- 16 Ağustos 2014
- 615
- 140
- 50
-
- Konu Sahibi mor dilemma
- #221
Ama benim bebek istememe sebebim bu ülke ve bu kötü gidişat malesefBen bütün lafları bana söylediniz demedim.Klişe dedim.Saçma değil.Yani klişe buluyorum saçma bulmuyoırum.Ben hayatta öyle büyük kayıplar verdim öyle mutsuzluklarla sınandım ki,değil bardağın dolu tarafı,bardak görmüyorum.Eğer bu hayatta kuracağın hayalin hedeflerin yoksa,dünyayla ilgili bu kadar karamsarsan ciddi anlamda destek alman taraftarıyım.Bebek istemeyebilirsin,ama bu diğer annelerin bu dünyaya bebek getiriyor olmasını bencillik düşüncesizlik gibi bir anlam çıkarıyor ortaya.Sadece senin için demiyorum bu düşünceyi savunanlar için.Bbek doğurmak istemeyebilir insan.Bir bireyin sorumluluğunu alamayabilir,onu yetiştirmekten çekine debilir.Ama bu dünyaya diye başlayınca....
Kimse doğurmasın.Kimse yaşamasın.Kimse internete girmesin kimse evlenmesin.Kimse gülmesin.Dünya kötü ya nasılsa.Amaaan öleceğiz.Benim atalarım dünyaya gelmişler.Nesil yetiştirmişler.O nesilden bu ülke kurtarılmış.Bilim adamları yetişmiş.Hastalıklara çare bulunmuş.Ben başım ağrısa doktora gidiyorum.Şu an o evlatların bulduğu teknolojinin nimeti olan internetten çatır çatır yazıyorum.Ama ben doğurmayım.Benim çocuğum mutszu olmasında diğer kimin çocuğu ne olursa olsun.Bu ülke bu insanalr amaaaaan ben öldükten sonra naparsa yapsın.Yeter ki ben ve benim soyum mutsuz olmasın.Alınma sana demiyorum bunu sadece.Bu gidişata.Yeni nesilden gerçekten umut kalmamış.Herkes bi bırakmış kendini.Olana razı.
Neyse bence de bebek sahibi olmak için iyice düşünmek gerek.Gerçekten bebek istememene bir şey diyemem.Olabilir.Sadece istemiyorum demek bile bana göre daha yeterli bir sebep.
Bebek isteyip istememene bir şey diyemem.Hem ruhen hem kalben hem ekonomik olarak hazır olamyı gerektirir.Ama benim bebek istememe sebebim bu ülke ve bu kötü gidişat malesefOlan bitenleri gördükçe çıldırıyorum, sistemi, düzeni değiştirme imkanım da malesef yok.Hastalıkları, acıları, silahları, öldürmeyi, tecavüzü, bencilliği, yoksulluğu, eğitimsizliği, eşitsizliği, çaresizliği, kötülüğü, mutsuzluğu daha bi ton şeyi ortadan kaldırma şansım yok ki gel de karamsar olma...Ben çocuk doğurmamayı seçtim ama millete de doğurmayın,üremeyin diyemem ki, desem de beni dinlemiyorlar ki,keşke dinleseler ben yoksa onlarında soyu mutsuz olsun, benden sonrası tufan demek hiç ister miyim?Biz artık dünyaya gelmişiz, geri geldiğim yere anamın karnına dönmek istiyorum deme şansımız yok , o yüzden mecbur yaşayacaz da, evlenecezde, gülecezde, çare yok geldik bi kere bu deveyi gütmek zorundayız...
yok son seçeneği şu şekilde düşündüm ben (benim uyguladığım yöntemdir);
bir gün eşime gittim ve bugünden itibaren korunmayı bırakıyoruz, çocuk sahibi olmaya karar verdim dedim, zaten ben korunuyordum.
o da "bana da haber verdiğin için teşekkür ederim" dedi.
hadi ordan derken, hani bu karar seni bağlamaz, anne olan karar verir diyebilirsiniz gibisinden düşündüm :)
Bazı insanlar çok planci bir yapıdadır. Eşiniz doktorluk zamanında gordugu, fizyolojik sıkıntısı olan çocuklara çok üzülüp acaba bizim ki de böyle olur mu? Ya da olursa ben ne yaparım? Buna hakkım yok. Gibi, gibi bir teslimiyetsizlik girdabi içine girmiş olabilir mi?
Rabbim nasip etmişse olacak elbet. İnşallah her şekilde hayırla sonuçlanır bu düşünceleriniz.
Esinizin izni olmaksizin gizliden hamile kalmayi kesinlikle kastetmedim. bu durumda siz de mutlu olmazdiniz zaten... Ancak kesinlikle cocuk sahibi olmak istemeyen bir insan icin evlilik de bir risktir demek istedim. Bu kadar cok bebek fikrinden uzak olan biri ya bebek sahibi olmamak icin ameliyat olmali ya da hic evlenmemeli diye dusunuyorum. (Maneviyati bebek aldirmaya musade etmeyen biri acisindan konusuyorum.)
Esinin katiligi "Ben mi? Bebek mi? Tercihini yap." noktasina geldiyse senin de sakin kafayla eksilerini artilarini dusunup karar vermen en dogrusu olacak gibi gorunuyor...
Lutfen uzulmeyin, Allah guzel kalbiniz hatirina sizin icin kapilar acacaktir inaniyorum. Guzel dilekleriniz icin ayrica tesekkur ediyorum. İnsallah evladim ilerde hastalandiginda sizin gibi zarif bir cocuk doktoruna denk gelebiliriz :)
daha önce yazan oldumu bilmiyorum ama
sanırım eşinizin çocugu olmuyor ve bunu bu şekilde kapatmaya çalışıyor
istediğiniz kadar saygı dolu bir evliliğiniz olsun ben şöyle düşünüyorum da cocuksuz bomboş koca bir hayat cocugun olmadıgı ev de bayram olmaz cocugun olmadıgı ev de bence huzur bile olmaz cocuk bir sermayedir cocuklar bizim gelecegimizdir.yaşlanmışız coluk yok cocuk yok herkes bir köşe de ben ne yapayım boşa geçmiş koca bir ömrü.böyle giderse eşinizle sonunuz ayrılık olur madem bu kadar güzel evliliğiniz var eşiniz ikna edilmeli.
Çocuk sorumluluğu almak isyemiyor sanırım.
Sakin bir hayatiniz varsa ve esinizde bu sakin hayati seviyosa ondanda istemeyebilir.
Bazi insanlar cocuk sesini sevmiyorlar.
Çıkmaz bir durumdasınız, insanoğlu gerçekten 4 4 lük olmuyormuş
Ne kadar iyi olsada bir tarafında bir eksiklik oluyor
Çok iyi düşünüp taşınmalısınız, şu da var ki defalarca söz verip siz o günün geldiğinde yapamayacağını söylemesi çok acı
Okumuş kültürlü bir insan sizi seven insan bunu size yapmamalı
Emin olun okuldan, çevresinden bir hoca bir büyük olarak yardımcı olabilecek biri çıkacaktır
Ama önce İstemesi lazım
Ben çocuk istemeyen insanları anlamiyorum. Bir insan kendi kanindan kendi canindan kendi nurundan birini neden istemez. Bu dunya zaten kotuluklerle dolu ve bunu hicbirsekilde degistiremeyiz. O zaman bizde yasamayalim ?
Esiniz cok iyi biri olabilir.
Ama iyi insanlar hayat arkadaslarini kandirmazlar
Ve en dogal hak olan amnelik hakkini elinden almazlar.
Bu yasa kadar yasadin hayattan ne anladin deseler
Verecegim tek cevap
Anne olmadan önce bir hicmisim...
Sen kendine mükemmel bir dünya yaratmışsın.O dünyanın içinde her şey harika,her şey denk,her şey sorunsuz kabul etmişsin.Çok şeyi tolere etmiş görmezden gelmiş,mükemmel dünyanın yıkılmasına tehdit olarak gördüğün için olumsuzlukları yok saymışsın.Dış dünyaya karşı mükemmel sevilen güçlü dik bir insan olayım diye çoğu şeyin üstünü örtmüşsün.
Ve bir gün eşin gelmiş o örtüyü kaldırmış.Bu dünyaya çok getirmek istemiyorum klişesiyle kendi bencilliğini ortaya koymuş.Sen de bir tarafın anne olmayı istemesiyle karşı tarafı zorlayamam diye kendini bastırıyorsun.Karşı taraf kendi isteği için seni anne olmamaya zorluyor ama.
İnsanlar evlenirken çocuk yapmak ister misin demez pek.Çocuğumuz olduğunda diye hayaller kurar.Ya eşinin çocuk olmasıyla ilgili önceden bildiği bir sağlık sorunu var.O da senin gibi mükemmelliyetçiyse bunu senden gizledi.Ya da evliliğinizde,senin göremediğin onun gördüğü bazı endişeleri var.
Çocuk olmazsa Allah tan der geçerim.Çabamı gösteririm.Ama bile isteye yapmayan bir eş sana geleceğin garantisini veriyor mu.Senin çocuk yapamayacağın bir yaşta ayrılsa ne olacak hayallerini yıkıp gidecek.
Kendimi net ifade ediyorum diyorsun ama karşındaki net anlamadıktan sonra ifade etmek çözüm olmuyor.Çok uzun cümleler kurmak yerine ne istediğini açıkça söylemelisin.Olmuyorsa olmuyor.Herkes yoluna bakar.Bir de neden gizli gizli ağladığına anlam veremedim.Sana ne yaşattığını bilmek zorunda.
eşiniz bu durumu nıe evlendıkten sonra paylaşmış ıyı nıyet goremedım pek...