en zor zamanları. Diş çıkarmak, iki yaş sendromu, bez bırakma ve hatta emzirmeyi bitirme hepsi ama hepsi ilk aylardan daha kolaydı.
insanlara mutsuzluk aşılamaktan vazgeçin
Bence de, ben de en zorunun hamilelik olduğunu düşünüyorum.Bir de insanlara mutluluk aşıladığını düşünenler var. Hemde enfes önerileriyle
Bana hamileligin tadını çıkar diyenler. Birgun bitanesine kötü denk gelecem de bakalim
Kusmaktan içi dışına cıkmış,4 ay boyunca,cocugunu aldırmayı bile düşünmüş (abartmiyorum kendisi söyledi bunu) biri kalkipta hamileliginn tadini cikar diye bana tavsiye veriyor ki ben 1 kez bile kusmadim. Hatta bir problem var zannedip doktora sordum ben kusmuyorum diye herseyi yedim hala yiyorumona ragmen kasik ağrısı karin sertlesmesi sürekli uyku hali baş ağrısı,aşırı öfke hali ben bunun nesinin tadını çıkarayım?
Demek Ki bazıları kocalarindan sadece hamileyken ilgi görüyor
Ya da;
Cocuklarindan pisman. Zaten bana söyleyen kisinin de çocuğu uyumuyor falan onla uğraşıyordu baya. Allah sahtekarlardan uzak tutsun bizi ya . Valla.
Bu günlerini cok arayacaksin demeye getiriyor da olabilir aklı sıra. 100 tane igneyi gobegimden vura vura kavuscam insallah evladima bazi seylerin kıymetini bilmek gerek bence. Hamileligimi hicte aramam sanmıyorum. Tadi çıkacak bisey de degil.