Ama çocuk ya da çocuklar olunca o boşluklar, geç kalkmacalar olamıyor. Evimizde tv yok ona vakit harcayamam. Ama bana yetmiyor zaman. Çok şükür koşturup duruyorum. İki çocuk okullar, kurslar... Bütün bunların içine bir de işi sigdiramazdim sanırım. Ha öğretmenlik gibi makul zamanlı meslekler olur o zaman amenna. Ancak tam zamanlı ve hele de özel sektör çok yıpratıcı. Biz bayanlar her yere yetişeceğim derken acaba çok mu çabuk tuketiyoruz kendimizi?Ben de çalışmıyorum şu an
Hatta son 1.5 senedir
Arada yurtdışında çalıştım okurken ama şu an sınavlara hazırlandığım için çalışmıyorum
Sınavlar bitse de çalışmayacağım yurtdışına gidene kadar
Benim de ihtiyacım yok şu an çalışmaya
Ancak ben hayatım boyunca evde olamazdım
Bir yerden sonra bunalıyorum, bir depresifleşiyorum, olur olmadık şeyleri kafaya takar oluyorum :)
Boşluk bana yaramıyor, çoluğum çocuğum yok kendimi işe yaramaz hissediyorum :))
O yüzden çalışmak istiyorum diyorum
Ama bu boş yıl iyi geldi bana, istediğin saatte yat kalk, istediğini yap falan
Güzel bir özgürlük
Bir de sonuçlar gelse de kabul edilsem keyfime diyecek yok
Ben üniversitede okurken bile çalışıp çalışmak istemediğimi düşünürdüm ve hep keşke evde vakit geçirsem derdim. Mezun oldum iyi de bir işe girdim şartlar ve maaş güzeldi,1,5 yıl sonra eşimle tanıştım ve tanıştıktan 3 ay sonra evlendik..evlendikten 2 ay sonra da işten kendi isteğimle ayrıldım.çocuk olmamasına rağmen ev iş derken bana vakit kalmıyordu.istanbul trafiği iş yoğunluğu vs..işten ayrıldıktan sonra huzur buldum resmen..2,5 yıldır evdeyim hiç sıkılmadım.zaman çok olunca yapmaktan hoşlanacağın şeyleri bulup doya doya vakit harcıyorsun.eşime evime bakmak hoşuma gidiyor..evin bi odasına pilates malzemeleri aldım hergün sporumu yapıyorum.akşam eşim işten geliyor yemeği yiyip hop sahile 1 saat yürüyüşe.evde bekleyen yapılacak hiç iş olmadığından gönül rahatlığıyla geziyorum.iki Ablam var biri boşandı 4 yaşında oğlu var babadan destek almıyor o yüzden Ablam çalışmak zorunda ayrıldığında çalışmıyordu ama.şimdi soruyorum imkanım olsa oğlumun bi anını bile kaçırmazdım diyor. Benim çocuğum yok ve hayat boyu çocuk sahibi olmak istemiyorum.eşimle birlikte kendimiz için yaşayalım istiyorum.eşimin geliri yetiyor evimiz de var çocuk ta olmayacağına göre kendimi yıpratmama değmez deyip çıktım işten. Hayata bir kez geliyoruz,mecburiyet yoksa Canımız ne istiyorsa hemen yapmalıyız bence.
Size özel cevap vermiyorum sakın yanlış anlamayın ve üzerinize alınmayın.
Sadece sizin bu anlattıklarınızı örnek olarak kullanmak istiyorum.
Sizin durumunuzda bir kadın düşünelim. Evliliğinin 5. senesinde kocası "ben artık çocuk istiyorum, olmuyor böyle, evet istemiyoruz diye anlaşmıştık ama ben artık yapamıyorum" derse ve kadın hala çocuk istemiyor olursa ve Allah korusun boşanırsa ne olacak?
Veya yine mutlu mesut giderlerken adam kadını aldatsa ve boşansalar?
Kadın iş aramaya kalksa tecrübesi yok.
Mesleğine ara vermiş, bilgileri/becerilerini unutmuş.
Ne olacak?
Evet yazlık almak fıkrımı vardı ancak esım tarafından yazmayı unuttugum baska bır mıras soz konusu zaten bızım ıcın bır yazlık almayı planlıyorlar o sebeble bızde bosa masraf etmeyelım dıye onu suanda bıraktık gıbı bısey , tabı benım baktıgım kadar guzel bı yer olmayacak ama olsunCuteMom geçmiş olsun. önemli bir durum yok inşallah..
Türkiye şartların da iyi maaş alıyorsun.. asgari ücret almış olsaydın. gerek yok bu kadar sıkıntıya derdim.
rahat yaşamayı, özgür takılmayı ve harcamayı seven birisin zorlanacağını düşünüyorum
yarım zamanlı çalışma durumu sizde yok mu?
kısıtlı zamanlarda geçirilen vaktin daha değerli olduğuna inanıyorum desende... akşam 6 da evde oluyorsun, turşunu kutup çocuğunla ilgilenebiliyorsun.. evde olsan vakit fazlalığından televizyona saracaksın belki.. esra erolden tut, ben bilmem eşim bilirden çıkarsın gibime geliyorkötü anlamda söylemiyorum. insanın hayatını rutin hale geliyor
ne güzel yazlık almak fikrin vardı.. havalar güzel oldukça ege ile olarak vakit geçirmek fikri kulağa çok hoş geliyor.. hayatını maddi olarak kısmamak için, oğluna daha güzel bir gelecek hazırlamak için işten çıkmasan daha güzel diye düşünüyorum..
ben çalışmadan yapamam.. evet 9 günlük bayram tatillerine bayılıyorum. evde olmak, geç uyanmak çok güzel.. ama insan hayatı geç uyanmak üzerine kurulu değilen azından şimdilik çalışabilirsin
Ailemin bize yaptıkları fedakarlıklarla kendılerının cok kısıtlı yasamalarından dolayı uzuldugum konudan mı bahsedıyorsun ? Actıgım ve aılemle alakalı uzulmedıgım bır baska konularımı goster bence nerede bakalım mıras pesınde kosmusum ne konusmusum ne dusunmusum sız boyle yazınca kıskanclıktan yazdıgınızı dusunuyorum bendeBir şey sormak istiyorum. Bu kadar para, mal, mülk, miras peşinde koşmak sizi zihnen yıpratmıyor mu ? 29 yaşındasınız babanız maksimum 60 yaşındadır adamdan kalacak daire ve dükkanın peşindesiniz. Sürekli gündeminiz miras, para, mal mülk. Eşinizle falan evde başka konulardan da konuşuyor musunuz mesela ? Her konunuzun kenarı ucu maddiyata ve gelirlerinize, miraslarınıza dayandığı için sormak istedim.
Ama böyle anlatınca insanın çalışmaktan vazgeçesi geliyor :)yaklaşık 9 yıllık iş hayatım oldu, 4.5 yıldır da çalışmıyorum, şu an iş arıyorum.
kendi adıma, eğer maddi olarak ihtiyacım olmasaydı asla çalışmazdım.
çalışırken kendimi işe yarar hissetmiyorum, bu mesleğimle alakalı olabilir, arada öyyle tavana gözlerimi dikip ne işim var la benim durda, banane elin çimentocusunun reklam afişindeki adamın ceketinin renginden diye düşünürken bulurdum kendimi. ama eminim başka bir işim olsa da çalışmaktan zevk alamayacağım, sabah erkenden kalkmaktan, bütün gün yapmam gereken işler olmasından, kaytaramamaktan, yemek saatlerimi bile iş yerime göre düzenlemekten ve birilerinin bana ne yapmam gerektiğini söylemesinden nefret ediyorum.
ama hayat işte, çalışmak zorundayım, 24 saatlik günümün 10 saatini işyerine satıp kalan 14 saati de hayat telaşıyla geçirmek zorundayım.
oysa çok seviyorum ben sabah kalkıp kahvemi içip yürüyüşe çıkıp kedilerimi besleyip duşumu alıp internette takılmayı, öğleden sonra gezmeye gitmeyi, mutfakta uzun uzun keyifle yemekler tatlılar yapmayı, bütün yazı denizde geçirmeyi...
Bence bir yardımcı tutun durumunuz elveriyorsa haftada 2 veya 3 gün ev işlerini halletsin bitsin ama gerçekten çoçuğunuz varsa hayat çok zor biz ikiz kız kardeşleriniz annem yalnız büyüttü ailesinden kimse yok tek çoçuk ve az çekmemiştir bizden :)Dün akşam eve gittim , oglumun yemegını hazırladım . O sırada kendımız ıcınde salata yaptım . Oglum bızımle beraber cogu zaman yıyemıyor okul zamanı cunku okuldan cok ac gelıyor.Ben esım gelınce onunla beraber yıyorum oglum 2 saat serbest kalıyor zaten o sırada bızde anca yemegımızı yemıs oluyoruz ve sofrayı bıle toplamadan derslerıne baaslıyoruz. dun tam 2.30 saat odevlerı surdu . Kıtap okumada sıkıntı yasadıgı ıcın yanında duruyorum takıp etmem yanlıslarını duzeltmem gerekıyor. saat 11 oldu buarada hemen uyuduk . Gece bı ara uyandım okul kıyafetlerını yıkamıstım onları astım . Sonra bır saat sonra tekrar uyandım yagmur yagıyor camasırları ıcerı aldım . Sabaha karsı 5 te uyandım bu defa esım ıse gıderken asırı ses cıkarıyor. (şuanda onu parçalayasım var )
Ruh gıbıyım yıne. Ustelık bır ıkı saat sonra toplantıya katılmam gerekıyor oysa sacım bıle yaglı.
Iste boyle durumlarda ısyan edıyorum yetısemedıgım noktalar benım ıcın bunlar. Eve yetıssem ogluma, ogluma yetıssem ısıme yetısemıyorum hersey yarım yamalak gıbı gelıyor. Bu konuda destek almak ıstıyorum uzman bırınden belkı bana oyle gelıyor yetınemıyorum hersey tam olsun ıstıyorum bılmıyorum. Sabah buarada geceden kalan bulasıkları anca tezgaha koyabıldım evı eh ıste soyle bı topladım ve ısteyım.