- 22 Haziran 2020
- 599
- 422
- 33
Ben de cok farklı bişi anlatmadım zatenNe alakasi olacak? Kadina kocandan ayri kalmayacaktiniz deyip durmussunuz. Adam gitmeseydi o zaman. Gittiyse kası gozu oynamasaydi. Oynadiysa da efendi gibi ayrilsaydi. Kadini hamile birakip bu duruma sokmasaydi.
Durumunuz müsaitse aldırmayın.Belki size destekçi olsun diye Allah gönderdi babası olup da babasız olan çok insan var.Ailem kesinlikle arkamda, maddi olarak çocuğa bakabilecek durumdayım. Ancak minik bir yavru daha doğmadan anne babasıyla bir evde olamayacak, belki hamileliğin getirdiği duygusallık belki de mantıklı düşünemiyor oluşumdan korkuyorum. Bebeğimin babası hayattayken babasız büyümesi onun psikolojisini ne kadar etkiler daha şimdiden bundan çekiniyorum.
Sizin görüşleriniz sizi bağlar. Fakat buradaki yorumlarınızı okudum. Hep uzmanların dedikleri hep doğru değil, bilimsel bilgi hep doğru değil vs demişsiniz.
Hatta bazı doğumdan önceki testlere de bunlar hep doğru çıkmıyor diyerek yanlış demeye getiriyorsunuz. O testlerin çoğu çok büyük oranda geçerlilik verir. Yüzde 1 yüzde 2 yanılma payı çoğu testte vardır.
Çocuk yetiştirmede de bilinen bazı bilimsel bilgi havuzu vardır. Siz bunlara yanlış diyemezsiniz. Uymayabilirsiniz ama "demek ki doğru değil" demeniz yanlış bir saptama.
Burayı yüzlerce kadın okuyor. Yanlış yönlendirmemek lazım. Çoğu testin yanılma payı çok düşüktür. O da zaten endemik vaka olur. Geneli asla bağlamaz.
Ne alakasi olacak? Kadina kocandan ayri kalmayacaktiniz deyip durmussunuz. Adam gitmeseydi o zaman. Gittiyse kası gozu oynamasaydi. Oynadiysa da efendi gibi ayrilsaydi. Kadini hamile birakip bu duruma sokmasaydi.
AminBence de her zaman başında çoban mı olacağız, düzgün olan, karakterli olan insan yapmaz zaten. Şahsiyet meselesidir bu. Başında çoban olanlar bile aldatıyor. İyi insanlarla karşılaşalım.
Ailenle görüş istiyorsan bebeği önce ordan taşın ve boşanmak istiyorsa boşan. Bebeğe sen karar ver dicemde adam istemiyor. Yada maddi manevi bişey istemiyorum çocuğuma yeterim desen yine sana iş düşüyor yapabilecekmisin. Ama doğuracaksan ailenin desteği şart gibi adam gitmiş zaten belli. Allah yardımcın olsun aldırmaya karar verirsen yine günahı onun benceMerhaba,
5 yıldır evliyim.Severek evlendik ancak bir süre sonra şiddetli tartışmalar yaşadık yine de eşimin ağzından boşanalım lafını hiç duymadım. 2019 yılı Mart ayında eşim görevi için yurt dışına yerleşince tam 18 ay ayrı kaldık. Eşim döndüğünde yaşımız da arttığı için çocuk istemeye başladı ancak salgın hastalıktan çekindiğim için bu sefer de ben tedbirli olmak adına en azından aşının gelmesini beklemek istiyordum.bu esnada hayalim olan bir işe de kabul edilmişken hamile oldugumu öğrendim. Bizim için planlı değildi ama olmuştu. Herşeyden vazgeçmeye hazırdım, hayalim olan işten vazgeçtim, kendimi bebeğin sağlıgı için herşeyi yapmaya hazırşadım çünkü duydugum ilk andan itibaren kendimi anne gibi hissetmeye başlamıştım.ancak tam 2 gün önce eşim çocugu aldırmamı ve benden ayrılmak istediğini söyledi. Yakın zamanda annemle yüzeysel bir fikir uyuşmazlığı tartışması yaşamıştı, sebebi bu olarak gösterdi ve benim onun çocuğunu doğrumamı istemediğini, zaten ortada daha bebek olmadığını bu yüzden nazlanmamamı, şuan hayatında biri olmadıgını ama ona uygun birinden yine çocuk yapabileceğini söyledi. O ana kadar hamilelik sürecim rahat gelmişti ama bunu duyduktan sonra bulantı ve iştahsızlık başladı. Kendimi hiç iyi hissetmiyorum, yanında kendimi ve bebeğimi güvende hissetmiyorum. Ne olursa oldun bebeğimi doğurmak istiyorum ancak eşimle de daha fazla evli kalmak istemiyorum ki o da benle istemiyor. Ne yapmalıyım, başına benzer şeyler gelen oldu mu? Hamileyken boşanmak nasıl olur? Lütfen akıl verin kızlareşim benle iletişim kurmuyor, yüzüme bakmıyor. Hiç bir şey konuşmamız şu aşamada mümkün görünmüyor ve tüm bunlar olurken yarın bebeğimin ilk kalp atışlarını duyacağım. Dini olarak kendini çok bilge görüyor ama gözünü kırpmadan hiç uğruna ilk hamileliğimde ben ve bebeğim sağlıklı iken onu aldırmamı istiyor. Akıl verin nolur
Kizim 6 7 aylikken boşandım.Merhaba,
5 yıldır evliyim.Severek evlendik ancak bir süre sonra şiddetli tartışmalar yaşadık yine de eşimin ağzından boşanalım lafını hiç duymadım. 2019 yılı Mart ayında eşim görevi için yurt dışına yerleşince tam 18 ay ayrı kaldık. Eşim döndüğünde yaşımız da arttığı için çocuk istemeye başladı ancak salgın hastalıktan çekindiğim için bu sefer de ben tedbirli olmak adına en azından aşının gelmesini beklemek istiyordum.bu esnada hayalim olan bir işe de kabul edilmişken hamile oldugumu öğrendim. Bizim için planlı değildi ama olmuştu. Herşeyden vazgeçmeye hazırdım, hayalim olan işten vazgeçtim, kendimi bebeğin sağlıgı için herşeyi yapmaya hazırşadım çünkü duydugum ilk andan itibaren kendimi anne gibi hissetmeye başlamıştım.ancak tam 2 gün önce eşim çocugu aldırmamı ve benden ayrılmak istediğini söyledi. Yakın zamanda annemle yüzeysel bir fikir uyuşmazlığı tartışması yaşamıştı, sebebi bu olarak gösterdi ve benim onun çocuğunu doğrumamı istemediğini, zaten ortada daha bebek olmadığını bu yüzden nazlanmamamı, şuan hayatında biri olmadıgını ama ona uygun birinden yine çocuk yapabileceğini söyledi. O ana kadar hamilelik sürecim rahat gelmişti ama bunu duyduktan sonra bulantı ve iştahsızlık başladı. Kendimi hiç iyi hissetmiyorum, yanında kendimi ve bebeğimi güvende hissetmiyorum. Ne olursa oldun bebeğimi doğurmak istiyorum ancak eşimle de daha fazla evli kalmak istemiyorum ki o da benle istemiyor. Ne yapmalıyım, başına benzer şeyler gelen oldu mu? Hamileyken boşanmak nasıl olur? Lütfen akıl verin kızlareşim benle iletişim kurmuyor, yüzüme bakmıyor. Hiç bir şey konuşmamız şu aşamada mümkün görünmüyor ve tüm bunlar olurken yarın bebeğimin ilk kalp atışlarını duyacağım. Dini olarak kendini çok bilge görüyor ama gözünü kırpmadan hiç uğruna ilk hamileliğimde ben ve bebeğim sağlıklı iken onu aldırmamı istiyor. Akıl verin nolur
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?