-
- Konu Sahibi Bana Diyor Nau Nau
- #41
Bence belli bir süre görüşmeyın.
Bence belli bir süre görüşmeyın.Selam,
bugün ailecek pikniğe gittik. Eşim, oğlum, annem, kardeşim, ben ve babam.
Dönüşte bizim araba çalıştı ama babamın arabası çalışmadı.
Babam ve ben bizim arabaya bindik, evden çekme halatı almak için.
Ben kullanıyordum, babam yanımdaydı.
Yol boyunca kızdı.
Arabası bozuldu ya. Onun gerginliğini benden çıkardı.
yol 10 dk.
Dur, git, hızlı git, yavaşlasana, sağa dönsene...
Yani araba mı kullandım dayak mı yedim bilmiyorum.
"Sen istersen gözlerini kapat uyu eve varınca söylerim" dedim.
En son sağa dönmeden önce araba var mı diye aynaya baktım.
3 saniye mi ne sürdü yani.
Köpürdü. Neden solda kalmışım, neden sağa dönmüyormuşum, ne biçim araba kullanıyormuşum.
Ben de patladım artık.
"Senin arabanı ben bozmadım. Ona gerildin ama acısını benden çıkarma dedim."
Arkada 2.5 yaşında oğlum oturuyor. O bile "Dede böyle yapma." dedi.
Ben çok iyi araba sürüyorum en son 13 saat şehirlerarası sürdüm dedim.
Sürmüyorsun dedi.
En son "Senle araba sürerken yanyana olmayı hiç sevmiyorum, keşke sen kullansaydın veya arkaya otursaydın dedim."
Hala bana diyor ki "İzah et bana, neden sağa dönmüyorsun." diye bağıyor.
Aynaya bakmadan nasıl döneyim dedim.
Neyse sesler biraz yükseldi. En son evin orada küstü indi arabadan gitti.
Buraya kadar kendimi yüzde yüz haklı görüyordum ki annem son bombayı attı "Haklısın ama senin de sesin yükseldi."
Yarın yemeğe alacaktım annemleri, kesin babam gelmeyecek küstüğü için. Küsünce yemeğe asla gelmez.
Sabah pikniğe giderken de anneme bağırmış çağırmış.
Genelde yorgun olunca, trafik sıkışıksa vs. işten eve sinir küpü olarak gelir.
Durduk yere bağırır.
Bazen durur düşünürüz bizim suçumuz ne, ne yaptık da acaba bağırdı diye.
Bazen de sorarız ne oldu neden bağırıyorsun diye.
Yoruldum işte der.
Eee? Bizlik durum ne?
Kısacası kendimi b.k çuvalı gibi hissediyorum annem sağolsun.
O son lafı demeseydi içim rahattı.
Sizce haksız mıyım?
Bir örnek vermek istiyorum.
Bir örnek
Pikniğe biz eşimle önden gittik.
Eşim dedi ki Gelip masayı onlar seçsin. Çünkü gerildi.
Ben de gerildim. Yolda yavaş sürdüm belki önce onlar gider diye.
Çünkü masayı beğenmez, laf ederler diye gerildik.
Genelde böyle geriliyoruz.
Tahmin ediyorum, babaniz cok biri.Bunun için annemin konu açması lazım.
Bizim de çocukluğumuz mahvoldu.
Of bu yorum ağlamak istiyorum.
Psikologla yüzlerce seans alsam bile sınır çizemem gibi geliyor.
Onu kırarım üzerim vs. diye.
Şimdi bile yorumlar bana haklısın diyor ama içim içimi kemiriyor.
En kötüsü de eşim de artık benim gibi.
Daha da kötüsü ise ben de artık babam gibiyim.
İş yerinde bir şeye sinirlenip evdekilere hatta oğluma kızdığım zamanlar oldu.
Sonra silkelendim ve kendime geldim.
Bunu aileme yapmayacağım dedim.
Çok şükür artık öyle değilim.
siz istediğiniz kadar ailenize kendi öfkenizi yönlendirmeyin o kıyamadığınız babanız sizin kıyamadığınız oğlunuza ve biricik eşinize kıyıyor. şu zehirli kafa yapısındn acilen sıyrılıp bir uzmanla lütfen görüşün.
ah ne diyeyim? keşke iyi babaları bize verseler ama olmuyor işte. sizi anlıyorum sabir diliyorumBiz yanyana oturuyoruz
Onu çok seviyorum
Ama bu belirsizlik çok zor.
Mesela yarın ki yemeğin saati biraz geç
Kuzene uymadı
Bir haftadır bunu nasıl söyleyeceğimizi düşünüyoruz.
O saatte yemek mi olur diye kızacak bağıracak dye.
Sürekli üzerimde babam ne der baskısı var.
Bir örnek
Pikniğe biz eşimle önden gittik.
Eşim dedi ki Gelip masayı onlar seçsin.
Ben de gerildim. Yolda yavaş sürdüm belki önce onlar gider diye.
Çünkü masayı beğenmez, laf ederler diye gerildik.
Bu ses çıkarmak değil, ciddi bir tepki lazım. Babanız herkesi sindirmiş ya konuşmayarak bedel ödeteceksiniz hatasını anlayacak yada aynı düzen devam edecek.Ben de sesimi çıkardım işte.
Ama hemen sindirildim.
Herkes sesini yükseltmeseydin diyor
Zehirli kafa yapımın,
Durumun normal olmadığının,
Eşime de haksızlık olduğunun farkındayım. Bu da benim için bir adım. İşe başlayacağım yakında ve ilk maaşımla psikoloğa gitmek istiyorum.
Buraya taşınmak oğlum açısından çok iyi oldu çünkü 1 günlükten beri çok kalabalık bir ailede neşeyle büyüdü.
Ama eşim üzerinde de psikolojik baskılara sebep oldu.
Bu ses çıkarmak değil, ciddi bir tepki lazım. Babanız herkesi sindirmiş ya konuşmayarak bedel ödeteceksiniz hatasını anlayacak yada aynı düzen devam edecek.
Ama eşinizin daha sabredeceğini düşünmüyorum yakında ya patlar yada sizden çıkarmaya başlar hıncını.
Yükseltebilirsiniz yani insanı son ana kadar sınayıp senin de sesin yükseldi diyorlar. Trafikte müdahaleden hiç hoşlanmam Allah korusun riskli durum çünkü.O kadarını yapmam
Ama ben de laf ettim işte.
Bana göre sesim yükselmedi, hiç farkında değilim ama annem yükselttin dedi
Ona da kızdım da neyse
Buraya kadar kendimi yüzde yüz haklı görüyordum ki annem son bombayı attı "Haklısın ama senin de sesin yükseldi."
Yarın yemeğe alacaktım annemleri, kesin babam gelmeyecek küstüğü için. Küsünce yemeğe asla gelmez.
Sabah pikniğe giderken de anneme bağırmış çağırmış.
Mesela yarın ki yemeğin saati biraz geç
Kuzene uymadı
Bir haftadır bunu nasıl söyleyeceğimizi düşünüyoruz.
O saatte yemek mi olur diye kızacak bağıracak dye.
Sürekli üzerimde babam ne der baskısı var.
Allah sağlıklı ömürler versin ama bu yazdıklarınız normal mi Nau?Dün sadece ama sadece iş yerinde çok yorulduğu için eve dehşet sinirli gelmiş.
Annem yarın pikniğe gidecek miyiz diye soramamış bile.
Bana sordurdu. Mesaj attı sen sorar mısın diye.
Düşünün.
Allah sağlıklı ömürler versin ama bu yazdıklarınız normal mi Nau?
Hayata olan öfkesini sevdiklerinden çıkaran insanlara sinir olurum, bu babam da olsa eşim de olsa böyle.
Eşi pikniğe gidecek miyiz diye soramıyor, kızıyla damadı aman sinirlenir diye sürekli diken üzerinde.
Valla babam bana o kadar bağırsa azarlasa babamdır deyip susamam bir noktadan sonra çıldırır sesimi de yükseltirdim, ertesi gün de haksız olduğunu kabul etmek yerine çocuk gibi küsüp yemeğe gelmeyecekse de gelmesin der hiç üzerine düşmezdim, herkes onun istediği gibi şekillenmek zorunda değil, yemek saatini bile babanız için dert ediyorsunuz.
Size bir şey diyeyim mi? Böyle babayla kaygılı olmamak kaçınılmaz. Sizi babanız tetikliyor.Biz yanyana oturuyoruz
Onu çok seviyorum
Ama bu belirsizlik çok zor.
Mesela yarın ki yemeğin saati biraz geç
Kuzene uymadı
Bir haftadır bunu nasıl söyleyeceğimizi düşünüyoruz.
O saatte yemek mi olur diye kızacak bağıracak dye.
Sürekli üzerimde babam ne der baskısı var.
Bir örnek
Pikniğe biz eşimle önden gittik.
Eşim dedi ki Gelip masayı onlar seçsin.
Ben de gerildim. Yolda yavaş sürdüm belki önce onlar gider diye.
Çünkü masayı beğenmez, laf ederler diye gerildik.
Size bir şey diyeyim mi? Böyle babayla kaygılı olmamak kaçınılmaz. Sizi babanız tetikliyor.
Babanızın sakinleşmesi gerekiyor. Kendisine de zarar. Şeker hastası da dediniz. Şekerini de yükseltir. Psikiyatriye gitmesini sağlayamaz mısınız?
Ablacım sinmeyin, bu döngüden de kurtulun zira babanızın baba olması ve sizden büyük olması sürekli idare edilmesi gerektiği anlamına gelmiyor, ki oğlunu da etkiler yazacaktım ben yazmadan sen yazmışsın.Sinmişiz artık Mune abla. Cidden. Durumun farkındayım. Hiç normal değil.
Eşim bile aynı döngü içinde. Farkında değil.
İlk okuduğumda babanızın şeker ya da tiroit rahatsızlığının olduğunu düşündüm.Yani kendi kp olsa ben yapmazdım.
Eşim çok saygılı
Ama babam geliyorum diye aradığında evde koşturuyor o da sinirleneceği şeyleri kaldırıyor falan.
Şeker hastası
Ablacım sinmeyin, bu döngüden de kurtulun zira babanızın baba olması be sizden büyük olması sürekli idare edilmesi gerektiği anlamına gelmiyor, ki oğlunu da etkiler yazacaktım ben yazmadan sen yazmışsın.
Anne babası baba stresi yaşıyor, gözü önünde azarlanıyor farkındasınızdır ama bir de ben yazayım oğluna da dedeye itaatkar olmayı öğretiyorsunuz bu yaptıklarınızla, şimdi küçük o yüzden dede onun üzerinde bir baskı kurmuyordur ama biraz daha büyüyünce dedesinin sinirinden o da nasibini alır.
Diyabet hastası olabilir ama bu eşini, kızını sevdiklerini azarlamasını haklı kılmıyor, gitsin terapi görsün bunun kötü bir huy olduğunun farkında olsa doktora giderdi gerçi, adam hayattaki tek haklı kendisi gibi davranmayı normal görüyor çünkü başta annen olmak üzere hepiniz onu alttan alarak yaptıklarını normalleştirmişsiniz.
İlk okuduğumda babanızın şeker ya da tiroit rahatsızlığının olduğunu düşündüm.
Şeker rahatsızlığı olanlar böyle ya.
Özellikle açken oluyor değil mi?
Böyle kabul etmeniz lazım çözümü az görüşmek olabilir sadece..
Arkadaşım depresifti, kaygısı da tetiklenmişti. Psikolog terapiye başladı, kaygıyı tetikleyenin eşi olduğunu tespit etmiş. Şu anda eşi de kaygısı için tedavi görüyor. Arkadaşımın tek başına tedavi görmesi anlamlı değildi, sonuçta eşinden dolayı yine maruz kalacaktı.Aa çok doğru bir bakış açısı.
Evet benim a'dan z'ye kaygılı olmamın sebebi babam.
Sürekli kızar mı, eleştirir mi ne der kaygısı..
Ve en kötüsü de 2.5 yaşındaki oğlu kaygı için terapiye başladı
Psikolog siz sözlü olarak bir şey yapmamışsınız ama davranışlarınızdan kapmış dedi.
Selam,
bugün ailecek pikniğe gittik. Eşim, oğlum, annem, kardeşim, ben ve babam.
Dönüşte bizim araba çalıştı ama babamın arabası çalışmadı.
Babam ve ben bizim arabaya bindik, evden çekme halatı almak için.
Ben kullanıyordum, babam yanımdaydı.
Yol boyunca kızdı.
Arabası bozuldu ya. Onun gerginliğini benden çıkardı.
yol 10 dk.
Dur, git, hızlı git, yavaşlasana, sağa dönsene...
Yani araba mı kullandım dayak mı yedim bilmiyorum.
"Sen istersen gözlerini kapat uyu eve varınca söylerim" dedim.
En son sağa dönmeden önce araba var mı diye aynaya baktım.
3 saniye mi ne sürdü yani.
Köpürdü. Neden solda kalmışım, neden sağa dönmüyormuşum, ne biçim araba kullanıyormuşum.
Ben de patladım artık.
"Senin arabanı ben bozmadım. Ona gerildin ama acısını benden çıkarma dedim."
Arkada 2.5 yaşında oğlum oturuyor. O bile "Dede böyle yapma." dedi.
Ben çok iyi araba sürüyorum en son 13 saat şehirlerarası sürdüm dedim.
Sürmüyorsun dedi.
En son "Senle araba sürerken yanyana olmayı hiç sevmiyorum, keşke sen kullansaydın veya arkaya otursaydın dedim."
Hala bana diyor ki "İzah et bana, neden sağa dönmüyorsun." diye bağıyor.
Aynaya bakmadan nasıl döneyim dedim.
Neyse sesler biraz yükseldi. En son evin orada küstü indi arabadan gitti.
Buraya kadar kendimi yüzde yüz haklı görüyordum ki annem son bombayı attı "Haklısın ama senin de sesin yükseldi."
Yarın yemeğe alacaktım annemleri, kesin babam gelmeyecek küstüğü için. Küsünce yemeğe asla gelmez.
Sabah pikniğe giderken de anneme bağırmış çağırmış.
Genelde yorgun olunca, trafik sıkışıksa vs. işten eve sinir küpü olarak gelir.
Durduk yere bağırır.
Bazen durur düşünürüz bizim suçumuz ne, ne yaptık da acaba bağırdı diye.
Bazen de sorarız ne oldu neden bağırıyorsun diye.
Yoruldum işte der.
Eee? Bizlik durum ne?
Kısacası kendimi b.k çuvalı gibi hissediyorum annem sağolsun.
O son lafı demeseydi içim rahattı.
Sizce haksız mıyım?
Bir örnek vermek istiyorum.
Bir örnek
Pikniğe biz eşimle önden gittik.
Eşim dedi ki Gelip masayı onlar seçsin. Çünkü gerildi.
Ben de gerildim. Yolda yavaş sürdüm belki önce onlar gider diye.
Çünkü masayı beğenmez, laf ederler diye gerildik.
Genelde böyle geriliyoruz.