uzun uzadıya anlatıyorum kusura bakma atlayamıyorum aklıma gelenleri
oku geç bi zahmet
seneye hazırlancam canım. şimdi eğitim bilimlerinden başladım. bi yandan okulun son dönemi sınavlara çalışıyorum. atanmak zor ama bakalım neler olur. hayattan beklediğim bişey yok aslında kimseye muhtaç olmayım evime de vakit ayırabileceğim bi işim olsun yanında mutlu olduğum bi insan olsun --saygı ve sevgi içeren-- o kadar. . benim eksikliğim eşimin bizim değerimizi bilmemesi bizi her fırsatta bırakıp arkadaşlarına gitmesi. evde nadiren 1 2 saat otursa adamı ateş basıyor bide arayan arayana. aklı hep dışarda. muhabbet yok. ne hatır sormasının ne ilgisinin bende bir değeri kalmadı. babasıda çok kızıyor . dün babasına da dedim baba sinirlenme üzme kendini ben kendisini uyardım böyle devam ederse yarın bir gün öğretmen olursam ben bundan ayrılıcam dedim dedim. ben böyle bir hayat istemiyorum dedim. hak verdi. oğlunun salaklığına çok kızıyor. arkadaşlarının ağzı küfür dolu ve tek bildikleri eğlence gezme tozma. ben bu adama daha emek vermek istemiyorum. bi oduna dünya hayatımın hepsini vermek istemiyorum. akan zaman gerçektende beni bi yerlere götürüyor bu günlerde daha iyiyim. ve eşim son 3 gün yine kahvedeydi . bırakmıştı güyaaaa . bu kadar korkuyor demek ki beni kaybetmekten. uyarmıyorum artık. işimi kolaylaştırır kendi eliyle ediyor günah benden gitti. bende ki 5 buçuk yılın birikimi sabır sabır artık olmuyo dank dank dank ediyo . bunları haketmiyorum ben . hayat bu değil. neden sıfır beklenti içinde olayım ki. o gezsin tozsun bizi hep ihmal etsin bende evde çürüyüm. amaann çalışırsam bende bakarım keyfime .. ev iş çocuk demişsin. evle de ilgilenmyrm pek gözüm yok. inan bana dostta bi yere kadar kendi kendinin akıl hocası olmalı insan herkes duygusuna göre ölçüp tartmalı .. amin canım teşekkür ederim