- 20 Kasım 2019
- 3.795
- 5.062
- 158
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
Emin olun büyüyüp de babası olacak pisliği tanıdığında size hak verecek, anne haklıymışsın boşanmakta diyip destek olacak. Sakın aldırmayın bir cana kıymayın. Yaşımız ilerliyor diyorsunuz bir daha kimbilir ne zaman evlenecek de hamile kalabileceksiniz, size anne olma lütfu bahşedilmiş bakacak gücünüz var ve istiyorsunuz, annelik duygularınız da var. Lütfen bir canın vebaline girmeyin. Bir an önce tekmeyi basın adama ama doğurun bebeğinizi, ailenizle en güzel şekilde bakıp yetiştirmeye çalışın. Evet babasız büyüyecek olabilir ama kimsesiz çocukları düşünün, çocuğunuz onlardan daha mı bahtsız? En önemli dayanağı annesi var onun. Böyle düşünün. Hakkınızda hayırlısı olsun, sağlıkla kucağınıza almanızı diliyorum.Ailem kesinlikle arkamda, maddi olarak çocuğa bakabilecek durumdayım. Ancak minik bir yavru daha doğmadan anne babasıyla bir evde olamayacak, belki hamileliğin getirdiği duygusallık belki de mantıklı düşünemiyor oluşumdan korkuyorum. Bebeğimin babası hayattayken babasız büyümesi onun psikolojisini ne kadar etkiler daha şimdiden bundan çekiniyorum.
Bence her cocugun annesi ve babasiyla mutlu bir aile ortaminda buyume hakki olmali. Cocugumun hep bu eksiklik ve istenmemislik duygusu ile basetmesini istemezdim. Yanlizca kendini dusunerek hareket etmek bencillik olur. Babasi ne kadar kotu biri olursa olsun cocuk her zaman onun takir ve sevgisini kazanmak icin kendini yipratacak.Merhaba,
5 yıldır evliyim.Severek evlendik ancak bir süre sonra şiddetli tartışmalar yaşadık yine de eşimin ağzından boşanalım lafını hiç duymadım. 2019 yılı Mart ayında eşim görevi için yurt dışına yerleşince tam 18 ay ayrı kaldık. Eşim döndüğünde yaşımız da arttığı için çocuk istemeye başladı ancak salgın hastalıktan çekindiğim için bu sefer de ben tedbirli olmak adına en azından aşının gelmesini beklemek istiyordum.bu esnada hayalim olan bir işe de kabul edilmişken hamile oldugumu öğrendim. Bizim için planlı değildi ama olmuştu. Herşeyden vazgeçmeye hazırdım, hayalim olan işten vazgeçtim, kendimi bebeğin sağlıgı için herşeyi yapmaya hazırşadım çünkü duydugum ilk andan itibaren kendimi anne gibi hissetmeye başlamıştım.ancak tam 2 gün önce eşim çocugu aldırmamı ve benden ayrılmak istediğini söyledi. Yakın zamanda annemle yüzeysel bir fikir uyuşmazlığı tartışması yaşamıştı, sebebi bu olarak gösterdi ve benim onun çocuğunu doğrumamı istemediğini, zaten ortada daha bebek olmadığını bu yüzden nazlanmamamı, şuan hayatında biri olmadıgını ama ona uygun birinden yine çocuk yapabileceğini söyledi. O ana kadar hamilelik sürecim rahat gelmişti ama bunu duyduktan sonra bulantı ve iştahsızlık başladı. Kendimi hiç iyi hissetmiyorum, yanında kendimi ve bebeğimi güvende hissetmiyorum. Ne olursa oldun bebeğimi doğurmak istiyorum ancak eşimle de daha fazla evli kalmak istemiyorum ki o da benle istemiyor. Ne yapmalıyım, başına benzer şeyler gelen oldu mu? Hamileyken boşanmak nasıl olur? Lütfen akıl verin kızlar eşim benle iletişim kurmuyor, yüzüme bakmıyor. Hiç bir şey konuşmamız şu aşamada mümkün görünmüyor ve tüm bunlar olurken yarın bebeğimin ilk kalp atışlarını duyacağım. Dini olarak kendini çok bilge görüyor ama gözünü kırpmadan hiç uğruna ilk hamileliğimde ben ve bebeğim sağlıklı iken onu aldırmamı istiyor. Akıl verin nolur
Farkındaysanız buraya konu yazarak bizim fikirlerimizi sunmuş ve ben cümlemde ben olsam böyle yapardım şeklinde konuştum çocuk aldırmak konusu bana göre hem günah hem vicdanla alakalı bişey çünkü bi çok kadın evlat kokusuna hasretken Allahin onlara verdiği canı kiymalalari ve kıymak istemeleri çok ağrıma dokunuyo Allah nasip etmişse riskini da vermiştir elbet ki zaten konu sahibi maddi yönden sıkıntım yok ailemde yanimda yazmış bu benim fikrim saygı duymak size kalmış.Çok pişman olacağını nerden biliyorsunuz? Çok sinirleniyorum böyle yorumlara. Belki kadın tek başına çocuk yetiştirmeye hazır hissetmiyor kendini. Bilip bilmeden aman günah, aman çok pişman olursun, aman ömür boyu vicdan azabı ile yaşarsın. Nerden biliyorsunuz? Siz olursunuz diye herkes olmak zorunda mı?
Buna karar verecek tek kişi konu sahibi. Herkesin olaylara tepkisi farklı oluyor. Kocanız dedi diye çocuğu aldıramazsınız tabi, ama eğer siz bu süreci kaldıramayacağınızı düşünüyorsanız ( ki bu bahsettiğimiz süreç ama 2 yıl dişimi sıkarım gibi bir süreç değil) gerekeni yapabilirsiniz? Legal birşey yapıyorsunuz ve daha bebek sahibi olmanızın zamanı değilmiş.
Yine mi ihale kadina kaldi?Ah ah cok safsınn. Adamla 18 ay ayrı kalmıssın. Kesin hayatında biri var ki senden vazgeçmiş cocugu aldırmanı söylüyor.. Annenle kavga etmesi ayrılmak için bahane degil emin ol... Bebegini sakın aldırma.. Esine de bosanmak istiyorsa şartlar kos. Maddi olarak isteklerini sırala.. Baya bi iste... O zaman eminim ki adamın işine bile gelemiycek ayrılmak. Hala daha devam ederse ayrılmak istedigini o zaman da anla ki kesinlikle hayatın da baska bir kadın var her seyi göze alıyor yani.... Esini hemen takip etmeye basla kredi kartları harcamaları bütün her seyi ni.. Şu telefon vatsap bi kurcala bakalım... Sen 18 ay ayrı kalmakla cok buyuk hata yapmıssın onla birlikte gidicektin.. Yalnız göndermiycektin onu.
Sizin görüşleriniz sizi bağlar. Fakat buradaki yorumlarınızı okudum. Hep uzmanların dedikleri hep doğru değil, bilimsel bilgi hep doğru değil vs demişsiniz.Ben uymuyorum Zaten :) doğru geleni dinliyorum. İnsan ilişkileri bilim ile incelense bile doğru sonuç vereceğine inanmıyorum öyle olsa bir çok yaşadığımız sorun şu an olmazdı. Uzmanlara göre de sevgi görmemiş birisi sevgisini yansıtamaz ama benim annem terk edilmiş bebekken ama herkese karşı merhametli, annelik duygusu olan birisi. Demek ki her zaman tek doğru yokmuş.
Sizin doğrunuz bu kendi doğrularına göre herkes hayatını çizer. İşte sizin de dediğiniz gibi uzmanların dediği gibi değil herkesin doğrusu ve hayata bakışı, yaşadıkları farklıdır ve herkes farklı hayatlar Yaşar tek kalıp hayat yaşamıyor kimse. Ayrıca çevremde böyle bi sürü örnek var verebileceğim en yakınlarımdan başlayan.
dimi tasma takmayı unutmuş konu sahibiAh ah cok safsınn. Adamla 18 ay ayrı kalmıssın. Kesin hayatında biri var ki senden vazgeçmiş cocugu aldırmanı söylüyor.. Annenle kavga etmesi ayrılmak için bahane degil emin ol... Bebegini sakın aldırma.. Esine de bosanmak istiyorsa şartlar kos. Maddi olarak isteklerini sırala.. Baya bi iste... O zaman eminim ki adamın işine bile gelemiycek ayrılmak. Hala daha devam ederse ayrılmak istedigini o zaman da anla ki kesinlikle hayatın da baska bir kadın var her seyi göze alıyor yani.... Esini hemen takip etmeye basla kredi kartları harcamaları bütün her seyi ni.. Şu telefon vatsap bi kurcala bakalım... Sen 18 ay ayrı kalmakla cok buyuk hata yapmıssın onla birlikte gidicektin.. Yalnız göndermiycektin onu.
Merhaba,
5 yıldır evliyim.Severek evlendik ancak bir süre sonra şiddetli tartışmalar yaşadık yine de eşimin ağzından boşanalım lafını hiç duymadım. 2019 yılı Mart ayında eşim görevi için yurt dışına yerleşince tam 18 ay ayrı kaldık. Eşim döndüğünde yaşımız da arttığı için çocuk istemeye başladı ancak salgın hastalıktan çekindiğim için bu sefer de ben tedbirli olmak adına en azından aşının gelmesini beklemek istiyordum.bu esnada hayalim olan bir işe de kabul edilmişken hamile oldugumu öğrendim. Bizim için planlı değildi ama olmuştu. Herşeyden vazgeçmeye hazırdım, hayalim olan işten vazgeçtim, kendimi bebeğin sağlıgı için herşeyi yapmaya hazırşadım çünkü duydugum ilk andan itibaren kendimi anne gibi hissetmeye başlamıştım.ancak tam 2 gün önce eşim çocugu aldırmamı ve benden ayrılmak istediğini söyledi. Yakın zamanda annemle yüzeysel bir fikir uyuşmazlığı tartışması yaşamıştı, sebebi bu olarak gösterdi ve benim onun çocuğunu doğrumamı istemediğini, zaten ortada daha bebek olmadığını bu yüzden nazlanmamamı, şuan hayatında biri olmadıgını ama ona uygun birinden yine çocuk yapabileceğini söyledi. O ana kadar hamilelik sürecim rahat gelmişti ama bunu duyduktan sonra bulantı ve iştahsızlık başladı. Kendimi hiç iyi hissetmiyorum, yanında kendimi ve bebeğimi güvende hissetmiyorum. Ne olursa oldun bebeğimi doğurmak istiyorum ancak eşimle de daha fazla evli kalmak istemiyorum ki o da benle istemiyor. Ne yapmalıyım, başına benzer şeyler gelen oldu mu? Hamileyken boşanmak nasıl olur? Lütfen akıl verin kızlar eşim benle iletişim kurmuyor, yüzüme bakmıyor. Hiç bir şey konuşmamız şu aşamada mümkün görünmüyor ve tüm bunlar olurken yarın bebeğimin ilk kalp atışlarını duyacağım. Dini olarak kendini çok bilge görüyor ama gözünü kırpmadan hiç uğruna ilk hamileliğimde ben ve bebeğim sağlıklı iken onu aldırmamı istiyor. Akıl verin nolur
Sen takmazsındimi tasma takmayı unutmuş konu sahibi
Ne alakası varYine mi ihale kadina kaldi?
Ne alakasi olacak? Kadina kocandan ayri kalmayacaktiniz deyip durmussunuz. Adam gitmeseydi o zaman. Gittiyse kası gozu oynamasaydi. Oynadiysa da efendi gibi ayrilsaydi. Kadini hamile birakip bu duruma sokmasaydi.Ne alakası var
Çocuğu doğur ve kendi nüfusuna al o adama da çocuğu asla gösterme
çocuğunu görüp çöp muamelesi yapmasından daha iyidir. o adamla sevgisiz büyümesindense hiç tanışmamış olması çok daha iyidir...Adama ödül olur