Güzel bir günün kavgayla bitmesi. Haksız mıyım?

Arkadaşım depresifti, kaygısı da tetiklenmişti. Psikolog terapiye başladı, kaygıyı tetikleyenin eşi olduğunu tespit etmiş. Şu anda eşi de kaygısı için tedavi görüyor. Arkadaşımın tek başına tedavi görmesi anlamlı değildi, sonuçta eşinden dolayı yine maruz kalacaktı.

Babanızın kontrollerinde de belki dahiliye doktoruna çıtlatabilirsiniz. Randevu alırlar not düşülüyor.

Valla kırmızı kar yağar daha olası yani
Annem çift terapisine ikna edememişti.
Bu dediğiniz immmkansız.
Anca kendimi kurtarabilir ve sınır çizebilirim terapiyle
Keşke gitse
Kendi de rahatlar
 
Babanız şeker ya da tiroid hastası falan mı? Bu kadar sinirlenmesi, bağırması hiç normal değil. Arabanın bozulmasına canı sıkılmış olabilir ama bu size bağırma hakkını vermez. Siz de insansınız, o bağırınca bağırmışsınız. Hele de çocuğun yanında hiç hoş olmamış. Baba işte atılmıyor da. Yalnız mümkünse uzak oturun, bu kadar dip dibe olmayın. Eşinize de üzüldüm.
yoo hiçbirşeyleri yok
ama sülalemin erkeklerinin %10u filan böyle
kendi çocuklarını merdivenlerden yuvarlayarak seven (!) amcamlar filan var

ha ama bizimkiler %99 yaşlanınca pamuk oluyorlar, (teselliye gel!, yaş 70 filan olması lazım yalnız) o kalan %1 90 yaşında hala aynı öfke, hala aynı nemrutluk tüm sülaleye kök söktürüyorlar
 
Eşimin babası da böyle sinir bozucu bir tip afedersiniz. Saçma sapan şeylere bağırıp duruyor onlar alışmışlar alttan alıyorlar. Baktım aynı şeyi bana da yapıyor birkaç kez uyardım ve arama mesafe koydum. Anneler bu tarz babaları normalleştiriyor çocuklar da normal bu sanıyorlar ve devam ettiriyorlar. Aslında çok hastalıklı bir durum. Size gelince gelmezse gelmesin herkes huyunu biliyor zaten. Kayınpederim en son iftara davet ettiğimde kayınvalidemle kavga edip ezana 10 dk kala gitmişti evden. Kimse de peşinden gitmedi. Hatta baya rahat yemek yediler😁 velhasıl çok takılmayın. Değişmez ama huzurunuz için biraz kulak arkası etmeyi öğrenebilirsiniz
 
O zaman bu durumda alttan almıyorum.
Bunu özellikle oğlum için yapacağım.
O da çünkü dede böyle yapma dedi.

Oğlum açısından bu kadar detaylı düşünmemiştim.
Kesinlikle bunun için terapi alacağım.
Bu sarmaldan kurtulmam lazım.


Mesela pikniğe giderken annemler önden gidiyordu.
Evde bir şey unutmuşlar, geri döndüler.
Kardeşim aradı dedi ki siz masa tutun geliyoruz.
Elim ayağım buz kesildi ya.
Alt tarafı masa seçeceğiz. Beğenmezse, eleştirirse, laf ederse diye... Ki kesin ederdi.
Bu laf etmeler bağırış çağırış değil bu arada. Basit cümleler. Mesela "Daha gölge bir yeri seçseydiniz ya kızım." gibi.

Ben içten içe gerildim. Meğer eşim de gerilmiş.
Ormanda dolandık. Masa beğenemedik. Babanlar gelseydi onlar seçseydi dedi eşim.
Sonra babamlar geldi ve biz o kadar rahatladık ki masa seçmeyeceğimiz için.
Bak ne güzel piknik diyorsun, pikniğe neden gidilir? Hem kafa dağıtmak hem keyif yapmak için, piknik keyiflendiğin bir aktivitedir ama daha pikniğe giderken hepinizin eli ayağı birbirine giriyor babanın eleştirilerine maruz kalacaksınız diye.

Annen kızar bağırır diye eşine çok basit bir soruyu dahi soramıyor, sen babanla haklı olarak ters düştün diye annen seni tenkit ediyor, ki annen de sana alttan alta aman idare edin’i öğretmiş muhtemelen çocukluğundan beri maruz kalmışsın buna, ürkek de bir yapın varsa bu sende endişeli kaygılı ve hemen strese giren bir karakter oluşmasına sebep olmuş senin kaygıların eşini de etkilemiş, sanırım o da baskın bir karakter değil baskın olsaydı kayınpederle çok çatışırdı ve yan yana oturmak yerine evi farklı bir yere taşırdı.

Kendin de yazmışsın hepimiz psikolojik hastayız diye, ki açtığın bazı konuları da biliyorum hep bir panik hali, yetersizlik hissine sıkışıp kalmışlık var sende, bu da bence annenin babana karşı pasif ve sinmişliğini sana da yansıtması, babanın hep ben haklıyım ve mükemmeliyetçi tavrının seni yetersiz hissettirmesiyle alakalı.

Uzman desteği alıyorsundur lakin çocukluk dönemini de irdelemenizi tavsiye ederim, kilit nokta baban gibi görünüyor.
 
Son düzenleme:
Esinle mutlu çocuğuna mutlu isen gerisini salla herkes kendi ailesine baksın ağrısız aşım etmezsin başım ben öyle yapıyorum hiç uğraşamam sende takma kafana mesafe her zaman güzeldir kendi ailenden olsa eşinin ailesine olsa
 
Bak ne güzel piknik diyorsun, pikniğe neden gidilir? Hem kafa dağıtmak hem keyif yapmak için, piknik keyiflendiğin bir aktivedir ama daha pikniğe giderken hepinizin eli ayağı birbirine giriyor babanın eleştirilerine maruz kalacaksınız diye.

Annen kızar bağırır diye eşine çok basit bir soruyu dahi soramıyor, sen babanla haklı olarak ters düştün diye annen seni tenkit ediyor, ki annen de sana alttan alta aman idare edin’i öğretmiş muhtemelen çocukluğundan beri maruz kalmışsın buna, ürkek de bir yapın varsa bu sende endişeli kaygılı ve hemen strese giren bir karakter oluşmasına sebep olmuş senin kaygıların eşini de etkilemiş, sanırım o da baskın bir karakter değil baskın olsaydı kayınpederle çok çatışırdı ve yan yana oturmak yerine evi farklı bir yere taşırdı.

Kendin de yazmışsın hepimiz psikolojik hastayız diye, ki açtığın bazı konuları da biliyorum hep bir panik hali, yetersizlik hissine sıkışıp kalmışlık var sende, bu da bence annenin babana karşı pasif ve sinmişliğini sana da yansıtması, babanın hep ben haklıyım ve mükemmeliyetçi tavrının seni yetersiz hissettirmesiyle alakalı.

Uzman desteği alıyorsundur lakin çocukluk dönemini de irdelemenizi tavsiye ederim, kilit nokta baban gibi görünüyor.
Uzman desteği almıyorum.
Ama başlayacağım.
Tespitlerin o kadar doğru ki Mune abla ☹️
Şu haklı olduğum konuda bile onu kırdım mı vs korkusu vR
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Sizi anlayabiliyorum. Bir insanın babasını çok sevmesi fakat iletişim kurarken sürekli tetikte olması çok zor. Sevdiğiniz ve hatta sizin "güvenli yeriniz" olması gereken bir figürün kaygı nesnesi haline gelmesi maalesef bu ülkedeki pek çok evladın kaderi.

Bana sorarsanız ilk işiniz mutlaka fiziki mesafeyi açmak olsun. Babanızın hemen yanda oturuyor olması eşinizi bile etkiler hale gelmiş. Bu durum evliliğin huzuru için de bir noktada tehdit. Sınırları zorlayın, bir şekilde bir sebep yaratın ve uzak bir mahalleye gidin hiç değilse. Mesela babanızın balkondaki çöpü görmemesi bile müthiş bir özgürlük olacaktır.

Bence arabadaki kavgada haksız değilsiniz. İnsanın sesin yükselebilir, anlattıklarınıza göre bu yükselmenin bağırma tarzında oldığunu sanmıyorum ben. Sinir ve stres anında siz de insan olduğunuzdan bir tepki vermişsiniz. Gayet doğal.
 
Dün sadece ama sadece iş yerinde çok yorulduğu için eve dehşet sinirli gelmiş.
Annem yarın pikniğe gidecek miyiz diye soramamış bile.
Bana sordurdu. Mesaj attı sen sorar mısın diye.
Düşünün.
Annenize, size ama en çok da eşinize üzüldüm. Hadi sizler alıştınız huyuna, suyuna diyelim, eşinize yazık değil mi? Adamın eli ayağına dolanıyor, sinir, stres oluyormuş. Babanızın (yada sizin) ne hakkınız var eşinize bunları yaşatmaya? Babanız bu hakkı/haddi nerden buluyor? Yada ben sırf eşimin babası diye neden bu hallere düşüyorum???

Benim tek tavsiyem babanıza stres topu olmayı, kum torbası olmayı biran önce bırakmanız yönünde. Belli ki sesiniz çıkmadıkça daha da beter olmuş babanız.
 
Annenize, size ama en çok da eşinize üzüldüm. Hadi sizler alıştınız huyuna, suyuna diyelim, eşinize yazık değil mi? Adamın eli ayağına dolanıyor, sinir, stres oluyormuş. Babanızın (yada sizin) ne hakkınız var eşinize bunları yaşatmaya? Babanız bu hakkı/haddi nerden buluyor? Yada ben sırf eşimin babası diye neden bu hallere düşüyorum???

Benim tek tavsiyem babanıza stres topu olmayı, kum torbası olmayı biran önce bırakmanız yönünde. Belli ki sesiniz çıkmadıkça daha da beter olmuş babanız.

Bunun için terapi alacağım.
Nasıl bu kadar sindik farkında olmadan bilmiyorum.
 
Uzman desteği almıyorum.
Ama başlayacağım.
Tespitlerin o kadar doğru ki Mune abla ☹️
Şu haklı olduğum konuda bile onu kırdım mı vs korkusu vR
Bence de bir an önce başla, kırdım mı, kötü evlat mıyım, haklılığını sorgulama gibi duygulardan kurtulursun, ayrıca senin terapi alman çocuğuna da olumlu yansır, ben bile şurada birkaç konunda yazı dilinden dahi stresini, panik hallerini hissediyorsam oğlun haydi haydi hissediyordur ki hissetmeseydi 2,5 yaşındaki el kadar çocuk kaygı terapisi almazdı Nau.

Bilmiyorum böyle yazarak seni kırıyor üzüyor muyum ama hadi çocukluğunuzda annen hem kendi için hem sizler için pasif kalmış babana ayar çekmemiş lakin sen oğlun için herkese bir ayar çekmek zorundasın.

Babandır seviyorsun, saygın da vardır bunlara diyecek bir lafım yok fakat babam evladımın üzerinde olumsuz etkiler bırakacak kadar beni sindiriyorsa orada koparım ben, uzman değilim ama babanın çocukluğundan itibaren üzerinde bıraktığı olumsuz etkiler sende kaygı bozukluğuna neden olmuş gibi, şimdi aynı şeyi dolaylı yoldan oğluna yaşatıyor, sen ister misin evladının ömür boyu kaygılı endişeli ürkek bir çocuk olmasını?

Sen evladın için elinden geleni yapıyorsundur buna şüphem yok, özgür mutlu kendinden emin hakkını savunan bir çocuk yetiştirmeye çalışıyorsundur lakin böyle bir çocuk yetiştirirken ebeveynlerin de rahat stressiz baskıdan uzak kaygısız olmaları gerekir ki çocuk da anne babadan gördüğüyle karakterine yerleştirilmek istenenleri perçinleyip pekiştirsin.

Gerekirse, ki ben olsam çoktan yapmıştım aynı yerde oturmaktan da vazgeçmelisin, çocuğun için olumlu yanlarından ziyade karı-koca babandan çekinmeleriniz yüzünden olumsuz etkileniyor oğlun, bir de bunun senin tekrardan işe dönme durumunda her gün oğlunun dedeyle aynı ortamda yaşaması eklenecek, ona kızmayacak belki ama dedesinin atmdeki kadın, trafikteki bir şoför, işyerindeki bir aksilik gibi kel alaka sebeplerle anneannesine bağırmasına şahit olacak, bu da çocuk için hiç de hoş bir durum değil.
 
Mesafe koy bizim evimize isimize gucumuze karisma de yanliz kalirsa akli basina gelir esinzi bile geriyormus ne hakla? Sizin evdeki copten ona ne siz ailenizle cok icli dislisiniz sanirim kendi ailenize odaklanin babaniz yemege gelmezse gelmesin arayip onu nazlamayin boyle boyle tepenize cikmis siz yapin davetinizi sorarlarsa gelmedi btti cok takilmayin ya bebek gibi davranmayin adama insanlara duzgun davranmayi ogrensin
 
Selam,

bugün ailecek pikniğe gittik. Eşim, oğlum, annem, kardeşim, ben ve babam.
Dönüşte bizim araba çalıştı ama babamın arabası çalışmadı.
Babam ve ben bizim arabaya bindik, evden çekme halatı almak için.

Ben kullanıyordum, babam yanımdaydı.
Yol boyunca kızdı.
Arabası bozuldu ya. Onun gerginliğini benden çıkardı.
yol 10 dk.
Dur, git, hızlı git, yavaşlasana, sağa dönsene...
Yani araba mı kullandım dayak mı yedim bilmiyorum.
"Sen istersen gözlerini kapat uyu eve varınca söylerim" dedim.

En son sağa dönmeden önce araba var mı diye aynaya baktım.
3 saniye mi ne sürdü yani.
Köpürdü. Neden solda kalmışım, neden sağa dönmüyormuşum, ne biçim araba kullanıyormuşum.
Ben de patladım artık.
"Senin arabanı ben bozmadım. Ona gerildin ama acısını benden çıkarma dedim."
Arkada 2.5 yaşında oğlum oturuyor. O bile "Dede böyle yapma." dedi.
Ben çok iyi araba sürüyorum en son 13 saat şehirlerarası sürdüm dedim.
Sürmüyorsun dedi.

En son "Senle araba sürerken yanyana olmayı hiç sevmiyorum, keşke sen kullansaydın veya arkaya otursaydın dedim."
Hala bana diyor ki "İzah et bana, neden sağa dönmüyorsun." diye bağıyor.
Aynaya bakmadan nasıl döneyim dedim.
Neyse sesler biraz yükseldi. En son evin orada küstü indi arabadan gitti.

Buraya kadar kendimi yüzde yüz haklı görüyordum ki annem son bombayı attı "Haklısın ama senin de sesin yükseldi."
Yarın yemeğe alacaktım annemleri, kesin babam gelmeyecek küstüğü için. Küsünce yemeğe asla gelmez.
Sabah pikniğe giderken de anneme bağırmış çağırmış.

Genelde yorgun olunca, trafik sıkışıksa vs. işten eve sinir küpü olarak gelir.
Durduk yere bağırır.
Bazen durur düşünürüz bizim suçumuz ne, ne yaptık da acaba bağırdı diye.
Bazen de sorarız ne oldu neden bağırıyorsun diye.
Yoruldum işte der.
Eee? Bizlik durum ne?


Kısacası kendimi b.k çuvalı gibi hissediyorum annem sağolsun.
O son lafı demeseydi içim rahattı.
Sizce haksız mıyım? :KK43:

Bir örnek vermek istiyorum.
Bir örnek

Pikniğe biz eşimle önden gittik.
Eşim dedi ki Gelip masayı onlar seçsin. Çünkü gerildi.

Ben de gerildim. Yolda yavaş sürdüm belki önce onlar gider diye.
Çünkü masayı beğenmez, laf ederler diye gerildik.
Genelde böyle geriliyoruz.
Bu kadar geriliyor eşinizi ve sizi de geriyor ise biraz mesafe iyidir babanız bile olsa
Tamam babanız ama aile huzurunu kendi huzurunu bozmaya gerek yok
 
Eşimle en büyük korkumuz buydu. Bu olay cidden iyi oldu. Her önlemi alacağım oğlum için
Bir an önce harekete geçmelisin, olayda babanın seninle tartışıp yermesinden daha fazla oğlunun dedesine gösterdiği tepki etkiledi beni, çocuk çok etkileniyor biz 2,5 yaşındaki bebeleri dikkate almıyoruz belki ama şu an o kuzucuğun karakteri oluşuyor, bu yaşlarda anne-baba, dede, anneanne, babaanne vb yakın ilişkide olduğu herkesten aldıkları karakterine yansıyacak bu gelişimi en fazla 7 yaşına kadar, sonrasında çocuğunun kişiliğine yerleşmiş şeyleri istesen de değiştiremezsin, birikimlerin patlamasını da ergenlik dönemine girdiğinde yaşarsınız, hele de erkek çocuğu ergenliğinin çoğunlukla kızlarınkinden daha şiddetli olduğunu düşünürsek, babanla dün ondan öncesi yaşananlar ve bundan sonrası yaşanacakları anlık düşünme çünkü çocuğun için anlık değil.
 
Valla yeni piknikten kalkmıştık.
Tıka basa toktuk. Genellikle böyle.
Hem şeker hem tiroid hastası.
Bizler de psikolojik hastayız.
Babamda da şeker var. Tarif ettiğin gibi delirtir o da. Ben de cevabını veriyorum. Bir kere şey demişti eskiden, ben şeker hastasıyım istediğim kadar sinirlenirim bağrırım çağırırım susacaksınız. Yok yaaa dedim cevabını veriyorum kusura bakmasın. Hastalığa vurup vurup delirticekler karşılarındakini
 
Bir an önce harekete geçmelisin, olayda babanın seninle tartışıp yermesinden daha fazla oğlunun dedesine gösterdiği tepki etkiledi beni, çocuk çok etkileniyor biz 2,5 yaşındaki bebeleri dikkate almıyoruz belki ama şu an o kuzucuğun karakteri oluşuyor, bu yaşlarda anne-baba, dede, anneanne, babaanne vb yakın ilişkide olduğu herkesten aldıkları karakterine yansıyacak bu gelişimi en fazla 7 yaşına kadar, sonrasında çocuğunun kişiliğine yerleşmiş şeyleri istesen de değiştiremezsin, birikimlerin patlamasını da ergenlik dönemine girdiğinde yaşarsınız, hele de erkek çocuğu ergenliğinin çoğunlukla kızlarınkinden daha şiddetli olduğunu düşünürsek, babanla dün ondan öncesi yaşananlar ve bundan sonrası yaşanacakları anlık düşünme çünkü çocuğun için anlık değil.

O kadar haklısın ki
İleride pişman olmamak için yapmam lazım
 
O kadar haklısın ki
İleride pişman olmamak için yapmam lazım
hamilelik dönemindeki kaygılı hallerini, paniklemelerini bildiğim, yıllardır burada vakit geçirmelerimiz sebebiyle sanki 40 yıldır tanışıyormuşuz gibi hissettiğim sevdiğim hatunlardan birisin, yazarken kırıyor muyum oğlun üzerinden konuşup üzüyor muyum diye de düşüne düşüne yazıyorum lakin içimde de tutamıyorum, babana çok kızdım, senin çocukluğunu ve yetişkinliğini öfkesiyle talan ettiği için, yaptıkları torununu da etkilediği için, anneni belki 40 yıldır aynı yastığa baş koyduğu kocasına basit bir soruyu sormayacak hale getirdiği için.

Bu diyabetle vs açıklanamaz, savunulamaz, terapi alırdı gerekirse doktor ilaç yazardı yine kendisini frenlerdi, baban çekinilen adam olmaktan zevk alıyor, sevgiyi korkutup sindirmek sanıyor.
 
X