Güzel bir günün kavgayla bitmesi. Haksız mıyım?

Mune .!.:

hamilelik dönemindeki kaygılı hallerini, paniklemelerini bildiğim, yıllardır burada vakit geçirmelerimiz sebebiyle sanki 40 yıldır tanışıyormuşuz gibi hissettiğim sevdiğim hatunlardan birisin, yazarken kırıyor muyum oğlun üzerinden konuşup üzüyor muyum diye de düşüne düşüne yazıyorum lakin içimde de tutamıyorum, babana çok kızdım, senin çocukluğunu ve yetişkinliğini öfkesiyle talan ettiği için, yaptıkları torununu da etkilediği için, anneni belki 40 yıldır aynı yastığa baş koyduğu kocasına basit bir soruyu sormayacak hale getirdiği için.

Bu diyabetle vs açıklanamaz, savunulamaz, terapi alırdı gerekirse doktor ilaç yazardı yine kendisini frenlerdi, baban çekinilen adam olmaktan zevk alıyor, sevgiyi korkutup sindirmek sanıyor.

Genişletmek için tıkla...

Bana Diyor Nau Nau .!.:

Hiç kırmıyorsun. Aksine kırmaktan çekinmeden daha sert ve dosdoğru yaz lütfen. Benim silkelenmem lazım. Ben bu konuyu da ztaen babamı kırdım kı diye açtım farkındaysan. Yorumlar ilerledikçe uykumdan uyandım resmen

Genişletmek için tıkla...

Mune .!.:

Ablacım, anne baba evlat ilişkilerinde insanların hassasiyetlerine dikkat etmeye çalışırım çünkü ne olursa olsun herkesin ailesi kendisine özel ve güzeldir ama madem silkelenmen gerektiğinin farkındasın o zaman babanın davranışlarının yanlış olduğunun bilincine var artık, konu başlığın bile “haksız mıyım?” Yani kafanda acaba var, bunun sebebi yine baban, haklı olduğuna kendin bile emin olamıyorsun onay bekliyorsun, oysa sen haklısın sonuna kadar haklısın, araba kullanırken iyi bir şoför olmadığından tut da neden sağa dönmediğin hakkında izahat istemesine kadar, arabada oğlunun olduğunu dahi umursamadan, belki kaza yapmana sebebiyet verecek kadar seni strese sokmasına kadar her şeyde sen haklısın.

İzah et nedir ya? Üstelik araba kullanıyorsun, senin kaygılı biri olduğunu da bilmiyor olamaz.

Kusura bakma ama baban sadece ben ille de ben diyen birisi, ona hep haklısın denecek, susulacak, sözünün üzerine söz söylenmeyecek, alttan alınacak çünkü her şeyi en iyi o biliyor ve hep o haklı.

Babanı kırmak mı? Baban sizi kıra kıra kırılacak yer bırakmamış, kırıldıysa dahi bırakın biraz da o kırılsın. Bu saatten sonra değişmez ama en azından seninle konuşurken dikkat etmesi gerektiğini bilir, altta kalmayacağını anlar.

Genişletmek için tıkla...

Bana Diyor Nau Nau .!.:

Bana sözlü olarak doğru iletişim kursanız bile bedensel olarak ona kaygı yüklemiş olabilirsiniz dedi.

Genişletmek için tıkla...

Bana Diyor Nau Nau .!.:

Bu akşam yemeğe geldi.
Tanıdığım babam ya yemeğe gelmezdi ya da yemekte agresif davranışları ve sözleriyle burnumuzdan getirirdi.
Ama kuzu gibiydi.
Annem dedi ki iyi oldu, dünden beri sesi çıkmıyor hiç.
Oysa dün aklım annemde kalmıştı. Ona bağıracak mı vs diye.

Genişletmek için tıkla...

Bana Diyor Nau Nau .!.:

Biz yanyana oturuyoruz
Onu çok seviyorum
Ama bu belirsizlik çok zor.

Mesela yarın ki yemeğin saati biraz geç
Kuzene uymadı
Bir haftadır bunu nasıl söyleyeceğimizi düşünüyoruz.
O saatte yemek mi olur diye kızacak bağıracak dye.

Sürekli üzerimde babam ne der baskısı var.

Bir örnek

Pikniğe biz eşimle önden gittik.
Eşim dedi ki Gelip masayı onlar seçsin.

Ben de gerildim. Yolda yavaş sürdüm belki önce onlar gider diye.
Çünkü masayı beğenmez, laf ederler diye gerildik.

Genişletmek için tıkla...

Bana Diyor Nau Nau .!.:

Selam,

bugün ailecek pikniğe gittik. Eşim, oğlum, annem, kardeşim, ben ve babam.
Dönüşte bizim araba çalıştı ama babamın arabası çalışmadı.
Babam ve ben bizim arabaya bindik, evden çekme halatı almak için.

Ben kullanıyordum, babam yanımdaydı.
Yol boyunca kızdı.
Arabası bozuldu ya. Onun gerginliğini benden çıkardı.
yol 10 dk.
Dur, git, hızlı git, yavaşlasana, sağa dönsene...
Yani araba mı kullandım dayak mı yedim bilmiyorum.
"Sen istersen gözlerini kapat uyu eve varınca söylerim" dedim.

En son sağa dönmeden önce araba var mı diye aynaya baktım.
3 saniye mi ne sürdü yani.
Köpürdü. Neden solda kalmışım, neden sağa dönmüyormuşum, ne biçim araba kullanıyormuşum.
Ben de patladım artık.
"Senin arabanı ben bozmadım. Ona gerildin ama acısını benden çıkarma dedim."
Arkada 2.5 yaşında oğlum oturuyor. O bile "Dede böyle yapma." dedi.
Ben çok iyi araba sürüyorum en son 13 saat şehirlerarası sürdüm dedim.
Sürmüyorsun dedi.

En son "Senle araba sürerken yanyana olmayı hiç sevmiyorum, keşke sen kullansaydın veya arkaya otursaydın dedim."
Hala bana diyor ki "İzah et bana, neden sağa dönmüyorsun." diye bağıyor.
Aynaya bakmadan nasıl döneyim dedim.
Neyse sesler biraz yükseldi. En son evin orada küstü indi arabadan gitti.

Buraya kadar kendimi yüzde yüz haklı görüyordum ki annem son bombayı attı "Haklısın ama senin de sesin yükseldi."
Yarın yemeğe alacaktım annemleri, kesin babam gelmeyecek küstüğü için. Küsünce yemeğe asla gelmez.
Sabah pikniğe giderken de anneme bağırmış çağırmış.

Genelde yorgun olunca, trafik sıkışıksa vs. işten eve sinir küpü olarak gelir.
Durduk yere bağırır.
Bazen durur düşünürüz bizim suçumuz ne, ne yaptık da acaba bağırdı diye.
Bazen de sorarız ne oldu neden bağırıyorsun diye.
Yoruldum işte der.
Eee? Bizlik durum ne?


Kısacası kendimi b.k çuvalı gibi hissediyorum annem sağolsun.
O son lafı demeseydi içim rahattı.
Sizce haksız mıyım?

Bir örnek vermek istiyorum.
Bir örnek

Pikniğe biz eşimle önden gittik.
Eşim dedi ki Gelip masayı onlar seçsin. Çünkü gerildi.

Ben de gerildim. Yolda yavaş sürdüm belki önce onlar gider diye.
Çünkü masayı beğenmez, laf ederler diye gerildik.
Genelde böyle geriliyoruz.

Genişletmek için tıkla...