Evet siz klişe demişsiniz, bir başka arkadaş saçma demiş, bir başkası gerzekçe demiş, Yalnız dikkatinizi çekerim bütün bunların hepsini aynı kişinin yani sizin söylediğinizi demedim ki
"Ben doğurmak istemiyorum, evlat edinip yetiştirmek istiyorum" da demedim, ikisinde de gözüm yok, Anne olmak gibi bir hevesim yok,çocuk yetiştirmenin zorluklarından bahsettim, neden istemediğimi belirttim...Sadece olmayacak, gerçekleşmeyecek bir varsayımda bulunup, evlat edinmek bile daha mantıklı dedim, bunu yapacağım için demedim
Dediğiniz gibi dünyada savaşlar, dertler hiç bitmedi ama eski zamanlarda da olsak, o dönemlerde de yaşasak ben gene anne olmayı istemezdim...Bu dünyada ki mutsuzluklara,dertlere, acılara, hastalıklara, savaşlara, kıtlıklara,ölümlere rağmen" yaa ben genede şansımı denemek istiyorum belki çocuğum çok mutlu olur "deyip doğacak olan yavruyu, kendi annelik duygularımı tatmin etmek için bir bilinmeyene sürüklemek istemezdim...Diğer taraftan, çocuk olmayınca mutluluğu garantilemiş mi oluyorum? hayır kesinlikle öyle bir iddiam yok ama en azından büyük bir riski elimine etmiş, almamış oluyorum.
Allah inşallah size tez zamanda bir evlat verir, aslında farkımız şu, siz geleceğe dönük güzel hayaller kurup, bardağın dolu tarafını görüyorsunuz, ben ise boş tarafını görüyorum galiba.Evladım olsa benim eserim olur, başarılarıyla, mezuniyetiyle mutlu olurum, yaşlılığımda bana kale olur diyorsunuz, ben ise ya onu bu acımasız dünyada mutlu edemessem, ya yeterince koruyup kollayamassam,ya hastalılara yenik düşerse,ya hakkıyla onu yetiştiremessem, ya ona maddi manevi yetemessem, ya bu dünyada başarısız olur, ayakları üzerinde duramassa diye bunları düşünüyorum