- 13 Haziran 2016
- 108
- 196
-
- Konu Sahibi mor dilemma
- #121
Estağfirullah, dünyanın binbir türlü hali, her durumun bir ihtimali var. Yazdığınız örnek de ihtimal dahilinde. Hepimizin hakkında hayırlısı inşallah.
Mesajinla sizi uzmus oldum sanirim..Dusunemedim yazarken kusura bakmayin.Bahsettigim kisinin esi ile ciddi sorunlari vardi, çocuk da tuzu biberi oldu
İmtihan diye bişey var hiç birşey mükemmel değil kimisi kocasından çekiyor kimisi kV kimisi kendi annesinden.çözüm öneriniz uzun vade de sıkıntılı adamı tanımıyoruz belki büyük sorunlara sebep olacakÇok mükemmel çok güzel evlilik her konuda muhteşem uyum aileler uyum cok seviyor değer veriyor....bla bla...eeee sonu koca bir hayatı zindan edecek bir yalanla kandırmış seni!!!!!!
Yuh diyorum yuh!!!!
Sende yapmıcam çocuk de sende onu kandır ve yap...Evet kesinlikle yapardım.cocuksuz olmaktansa babalık yapmasada bir çocuk yapardım kesinlikle yapardım dünyanın en güzel şeyi..istemiyon madem sevme derdim benim çocuğum bakma sorumluluğu bende.
Hadi bakalım ...
O kadar kolay mı ya babasının istemediği çocuğu büyütmek. Cok yanlış. O çocuk hissetmeyecek mi ?Çok mükemmel çok güzel evlilik her konuda muhteşem uyum aileler uyum cok seviyor değer veriyor....bla bla...eeee sonu koca bir hayatı zindan edecek bir yalanla kandırmış seni!!!!!!
Yuh diyorum yuh!!!!
Sende yapmıcam çocuk de sende onu kandır ve yap...Evet kesinlikle yapardım.cocuksuz olmaktansa babalık yapmasada bir çocuk yapardım kesinlikle yapardım dünyanın en güzel şeyi..istemiyon madem sevme derdim benim çocuğum bakma sorumluluğu bende.
Hadi bakalım ...
Bizde de sorun yok yani beni saymazsak bizde istemiyoruzaklıma bu ve çocugu olmuyor senden gızlıyor fikrinden başka bişi gelmıyor.
çocukları cok seven ve 2.5 yıllık evli olan, karısına cok aşık olan bi erkek neden cocuk ıstemez?
Benim ki gibi deseneBaşak ama yükselenini bilmiyorum
Bence derdinin çaresi doktora var ya da psikologda :)
Neyse korkusu bu yolla asabilirsiniz.
Ama bi sorun varsa da olmuyorsa o ayrı .
Bu isteğin gizlenmesi bana da çok korkunç geldi. Eşinizin gerçekten çok büyük bir sahtekarlık yaptığını düşünüyorum ben de. Belki hazır hissederim sandı da olamamıştır, bilemiyorum -ben de bir gün hazır olurum sanıyordum bir zamana kadar. Ama o zaman da bu ihtimali size baştan söylemeliydi. Biz nişanlımla bu konuyu daha evlilik kararı aldığımız aşamada çözdük, ikimizin de hiç istemediğine karar verdik. Hem de kaç defa evirdik çevirdik, değerlendirdik, dürüstçe, aklımızdan geçen her şüpheyi dillendirerek, yaşlılığımıza, pişman olursak evlatlık almaya kadar değerlendirerek. Ondan kendi açımdan bu konuda gerçeği sakladığımı düşünemiyorum bile. Evliliğin güven temeline ihanet eden bir davranış bu bence.
Çözüm önerime gelirsek, naçizane. Eşiniz sizce dünyanın en iyi insanı da olsa gizli gizli ağlamayı bırakın ve eşinizle yüzleşin. Ne zaman karar verdin buna? Bu ihtimali neden hiç bana söylemedin, diye bir hesap sormanız lazım. Tabi ki kavgayla değil. Bu hayalkırıklığını asla tek başınıza yaşamayın, şu yükün yarısını adamın omuzlarına bir aktarın öncelikle. Şu anki ruh halinizi aynen bize anlattığınız gibi anlatın ve kandırıldığınızı hissettiğinizi, şu an büyük bir hayal kırıklığı ve güven sorunu yaşadığınızı, bu sorunun kaynağı olmadığınız için sıkıntısını tek başına sırtlanmak istemediğinizi, onun da sorumluluğu üstlenmesini ve beraberce bir evlilik terapistine gitmeyi istediğinizi söyleyin.
Evliliğinizi temeliniden sarsan bir durumun mevcut olduğunu bilmeli ve mutlaka terapiye gelmeli. Sonrasında uzmanın yönlendirmelerine göre karar verirsiniz. Hakkınızda hayırlısı olsun.