Espirili bulunan mesajBu kadın 50 60 yasinda emekli oldu desek, vefat edene kadar çok baş ağrıtacak demektir. Bir de bir hastalığı çıktı mı yandınız, ben hastayım yardıma ihtiyacım var diye kazık çakar eve.
Anladım burdan bayıldığınız bir arkadaş onu söyleyinde anlayalım.Espri oldugu belli, ciddi soyledigini dusunmedim ben, az cok tanidigim, yorumlarini begendigim biridir, her ironinin/esprinin arkasina gulme efekti falan mi koyalim?
Ayy üzülme üzülüyorlar senin için şimdi. Kankaların bana mesaj yazıp duruyor.Gece gece bela oldun başıma. Nerede demişim ben kadın ölsün diye! Tanımadığım insandan bana ne! Ne diye ölsün isteyeyim! Sizin gibiler duyar kalmasın diye yazmamıştım ama kadın genç evlenecek birisini bulsa sorun kalmaz. Sizin gerçekten kalbiniz kötü, bu yorumdan bunu anlamak başka türlü açıklanamaz!
Şu an geleceği kesin mi? Ne zaman gelecek?Ben kendi annemle anlaşamıyorum aynı evin içinde onun annesi ile nasıl anlaşabilirim? Ben bu şartlar altında evlilik sürdüremem kendimi biliyorum. Sinir olup ona bir şey diyemeceğim eşimden hıncımı çıkaracağım. Bu evlilik zaten biter bu şekilde
Kesin değil. En son senede 1 ay olarak söyledi. Evde kendine rahat edecek yer açması falan bana öyle düşündürdü.Şu an geleceği kesin mi? Ne zaman gelecek?
Valla net bir tavır koymayıp taviz verirseniz şimdiden geçmiş olsun işiniz var. Üzüldüm gerçekten net tavır koyun bütün herseyiniz alt üst olur 1 ay bile ne alaka sizin kendinize göre bir düzeniniz var. Herkesin kendi evinde mutlu olsun çok oğullarıyla yaşama niyeti varsa alsın yanına mutlu mesut yaşasın.Nerden başlayacağımı bilmiyorum arkadaşlar umarım düzgün anlatabilirim. 7 seneye yakın bir ilişkinin ardından bir ay önce evlendim. Eşim asistan olduğu için (çakılı kadro demek oluyor) onun yaşadığı şehirde tusla bir yer yazdım. Kendimize yetecek boyutlarda 2+1 75 metrekare küçük bir yer tuttuk. 4 sene idareten kullanmalık. Yerleşme plajımız yok. Eşimin annesi geçen sene boşandı. Bu sene de 2 ay önce emekli oldu. Boşanma sonrası emekli de olunca onu oraya bağlayan pek bir şey kalmadı. Bir oğlu daha var o da bize 2 saat uzaklıkta bir yerde yaşıyor. Biz evi tuttuk aileler temizleyeme gitti. Annesi beni arayıp “bu ev bu kadar para etmez neden almıyorsunuz” dedi. “Alacak durumuz şu anlık yok oraya yerleşmeyi de düşünmüyoruz” dedim. “Ben Giresun’dan bir ev satarım üstünü siz koyarsınız” dedi. Giresun’daki evle buradan ev alamayacağımızı üstüne bir katı daha para koymamız gerektiğini, zaten düğün, mobilya derken ikimizin de maddi gücünün kalmadığını söyledim. Başka bir ev tutun aradaki farkı ben öderim, gelince bana da kalmaya yer olur gibi bir şey söylemesi ile beynimden aşağı kaynar sular döküldü. Başından beri bu boşanma, emeklilik falan derken onu orda bağlayan bir şey kaldığının farkındaydım. Sadece bu olasılığı düşünmek, kötüyü çağırmak istemedim. Ama başıma geldi maalesef. Evin küçük olduğunun, değil kaynanamı kendi annemleri bile yatıracak yer olmadığının ben de farkındayım ama zaten eşimle ikimiz de asistanlık sürecindeyiz. Öğrenci gibi hem ders çalışacağız hem hastanede olacağız. Sadece uyumaya, barınmaya bir yer tuttuk işte. Eşimi aradım. “Annenin bize yerleşme planı mı var” dedim. “Hayır yok ama emekli olduğu için iki kardeş ve kendi evi arasında gidip gelmeyi düşünüyor” dedi. Bundan benim neden haberim yok dedim. “Senede bir ay annemin gelmesinin problem olacağını düşünmedim” dedi. Ben de “bana hiç bir aylık gibi gelmedi. Evin ne boyutunu, ne dış kapının oturma odasına açılmasını, ne de koltukların açılmamasını beğendi” dedim. Annenin yerleşme planlı varsa ve söylemiyorsan boşa beni, o eve ya annen ya ben girerim dedim. O da “en ufak olayda boşanmak ne böyle olur mu” dedi. “Benim annemin çok kötü bir evlilik hayatı oldu. Babamla ilgili şiddet olaylarını biliyorsun nasıl böyle konuşursun yakıştıramadım sana” dedi. Annesine yaşadığımız yerde ayrı bir ev tutmayı teklif ettim. Onda da anneme nasıl böyle bir şey söylerim dedi. Tadım tuzum birden kaçtı arkadaşlar. Ben kendi annemle bile yaşamak istemiyorum değil onun annesi ile yaşayım. Bana ne olur bir akıl verin.
Eşimden çok önce üniversite yıllarında giresun'lu bi erkek arkadaşım vardı msn den benimle görüntülü aradığında annesi de yanında oluyordu 3 kişi görüşüyordukGiresun’a kadar okudum daha da okumadım :) giresun kvsi biraz fazla karışır , eşinizin annesine pek bir şey diyebilceni sanmıyorum iş size düşüyor :)
Giresunu fındığı ile bilirdik demek ki erkek anaları da meşhurmuşEşimden çok önce üniversite yıllarında giresun'lu bi erkek arkadaşım vardı msn den benimle görüntülü aradığında annesi de yanında oluyordu 3 kişi görüşüyorduk
Oralarda çalışkan erkek de zor bulunuyor galiba hep erkekler evde otururken kadınlar çalışıyor.Giresunu fındığı ile bilirdik demek ki erkek anaları da meşhurmuş
Genelde Ordulu erkekler için çalışmayı sevmezler derler Giresunlular da mı tembeller.. Yazık vallahi Karadenizin kadınlarınaOralarda çalışkan erkek de zor bulunuyor galiba hep erkekler evde otururken kadınlar çalışıyor.
Karadeniz erkeklerinin büyük çoğunluğu öyle maalesefGenelde Ordulu erkekler için çalışmayı sevmezler derler Giresunlular da mı tembeller.. Yazık vallahi Karadenizin kadınlarına
Asıl sorun evlendiğiniz, hayat arkadaşınız olan kişinin sizden habersiz plan yapması. Annesi bu konuyu açtığında önce eşimle konuşmam gerek deyip size anlatmalıydı. Ama size danışmamış hatta söz hakkınız bile olmadığını düşünmüş. Siz de böyle kafanıza göre 1 ay boyunca eve birini davet edebilecek misiniz? Anneci olan ve olduğunu gizlemeyen biriyle evlenmişsiniz. Ben restinizi abartılı bulmadım.Kesin değil. En son senede 1 ay olarak söyledi. Evde kendine rahat edecek yer açması falan bana öyle düşündürdü.
Bir de sizi manipüle ediyor. Sizin suçunuz mu ailesinin kötü evlilik hayatı veya babasının şiddet olayları? Annesi zamanında boşansaydı, mesleği geliri evleri varmış. Yani evlerin birini satarım diyen kadın da bir zahmet dayak yemesin. Daha ilk günden arkanızdan iş çeviren bir adama güvenmemenizi tavsiye ederim. 1 ay gelsin kalsın nolur ki diyenler; kadının paraya bakılmaya ihtiyacı yok. Emekli olduğuna göre iş hayatı bir çevresi de olmuştur. Tek derdi gidip de aylarca oğullarımın evinde kalayım olmamalı. Kendi konforunu düşünüp bu ev küçük başka tutun deme hakkı olmamalı.en ufak olayda boşanmak ne böyle olur mu” dedi. “Benim annemin çok kötü bir evlilik hayatı oldu. Babamla ilgili şiddet olaylarını biliyorsun nasıl böyle konuşursun yakıştıramadım sana” dedi.
Çok saygısızca size yapılan. Ben şunu anlamıyorum siz biriyle birlikte yaşamak üzere evleniyorsunuz hesapta hiç olmayan biri daha çıkıyor. Size sorulmadan o insanla yaşamaya mahkum ediliyorsunuz.Kesin değil. En son senede 1 ay olarak söyledi. Evde kendine rahat edecek yer açması falan bana öyle düşündürdü.
Boşanmayı böyle kolay dile getirirseniz yandınız. Eşinize bu hissiyatı yaşattıktan sonra bu sefer hep ondan duyarsınız haberiniz olsun. Sonra da ilişkilerin de kavgaların da b*ku çıkar. Dilinize pelesenk olur.Nerden başlayacağımı bilmiyorum arkadaşlar umarım düzgün anlatabilirim. 7 seneye yakın bir ilişkinin ardından bir ay önce evlendim. Eşim asistan olduğu için (çakılı kadro demek oluyor) onun yaşadığı şehirde tusla bir yer yazdım. Kendimize yetecek boyutlarda 2+1 75 metrekare küçük bir yer tuttuk. 4 sene idareten kullanmalık. Yerleşme plajımız yok. Eşimin annesi geçen sene boşandı. Bu sene de 2 ay önce emekli oldu. Boşanma sonrası emekli de olunca onu oraya bağlayan pek bir şey kalmadı. Bir oğlu daha var o da bize 2 saat uzaklıkta bir yerde yaşıyor. Biz evi tuttuk aileler temizleyeme gitti. Annesi beni arayıp “bu ev bu kadar para etmez neden almıyorsunuz” dedi. “Alacak durumuz şu anlık yok oraya yerleşmeyi de düşünmüyoruz” dedim. “Ben Giresun’dan bir ev satarım üstünü siz koyarsınız” dedi. Giresun’daki evle buradan ev alamayacağımızı üstüne bir katı daha para koymamız gerektiğini, zaten düğün, mobilya derken ikimizin de maddi gücünün kalmadığını söyledim. Başka bir ev tutun aradaki farkı ben öderim, gelince bana da kalmaya yer olur gibi bir şey söylemesi ile beynimden aşağı kaynar sular döküldü. Başından beri bu boşanma, emeklilik falan derken onu orda bağlayan bir şey kaldığının farkındaydım. Sadece bu olasılığı düşünmek, kötüyü çağırmak istemedim. Ama başıma geldi maalesef. Evin küçük olduğunun, değil kaynanamı kendi annemleri bile yatıracak yer olmadığının ben de farkındayım ama zaten eşimle ikimiz de asistanlık sürecindeyiz. Öğrenci gibi hem ders çalışacağız hem hastanede olacağız. Sadece uyumaya, barınmaya bir yer tuttuk işte. Eşimi aradım. “Annenin bize yerleşme planı mı var” dedim. “Hayır yok ama emekli olduğu için iki kardeş ve kendi evi arasında gidip gelmeyi düşünüyor” dedi. Bundan benim neden haberim yok dedim. “Senede bir ay annemin gelmesinin problem olacağını düşünmedim” dedi. Ben de “bana hiç bir aylık gibi gelmedi. Evin ne boyutunu, ne dış kapının oturma odasına açılmasını, ne de koltukların açılmamasını beğendi” dedim. Annenin yerleşme planlı varsa ve söylemiyorsan boşa beni, o eve ya annen ya ben girerim dedim. O da “en ufak olayda boşanmak ne böyle olur mu” dedi. “Benim annemin çok kötü bir evlilik hayatı oldu. Babamla ilgili şiddet olaylarını biliyorsun nasıl böyle konuşursun yakıştıramadım sana” dedi. Annesine yaşadığımız yerde ayrı bir ev tutmayı teklif ettim. Onda da anneme nasıl böyle bir şey söylerim dedi. Tadım tuzum birden kaçtı arkadaşlar. Ben kendi annemle bile yaşamak istemiyorum değil onun annesi ile yaşayım. Bana ne olur bir akıl verin.
Gerçekten 1 ay kalacaksa neden kalmasın. Kadın evini satıp üstüne ev alın bile demiş .Nerden başlayacağımı bilmiyorum arkadaşlar umarım düzgün anlatabilirim. 7 seneye yakın bir ilişkinin ardından bir ay önce evlendim. Eşim asistan olduğu için (çakılı kadro demek oluyor) onun yaşadığı şehirde tusla bir yer yazdım. Kendimize yetecek boyutlarda 2+1 75 metrekare küçük bir yer tuttuk. 4 sene idareten kullanmalık. Yerleşme plajımız yok. Eşimin annesi geçen sene boşandı. Bu sene de 2 ay önce emekli oldu. Boşanma sonrası emekli de olunca onu oraya bağlayan pek bir şey kalmadı. Bir oğlu daha var o da bize 2 saat uzaklıkta bir yerde yaşıyor. Biz evi tuttuk aileler temizleyeme gitti. Annesi beni arayıp “bu ev bu kadar para etmez neden almıyorsunuz” dedi. “Alacak durumuz şu anlık yok oraya yerleşmeyi de düşünmüyoruz” dedim. “Ben Giresun’dan bir ev satarım üstünü siz koyarsınız” dedi. Giresun’daki evle buradan ev alamayacağımızı üstüne bir katı daha para koymamız gerektiğini, zaten düğün, mobilya derken ikimizin de maddi gücünün kalmadığını söyledim. Başka bir ev tutun aradaki farkı ben öderim, gelince bana da kalmaya yer olur gibi bir şey söylemesi ile beynimden aşağı kaynar sular döküldü. Başından beri bu boşanma, emeklilik falan derken onu orda bağlayan bir şey kaldığının farkındaydım. Sadece bu olasılığı düşünmek, kötüyü çağırmak istemedim. Ama başıma geldi maalesef. Evin küçük olduğunun, değil kaynanamı kendi annemleri bile yatıracak yer olmadığının ben de farkındayım ama zaten eşimle ikimiz de asistanlık sürecindeyiz. Öğrenci gibi hem ders çalışacağız hem hastanede olacağız. Sadece uyumaya, barınmaya bir yer tuttuk işte. Eşimi aradım. “Annenin bize yerleşme planı mı var” dedim. “Hayır yok ama emekli olduğu için iki kardeş ve kendi evi arasında gidip gelmeyi düşünüyor” dedi. Bundan benim neden haberim yok dedim. “Senede bir ay annemin gelmesinin problem olacağını düşünmedim” dedi. Ben de “bana hiç bir aylık gibi gelmedi. Evin ne boyutunu, ne dış kapının oturma odasına açılmasını, ne de koltukların açılmamasını beğendi” dedim. Annenin yerleşme planlı varsa ve söylemiyorsan boşa beni, o eve ya annen ya ben girerim dedim. O da “en ufak olayda boşanmak ne böyle olur mu” dedi. “Benim annemin çok kötü bir evlilik hayatı oldu. Babamla ilgili şiddet olaylarını biliyorsun nasıl böyle konuşursun yakıştıramadım sana” dedi. Annesine yaşadığımız yerde ayrı bir ev tutmayı teklif ettim. Onda da anneme nasıl böyle bir şey söylerim dedi. Tadım tuzum birden kaçtı arkadaşlar. Ben kendi annemle bile yaşamak istemiyorum değil onun annesi ile yaşayım. Bana ne olur bir akıl verin.
Gerçekten bir ay kalacağına tam olarak güvenemediğim içinGerçekten 1 ay kalacaksa neden kalmasın. Kadın evini satıp üstüne ev alın bile demiş .