- 2 Ekim 2021
- 113
- 52
- 48
- 26
- Konu Sahibi midyesever
-
- #1
Çok normal yaşadığınız bu durum hepsi geçecek anın tadını çıkarmaya bakın bebeğinizle dışarıya çıkın temiz hava alın yalnız olunca normal yaşadığınız durum 5 +5 haftalık hamileydim 4 gün önce dış gebelik nedeniyle kese ve tüpüm alındı aklıma geldikçe ağlıyorum annem vardı dün gitti yarın eşim de işe gidecek yalnız kalacağım ama elbet hepsi geçecekHerkese merhaba bugün oğlum 55 günlük 40 gün annemlerde kaldım(farklı şehirlerde yaşıyoruz) sonra kendi evime geldim. Evde tek başıma bakıyorum eşim polis memuru çalışma saatleri uzun ben sürekli evde bebekle tek başımayım çok bunalıyorum acaba ben iyi bi anne değil miyim diye kendimi sorguluyorum. Bebeğim çok huysuz bi bebekte değil ama o ağladıkça bende ağlıyorum ondan önceki hayatımı özlüyorum bunları düşündükçe yine kendime kızıyorum strese giriyorum konuşacak derdimi anlatacak kimsem de yok eşim sağolsun evde olduğu zamanlar da hem fiziksel hemde psikolojik olarak çok destek veriyor ama ona bu hissettiklerimi anlatmaya da çekiniyorum benim gibi olanlar var mıydı bu durum nasıl geçer geçecek mi? Üzerimde aşırı bi tembellik var yemek yemek istemiyorum çok bunalıyorum ne yapsam iyi gelir bilmiyorum çok kötüyüm(Şükret bebeğin var senin yerinde olmak isteyen insanlar var vs demeyin lütfen ön yargılı olmayın bende biliyorum çok şükür iyiki de geldi ama bu psikolojiyi de üzerimden atamıyorum)
bıraz hormonların etkısı biraz ilk bebek diye afallama bi de bu turkiyeyi derinden etkileyen olay. hıc bakmasan yine hissediyorsun acısını. ben de annem gideceginde aglamıstım korktum ya bakamazsam ya bısı olursa bebegıme diye ama cok sukur geçti gitti sanırım 2aylık oldugunda duzeldım guclendim. becerebıldıgımı farkettım. herkes afallar basta bence. yetememekten korkar gayet insani. ama bu duyguları da bastırman lazım. bebegini dusunen seven anneler bence iyi bi annedir zaten. hep cocugumuza yetemeyiz ki bız de uzulebiliyoruz biz de hasta olabiliyoruz.. bunalıyoruz insanız. ama geciyor bi tempposu var . işe basladıgında ılk gunlerın zorlu olması hatta korkunc gelmesi sonra geçmesi duzene oturması gibi. bu hayattaki en buyuk yenilik ve en buyuk sorumluluk. ama basarırsın korkma. evi bosver ya. ılk zamanlar ev işleri aksayıversin.. uyu dınlen.. kendıne cocuguna zaman ayır o zaman dunyayı sırtından atmıs gibi olursun.Herkese merhaba bugün oğlum 55 günlük 40 gün annemlerde kaldım(farklı şehirlerde yaşıyoruz) sonra kendi evime geldim. Evde tek başıma bakıyorum eşim polis memuru çalışma saatleri uzun ben sürekli evde bebekle tek başımayım çok bunalıyorum acaba ben iyi bi anne değil miyim diye kendimi sorguluyorum. Bebeğim çok huysuz bi bebekte değil ama o ağladıkça bende ağlıyorum ondan önceki hayatımı özlüyorum bunları düşündükçe yine kendime kızıyorum strese giriyorum konuşacak derdimi anlatacak kimsem de yok eşim sağolsun evde olduğu zamanlar da hem fiziksel hemde psikolojik olarak çok destek veriyor ama ona bu hissettiklerimi anlatmaya da çekiniyorum benim gibi olanlar var mıydı bu durum nasıl geçer geçecek mi? Üzerimde aşırı bi tembellik var yemek yemek istemiyorum çok bunalıyorum ne yapsam iyi gelir bilmiyorum çok kötüyüm(Şükret bebeğin var senin yerinde olmak isteyen insanlar var vs demeyin lütfen ön yargılı olmayın bende biliyorum çok şükür iyiki de geldi ama bu psikolojiyi de üzerimden atamıyorum)
Çok geçmiş olsun rabbim inşallah sana minik bi melek bağışlar.. ne zaman geleceğini biz seçemiyoruz şimdi olmadı diye üzülme belki doğru zaman daha gelmemiştirÇok normal yaşadığınız bu durum hepsi geçecek anın tadını çıkarmaya bakın bebeğinizle dışarıya çıkın temiz hava alın yalnız olunca normal yaşadığınız durum 5 +5 haftalık hamileydim 4 gün önce dış gebelik nedeniyle kese ve tüpüm alındı aklıma geldikçe ağlıyorum annem vardı dün gitti yarın eşim de işe gidecek yalnız kalacağım ama elbet hepsi geçecek
Hiç arkadaşım bile yok yaşadığım şehirde biliyor musun bi kafa dağıtabileceğim kapısını çalabileceğim kimsem yok bu da sanırım bu kadar bunalmama sebep oluyor bilmiyorum..bıraz hormonların etkısı biraz ilk bebek diye afallama bi de bu turkiyeyi derinden etkileyen olay. hıc bakmasan yine hissediyorsun acısını. ben de annem gideceginde aglamıstım korktum ya bakamazsam ya bısı olursa bebegıme diye ama cok sukur geçti gitti sanırım 2aylık oldugunda duzeldım guclendim. becerebıldıgımı farkettım. herkes afallar basta bence. yetememekten korkar gayet insani. ama bu duyguları da bastırman lazım. bebegini dusunen seven anneler bence iyi bi annedir zaten. hep cocugumuza yetemeyiz ki bız de uzulebiliyoruz biz de hasta olabiliyoruz.. bunalıyoruz insanız. ama geciyor bi tempposu var . işe basladıgında ılk gunlerın zorlu olması hatta korkunc gelmesi sonra geçmesi duzene oturması gibi.) bu hayattaki en buyuk yenilik ve en buyuk sorumluluk. ama basarırsın korkma.) evi bosver ya. ılk zamanlar ev işleri aksayıversin.. uyu dınlen.. kendıne cocuguna zaman ayır:) o zaman dunyayı sırtından atmıs gibi olursun.
Böyle teselli ediyorum kendimi 4 yıl bekledim kendim için doğru zaman dediğim anda hamile olduğumu öğrendim bunda da vardır elbet bir hayır belki de hazır değildim rabbim daha iyisini bilirÇok geçmiş olsun rabbim inşallah sana minik bi melek bağışlar.. ne zaman geleceğini biz seçemiyoruz şimdi olmadı diye üzülme belki doğru zaman daha gelmemiştir
Tabikide öyle biz aslında plan yaparken allahın bizler için yazdıklarını unutuyoruz rabbim en güzelini nasip etsin inşallahBöyle teselli ediyorum kendimi 4 yıl bekledim kendim için doğru zaman dediğim anda hamile olduğumu öğrendim bunda da vardır elbet bir hayır belki de hazır değildim rabbim daha iyisini bilir
Aynısını bende yaşadım hemde daha fazlasınıda olabilir gerçekten çok iyi anlıyorum sizi. Yaz geliyor bende şafak tutuyorum kendimi çocukla dışarı atmak için. Hergün aynı şeyleri yaşadığımızdan böyle oluyor bence. Yaz gelince bahar en azından bebek arabasına koyun dışarı çıkın ufak termosa kahve yapın kendinize o uyurken sizde kahvenizi için müzik dinleyin. Ben 20 günlükken çıkmaya başlamıştım sonra havalar soğudu çıkamadım şimdi de evdeyim malesef.. ama nisan ayı gelince biraz daha güzel olcak herşey dilerim sizinde öyle olur sağlıkla büyütün inşallahHerkese merhaba bugün oğlum 55 günlük 40 gün annemlerde kaldım(farklı şehirlerde yaşıyoruz) sonra kendi evime geldim. Evde tek başıma bakıyorum eşim polis memuru çalışma saatleri uzun ben sürekli evde bebekle tek başımayım çok bunalıyorum acaba ben iyi bi anne değil miyim diye kendimi sorguluyorum. Bebeğim çok huysuz bi bebekte değil ama o ağladıkça bende ağlıyorum ondan önceki hayatımı özlüyorum bunları düşündükçe yine kendime kızıyorum strese giriyorum konuşacak derdimi anlatacak kimsem de yok eşim sağolsun evde olduğu zamanlar da hem fiziksel hemde psikolojik olarak çok destek veriyor ama ona bu hissettiklerimi anlatmaya da çekiniyorum benim gibi olanlar var mıydı bu durum nasıl geçer geçecek mi? Üzerimde aşırı bi tembellik var yemek yemek istemiyorum çok bunalıyorum ne yapsam iyi gelir bilmiyorum çok kötüyüm(Şükret bebeğin var senin yerinde olmak isteyen insanlar var vs demeyin lütfen ön yargılı olmayın bende biliyorum çok şükür iyiki de geldi ama bu psikolojiyi de üzerimden atamıyorum)
Ailemle farklı şehirde yaşıyoruz eşimin mesleğinden dolayı yanımızda ikimizinde ailesinden kimse yoktu o yüzden doğumu ailemin bulunduğu şehirde yaptım bebiş kendini toparlamadan da annemler göndermek istemedi 40ı çıksın öyle gidersin dediler bana da o an cazip gelmişti ama sanırım haklısın ben daha yeni doğum yapmışım gibi40 gün anne yanında kalmak fazla değil mi..bebeğinizle baş başa kalalı 15 gün olmuş. Adapte olmakta zorlanıyorsunuz haliyle. Sizin için bebek doğalı 15 gün olmuş gibi, 40 ınızın çıkmasına daha var
Lohusalık 40 gün değil mi ya o yüzden sanki benimki biraz uzadı diye düşünüp kendimi yiyip bitiriyorum iyi bi anne değil miyim diye düşünüyorum süreklilohusalık bu ay aykız aynısını yaşadım bak bende şöyleydi karnımdan bebeğimi almışlar bana başkasının çocuğunu vermişler gibi hissettim karnımdayken daha çok anne gibi hissediyordum. gece kalkmak bakmak çok zoruma gidiyordu ne zorum varkide doğurdım diyordum neysem Allah can sağlığı versin lohusalık bitince düzeliyorsun
evet bende resmen gün sayıyorum yaz gelsin diye :) teşekkür ederim size de allah bağışlasın allah sağlıklı uzun ömürler versin bıdıklara :)Aynısını bende yaşadım hemde daha fazlasınıda olabilir gerçekten çok iyi anlıyorum sizi. Yaz geliyor bende şafak tutuyorum kendimi çocukla dışarı atmak için. Hergün aynı şeyleri yaşadığımızdan böyle oluyor bence. Yaz gelince bahar en azından bebek arabasına koyun dışarı çıkın ufak termosa kahve yapın kendinize o uyurken sizde kahvenizi için müzik dinleyin. Ben 20 günlükken çıkmaya başlamıştım sonra havalar soğudu çıkamadım şimdi de evdeyim malesef.. ama nisan ayı gelince biraz daha güzel olcak herşey dilerim sizinde öyle olur sağlıkla büyütün inşallah
bunu 40 gün demek yanlış olır aslında süreleri değişebiliyor ben kendimi 3 ayda toparladım bazı insanlar 1 senede toparlar kendinizi kötüyüm diye nitelendirmeyin derimLohusalık 40 gün değil mi ya o yüzden sanki benimki biraz uzadı diye düşünüp kendimi yiyip bitiriyorum iyi bi anne değil miyim diye düşünüyorum sürekli
Sen lohusa depresyonundasin canim bi doktora gitsen . Bende yasadim sayilir canim ama doktora git derimHerkese merhaba bugün oğlum 55 günlük 40 gün annemlerde kaldım(farklı şehirlerde yaşıyoruz) sonra kendi evime geldim. Evde tek başıma bakıyorum eşim polis memuru çalışma saatleri uzun ben sürekli evde bebekle tek başımayım çok bunalıyorum acaba ben iyi bi anne değil miyim diye kendimi sorguluyorum. Bebeğim çok huysuz bi bebekte değil ama o ağladıkça bende ağlıyorum ondan önceki hayatımı özlüyorum bunları düşündükçe yine kendime kızıyorum strese giriyorum konuşacak derdimi anlatacak kimsem de yok eşim sağolsun evde olduğu zamanlar da hem fiziksel hemde psikolojik olarak çok destek veriyor ama ona bu hissettiklerimi anlatmaya da çekiniyorum benim gibi olanlar var mıydı bu durum nasıl geçer geçecek mi? Üzerimde aşırı bi tembellik var yemek yemek istemiyorum çok bunalıyorum ne yapsam iyi gelir bilmiyorum çok kötüyüm(Şükret bebeğin var senin yerinde olmak isteyen insanlar var vs demeyin lütfen ön yargılı olmayın bende biliyorum çok şükür iyiki de geldi ama bu psikolojiyi de üzerimden atamıyorum)
Evet aynen dediğiniz gibi oluyor zaten kimsenin olmaması ve iletişimsizlik büyük bir sorun sizi çok iyi anliyorum ayni durumu ben yasiyorum merak etmeyin isterseniz özelden de yazabilirsiniz can sıkıntımız gider belki böylelikle içimizi dökerekHiç arkadaşım bile yok yaşadığım şehirde biliyor musun bi kafa dağıtabileceğim kapısını çalabileceğim kimsem yok bu da sanırım bu kadar bunalmama sebep oluyor bilmiyorum..
Bebek isteyerek ki kazara mı?Herkese merhaba bugün oğlum 55 günlük 40 gün annemlerde kaldım(farklı şehirlerde yaşıyoruz) sonra kendi evime geldim. Evde tek başıma bakıyorum eşim polis memuru çalışma saatleri uzun ben sürekli evde bebekle tek başımayım çok bunalıyorum acaba ben iyi bi anne değil miyim diye kendimi sorguluyorum. Bebeğim çok huysuz bi bebekte değil ama o ağladıkça bende ağlıyorum ondan önceki hayatımı özlüyorum bunları düşündükçe yine kendime kızıyorum strese giriyorum konuşacak derdimi anlatacak kimsem de yok eşim sağolsun evde olduğu zamanlar da hem fiziksel hemde psikolojik olarak çok destek veriyor ama ona bu hissettiklerimi anlatmaya da çekiniyorum benim gibi olanlar var mıydı bu durum nasıl geçer geçecek mi? Üzerimde aşırı bi tembellik var yemek yemek istemiyorum çok bunalıyorum ne yapsam iyi gelir bilmiyorum çok kötüyüm(Şükret bebeğin var senin yerinde olmak isteyen insanlar var vs demeyin lütfen ön yargılı olmayın bende biliyorum çok şükür iyiki de geldi ama bu psikolojiyi de üzerimden atamıyorum)
Planlı değildi ama hamile olduğumu öğrendiğimde çok sevinmiştim çok güzel mutlu bi hamilelik geçirdim :)Bebek isteyerek ki kazara mı?
Kendinize zaman verin hormonlarınız değişiyor vücudunuz değişiyor. Planlı bir gebelik olsaydı bu kadar zorlanmazdınız diye sormak istedim.Planlı değildi ama hamile olduğumu öğrendiğimde çok sevinmiştim çok güzel mutlu bi hamilelik geçirdim :)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?