hamileyken boşanmak

Rabbim size bu mucizeyi nasip etti oncelik ve sadece bunu düşünün.
Tabi ki şartlar el veriyorsa.
Bosanirdim ve çocuğumu dogururdum. Nafaka, ve tazminat talepli okkalı bir boşanma davası acin.
 
Adamın size sevgisi bitmiş, arada başka kadın da olabilir. 1.5 sene uzak kalmışsınız, bu dönemde hayatına birileri girmiş olabilir. Herkesin bu durumda yapacağı farklıdır. Önemli olan sizin ne istediğiniz.
 
Ailem kesinlikle arkamda, maddi olarak çocuğa bakabilecek durumdayım. Ancak minik bir yavru daha doğmadan anne babasıyla bir evde olamayacak, belki hamileliğin getirdiği duygusallık belki de mantıklı düşünemiyor oluşumdan korkuyorum. Bebeğimin babası hayattayken babasız büyümesi onun psikolojisini ne kadar etkiler daha şimdiden bundan çekiniyorum.
Emin olun büyüyüp de babası olacak pisliği tanıdığında size hak verecek, anne haklıymışsın boşanmakta diyip destek olacak. Sakın aldırmayın bir cana kıymayın. Yaşımız ilerliyor diyorsunuz bir daha kimbilir ne zaman evlenecek de hamile kalabileceksiniz, size anne olma lütfu bahşedilmiş bakacak gücünüz var ve istiyorsunuz, annelik duygularınız da var. Lütfen bir canın vebaline girmeyin. Bir an önce tekmeyi basın adama ama doğurun bebeğinizi, ailenizle en güzel şekilde bakıp yetiştirmeye çalışın. Evet babasız büyüyecek olabilir ama kimsesiz çocukları düşünün, çocuğunuz onlardan daha mı bahtsız? En önemli dayanağı annesi var onun. Böyle düşünün. Hakkınızda hayırlısı olsun, sağlıkla kucağınıza almanızı diliyorum.
 
Merhaba,
5 yıldır evliyim.Severek evlendik ancak bir süre sonra şiddetli tartışmalar yaşadık yine de eşimin ağzından boşanalım lafını hiç duymadım. 2019 yılı Mart ayında eşim görevi için yurt dışına yerleşince tam 18 ay ayrı kaldık. Eşim döndüğünde yaşımız da arttığı için çocuk istemeye başladı ancak salgın hastalıktan çekindiğim için bu sefer de ben tedbirli olmak adına en azından aşının gelmesini beklemek istiyordum.bu esnada hayalim olan bir işe de kabul edilmişken hamile oldugumu öğrendim. Bizim için planlı değildi ama olmuştu. Herşeyden vazgeçmeye hazırdım, hayalim olan işten vazgeçtim, kendimi bebeğin sağlıgı için herşeyi yapmaya hazırşadım çünkü duydugum ilk andan itibaren kendimi anne gibi hissetmeye başlamıştım.ancak tam 2 gün önce eşim çocugu aldırmamı ve benden ayrılmak istediğini söyledi. Yakın zamanda annemle yüzeysel bir fikir uyuşmazlığı tartışması yaşamıştı, sebebi bu olarak gösterdi ve benim onun çocuğunu doğrumamı istemediğini, zaten ortada daha bebek olmadığını bu yüzden nazlanmamamı, şuan hayatında biri olmadıgını ama ona uygun birinden yine çocuk yapabileceğini söyledi. O ana kadar hamilelik sürecim rahat gelmişti ama bunu duyduktan sonra bulantı ve iştahsızlık başladı. Kendimi hiç iyi hissetmiyorum, yanında kendimi ve bebeğimi güvende hissetmiyorum. Ne olursa oldun bebeğimi doğurmak istiyorum ancak eşimle de daha fazla evli kalmak istemiyorum ki o da benle istemiyor. Ne yapmalıyım, başına benzer şeyler gelen oldu mu? Hamileyken boşanmak nasıl olur? Lütfen akıl verin kızlar☹️ eşim benle iletişim kurmuyor, yüzüme bakmıyor. Hiç bir şey konuşmamız şu aşamada mümkün görünmüyor ve tüm bunlar olurken yarın bebeğimin ilk kalp atışlarını duyacağım. Dini olarak kendini çok bilge görüyor ama gözünü kırpmadan hiç uğruna ilk hamileliğimde ben ve bebeğim sağlıklı iken onu aldırmamı istiyor. Akıl verin nolur
Bence her cocugun annesi ve babasiyla mutlu bir aile ortaminda buyume hakki olmali. Cocugumun hep bu eksiklik ve istenmemislik duygusu ile basetmesini istemezdim. Yanlizca kendini dusunerek hareket etmek bencillik olur. Babasi ne kadar kotu biri olursa olsun cocuk her zaman onun takir ve sevgisini kazanmak icin kendini yipratacak.

bence hemen 1 2 gun icinde cift terapisi alin ve donulmez bir yola girmeden evvel herseyden emin olun.
 
Çok pişman olacağını nerden biliyorsunuz? Çok sinirleniyorum böyle yorumlara. Belki kadın tek başına çocuk yetiştirmeye hazır hissetmiyor kendini. Bilip bilmeden aman günah, aman çok pişman olursun, aman ömür boyu vicdan azabı ile yaşarsın. Nerden biliyorsunuz? Siz olursunuz diye herkes olmak zorunda mı?

Buna karar verecek tek kişi konu sahibi. Herkesin olaylara tepkisi farklı oluyor. Kocanız dedi diye çocuğu aldıramazsınız tabi, ama eğer siz bu süreci kaldıramayacağınızı düşünüyorsanız ( ki bu bahsettiğimiz süreç ama 2 yıl dişimi sıkarım gibi bir süreç değil) gerekeni yapabilirsiniz? Legal birşey yapıyorsunuz ve daha bebek sahibi olmanızın zamanı değilmiş.
Farkındaysanız buraya konu yazarak bizim fikirlerimizi sunmuş ve ben cümlemde ben olsam böyle yapardım şeklinde konuştum çocuk aldırmak konusu bana göre hem günah hem vicdanla alakalı bişey çünkü bi çok kadın evlat kokusuna hasretken Allahin onlara verdiği canı kiymalalari ve kıymak istemeleri çok ağrıma dokunuyo Allah nasip etmişse riskini da vermiştir elbet ki zaten konu sahibi maddi yönden sıkıntım yok ailemde yanimda yazmış bu benim fikrim saygı duymak size kalmış.
 
Esiniz cok vicdansiz biriymis..
Sizden ayrilmak isteyen birine dur dememiniz bence cok guzel ne hikayeler goruyoruz dayak hakeret yine de bosanmamak icin yalvariyor..
Olmasi gerekeni yapiyorsunuz..
Ben bebek icin aldirin aldirmayin gibi bir yorumda bulunamam fakat bir cocugum var evet ona bakinca sarilinca sen ne kadar tatli bir annesin oyle deyince butun dertler tasalar gidiyor yuzunu onu dusunmek bile is yerinde beni mutlu ediyor.
Zor mu cok zor inan buyutmek cok zor esimde zaman zaman sehir disina gidiyor is icin inanilmaz zorlandigim zamanlarim oldu cok iyi dusunmeniz lazim.
Aileniz arkanizda ama karsi tarafin cocugunuza hicbir zaman babalik yapmayacagini dusunerek bu karari verin.
Yasiniz mesleginiz ilerde neler yapabileceginiz cocugunuza nasil bir gelecek saglayacaginiz...
O sizden cocuk istemiyormus ya siz onun cocugunu dogurmak istiyor musunuz ha bir de oyle bir hayat kurarsiniz ki sadece sizin cocugunuz olur...
Hastaligi sagligi bakicisi....
Ya da aldirdiktan sonra duyacaginiz ya da duymayacaginiz acı ya bunlarin hepsi kisiye gore degisir.
Umarim hakkinizda hayirlisi ne ise o olur..
 
Ah ah cok safsınn. Adamla 18 ay ayrı kalmıssın. Kesin hayatında biri var ki senden vazgeçmiş cocugu aldırmanı söylüyor.. Annenle kavga etmesi ayrılmak için bahane degil emin ol... Bebegini sakın aldırma.. Esine de bosanmak istiyorsa şartlar kos. Maddi olarak isteklerini sırala.. Baya bi iste... O zaman eminim ki adamın işine bile gelemiycek ayrılmak. Hala daha devam ederse ayrılmak istedigini o zaman da anla ki kesinlikle hayatın da baska bir kadın var her seyi göze alıyor yani.... Esini hemen takip etmeye basla kredi kartları harcamaları bütün her seyi ni.. Şu telefon vatsap bi kurcala bakalım... Sen 18 ay ayrı kalmakla cok buyuk hata yapmıssın onla birlikte gidicektin.. Yalnız göndermiycektin onu.
Yine mi ihale kadina kaldi?
 
alakasız olabilir ama bir video izlemiştim sayısız kürtaj yaptıran bayan ve bu işi yapan bir dr , kürtajı ultrason altında yapıyor yani görüntülüyor. O videoda bebek rahimin en köşesine kaçıyor ve en sonunda ağzı açık bir şekilde muhtemelen çığlık atıyor. Bu videodan sonra kadın bir daha ne kürtaj oluyor doktor da ne kürtaj yapıyor.

Herkesin inancı kendine ama sonuçta doğmamış olsa dahi o bir canlı artıkın 2-3 cm lik diye yaşamayı haketmiyor mu? Doğmuş çocuğumuzdan farkı ne ki?

Konu sahibi hakkınızda hayırlısı sizin adınıza gerçekten üzüldüm en azından ailenizin yanınızda olması bu durumda süreçte size faydası olacaktır
 
Ben uymuyorum Zaten :) doğru geleni dinliyorum. İnsan ilişkileri bilim ile incelense bile doğru sonuç vereceğine inanmıyorum öyle olsa bir çok yaşadığımız sorun şu an olmazdı. Uzmanlara göre de sevgi görmemiş birisi sevgisini yansıtamaz ama benim annem terk edilmiş bebekken ama herkese karşı merhametli, annelik duygusu olan birisi. Demek ki her zaman tek doğru yokmuş.

Sizin doğrunuz bu kendi doğrularına göre herkes hayatını çizer. İşte sizin de dediğiniz gibi uzmanların dediği gibi değil herkesin doğrusu ve hayata bakışı, yaşadıkları farklıdır ve herkes farklı hayatlar Yaşar tek kalıp hayat yaşamıyor kimse. Ayrıca çevremde böyle bi sürü örnek var verebileceğim en yakınlarımdan başlayan.
Sizin görüşleriniz sizi bağlar. Fakat buradaki yorumlarınızı okudum. Hep uzmanların dedikleri hep doğru değil, bilimsel bilgi hep doğru değil vs demişsiniz.

Hatta bazı doğumdan önceki testlere de bunlar hep doğru çıkmıyor diyerek yanlış demeye getiriyorsunuz. O testlerin çoğu çok büyük oranda geçerlilik verir. Yüzde 1 yüzde 2 yanılma payı çoğu testte vardır.

Çocuk yetiştirmede de bilinen bazı bilimsel bilgi havuzu vardır. Siz bunlara yanlış diyemezsiniz. Uymayabilirsiniz ama "demek ki doğru değil" demeniz yanlış bir saptama.

Burayı yüzlerce kadın okuyor. Yanlış yönlendirmemek lazım. Çoğu testin yanılma payı çok düşüktür. O da zaten endemik vaka olur. Geneli asla bağlamaz.
 
Son düzenleme:
Ah ah cok safsınn. Adamla 18 ay ayrı kalmıssın. Kesin hayatında biri var ki senden vazgeçmiş cocugu aldırmanı söylüyor.. Annenle kavga etmesi ayrılmak için bahane degil emin ol... Bebegini sakın aldırma.. Esine de bosanmak istiyorsa şartlar kos. Maddi olarak isteklerini sırala.. Baya bi iste... O zaman eminim ki adamın işine bile gelemiycek ayrılmak. Hala daha devam ederse ayrılmak istedigini o zaman da anla ki kesinlikle hayatın da baska bir kadın var her seyi göze alıyor yani.... Esini hemen takip etmeye basla kredi kartları harcamaları bütün her seyi ni.. Şu telefon vatsap bi kurcala bakalım... Sen 18 ay ayrı kalmakla cok buyuk hata yapmıssın onla birlikte gidicektin.. Yalnız göndermiycektin onu.
dimi tasma takmayı unutmuş konu sahibi
 
Merhaba,
5 yıldır evliyim.Severek evlendik ancak bir süre sonra şiddetli tartışmalar yaşadık yine de eşimin ağzından boşanalım lafını hiç duymadım. 2019 yılı Mart ayında eşim görevi için yurt dışına yerleşince tam 18 ay ayrı kaldık. Eşim döndüğünde yaşımız da arttığı için çocuk istemeye başladı ancak salgın hastalıktan çekindiğim için bu sefer de ben tedbirli olmak adına en azından aşının gelmesini beklemek istiyordum.bu esnada hayalim olan bir işe de kabul edilmişken hamile oldugumu öğrendim. Bizim için planlı değildi ama olmuştu. Herşeyden vazgeçmeye hazırdım, hayalim olan işten vazgeçtim, kendimi bebeğin sağlıgı için herşeyi yapmaya hazırşadım çünkü duydugum ilk andan itibaren kendimi anne gibi hissetmeye başlamıştım.ancak tam 2 gün önce eşim çocugu aldırmamı ve benden ayrılmak istediğini söyledi. Yakın zamanda annemle yüzeysel bir fikir uyuşmazlığı tartışması yaşamıştı, sebebi bu olarak gösterdi ve benim onun çocuğunu doğrumamı istemediğini, zaten ortada daha bebek olmadığını bu yüzden nazlanmamamı, şuan hayatında biri olmadıgını ama ona uygun birinden yine çocuk yapabileceğini söyledi. O ana kadar hamilelik sürecim rahat gelmişti ama bunu duyduktan sonra bulantı ve iştahsızlık başladı. Kendimi hiç iyi hissetmiyorum, yanında kendimi ve bebeğimi güvende hissetmiyorum. Ne olursa oldun bebeğimi doğurmak istiyorum ancak eşimle de daha fazla evli kalmak istemiyorum ki o da benle istemiyor. Ne yapmalıyım, başına benzer şeyler gelen oldu mu? Hamileyken boşanmak nasıl olur? Lütfen akıl verin kızlar☹️ eşim benle iletişim kurmuyor, yüzüme bakmıyor. Hiç bir şey konuşmamız şu aşamada mümkün görünmüyor ve tüm bunlar olurken yarın bebeğimin ilk kalp atışlarını duyacağım. Dini olarak kendini çok bilge görüyor ama gözünü kırpmadan hiç uğruna ilk hamileliğimde ben ve bebeğim sağlıklı iken onu aldırmamı istiyor. Akıl verin nolur

Şrfsiz pislik ! Çok sinirlendim. Böyle adamlar oksijen israfı. Lütfen arkanıza bakmadan çıkın o evden. Bir daha da arayıp yüzüne bakmayın. Yüzüne tükürün hatta.
 
Aldırmazdım ama boşanırdım.
Mahkemede de aldır baskısı yaptığını ispat edip çocuğun yüzünü bile göstermezdim bu şerefsize.
 
Benim hayatımda babam vardı da yoktu gibi birşeydi, ama annem o kadar büyük bir sevgi verdi ki babamın sevgisizliği beni öyle çok etkilemedi. Demem o ki anne sevgisi bence asıl olan, evladınıza siz bakabilirsiniz. Babam da anneme "aldıralım" demiş ama annem "asla" demiş şimdi çok mutlu annem. Bence Allah size o çocuğu maddi manevi büyütecek gücü vermiştir siz de sevmişsiniz bebeğinizi, bir kadın kocasız da bebeğini çok da güzel büyütebilir kendi hayatımdan biliyorum. Allah yardımcınız olsun.
 
Erkekler çoğu zaman, daha sonrasında kendilerine laf gelmesin diye, o muhteşem egolarını korumak için, aslında yapmış oldukları şeyleri gelecekte yapacak gibi söylerler...

Yani eşinin sözlerinden anlaşılıyor ki amacı tohumlarını saçmakmış, başka birini hamile bırakmış bu uğurda umarsızca ve senden cocuk istedikten sonra öğrenmiş...Sana da şimdiden söylüyor sonra hani cocugu aldırttın, başkasından yaptın diye ona sataşma diye...

Ben olsam aldırmam ve boşanmazdım yani gönlümden boşar ama resmi olarak boşamazdım..Eşşek gibi de bakacak cocuguna..
Sen neden kürtaj psikolojisi yaşayacaksın ki...
Mahkemede de soylerdim dava açarsa aramızda sorun yok cocuk istedi ben istemiyorum bosanmak dersen hakim bosamaz, daha 3 sene de tekrar açamaz davayı...kimse aldattıgı sürünsünler
 
X