Ailem kesinlikle arkamda, maddi olarak çocuğa bakabilecek durumdayım. Ancak minik bir yavru daha doğmadan anne babasıyla bir evde olamayacak, belki hamileliğin getirdiği duygusallık belki de mantıklı düşünemiyor oluşumdan korkuyorum. Bebeğimin babası hayattayken babasız büyümesi onun psikolojisini ne kadar etkiler daha şimdiden bundan çekiniyorum.
Kesinlikle aldırmayın günahtır kıymayın cana aileniz arkanızda maddi durumunuzda müsait...
Ama o adamı boşayın ileride çocuğunu görmek isterse göstermeyin hatta bununla ilgili praotokol imzalatın...mümkünse soyadını bile vermeyin o adamın haketmiyor...
Genç yaşta sizi istemeyen birinin çocuğuyla hayat boyu baş başa kalacaksınız çok zor bir karar ama ben başıma böyle bir şey gelse yüksek ihtimalle aldırırdım. O kendine başka biriyle başka bir hayat kuracak belki de, sizde bebeğin sorumluluguyla kalacaksınız. Maddi manevi çocuk büyütmenin sorumlululari da cabası.
Benim şahsi fikrim , tek çocuk büyütmek çok zor olur , kendime yeniden bir hayat kurmam belki sağlıklı evlilik yapmam zor olur .
Aldırırdım .
Çocuk her baba da baba diye ağladığında ben bunun psikolojik baskısına dayanamazdım sanırım.
Allah yar ve yardımcın olsun .
Muhtemelen de hayatında başkası var karşındaki insan müsveddesinin.
Böyle şeylerde duygusal olmamak lazım, Türk filmlerinde yaşamıyoruz.