Siz kimsem yok derken üniversite bitirmiş ve bugün çok geçerli meslek sahibi olmuşsunuz.Elek elkt müh olduğunuzu yazmşınız.Bu az şey mi bunu başarmışsınız bütün olumsuzlara rağmen.Bunu hiç küçimsemeyin lütfen.Bunu başaran herşeyi yapar önce kendinize güvenin ve dik durun.Benim o kadar zorlu bir hayatim oldu ki nerden baslasam elinde kalir dedikleri anlatacak paylasacak hic kimsem yok cok doldum icime kapandim iyice bari burdan paylasayim istedim
Annem babam kardesim bunlarin hic biri yok bende bir teyze dayi onlarinda kendine hayri yok uzun yillar yalniz kaldim tek basima hayat mucadelesi verdim zaman zaman calistim okulumu bitirdim biraz uzatarak ama zor da olsa elektrik elektronik muhendisligini bitirdim buarada beni buyuten dedemden cok sukur ki evim ve kira gelirim vardi bunlarla kendimi idare edebildim ne kadar sukur etsem az rahmetli dedeme
Sonra is gorusmelerinde bir arti olur diye ingilizce kursuna yazildim burada esimle tanistim 1 ay sonra nisanlandik nisandan 1.5 ay sonrada evlendik birbirimizi cokta tanimiyorduk ama seviyorduk kimselere icim isinmamisken guvenememisken hayatimda ilk defa birine hemde bu kadar cabuk guvenebilmistim benim akrabalarim teyzemle dayimlar karsiydi cunku esim okumamis ben 28 ken o 40 yasindaydi ve mezhep kultur farkimiz var diye istemediler ben onlarin dusuncesini umursamadim ayak diredim evlendik evlendikten tam 9 ay sonrada oglumuz dunyaya geldi suan 16 aylik pasam
Ama kaderim pesimi birakmadi bu seferde esime ve onun ailesine yaranamadim esim kotu biri degil dovme kendi basina gezme arkadas cevresi falan yok bi sigarasi var ama cabuk sinirleniyor ve sinirlenincede cok kufur ediyor ne kadar uyarsam ne desem faydasiz cok kiskanc eve hapis oldum daha dun aksam cocugum aglayinca camdan baktirdim diye kucagimda cocukla bizi yere atti Allahtan altimizda minder vardi aksamlari parka gidiyoruz evimizin yakininda duzgun park yok hava soguk cokta duramiyoruz haliyle kendim bi kac kere cocugumu alip markete falan gittim ondan bile esimin haberi yok olsa bana aksam soyleseydin ne isin var kendini gosterme pesindesin der arkada aile olmayinca boyle oluyormus demekki
Ben hamileyken araba aldik o da benim biraz birikimimle ve 2 tane bilezik koydum daha paramiz yetmiyordu duzgun birsey alamiyorduk esimin antalyadaki kuzeni ben size yardim ederim duzgun bisey alin dedi ama ben hic istemedim onun yardimini cunku duzgun biri degil esimlede onceden yakinlarmis ama sonradan konusmayi kesti gereksiz biri 50 yasina gelmis baltaya sap olamamis esim binbir laf etti senin akrabalarin yardim edeydi kufurler etti hamile halimle bana..
bari para gondersin biz burda alalim dedim onada bin turlu laf babanin mi oglu diye sonunda buna benim adima vekaletname gonderdik orda benim adima bir araba aldi ama araba hurda her yeri bozuk aldigimzdan beri tamirciden cikmiyor satilmiyor basimiza bela oldu birde herkesten bin turlu laf isittik yardim eden olmadi laf eden cok oldu malesefki hangi birini anlatayim bileziklerimi elimden zorla aldi borcumuza karsilik verdi vermeyelim bilezigin ne kadar ediyorsa parasini biriktirip verelim dedim dinlemedi benim altinim bile olmadi ki hic biri bana bisey takmadi taktiklarini da dugunden sonra elimden aldilar hersey gozumde kaldi
Hamileyken dustum yanimda kimse olmadi cocugumu Allah korudu dogum yaptim lohusayken yalnizdim bakimina kimse bana yardim etmedi cok yalnizlik cektim esimin ailesi sadece bize is cikardi kendi evlerindeki isler koydeki isler hic yakinlik samimiyet gormedim islerine yaradigimiz kadar iyi olduk hep cok doldum artk cocugum icin guclu olmaya calisiyorum ama hic birseye gucum yok ayni zamanda cocugumu hala emziriyorum emziren anne bu kadar mi uzulur cok gucume gidiyor hep bir ailem olsun istedim boyle mi olacakti esimin kendi babasi bile arabasini esime vermez tek oglu olmasina ragmen benim sayemde biseylere sahip oldu agzimi acip bir gun bile senin benim lafi etmedim hep bizim dedim annesinden bile cok ustune ben titredim cocugum gibi baktim aman birseyi eksik olmasin dedim karsiliginda itilip kakildim ölmüs anneme kufurler etti cocugum biraz aglasa bir yeri kizarsa sen bakamiyorsun nasil annesin dedi hic kiymet bilmedi yasadigimiz yerde hamileyken deprem oldu koye gittik kaynanam gilin esyalari copleriyle ugrastik biride bu kadin hamile diye dusunmedi soguk arabalarda yatirdilar bizi daha anlatmakla bitmez yasadiklarim kimseye derdimi yanamam kimsenin kapisina gidemem kafami dagitmaya bikac gunlugune gidecek yerim yakinim bile yok oglumdan baska kimsem yok bu hayatta cocugumda benim gibi olmasin mutlu bir anne olarak buyutmek istiyorum ama mumkun olur mu ki bu cok yoruldum doldum artk bari burdan icimi dokeyim dedim basinizi agrittim hakkinizi helal edin
Size şimdi ne denir ki bilemedim o kadar insan yapma demiş ama siz gidip o o*unla evlenmişsiniz. Ne desem bilemedim.Benim o kadar zorlu bir hayatim oldu ki nerden baslasam elinde kalir dedikleri anlatacak paylasacak hic kimsem yok cok doldum icime kapandim iyice bari burdan paylasayim istedim
Annem babam kardesim bunlarin hic biri yok bende bir teyze dayi onlarinda kendine hayri yok uzun yillar yalniz kaldim tek basima hayat mucadelesi verdim zaman zaman calistim okulumu bitirdim biraz uzatarak ama zor da olsa elektrik elektronik muhendisligini bitirdim buarada beni buyuten dedemden cok sukur ki evim ve kira gelirim vardi bunlarla kendimi idare edebildim ne kadar sukur etsem az rahmetli dedeme
Sonra is gorusmelerinde bir arti olur diye ingilizce kursuna yazildim burada esimle tanistim 1 ay sonra nisanlandik nisandan 1.5 ay sonrada evlendik birbirimizi cokta tanimiyorduk ama seviyorduk kimselere icim isinmamisken guvenememisken hayatimda ilk defa birine hemde bu kadar cabuk guvenebilmistim benim akrabalarim teyzemle dayimlar karsiydi cunku esim okumamis ben 28 ken o 40 yasindaydi ve mezhep kultur farkimiz var diye istemediler ben onlarin dusuncesini umursamadim ayak diredim evlendik evlendikten tam 9 ay sonrada oglumuz dunyaya geldi suan 16 aylik pasam
Ama kaderim pesimi birakmadi bu seferde esime ve onun ailesine yaranamadim esim kotu biri degil dovme kendi basina gezme arkadas cevresi falan yok bi sigarasi var ama cabuk sinirleniyor ve sinirlenincede cok kufur ediyor ne kadar uyarsam ne desem faydasiz cok kiskanc eve hapis oldum daha dun aksam cocugum aglayinca camdan baktirdim diye kucagimda cocukla bizi yere atti Allahtan altimizda minder vardi aksamlari parka gidiyoruz evimizin yakininda duzgun park yok hava soguk cokta duramiyoruz haliyle kendim bi kac kere cocugumu alip markete falan gittim ondan bile esimin haberi yok olsa bana aksam soyleseydin ne isin var kendini gosterme pesindesin der arkada aile olmayinca boyle oluyormus demekki
Ben hamileyken araba aldik o da benim biraz birikimimle ve 2 tane bilezik koydum daha paramiz yetmiyordu duzgun birsey alamiyorduk esimin antalyadaki kuzeni ben size yardim ederim duzgun bisey alin dedi ama ben hic istemedim onun yardimini cunku duzgun biri degil esimlede onceden yakinlarmis ama sonradan konusmayi kesti gereksiz biri 50 yasina gelmis baltaya sap olamamis esim binbir laf etti senin akrabalarin yardim edeydi kufurler etti hamile halimle bana..
bari para gondersin biz burda alalim dedim onada bin turlu laf babanin mi oglu diye sonunda buna benim adima vekaletname gonderdik orda benim adima bir araba aldi ama araba hurda her yeri bozuk aldigimzdan beri tamirciden cikmiyor satilmiyor basimiza bela oldu birde herkesten bin turlu laf isittik yardim eden olmadi laf eden cok oldu malesefki hangi birini anlatayim bileziklerimi elimden zorla aldi borcumuza karsilik verdi vermeyelim bilezigin ne kadar ediyorsa parasini biriktirip verelim dedim dinlemedi benim altinim bile olmadi ki hic biri bana bisey takmadi taktiklarini da dugunden sonra elimden aldilar hersey gozumde kaldi
Hamileyken dustum yanimda kimse olmadi cocugumu Allah korudu dogum yaptim lohusayken yalnizdim bakimina kimse bana yardim etmedi cok yalnizlik cektim esimin ailesi sadece bize is cikardi kendi evlerindeki isler koydeki isler hic yakinlik samimiyet gormedim islerine yaradigimiz kadar iyi olduk hep cok doldum artk cocugum icin guclu olmaya calisiyorum ama hic birseye gucum yok ayni zamanda cocugumu hala emziriyorum emziren anne bu kadar mi uzulur cok gucume gidiyor hep bir ailem olsun istedim boyle mi olacakti esimin kendi babasi bile arabasini esime vermez tek oglu olmasina ragmen benim sayemde biseylere sahip oldu agzimi acip bir gun bile senin benim lafi etmedim hep bizim dedim annesinden bile cok ustune ben titredim cocugum gibi baktim aman birseyi eksik olmasin dedim karsiliginda itilip kakildim ölmüs anneme kufurler etti cocugum biraz aglasa bir yeri kizarsa sen bakamiyorsun nasil annesin dedi hic kiymet bilmedi yasadigimiz yerde hamileyken deprem oldu koye gittik kaynanam gilin esyalari copleriyle ugrastik biride bu kadin hamile diye dusunmedi soguk arabalarda yatirdilar bizi daha anlatmakla bitmez yasadiklarim kimseye derdimi yanamam kimsenin kapisina gidemem kafami dagitmaya bikac gunlugune gidecek yerim yakinim bile yok oglumdan baska kimsem yok bu hayatta cocugumda benim gibi olmasin mutlu bir anne olarak buyutmek istiyorum ama mumkun olur mu ki bu cok yoruldum doldum artk bari burdan icimi dokeyim dedim basinizi agrittim hakkinizi helal edin
Malcı paracı değilse altınlarınızı niye aldı?
Öfff. b...k gibi adamlarla evlenip bir de onlara annelik yapıp herseyinizi feda edip sonra gelip burda ağlıyorsunuz, yapmayın ya hu , şu erkeklere tapmayı, onları adam etmeyi falan bırakın, adam olunca ilk sizden vazgeçiyorlar, konu sahibi kendi ellerinle hayatını mahvetmissin...Benim o kadar zorlu bir hayatim oldu ki nerden baslasam elinde kalir dedikleri anlatacak paylasacak hic kimsem yok cok doldum icime kapandim iyice bari burdan paylasayim istedim
Annem babam kardesim bunlarin hic biri yok bende bir teyze dayi onlarinda kendine hayri yok uzun yillar yalniz kaldim tek basima hayat mucadelesi verdim zaman zaman calistim okulumu bitirdim biraz uzatarak ama zor da olsa elektrik elektronik muhendisligini bitirdim buarada beni buyuten dedemden cok sukur ki evim ve kira gelirim vardi bunlarla kendimi idare edebildim ne kadar sukur etsem az rahmetli dedeme
Sonra is gorusmelerinde bir arti olur diye ingilizce kursuna yazildim burada esimle tanistim 1 ay sonra nisanlandik nisandan 1.5 ay sonrada evlendik birbirimizi cokta tanimiyorduk ama seviyorduk kimselere icim isinmamisken guvenememisken hayatimda ilk defa birine hemde bu kadar cabuk guvenebilmistim benim akrabalarim teyzemle dayimlar karsiydi cunku esim okumamis ben 28 ken o 40 yasindaydi ve mezhep kultur farkimiz var diye istemediler ben onlarin dusuncesini umursamadim ayak diredim evlendik evlendikten tam 9 ay sonrada oglumuz dunyaya geldi suan 16 aylik pasam
Ama kaderim pesimi birakmadi bu seferde esime ve onun ailesine yaranamadim esim kotu biri degil dovme kendi basina gezme arkadas cevresi falan yok bi sigarasi var ama cabuk sinirleniyor ve sinirlenincede cok kufur ediyor ne kadar uyarsam ne desem faydasiz cok kiskanc eve hapis oldum daha dun aksam cocugum aglayinca camdan baktirdim diye kucagimda cocukla bizi yere atti Allahtan altimizda minder vardi aksamlari parka gidiyoruz evimizin yakininda duzgun park yok hava soguk cokta duramiyoruz haliyle kendim bi kac kere cocugumu alip markete falan gittim ondan bile esimin haberi yok olsa bana aksam soyleseydin ne isin var kendini gosterme pesindesin der arkada aile olmayinca boyle oluyormus demekki
Ben hamileyken araba aldik o da benim biraz birikimimle ve 2 tane bilezik koydum daha paramiz yetmiyordu duzgun birsey alamiyorduk esimin antalyadaki kuzeni ben size yardim ederim duzgun bisey alin dedi ama ben hic istemedim onun yardimini cunku duzgun biri degil esimlede onceden yakinlarmis ama sonradan konusmayi kesti gereksiz biri 50 yasina gelmis baltaya sap olamamis esim binbir laf etti senin akrabalarin yardim edeydi kufurler etti hamile halimle bana..
bari para gondersin biz burda alalim dedim onada bin turlu laf babanin mi oglu diye sonunda buna benim adima vekaletname gonderdik orda benim adima bir araba aldi ama araba hurda her yeri bozuk aldigimzdan beri tamirciden cikmiyor satilmiyor basimiza bela oldu birde herkesten bin turlu laf isittik yardim eden olmadi laf eden cok oldu malesefki hangi birini anlatayim bileziklerimi elimden zorla aldi borcumuza karsilik verdi vermeyelim bilezigin ne kadar ediyorsa parasini biriktirip verelim dedim dinlemedi benim altinim bile olmadi ki hic biri bana bisey takmadi taktiklarini da dugunden sonra elimden aldilar hersey gozumde kaldi
Hamileyken dustum yanimda kimse olmadi cocugumu Allah korudu dogum yaptim lohusayken yalnizdim bakimina kimse bana yardim etmedi cok yalnizlik cektim esimin ailesi sadece bize is cikardi kendi evlerindeki isler koydeki isler hic yakinlik samimiyet gormedim islerine yaradigimiz kadar iyi olduk hep cok doldum artk cocugum icin guclu olmaya calisiyorum ama hic birseye gucum yok ayni zamanda cocugumu hala emziriyorum emziren anne bu kadar mi uzulur cok gucume gidiyor hep bir ailem olsun istedim boyle mi olacakti esimin kendi babasi bile arabasini esime vermez tek oglu olmasina ragmen benim sayemde biseylere sahip oldu agzimi acip bir gun bile senin benim lafi etmedim hep bizim dedim annesinden bile cok ustune ben titredim cocugum gibi baktim aman birseyi eksik olmasin dedim karsiliginda itilip kakildim ölmüs anneme kufurler etti cocugum biraz aglasa bir yeri kizarsa sen bakamiyorsun nasil annesin dedi hic kiymet bilmedi yasadigimiz yerde hamileyken deprem oldu koye gittik kaynanam gilin esyalari copleriyle ugrastik biride bu kadin hamile diye dusunmedi soguk arabalarda yatirdilar bizi daha anlatmakla bitmez yasadiklarim kimseye derdimi yanamam kimsenin kapisina gidemem kafami dagitmaya bikac gunlugune gidecek yerim yakinim bile yok oglumdan baska kimsem yok bu hayatta cocugumda benim gibi olmasin mutlu bir anne olarak buyutmek istiyorum ama mumkun olur mu ki bu cok yoruldum doldum artk bari burdan icimi dokeyim dedim basinizi agrittim hakkinizi helal edin
iste isi gucu kenarda bir çöpü olmayan, okumamis, senden de 12 yas büyük ac adamla neden evlendin?
el ustunde tutuldugunuz donem 1,5 ay
