Evet o ilaçtan var. İyi ki aklıma düşürdünüz. Hemen onu içmeye başlayacağım. Kansızlığım ve halsizliğim inanılmaz fazla. Doktorumun verdiği ilaçları bebekten vakit bulursam içiyorum. Decaviti de içeyim. Çok sağol canım.Decavit saglik ocağınin verdigi ilac vitaminin var ya ebe ic demisti bana gerekten biraz rahatlamistim dene istersen
Şu an zaman geçmiyor evet çünkü tepki vermiyor. Emzir, gaz çıkar ve altını değiştirden başka birmşey yok. İlk üç ay bana geçmemişti, sonraki 3 ay eh işte. 6 aydan sonra baya sevimli oldu emeklemeler falan ve ben 6-14 ay arası nasıl geçti anlamadım. Geçerken de zaman yavaşlasın istedim çünkü tam bir bebekti. Şu an resmen çocuk kıvamına geldi, istekleri ve tripleri varÇok güzel yazmışsınızAslında tabi 40ı çıkınca her şey bitmiyor. Bir anda mucize olmuyor En azından zaman bayağı geçti 2 aylık olmaya az kaldı falan der kendimi avuturum
Ahh ne güzel şeyler bunlar. Oyun oynamak, kitap okumak, beraber eğlenecek bir şeyler yapmak... Ayy en güzel hayallerim... İnşallah o günler de gelir de ben de büyüdü şükür derim. En azından onu anlayabilirim. Şuan hiç anlamıyorum. Minicik ufacık. Ne diyor niye ağlıyor noluyor diyorum. İnşallah gün gelir de hemencik büyüdü, bana hiç öyle gelmemişti ama büyüyormuş derim❤
Yaşamadım bacım, yasatmadilar
Depresyona girecek lüksüm hiç olmadi.
Bana muhtaç küçücük bir can vardı, ve başka bana yardımcı olan hiç kimse yoktu.
Ne anne, ne abla, ne eş..( Eşim malesef yoğun çalışıyordu )
Oğlum 3 günlükken sarılık oldu, öyle böyle değildi, uyandırmak imkansızdı, ağlardı, gazı olurdu her bebek gibi.
Ne yemek yapanim ne su verenim hiç biri yoktu.
Hep tek baktım, şükür.
Bir gece yada bir an bile agladiginda benden başkası koşmadi..
Depresyona girmem bile imkansızdı yani
10 günlük anneyim. İlk bebeğim. Lohusa depresyonuna girdim. Oğlumu çok seviyorum ama sanki alışamıyorum. Geçen gün bebeğim ağlarken eşim ilgileniyordu ve bebek hiç durmuyordu. Allah affetsin o an balkona çıkıp intihar etmek geldi içimdenHem pişman oluyorum hem de kötü şeyler düşünüyorum... Bana bir çare bulun nolur... Hep dua ediyorum ama oğlum ağlayınca çok sinirleniyorum. Sonra oğlumun yüzüne bakınca pişman olup neden böyle bir cani anneye geldin diyorum, ona acıyorum Bunalımdayım. Annem babam eşim hep geçecek bütün bebekler böyle olur diyor ama çok zorlanıyorum.
Siz de bunları yaşadınız mı?
Lohusa depresyonu yaşamadım. Benim icin en önemli kriter sağ salim dogmasiydi. 3üzlerine hamile bir tanidik vardi ilk 2 bebeğini anne karnında sonuncusunu erken doğumdan sonraki 10 gün icinde falann kaybetmişti. Halini görünce kizcagizi tanıyamadım hareket edemiyordu bile put gibiydi sessizdi korktum hatta.dedim kiz erkek istemiycem sağlıklı olsun yeter.saglikli doğdu biraz gelisim problemi yasadik her sey gecti gitti cok şükür. Ilk etapta 3.5 ay uyumadi esimle annem. Oğlum cok gazli bir bebekti kendi gazini da cikaramiyordu hantal ve iri doğmuştu. Sonra gece gunduz uykulari o 3.5aydan sonra düzene girdi. Ama simdi inanilmaz hareketli yeni yeni oturuyor 6 yas bitmek uzere. Ikinci oğlum aksine daha anne karnında cok hareketliydiiki aylikken donmeye basladi. 3.5 aylikken meme reddi basladi inatla ayakta gezerek yaklasik 3 ay o sekilde emzirdim her öğün. Olsun saglikliydi bana yeterdi gececekti. Kalabalık bir oturmaya vs gittigimizde aglardi kimsede durmazdi karsi apartmandan duyulacak kadar yüksek seale aglardi insanlar halime acirdi ben hic orali.olmadim. o siralarda da hic gunduz uyumazdi gece de 2 3 kez uyanirdi en az. Yorucu gunler gecti uykusuz..okula gidince zaman zaman puslu görürüm öğrencilerimi ama pes etmem. Savasmayi severim.zorluklari severim asmak.ocin elimden geleni yaparin yeter ki saglik olsun10 günlük anneyim. İlk bebeğim. Lohusa depresyonuna girdim. Oğlumu çok seviyorum ama sanki alışamıyorum. Geçen gün bebeğim ağlarken eşim ilgileniyordu ve bebek hiç durmuyordu. Allah affetsin o an balkona çıkıp intihar etmek geldi içimdenHem pişman oluyorum hem de kötü şeyler düşünüyorum... Bana bir çare bulun nolur... Hep dua ediyorum ama oğlum ağlayınca çok sinirleniyorum. Sonra oğlumun yüzüne bakınca pişman olup neden böyle bir cani anneye geldin diyorum, ona acıyorum Bunalımdayım. Annem babam eşim hep geçecek bütün bebekler böyle olur diyor ama çok zorlanıyorum.
Siz de bunları yaşadınız mı?
Ben kızımı hiç benimseyemedim ilk zamanlar. Tatlı küçük bir bebekti işte ama komşunun bebeği de olsa duygularım aynı olurdu. Ağladıkça kızıyordum içten içe, hani annelik duygusu nerede diye sorgulayıp duruyordum neyse büyüdükçe ve beni sevdikçe ben de onu çok sevdim. Akışına bırakın ve emin olun, hiç şansız değil, çünkü onu bu dünyada en çok siz seveceksiniz. Bunu kendinden biliyorum. Allah yokluğunu göstermesin, kızımın ilk 3 ayında birileri istese ve iyi bakacağını bilsem alın derdim o derece. Şimdi 2.5 yaşında ve hayatımda ondan daha güzel bir çocuk görmedim. Her hareketi ayrı şirin, hele bir de sabahları uyandirirken bana sarılıp çeni çooook çeviiiiyyoo diye öpmesi, 100 canım olsa veririm.10 günlük anneyim. İlk bebeğim. Lohusa depresyonuna girdim. Oğlumu çok seviyorum ama sanki alışamıyorum. Geçen gün bebeğim ağlarken eşim ilgileniyordu ve bebek hiç durmuyordu. Allah affetsin o an balkona çıkıp intihar etmek geldi içimdenHem pişman oluyorum hem de kötü şeyler düşünüyorum... Bana bir çare bulun nolur... Hep dua ediyorum ama oğlum ağlayınca çok sinirleniyorum. Sonra oğlumun yüzüne bakınca pişman olup neden böyle bir cani anneye geldin diyorum, ona acıyorum Bunalımdayım. Annem babam eşim hep geçecek bütün bebekler böyle olur diyor ama çok zorlanıyorum.
Siz de bunları yaşadınız mı?
Ücretsiz destek alabileceğiniz yerler vardır, araştırın mutlaka.Ben de lohusayım ve benzer durumdayım. Bebeği yatağına bırakıp camdan atladığım görüntüsü geliyor sürekli aklıma. Aşısını yaptırmaya gittiğimizde hemşire farketti bendeki tuhaflığı. Odaya çekip birşeyler konuştu ama ne dediğini hatırlayamıyorum bile. Herkesten nefret ediyorum, çok saldırganım uykusuzum. Kırk gün bitince biter mi bu durum bilmiyorum. Psikolojik destek almam gerektiğinin farkındayım ama o seans ücretleri nasıl ödenir?
Yine de sağlıklı bir çocuğum var çok şükür. Bunlar da geçer herhalde
Ben de lohusayım ve benzer durumdayım. Bebeği yatağına bırakıp camdan atladığım görüntüsü geliyor sürekli aklıma. Aşısını yaptırmaya gittiğimizde hemşire farketti bendeki tuhaflığı. Odaya çekip birşeyler konuştu ama ne dediğini hatırlayamıyorum bile. Herkesten nefret ediyorum, çok saldırganım uykusuzum. Kırk gün bitince biter mi bu durum bilmiyorum. Psikolojik destek almam gerektiğinin farkındayım ama o seans ücretleri nasıl ödenir?
Yine de sağlıklı bir çocuğum var çok şükür. Bunlar da geçer herhalde
Ben yaşamadım, bebeğim 8 aylık şuan. Ama yaşayanları duydum, okudum. Daha 10 günlükmüş bebeğiniz kendinize ve bebeğinize zaman tanıyın, geçecektir.10 günlük anneyim. İlk bebeğim. Lohusa depresyonuna girdim. Oğlumu çok seviyorum ama sanki alışamıyorum. Geçen gün bebeğim ağlarken eşim ilgileniyordu ve bebek hiç durmuyordu. Allah affetsin o an balkona çıkıp intihar etmek geldi içimdenHem pişman oluyorum hem de kötü şeyler düşünüyorum... Bana bir çare bulun nolur... Hep dua ediyorum ama oğlum ağlayınca çok sinirleniyorum. Sonra oğlumun yüzüne bakınca pişman olup neden böyle bir cani anneye geldin diyorum, ona acıyorum Bunalımdayım. Annem babam eşim hep geçecek bütün bebekler böyle olur diyor ama çok zorlanıyorum.
Siz de bunları yaşadınız mı?
Çok sağol canım ben de sana dua ederimAynı kafadayız canım. 40 günü sayıyorum sanki mapushanede gibi. Ama oğlumu çok da seviyorum. Sürekli öpeyim koklayayım da sonra pişman olmayayım diyorum. Kokusunu içime çekince cennet gibi geliyor.
Sabredeceğiz kuzum dayanacağız. Bol bol dua et. Dua her şeyin ilacı. Buradaki msjları oku. Bana çok faydası oldu bu msjların. Sen yalnız değilsin. Her zaman derdini paylaş. Paylaş ki rahatla canım. Sana da dua edeceğim.
Hepinizden Allah razı olsun.
Bebeğimi tabi ki çok seviyorum. Kara saçlı kara gözlü tatlı bir oğlan. Tıpkı babası. Bir tek saçları bana çekmiş. Ailemin ilk torunu. Çok kıymetli. Babannesi hergün arıyor soruyor nasıl benim paşam diyor.
Bu depresyon o kadar tuhaf ki. Tam ohh bitiyor mu derken bir sinir harbi kopuyor bende. Sonra pişman olup ağlıyorum. Rabbime dua ediyorum. Sürekli dua ederek onu seviyorum. Niye doğurdum derken bir taraftan ağlıyor bir taraftan pişman oluyor bir taraftan da ben ona aşığım diyorum. Kafam binbeşyüz.
Rabbim benim gibi annelerin yardımcısı olsun.
1 ay sonra dogum yapicam depresyona girersem diye korkar oldum simdiden.bebek aglamalarina normaldede dayanamam panik oluyorum napicam bilmiyorum.10 günlük anneyim. İlk bebeğim. Lohusa depresyonuna girdim. Oğlumu çok seviyorum ama sanki alışamıyorum. Geçen gün bebeğim ağlarken eşim ilgileniyordu ve bebek hiç durmuyordu. Allah affetsin o an balkona çıkıp intihar etmek geldi içimdenHem pişman oluyorum hem de kötü şeyler düşünüyorum... Bana bir çare bulun nolur... Hep dua ediyorum ama oğlum ağlayınca çok sinirleniyorum. Sonra oğlumun yüzüne bakınca pişman olup neden böyle bir cani anneye geldin diyorum, ona acıyorum Bunalımdayım. Annem babam eşim hep geçecek bütün bebekler böyle olur diyor ama çok zorlanıyorum.
Siz de bunları yaşadınız mı?
Biyere çıkmak için kırkını dahi bekleme kuzum. Ben 13 günlüktü oğlum arkadaşıma gitmiştim çünkü herşeye ağlıyodum. Musluktan su akıp gidiyo nehirlere denizlere karışıyo ben evdeyim diye ağlıyodum. Kumandanın şekline, balkona çıkamamaya, eskisi gibi yemekler yapamama herşeye ağlıyodum. 55 gün sonra aydınlandım resmen. Dediğin gibi havalar ısınınca alırsın bebeğini dolaşır hava alırsın, çimenlere oturtursun. Ben her gün çıkar çimenlerde otururdum oğlumla. Nisan mayıs ayında herkes soğuk üşütürsün dediği halde kimseyi dinlemedim. Yanıma termosumla kahvemi alıp çıktım hep.İçimi rahatlattınız. İlk bebek ve acemilik... Nasıl büyüyeceğini bilememe... Neden ağladığını anlayamama... Uykusuzluk... Beni biraz rahatlattınız Allah razı olsun hepinizden. Özellikle akşam olunca ve sabaha karşı çok kötü hissediyorum. Şeytan rahat durmuyor. Diyorum ki 40ı geçsin sonra 20 gün daha geçince 2 aylık olacak, öyle böyle derken 3 aylık da olursa havalar da o zamanlar güzelleşir gezeriz oğlumla... Sonra off nasıl geçecek ki bu bebek minicik nasıl büyüyecek ki diyorum... Sanki hep böyle 10 günlük minikcik bir beden olarak kalıcak...
En büyük tesellim dualarım. Rabbime hem bana anneliği bahşettiği için şükrediyorum hem de bana sabırlar versin diye yalvarıp dua ediyorum.
İnşallah geçecek...
Canim aynisini bende yasadim esime dedim beni aileme birak gittim bebek 5 aylik olana kadar annemlerde kaldim sonra eve geldim 1 ayda kayinvalidem geldi suan 11 aylik kendine yeni yeni geliyorum sakin tek kalma yaninda bebekle ilgilenecek birirleri olsun10 günlük anneyim. İlk bebeğim. Lohusa depresyonuna girdim. Oğlumu çok seviyorum ama sanki alışamıyorum. Geçen gün bebeğim ağlarken eşim ilgileniyordu ve bebek hiç durmuyordu. Allah affetsin o an balkona çıkıp intihar etmek geldi içimdenHem pişman oluyorum hem de kötü şeyler düşünüyorum... Bana bir çare bulun nolur... Hep dua ediyorum ama oğlum ağlayınca çok sinirleniyorum. Sonra oğlumun yüzüne bakınca pişman olup neden böyle bir cani anneye geldin diyorum, ona acıyorum Bunalımdayım. Annem babam eşim hep geçecek bütün bebekler böyle olur diyor ama çok zorlanıyorum.
Siz de bunları yaşadınız mı?