Gerçekten çalışmak istiyor musunuz yoksa mecbur musunuz ?

CuteMom

Dünya vazgeçenleri değil,azmedenleri hatırlar
Kayıtlı Üye
30 Nisan 2008
45.779
24.642
Merhaba Arkadaşlar.
Benim kendimle alakalı çözemediğim karara varamadığım bir sorunum var.
Çalışmak veya çalışmamak konu .

Öncelikle kendimle ilgili bilgi vereyim, 29 yaşındayım .
Yabancı uyruklugu oldugum için liseden sonra öss veya yös sınavlarına giremedim, kendi ülkemden vatandaşlıktan cıkarıldıgım için o sene 5 sene öncesine kadarda vatansız yaşadım (oturma izniyle)
Lise bittiğinden beride çalışıyorum.Önce bi sigorta şirketinde çalıştım, ama o işim çok düzenli olmadı yani ara ara bebek tedavisi için çıktım yeniden çağırdılar döndüm filan şeklinde devam etti.Yani orada düzenli 3 sene calıstım diyebilirim.

Daha sonra tedaviyle bir oğlum oldu ve eski eşim bizi terk etti. Aslında benim hayalim cocuguma kendim bakmam yönüydeydi , çalışmayı asla düşünmüyordum ama hayat işte türlü türlü şeyler çıkınca ailemle yaşamaya başladım. Kendi dairemide kiraya verdim , Oğlum 6 aylık olunca babamın işyerinde yarı zamanlı calısmaya basladım daha doğrusu babam bana bir işyeri acmıstı öğlen gidiyordum , akşama kadar eve 1 saat gidip oglumla ilgileniyordum .(Bu evin kirasınıda biriktirmeye başladık buarada )

Fakat mahalle arası oldugu için her gün psikolojim bozuluyordu gelen giden soran bitmiyordu, ayrıca aldıgım parada anca oglumun bezını ve mamasını karsılıyordu kendıme bırseyler alamıyordum.Oğlum 13 aylık olduğunda dışarıda bir işe başladım o işyerinide bir eleman bakmaya basladı maaşlı olarak ,
Şuan çalıştığım yer yani, şubatta 6 sene dolacak.

Lise mezunuyum ve maaşım 3300 tl , ama artık bıktım.
Bir bölge burası , dışarı cıktıgında havanın değişmediği merkeze uzak hapishane gibi. Şuanda artık acaba calısmasam mı dediğim için herseyde bana batar oldu. Bu süreçte 5 senedirde evliyim yeniden. Bir şekilde şimdiki eşimlede cocuk sahibi olamadık. Oğlanda 6.5 yaşında.

Evde vaktim çok yogun geciyor , sabah erkenden kalkıyorum servisle iş yerime geliyorum , akşam en geç 6'da evdeyim. Yemek yapmıyorum hafta içi sağolsun annem yapıyor o yüzden sadece yemeği ısıtıp masaya koyuyorum. 8 kadar oğlumunda benimde vaktim var bu sırada eşimde gelmiş ve yemek yemiş oluyoruz. 8'den sonra oğlanın ödevlerine bakıyoruz. ödev biter bitmez ben mutfagı toplamaya baslıyorum yatana kadar bişeyler denkliyorum ve eh cogu zaman oturup dinlenemeden kendimi yatakta buluyorum.

Eşiminde maaşı iyi , Allah bereketini göstersin.

Kurban bayramında kaza gecirdim konu acmıstım belki gören vardır bu sebeble evde 3 hafta kalma şansım oldu. Aman Allahım o nasıl bir rahatlık.Oğlumu cok sevıyorum allah ona can saglıgı versın yanımdan asla ayrımasın ama oğlum okula gıttıgınde bana kalan o vakıte ınanamadım. Hem iş yaptım, hem oturdum oyuncak tamırı yaptım(uzun zamandır ertelıyordum) hem utulerı ıkı dk yaptım hemde tv ızledım. İşte ne olduysa o zaman oldu. Oğlumda bende birbirimize girdik yapıştık, işe başladıgım ilk gün oda bende agladım o derece.Hemde derslerde sıkıstırıyor hafta ıcı aksamları iptal durumunda oldugumuz ıcın ben ısı bırakıcam dıye eşime söyled,m ve bir kaç kişiye daha. Eşim bişey demedi, sen bilirsin dedi. Çık diyor yani ama onun dışında herkes sakın sacmalama cıkma ısınden bır daha asla boyle bır maasla calısamazsın dıyorlar e dogruda soyluyorlar.

Şuanda ödediğimiz 20 ay daha surecek olan bir kredimiz var 780 tl, faturlarla filan aylık giderimiz 2000 tl . Gerisi ne oluyor derseniz birikim oluyor , tatile gidiyoruz hiç bir tatillerde evde kalmamıştım ilk evde kaldığım su raporları zamanlarımda ise işte kafam bulandı yazdım.

Eski eşim geçtiğimiz aylarda evlenmiş, bayada kaliteli böyle bir oteldede düğün yapmış. Kadınla ikiside aynı yerde calısıyormuş. Gazetelere haber olmuşlar sanırım kızın ailesinin durumu iyi, o şekilde öğrendim .

Kararım soyleydı, ınsallah doktor saglık sorunlarımdan dolayı ızın vermıyordu bebek ıcın 1-2 aya kadar ızın cıkacak ve ınsallah bu kez basarıya ulastıgımızda dogum ıznınden sonra donmeyeyım dıyorum .
Ama sonra ıcımden bır ses sacmalama, ya esın tek basına altından kalamazsa bu yasamın dıyorum. Oğlum buyuyor buyudukcede masraflar artıyor , sonucta hala etrafımızda var parasızlıktan unıversıte okuyamayan cocuklar oyle olmasını asla ıstemıyorum. Hem ote yandan bıyolojık babayla bır bagımız yok, ayrıldıgımızdan berı ne nafaka ne cocukla alakalı hıc gorusmedık ama ya yarın obur gun olur ya ımkansızlıklardan dolayı oglum onun kapısını calar mı ?

Bızım neyımız var , 1 daıremız var ıcınde oturuyoruz. 1 kırada daıre var suanda kırasını bız almıyoruz ama 2 sene sonra bızım , Kendı babamdan 3 daıre , 1 dükkan mıras kalıyor bana tabı Allah gecınden versın ama paylastırılmıs mal varlıkları bunlar bızım ıcın.

Arabamız var, yazlık almayı dusunuyoruz veya yazlık olmasa bile istanbuldan merkeze uzak bir arsa almak istiyoruz 20 sene sonra değerlensin cocuklar için diye dusunuyoruz.
Dün arsa bakmaya gıdıp geldiler , eşim soruyor sen calısacak mısın calısmayacak mısın ben kendımı ona gore ayarlıcam. Bana gore kendını ayarlama demek ıstıyorum dıyorumda ama ıcımden bır ses bunu yapmamamı annelıgın bır kısmıda fedakarlıktı hanı dıyorum , calısıcan tabı ben calısırsam tabı allah bilir ama başımıza bırseyler gelmezse sırtımız yere gelmeden hem yasarız hemde yasatırız gıbı duruyor.

Hem oğlumu o adama muhtac etmek asla ıstemıyorum bılırsınız cok yazdım, gormedıgı bır cocuga saglıgından bır haber olan bır cocuk ıcın nafaka almak ıstemedım , yarın 10 sene sonra ul.n ş.erefsiz bogazından benım param gectı dıyemesın dıye, 2 aylıkken ayrıldık bogazından lokması gecmedı.

Biz iyi yasıyoruz , calıstıgım ıcın ben daha baskın oluyorum tatıl yerlerını ben secıyorum, parasını cok dusunmuyorum nasılsa bende calısıyorum dıye tatıle cok para harcıyoruz , ama evde calısmayan arkadaslarım var mesela 3 senedır hıc tatıle gıtmedı bir tanesi, memlketlerıne gıttıler ve cok mutlular. Calısmasam daha azına razı gelırım gıbı gelıyor , ne bılım sureklı gıysı almak zorunda kalmam , temızlıkcı gelmesıne gerek yok, yemeklerı ben yaparım , ne bılım cocugu servıse bıle vermem dıyorum.

Buarada babamın bana actıgı ısyerını babam calıstıyor artık dısarda calısmadıgı ıcın yanı orası artık onun , hanı ısten cıkıp orada devam edın dıyenler olabılır dıye yazıyorum.

Çalışmak veya çalışmamak vallahi bütün mesele bu .

Siz olsanız ne yaparsınız mı diyim, ya da siz neden calısıyorsunuz mu diyim ne diyim bilmiyorum ama içimi dökmek istedim.

Buarada emeklılık dıyecek olan olursa dıye yazıyorum 2300 gunum fılan var , emeklı olabılecegımı sanmıyorum bu sıstemle. Hem emeklılıge kadar calısıp 3 sene sonra torun bakarsam hanı benım hayatım , yapmak ıstedıklerım deme ıhtımalım cok fazla. Buarada bütün resmi tatiller izin, 20 gün yıllık iznim(cumartesı gunlerı dusulmuyor 4 hafta oluyor) ayretten her sene 3 gunluk saatlık kullanabılecegımız mazeret ızınlerımız ve brut odenen sıgortamız var
 
Son düzenleme:
Cute ben çalışmak zorunda oldugum için çalışıyorum ama şimdilik bu böyle.
Üzerimizde ciddi bir borç yükü var
Toplam maaşlarımız 7.200 tl
Ama yetiyor mu ?
Hemen hemen hayır diyebilirim.
Çünkü benim maaş çocugumun egitim hayatı ve elden aldıgım borçları ödüyor, kişisel harcamalarım neredeyse yok gibi birşey.
Mecbur olmasaydım çalışır mıydım ?
Sanırım evet.
Çünkü alıştım ve kendi kazandıgım parayla birşeyler yapabildigimi görmek beni daha da mutlu ediyor.
 
Ne güzel bir yazı.. Keşke herkes böyle anlaşılır Yazsa dedim :)

Çalışma... Yani şöyle ki;

Babanın yanında yarım zamanlı çalış.. Hem eve zaman ayır hem işe. ..

Üstelik babanın yanında :)
 
Ben çalışmayı seviyorum ama iş ortamımı sevmiyorum yalnız başıma bi odada olsam ne iyi olurdu, çalışmasam evde kafayı yerdim
Başladın mı sen işe buarada canım ?
Ve tayın ıslerınız vardı ne oldu bak ne zamandır soracaktım
 
Hepsini okuyamadım yarıda bıraktım ama başlıga cevap verecek olursam mecburiyetten degil kendim istedigim için çalışıyorum ebeyim eşimde bende devlet memuruyuz dogumdan sonrada ücretsiz izne ayrılıp bebegimi büyütcem inşallah
 
çoğu herkes bu şekilde yaşamını sürdürüyor..hatta senden daha az maaşa çalışan insanlarda var...ben mesela 7 aylık ikizlerime hamileyim..hala çalışıyorum..doğum yaptıktan sonrada çalışacağım..daha iyi gelecek için..
 
Başlığa cevaben,çalışmak istemiyorum. Aslında mecburda değilim ama calissam iyi olur. Gönlüm istiyor ki sabahları 10 11de uyanayim,misler gibi kahvaltımı yapayim.. Bir süre sonra ondan da sıkılırım diye kendimi çalışmaya motive ediyorum. Yaşasın çalışmak !
 
Ben de seviyorum çalışmayı, bende hiç ptesi sendromu olmaz mesela işe hep mutlu gelirim. Kendimi şanslı sayıyorum bu yüzden hamdolsun.

Fakat insanın kendini paralarcasına stresle ve uzun saatler boyunca çalışmasına karşıyım, ama ne yazık ki hayat şartları çoğu insanı buna zorluyor.
 
Başladın mı sen işe buarada canım ?
Ve tayın ıslerınız vardı ne oldu bak ne zamandır soracaktım

29 temmuzda ankaraya geldik calismaya da başladım ama küçük yerde çalışmakla ankarada çalışmak çok farklı oluyomuş bocalıyorum, gözumden operasyon geçirdim ilk operasyonumda Batman'da çalışıyodum ankaraya gelmiştim tedavi için, şefinden şube müdürüne kadar herkes aradı ne yaptın nasılsın diye, geçen haftada sağ gözden oldum işte,mesaj atıyo arkadaş nasılsın raporun uzayacak mı, olay işin yürümesi yani benim sağlığım vs değil, o yüzden şimdilik burda çalışmayı sevmiyorum

2.çocuk olursa yarım gün çalışmayı düşünüyorum zaten okul yaşına kadar
 
Ben çalışmayı seviyorum ama iş ortamımı sevmiyorum yalnız başıma bi odada olsam ne iyi olurdu, çalışmasam evde kafayı yerdim
Katılıyorum bende işi seviyorum ortamı sevmiyorum

Soruyu cevaplayacak olursam
Hem istediğim için hem mecbur olduğum için çalışıyorum
Çalışmasam eşimin verdiği parayla idare etmek zorunda kalıcaktım
Ayrıca kimseye muhtaç olmamak kadar güzel bişey var mı
 
Uzun zamandir ilk defa evde başıboş kaldığınız icin acayip geldi bence size.

Yoksa uzun süreli evde kalsanız dayanamazsn. Bilmiyorum ama eger çalışma imkanım varsa ben eşime yüklemek istemezdim, yazık ya onlara da.
Ev hanımı olmak da cok zor üstelik, bir emek sarfediyorsun cokca emek sarfediyorsun ve bu gözükmüyor asla.

Çalışmak daha ağır basardı benim için sanırım.
 
çalışmak istemiyorum mecburen çalışıyorum.ama özelde olsaydım çoktan çıkardım işten.bu konuda kocalara çok iş düşüyor kadını üzmeyecekse hırpalamayacaksa kadın çalışmamalı.zaten yükümüz ağır birde çalışmak adamı öldürüyor.
 
İşimi ve ortamımı baya baya seviyorum. Evde olmak hiç bana göre değil. Kendim istediğim için çalışıyorum ama aynı zamanda yaptığımız yatırımlardan dolayı çalışmamı sürdürmem gerekiyor. Bazı kadınlar anaçtır evde olmaktan başka bir şeyi kolay kolay sevmezler bende tam tersi. Evde olmak sıkılmam için yeterli bir sebep. Ben olsam aynı şartlarda iş bulamayacaksam çalışabildiğim kadar çalışırdım. Siz bence evde olmayı seviyorsanız çalışmayın çünkü baya miras malvarlığı varmış zaten gerisini de eşiniz halletsin. Tabi ilk çocuğunuzu garantiye alın mesela bir dairenin kira gelirini masraflarına ayırmak gibi. Şu an ben 2. ye hamileyim ama asla asla istemiyorum o evde geçen ilk aylar bana eziyet gibi gözümde büyüyor. Hamileliği emzirmesi hepsi beni psikolojikmen bitiriyor. İşte kişilik farkı. Ben böyle bir kadınım ama siz sanki evde daha mutlu olacakmışsınız gibi.
 
Çok geçmiş olsun sanada, ve hayırlı olsun ankaraya gelmıssınız. Bızım rapor uzayacakmı dıye pek soran olmuyor ama ben gerı dondugumde ısıme kımse bakmadığı için gerı dondugumde benı cok rezalet bır yogunluk beklıyor oluyor.
 
Ücretsiz izne ayrılmayı istedim fakat açıkçası sıktı biraz. Ben babamdan bile harçlık istemedim eşimden de isteyemem rahat rahat alamam istediğimi. Evde şu bitti diyemem. İşin bir de başka boyutu var hayat bu herşey insanlar için başımıza ne gelecek Allah bilir. Ben memurum benden fazla maaş alıyorsunuz tekrar dönmek isteseniz bu maaşı bulamayabilirsiniz. Kaldı ki siz sosyal bir insansınız evde oturmak bir süre sonra sıkabilir sizi
 
Ay evte dna'm da calısmak yok dıyorum :)
Calısırken cok yıprandıgımıda dusunuyorum acaba sevmedıgım ıcın mı bılmıyorum, yogun degıl kendı ısımın yogunlugunu kendım ayarlıyorum , ama evde gecıremedıgım vakıtlere uzuluyorum. Mesela cogu arkadasım calısmıyor beraber vakıt gecırebılıyorlar ama ben onlarla vakıt gecırmek ıcın ya esımden ya cocugumdan bır kac saat uzak durmam gerekıyorkı onlarla olayım, zaten calıstıgım ıcın yeterınce ılgılenemedıgımı dusunuyorum bu sefer kımseyle gorusmemeye calısıyorum. Ne bılım butun gun evde olsam oglanı okula yollasam aksama patates yemegı yapsam yanına tursulu fılan ne bılım ılla calısmak zorundamıyız, ılla cok ıyı gıyınmek zorundamıyız nedır yanı bızı buna ıten dusunmeden edemıyorum.
 
Günaydın.
Ben de şu 2015-2016 yıllarının yatağa girmeden her gecesi, yataktan çıkmadan her sabahı çok sordum,sorguladım bunu; niye çalışıyorum ben? Hatta niye çalışıyoruz biz?
Senin kadar ayrıntıya girmiyeyim de maddi olarak çalışmaya ihtiyacımız yok diyeyim.
Bizimki sadece manevi tatmin.
Bir de büyüklerimiz... Zaten çok aşırı sık görüşüyoruz,bir de evde olursak artık hiç başbaşa kalamayız karı koca diye düşünüyorum.
Bazen de yıllar yıllar sonra bu düşüncelerim yüzünden pişman olur muyum,ahhh biraz daha onlarla beraber vakit geçirseydim der miyim diyorum?
Benim durumum git gide içinden çıkılamaz hale geldi biliyorum.
Konunu sabote ettim farkındayım,kusura bakma... Bir uzmana danışmalıyım belki de geç kalmadan...
Neyse ya... İneyim de bir sigara içeyim ben.
 
Şuan kendi isteğimle çalışıyorum , evde kalmak boş boş oturmak sürekli aynı şeyleri yapmak beni bunaltıyor kafayı yiyecek gibi oluyorum. Rabbim izin verirse eğer bi ev almayı düşünüyoruz. İşimi seviyorum sorunum sıkıntım yok çok şükür. Sizin yerinizde olsaydım çalışmazdım bu kadar sene çalışmışsınız zaten , 2. bebeği düşünün derim tamda zamanı
 
Ben çalışmayı seviyorum,çalışmayı başarılı olmayı,öğrenmeyi,üretmeyi çok seviyorum.Evliyim,işten sonra evde çalışıyorum,zor oluyor tabi..Ama altından kalkıyoruz eşim çok yardımcı sağolsun.Bayram vesilesi ile 10 gün tatil yapmıştık,açıkçası bana fazla gelmişti,tembellik çökmüştü..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…