Eşimin söylemi bu yönde ama nefes alamama gibi bir durum söz konusu değil. Ağlamasını abarttı eşim. Yaptığım tek şey alıp sert bir şekilde koltuğa bırakmak oldu. Neyse daha fazla açıklama yapmayacağım size. Karşısındakini anlayacak birisi izlenimi almadım sizden.
Girizgahı yapma amacım gerçekten bu mu inanın bilmiyorum. Belki boşan diyenleri engelleme amacıdır. Çünkü boşanmayı düşünmüyorum. Ama bu yaptığı yanına kalmasın çok pişman olsun istiyorum. Ve yorum yazacak olanlardan eşimle ilgili gelecek soruları bir nebze önceden cevaplamış olma amacı güttüm açıklamayı yaparken
Konuyu okudukça çocuk sayısı artıyor
Herşeyi kendiniz yapmak zorunda değilsiniz. 
Yazdıklarınızda çok haklısınız. Ters fırlatmadım koltuğa sert bir şekilde yatırdım ama olsun yapmamalıydım. Söylediğiniz gibi bir çok yanlış var bu yaşanan olayda. Daha çok şey yazabilirim ama cümlelerimi toparlayamuyorum. Objektif ve yararlı yorumunuz için teşekkür ederimEşinize bela okumaya geldim, yerime oturdum.
Çocuğu ters fırlattığınızda boynunu çok rahat kırabilirdiniz biliyorsunuz değil mi?
Eşiniz çocuğu savunduğunu düşündüğü için özür dilemiyor büyük ihtimalle.
Biraz zaman verin, birbirinizden özür dilersiniz.
Boşanmalık bir durum yok ortada.
En kısa zamanda çocuk gelişim kitapları ve doktor desteği öneriyorum. İki tarafın da yaklaşımında sıkıntılar var.
Minik notlarım:
1) Eşiniz bir yumuşak bir sert davranıyor, inat böyle gelişir, ortak kurallar koyup uzlaşma sağlanmalı
2) Eşiniz ile siz bir takımsınız, aynı taraftasınız.
3) Bu olayda kontrolü kaybetmeden önce keşke artık dayanamadığınızı söyleyip eşinizden yardım isteseydiniz. Eşiniz çocuğun dikkatini dağıtıp kitabı kurtarırdı.
4) Çocuk sadece iki yaşında, duygularına hakim olması zor. Siz sinirlenince o da krize girmiş, beraber okuyalımı bile anlamamıştır.
5) Kriz anında ne yapılacağını önceden planlayabilirsiniz. Bir odada yastığı 20 kere yumruklamak bile olabilir.
Sonuç olarak yardım istemekten çekinmeyin lütfen.
Haklısınız ne diyeyim çok üzgünüm
Aynen öyle eşim iyidir eşim çocuklarımla ilgilenirbugun ben çocuğumu dövdüm eşim bana Tokat attı ben ona Tokat attım. Çocuklara yazık sadece onlara üzüldüm bide 3.sü geliyor yazık
Adam da işkence etmemiş bu mantıkla. Alt tarafı bir tokat.
Cnm yazini okurken esimde merak etti ve sesli okudum oda kndince yorumladi ona gore esin hakliymis bna gorede sen bildigin kucuk capli bi tartisma yasadik.
1- İlk iki hamileliğim böyle zor geçmedi
Bende ona tokat attım dedin ya içim rahatladı gelsin özür dilesin babada olsa anne kadar düşünemez çocuğunu,herkes evde benim eşimde evde iki aydır o bunu haklı yapmaz birde hamilesin nasıl kıydı
Eşim ağlamayı abarttı diyorsunuz fakat önceki mesajlarda oğlum ağladı, kafasına vurdu diye yazmışsınız demek ki çocuk bayağı sinir krizi geçirmiş..
O zaman darısı başınıza diyeyim, birşey diyemedim
Bu arada eşe haksız diyor arkadaşlar.
Yalnız konu sahibinin eşi çocuk tokat yerken köşede çayını içen babalardan değil. Şiddete başvurmadan nasıl disiplin sağlayacaklarını düşünmeleri gerekiyor.
Annenin canı olduğu gibi çocuğun da canı var.
Oturup eşi iyi ki çocuğa vurdun biraz daha dayak at özür dilerim falan demeyecek.
Konu sahibi çocuğa ağır dayak atarsa oturur boşanma dilekçesini çıkartır, çocuğun velayetini ister.
Bu çözülebilecek bir mesele.
Anne babaların disiplinde farklı davranması normal, uzmanla aşacaklar. Bir taraf dayanamadığında diğeri devralacak.
Şu anda zor görünüyor olabilir, ortak kurallar konulduğunda ve biraz emek verildipinde gayet mümkün.
Konu sahibini bir anlık gaza getirip bir ailenin parçalanması bana doğru gelmiyor.
