Gerçekten çalışmak istiyor musunuz yoksa mecbur musunuz ?

Canım ben seni takip ediyorum. Çocuğun ödevlerini sen yaptırma bence artık. Her akşam 2 saatini alsa o iş çok yorucu. Çocuğun kendi sorumluluğunu almasında da çok engel görüyorum. Ama çocuğun çok erken başladığını zorlandığı da biliyorum.
yani işten ayrılıp ayrılmama konusundan bağımsız bence bu çözülmesi gereken bir problem.

Diğer yandan hamilelik vs süreçlerim olduğu için 1.5 yıldır çalışımiyorum. Daha çocuğu da kucağımiza alamadık. Ama kendi işimi kurmaya çalışıyorum. Çocukla yurutebilecegim mesailerini kendi planlayabilecegim bir işim olsun diyorum. Evde ben senin kadar is yapmıyorum açıkçası. O yüzden günlerim artık çok sıkıcı geçmeye başladı. Bebeğimiz dogunca ve işimi kurabilirsem mutlu olabileceğimë inanıyorum.

Şu haliyle eski kurumsal hayatımı özlüyorum. Tabi sabahları erken kalkma ve trafiği hatirladikca ve gün geçtikçe trafiğin daha da kotulestigini bildiğim için aklımı çabuk başıma topluyorum. Ama esas sorun yalnizlasma. İnsanlarla eskisi kadar iletişim kuramiyorum ve 1.5 yıl önce sahip olduğum iletişim yeteneklerimi is bilgimi ikna gücumu sunum yeteneklerimi artık yavaş yavaş kaybetmeye başladığımi dusunuyorum
 
Ama böyle anlatınca insanın çalışmaktan vazgeçesi geliyor :)
Pek tv izlemem ama Türk tv dizilerindeki zengin hayatı yaşayanların kendince daha mütevazi olanını anlatmışsın :)
İşin ucu yine paradan geçiyor :)

Baya baya bi daha mütevazı olani diyelim :KK70: evde abiyelerimle degil penye takimlarimla yatip, katya bana kahve getir yerine kalkim de bi cay koyim versiyonu :bicak:
Ama iste ben calisirken oyle yogundum ki cogu zaman kazandigim parayi verimli harcayabilecek vaktim bile olmuyordu, dusunuyorum da maasimin yarisi zaten disarda yemege gidiyormus cunku eve gidip yemek yapacak ne vaktim ne enerjim kaliyordu, oysa bayilirim yemek yapmaya. Eve 8 de gelip 10 da kanepede uyuyakaldigimi, hatta eve gelip pijamalarimi giyip oylece uyudugumu bilirim.
O yuzden simdi maasi az olsun ama evime yakin olsun, calisma saatleri duzenli olsun, ne is olsa yaparim modundayim.
Ozetle en zoru calismak istemeyip is aramak :mad:
 
Merhaba Arkadaşlar.
Benim kendimle alakalı çözemediğim karara varamadığım bir sorunum var.
Çalışmak veya çalışmamak konu .

Öncelikle kendimle ilgili bilgi vereyim, 29 yaşındayım .
Yabancı uyruklugu oldugum için liseden sonra öss veya yös sınavlarına giremedim, kendi ülkemden vatandaşlıktan cıkarıldıgım için o sene 5 sene öncesine kadarda vatansız yaşadım (oturma izniyle)
Lise bittiğinden beride çalışıyorum.Önce bi sigorta şirketinde çalıştım, ama o işim çok düzenli olmadı yani ara ara bebek tedavisi için çıktım yeniden çağırdılar döndüm filan şeklinde devam etti.Yani orada düzenli 3 sene calıstım diyebilirim.

Daha sonra tedaviyle bir oğlum oldu ve eski eşim bizi terk etti. Aslında benim hayalim cocuguma kendim bakmam yönüydeydi , çalışmayı asla düşünmüyordum ama hayat işte türlü türlü şeyler çıkınca ailemle yaşamaya başladım. Kendi dairemide kiraya verdim , Oğlum 6 aylık olunca babamın işyerinde yarı zamanlı calısmaya basladım daha doğrusu babam bana bir işyeri acmıstı öğlen gidiyordum , akşama kadar eve 1 saat gidip oglumla ilgileniyordum .(Bu evin kirasınıda biriktirmeye başladık buarada )

Fakat mahalle arası oldugu için her gün psikolojim bozuluyordu gelen giden soran bitmiyordu, ayrıca aldıgım parada anca oglumun bezını ve mamasını karsılıyordu kendıme bırseyler alamıyordum.Oğlum 13 aylık olduğunda dışarıda bir işe başladım o işyerinide bir eleman bakmaya basladı maaşlı olarak ,
Şuan çalıştığım yer yani, şubatta 6 sene dolacak.

Lise mezunuyum ve maaşım 3300 tl , ama artık bıktım.
Bir bölge burası , dışarı cıktıgında havanın değişmediği merkeze uzak hapishane gibi. Şuanda artık acaba calısmasam mı dediğim için herseyde bana batar oldu. Bu süreçte 5 senedirde evliyim yeniden. Bir şekilde şimdiki eşimlede cocuk sahibi olamadık. Oğlanda 6.5 yaşında.

Evde vaktim çok yogun geciyor , sabah erkenden kalkıyorum servisle iş yerime geliyorum , akşam en geç 6'da evdeyim. Yemek yapmıyorum hafta içi sağolsun annem yapıyor o yüzden sadece yemeği ısıtıp masaya koyuyorum. 8 kadar oğlumunda benimde vaktim var bu sırada eşimde gelmiş ve yemek yemiş oluyoruz. 8'den sonra oğlanın ödevlerine bakıyoruz. ödev biter bitmez ben mutfagı toplamaya baslıyorum yatana kadar bişeyler denkliyorum ve eh cogu zaman oturup dinlenemeden kendimi yatakta buluyorum.

Eşiminde maaşı iyi , Allah bereketini göstersin.

Kurban bayramında kaza gecirdim konu acmıstım belki gören vardır bu sebeble evde 3 hafta kalma şansım oldu. Aman Allahım o nasıl bir rahatlık.Oğlumu cok sevıyorum allah ona can saglıgı versın yanımdan asla ayrımasın ama oğlum okula gıttıgınde bana kalan o vakıte ınanamadım. Hem iş yaptım, hem oturdum oyuncak tamırı yaptım(uzun zamandır ertelıyordum) hem utulerı ıkı dk yaptım hemde tv ızledım. İşte ne olduysa o zaman oldu. Oğlumda bende birbirimize girdik yapıştık, işe başladıgım ilk gün oda bende agladım o derece.Hemde derslerde sıkıstırıyor hafta ıcı aksamları iptal durumunda oldugumuz ıcın ben ısı bırakıcam dıye eşime söyled,m ve bir kaç kişiye daha. Eşim bişey demedi, sen bilirsin dedi. Çık diyor yani ama onun dışında herkes sakın sacmalama cıkma ısınden bır daha asla boyle bır maasla calısamazsın dıyorlar e dogruda soyluyorlar.

Şuanda ödediğimiz 20 ay daha surecek olan bir kredimiz var 780 tl, faturlarla filan aylık giderimiz 2000 tl . Gerisi ne oluyor derseniz birikim oluyor , tatile gidiyoruz hiç bir tatillerde evde kalmamıştım ilk evde kaldığım su raporları zamanlarımda ise işte kafam bulandı yazdım.

Eski eşim geçtiğimiz aylarda evlenmiş, bayada kaliteli böyle bir oteldede düğün yapmış. Kadınla ikiside aynı yerde calısıyormuş. Gazetelere haber olmuşlar sanırım kızın ailesinin durumu iyi, o şekilde öğrendim .

Kararım soyleydı, ınsallah doktor saglık sorunlarımdan dolayı ızın vermıyordu bebek ıcın 1-2 aya kadar ızın cıkacak ve ınsallah bu kez basarıya ulastıgımızda dogum ıznınden sonra donmeyeyım dıyorum .
Ama sonra ıcımden bır ses sacmalama, ya esın tek basına altından kalamazsa bu yasamın dıyorum. Oğlum buyuyor buyudukcede masraflar artıyor , sonucta hala etrafımızda var parasızlıktan unıversıte okuyamayan cocuklar oyle olmasını asla ıstemıyorum. Hem ote yandan bıyolojık babayla bır bagımız yok, ayrıldıgımızdan berı ne nafaka ne cocukla alakalı hıc gorusmedık ama ya yarın obur gun olur ya ımkansızlıklardan dolayı oglum onun kapısını calar mı ?

Bızım neyımız var , 1 daıremız var ıcınde oturuyoruz. 1 kırada daıre var suanda kırasını bız almıyoruz ama 2 sene sonra bızım , Kendı babamdan 3 daıre , 1 dükkan mıras kalıyor bana tabı Allah gecınden versın ama paylastırılmıs mal varlıkları bunlar bızım ıcın.

Arabamız var, yazlık almayı dusunuyoruz veya yazlık olmasa bile istanbuldan merkeze uzak bir arsa almak istiyoruz 20 sene sonra değerlensin cocuklar için diye dusunuyoruz.
Dün arsa bakmaya gıdıp geldiler , eşim soruyor sen calısacak mısın calısmayacak mısın ben kendımı ona gore ayarlıcam. Bana gore kendını ayarlama demek ıstıyorum dıyorumda ama ıcımden bır ses bunu yapmamamı annelıgın bır kısmıda fedakarlıktı hanı dıyorum , calısıcan tabı ben calısırsam tabı allah bilir ama başımıza bırseyler gelmezse sırtımız yere gelmeden hem yasarız hemde yasatırız gıbı duruyor.

Hem oğlumu o adama muhtac etmek asla ıstemıyorum bılırsınız cok yazdım, gormedıgı bır cocuga saglıgından bır haber olan bır cocuk ıcın nafaka almak ıstemedım , yarın 10 sene sonra ul.n ş.erefsiz bogazından benım param gectı dıyemesın dıye, 2 aylıkken ayrıldık bogazından lokması gecmedı.

Biz iyi yasıyoruz , calıstıgım ıcın ben daha baskın oluyorum tatıl yerlerını ben secıyorum, parasını cok dusunmuyorum nasılsa bende calısıyorum dıye tatıle cok para harcıyoruz , ama evde calısmayan arkadaslarım var mesela 3 senedır hıc tatıle gıtmedı bir tanesi, memlketlerıne gıttıler ve cok mutlular. Calısmasam daha azına razı gelırım gıbı gelıyor , ne bılım sureklı gıysı almak zorunda kalmam , temızlıkcı gelmesıne gerek yok, yemeklerı ben yaparım , ne bılım cocugu servıse bıle vermem dıyorum.

Buarada babamın bana actıgı ısyerını babam calıstıyor artık dısarda calısmadıgı ıcın yanı orası artık onun , hanı ısten cıkıp orada devam edın dıyenler olabılır dıye yazıyorum.

Çalışmak veya çalışmamak vallahi bütün mesele bu .

Siz olsanız ne yaparsınız mı diyim, ya da siz neden calısıyorsunuz mu diyim ne diyim bilmiyorum ama içimi dökmek istedim.

Buarada emeklılık dıyecek olan olursa dıye yazıyorum 2300 gunum fılan var , emeklı olabılecegımı sanmıyorum bu sıstemle. Hem emeklılıge kadar calısıp 3 sene sonra torun bakarsam hanı benım hayatım , yapmak ıstedıklerım deme ıhtımalım cok fazla. Buarada bütün resmi tatiller izin, 20 gün yıllık iznim(cumartesı gunlerı dusulmuyor 4 hafta oluyor) ayretten her sene 3 gunluk saatlık kullanabılecegımız mazeret ızınlerımız ve brut odenen sıgortamız var
Valla arkadaşım kusura bakma hepsini okuyamadım ama bileye takıldım. Lise mezunusun ve 3300 tl maaşın var ve en geç saat 6da evde oluyorsun. Pardonda daha ne istiyorsun acaba. Yüksek lisans yapıyorum ve aldığım maaş en fazla 2000tl oluyo. Sen bizim yerimizde olsan kafayı yersin demekki. Şükredin biraz halinize ya
 
Valla arkadaşım kusura bakma hepsini okuyamadım ama bileye takıldım. Lise mezunusun ve 3300 tl maaşın var ve en geç saat 6da evde oluyorsun. Pardonda daha ne istiyorsun acaba. Yüksek lisans yapıyorum ve aldığım maaş en fazla 2000tl oluyo. Sen bizim yerimizde olsan kafayı yersin demekki. Şükredin biraz halinize ya
Ben calısma kosullarımdan sıkayet ettıgımı sanmıyorum sen oyle mı anladın ?
Ben dunyaya bır kere geldım , ve bu hayatı ıstedıgım gıbı yasayıp yasayamadıgımı sorguluyorum .
 
Canım ben seni takip ediyorum. Çocuğun ödevlerini sen yaptırma bence artık. Her akşam 2 saatini alsa o iş çok yorucu. Çocuğun kendi sorumluluğunu almasında da çok engel görüyorum. Ama çocuğun çok erken başladığını zorlandığı da biliyorum.
yani işten ayrılıp ayrılmama konusundan bağımsız bence bu çözülmesi gereken bir problem.

Diğer yandan hamilelik vs süreçlerim olduğu için 1.5 yıldır çalışımiyorum. Daha çocuğu da kucağımiza alamadık. Ama kendi işimi kurmaya çalışıyorum. Çocukla yurutebilecegim mesailerini kendi planlayabilecegim bir işim olsun diyorum. Evde ben senin kadar is yapmıyorum açıkçası. O yüzden günlerim artık çok sıkıcı geçmeye başladı. Bebeğimiz dogunca ve işimi kurabilirsem mutlu olabileceğimë inanıyorum.

Şu haliyle eski kurumsal hayatımı özlüyorum. Tabi sabahları erken kalkma ve trafiği hatirladikca ve gün geçtikçe trafiğin daha da kotulestigini bildiğim için aklımı çabuk başıma topluyorum. Ama esas sorun yalnizlasma. İnsanlarla eskisi kadar iletişim kuramiyorum ve 1.5 yıl önce sahip olduğum iletişim yeteneklerimi is bilgimi ikna gücumu sunum yeteneklerimi artık yavaş yavaş kaybetmeye başladığımi dusunuyorum

Aslında haklısın ama onu desteklemem gerekıyor okulla fılanda gorusuyorum sureklı , yavas yavas bırakacagız ama dedıgım gıbı bazı durumlarda yardımcı olmam gerekıyor malesef mı desem ne desem bılemıyorum .

Sana gelınce ınsallah hersey gonlunce olur , kendı ısınız daha rahat olur dıye dusunuyorum bıze gore en azından ısıne gucune gore belkı ıse gıtmen bıle gerekmeyebılır tabı esın ya da bır yardımcın olacaksa. Yoksa kendı ısınde mesaıde olmuyor yapacagınız ısede baglı bu durum ama bakalım nasıl olacak.
 
Ben calısma kosullarımdan sıkayet ettıgımı sanmıyorum sen oyle mı anladın ?
Ben dunyaya bır kere geldım , ve bu hayatı ıstedıgım gıbı yasayıp yasayamadıgımı sorguluyorum .
Bırak o zaman sonuçta Bi iş yerinde varmış babadan kalacak mallarda şu anki işinize gerçekten ihtiyacı olanlar nasiplensin ki İnan'ın şuan ne iç yapıyorsunuz tr şartlarında bu koşullarda ne iş yapıyorsunuz çok ta merak ettim
 
Bırak o zaman sonuçta Bi iş yerinde varmış babadan kalacak mallarda şu anki işinize gerçekten ihtiyacı olanlar nasiplensin ki İnan'ın şuan ne iç yapıyorsunuz tr şartlarında bu koşullarda ne iş yapıyorsunuz çok ta merak ettim
Medikal bir fabrikada yurt ıcı satın alma sorumlusuyum
sız benı kucumsuyormusunuz bana mı oyle gelıyor
 
Medikal bir fabrikada yurt ıcı satın alma sorumlusuyum
sız benı kucumsuyormusunuz bana mı oyle gelıyor
Ne münasebet küçümsemek aksine bu şartlarda üniv mezunları bile iş bulamazken böyle bir maaşla ve söylediğinize göre iş koşullarınızda iyiymiş bence emekli olma kadar çalışın.
 
Ah ah..
Bos vakti ozluyor insan. Cok sukur halimize calisiyoruz para kazaniyoruz ama insan hakkaten biraz ozlem duyuyor bazi seylere.

Bende evimde yeterli vakit geciremedigimi dusunuyorum. Cocugum da yok ustelik. Bir de cocuk olsa nasil yaparim bilemiyorum. Boyumu kat kat asan borcum var. onu odeyene kadar boyle devam... en az bi 7 sene daha yani..

Hayalimdeki is gunde 4 saat suren part time bi is. Dus almak, makyaj yapmak icin bir sebebim olsun ama hayatimin yarisi da is yerinde gecmesin.

Allah herkesin gonlune gore versin insallah
 
Çalışsam iyi olacak ama çalışmıyorum. Hele de çocuk varken gözümde büyüyor. Çalışmak güzel tabi ama ortam beni çok etkiler. Bazı iş yerlerime ayaklarım geri geri giderdi.
 
Siz olsanız ne yaparsınız mı diyim, ya da siz neden calısıyorsunuz mu diyim ne diyim bilmiyorum ama içimi dökmek istedim.

Hobi olarak çalışıyoruz çünkü biz çok meraklıyız ,aman efenim sabahın köründe kalkalım işe gidelimm müdürün tatavasını çekelim,sonracığıma olmadık insanlarla sorunlar yaşayalım,kafamız bi milyon eve gelelimm,hopp en sevdiğim kısım da burda başlıyor yorgunluktan ölmüşümm eşceğizime de yemek yapayım diyorum neden çünkü bayılıyorum kendime eziyet etmeye,sonra bitti mii aa biter mi zevkimden ertesi günkü işlerin hazırlıklarını yapıyorum...Ya biz dünyaya bi kere mi geliyoruz öbür gelişimizde dinleniriz diyoruz :halay::halay:
 
Çalışmak zorunda değilim ama işe başlamak için can atıyorum. 16 sene iş hayatı üstüne 2 senelik ev hanımlığı. Kendimi çok amaçsız hissediyorum. Tamam iki çocuğum var . Sorumlulukları, yapılacak işleri çok. Ama çalışınca da hepsi oluyor. Çalışırken neyi nasıl yetiştiricem diye düşünürken şimdi ne yapsamda gün geçse diye düşünüyorum. Kendi paran olması da ayrı bir keyif tabii.
 
Eşimin de benim de su anki maddi durumlarimiz iyi. Ama hem çalismayi seviyorum hem garanti altında olmayi. Mal mülk dediğin bir kibrit copunun alevine bağlı. Yarin ne olacaginin hic garantisi yok. Senin için de öyle. Zaten bunu deneyimlemissin. Bir defa bosanmissin. Ya yine ayni olayları yasamak zorunda kalirsan. Bir de ne kadar hayat şartlarından şikayet edersek edelim calismak bir kadini daha bilinçli ve kendine güvenli yapiyor. Evladima iyi ornek olmak istiyorum. Karsisinda kendi ayaklari üzerinde duran güçlü kadin profili cizmeliyim diye düşünüyorum. Oğlum olacak nasipse. Ama asla istemem büyüdüğünde karsisindaki ladini ezsin, üzsun. Bunun için de kadin algisini iyi olusturmam lazim onun kafasinda. Tabi kizin olsaydi bu defa benim gibi olsun diye yine ayni yoldan gidecektim. Çalismak güçtür benim için. Ne aileme ne kocama bagimli olmak isterim. Yaslandigimda da kimseye yük olmamak gibi bir kaygim var. Ayrıca bir iki hafta evde oturmak iyi olabilir ama ya sonra. Sıkıntıdan olur insan. Hayatta yapamayacagim bir is. Benden de sana tavsiye gerekirse yine kendi işinde yari zamanki calis ama mutlaka primlerini öde ve evde kalma.
 
Ben çalışmayı seviyorum ama iş ortamımı sevmiyorum yalnız başıma bi odada olsam ne iyi olurdu, çalışmasam evde kafayı yerdim
700 kişilik uluslararası bir şirkette 8 yıldan snr,

6 yıldır yanlız başıma bir odadayım :)))

ama inan o da sıkıyor bazen biri olsa da bir kahve içsek diye düşünmuyor değilim.
 
valla tek bir çocugunuz varmış, ee ne güzel yemekleri de anneniz yapıyor, çalışmanın size fazla yükü yok akşam da 6'da evde oluyormuşsunuz ne güzel maaşınız da iyi, çalışmamanız için bir sebep göremedim
ben çalışmayı sevmesem de para kazanmayı seviyorum :halay: yaşımız gençken çalışayaım kazanalım istiyorum, o yüzden işi bırakmak istemem belki 45 imden sonra onu da bilemiyrum tabii. birde kendi kazanmanın keyfi çok başka, şahsen eşimden harçlık almak, bazı konularda ona hesap vermek falan istemezdim.
 
Merhaba Arkadaşlar.
Benim kendimle alakalı çözemediğim karara varamadığım bir sorunum var.
Çalışmak veya çalışmamak konu .

Öncelikle kendimle ilgili bilgi vereyim, 29 yaşındayım .
Yabancı uyruklugu oldugum için liseden sonra öss veya yös sınavlarına giremedim, kendi ülkemden vatandaşlıktan cıkarıldıgım için o sene 5 sene öncesine kadarda vatansız yaşadım (oturma izniyle)
Lise bittiğinden beride çalışıyorum.Önce bi sigorta şirketinde çalıştım, ama o işim çok düzenli olmadı yani ara ara bebek tedavisi için çıktım yeniden çağırdılar döndüm filan şeklinde devam etti.Yani orada düzenli 3 sene calıstım diyebilirim.

Daha sonra tedaviyle bir oğlum oldu ve eski eşim bizi terk etti. Aslında benim hayalim cocuguma kendim bakmam yönüydeydi , çalışmayı asla düşünmüyordum ama hayat işte türlü türlü şeyler çıkınca ailemle yaşamaya başladım. Kendi dairemide kiraya verdim , Oğlum 6 aylık olunca babamın işyerinde yarı zamanlı calısmaya basladım daha doğrusu babam bana bir işyeri acmıstı öğlen gidiyordum , akşama kadar eve 1 saat gidip oglumla ilgileniyordum .(Bu evin kirasınıda biriktirmeye başladık buarada )

Fakat mahalle arası oldugu için her gün psikolojim bozuluyordu gelen giden soran bitmiyordu, ayrıca aldıgım parada anca oglumun bezını ve mamasını karsılıyordu kendıme bırseyler alamıyordum.Oğlum 13 aylık olduğunda dışarıda bir işe başladım o işyerinide bir eleman bakmaya basladı maaşlı olarak ,
Şuan çalıştığım yer yani, şubatta 6 sene dolacak.

Lise mezunuyum ve maaşım 3300 tl , ama artık bıktım.
Bir bölge burası , dışarı cıktıgında havanın değişmediği merkeze uzak hapishane gibi. Şuanda artık acaba calısmasam mı dediğim için herseyde bana batar oldu. Bu süreçte 5 senedirde evliyim yeniden. Bir şekilde şimdiki eşimlede cocuk sahibi olamadık. Oğlanda 6.5 yaşında.

Evde vaktim çok yogun geciyor , sabah erkenden kalkıyorum servisle iş yerime geliyorum , akşam en geç 6'da evdeyim. Yemek yapmıyorum hafta içi sağolsun annem yapıyor o yüzden sadece yemeği ısıtıp masaya koyuyorum. 8 kadar oğlumunda benimde vaktim var bu sırada eşimde gelmiş ve yemek yemiş oluyoruz. 8'den sonra oğlanın ödevlerine bakıyoruz. ödev biter bitmez ben mutfagı toplamaya baslıyorum yatana kadar bişeyler denkliyorum ve eh cogu zaman oturup dinlenemeden kendimi yatakta buluyorum.

Eşiminde maaşı iyi , Allah bereketini göstersin.

Kurban bayramında kaza gecirdim konu acmıstım belki gören vardır bu sebeble evde 3 hafta kalma şansım oldu. Aman Allahım o nasıl bir rahatlık.Oğlumu cok sevıyorum allah ona can saglıgı versın yanımdan asla ayrımasın ama oğlum okula gıttıgınde bana kalan o vakıte ınanamadım. Hem iş yaptım, hem oturdum oyuncak tamırı yaptım(uzun zamandır ertelıyordum) hem utulerı ıkı dk yaptım hemde tv ızledım. İşte ne olduysa o zaman oldu. Oğlumda bende birbirimize girdik yapıştık, işe başladıgım ilk gün oda bende agladım o derece.Hemde derslerde sıkıstırıyor hafta ıcı aksamları iptal durumunda oldugumuz ıcın ben ısı bırakıcam dıye eşime söyled,m ve bir kaç kişiye daha. Eşim bişey demedi, sen bilirsin dedi. Çık diyor yani ama onun dışında herkes sakın sacmalama cıkma ısınden bır daha asla boyle bır maasla calısamazsın dıyorlar e dogruda soyluyorlar.

Şuanda ödediğimiz 20 ay daha surecek olan bir kredimiz var 780 tl, faturlarla filan aylık giderimiz 2000 tl . Gerisi ne oluyor derseniz birikim oluyor , tatile gidiyoruz hiç bir tatillerde evde kalmamıştım ilk evde kaldığım su raporları zamanlarımda ise işte kafam bulandı yazdım.

Eski eşim geçtiğimiz aylarda evlenmiş, bayada kaliteli böyle bir oteldede düğün yapmış. Kadınla ikiside aynı yerde calısıyormuş. Gazetelere haber olmuşlar sanırım kızın ailesinin durumu iyi, o şekilde öğrendim .

Kararım soyleydı, ınsallah doktor saglık sorunlarımdan dolayı ızın vermıyordu bebek ıcın 1-2 aya kadar ızın cıkacak ve ınsallah bu kez basarıya ulastıgımızda dogum ıznınden sonra donmeyeyım dıyorum .
Ama sonra ıcımden bır ses sacmalama, ya esın tek basına altından kalamazsa bu yasamın dıyorum. Oğlum buyuyor buyudukcede masraflar artıyor , sonucta hala etrafımızda var parasızlıktan unıversıte okuyamayan cocuklar oyle olmasını asla ıstemıyorum. Hem ote yandan bıyolojık babayla bır bagımız yok, ayrıldıgımızdan berı ne nafaka ne cocukla alakalı hıc gorusmedık ama ya yarın obur gun olur ya ımkansızlıklardan dolayı oglum onun kapısını calar mı ?

Bızım neyımız var , 1 daıremız var ıcınde oturuyoruz. 1 kırada daıre var suanda kırasını bız almıyoruz ama 2 sene sonra bızım , Kendı babamdan 3 daıre , 1 dükkan mıras kalıyor bana tabı Allah gecınden versın ama paylastırılmıs mal varlıkları bunlar bızım ıcın.

Arabamız var, yazlık almayı dusunuyoruz veya yazlık olmasa bile istanbuldan merkeze uzak bir arsa almak istiyoruz 20 sene sonra değerlensin cocuklar için diye dusunuyoruz.
Dün arsa bakmaya gıdıp geldiler , eşim soruyor sen calısacak mısın calısmayacak mısın ben kendımı ona gore ayarlıcam. Bana gore kendını ayarlama demek ıstıyorum dıyorumda ama ıcımden bır ses bunu yapmamamı annelıgın bır kısmıda fedakarlıktı hanı dıyorum , calısıcan tabı ben calısırsam tabı allah bilir ama başımıza bırseyler gelmezse sırtımız yere gelmeden hem yasarız hemde yasatırız gıbı duruyor.

Hem oğlumu o adama muhtac etmek asla ıstemıyorum bılırsınız cok yazdım, gormedıgı bır cocuga saglıgından bır haber olan bır cocuk ıcın nafaka almak ıstemedım , yarın 10 sene sonra ul.n ş.erefsiz bogazından benım param gectı dıyemesın dıye, 2 aylıkken ayrıldık bogazından lokması gecmedı.

Biz iyi yasıyoruz , calıstıgım ıcın ben daha baskın oluyorum tatıl yerlerını ben secıyorum, parasını cok dusunmuyorum nasılsa bende calısıyorum dıye tatıle cok para harcıyoruz , ama evde calısmayan arkadaslarım var mesela 3 senedır hıc tatıle gıtmedı bir tanesi, memlketlerıne gıttıler ve cok mutlular. Calısmasam daha azına razı gelırım gıbı gelıyor , ne bılım sureklı gıysı almak zorunda kalmam , temızlıkcı gelmesıne gerek yok, yemeklerı ben yaparım , ne bılım cocugu servıse bıle vermem dıyorum.

Buarada babamın bana actıgı ısyerını babam calıstıyor artık dısarda calısmadıgı ıcın yanı orası artık onun , hanı ısten cıkıp orada devam edın dıyenler olabılır dıye yazıyorum.

Çalışmak veya çalışmamak vallahi bütün mesele bu .

Siz olsanız ne yaparsınız mı diyim, ya da siz neden calısıyorsunuz mu diyim ne diyim bilmiyorum ama içimi dökmek istedim.

Buarada emeklılık dıyecek olan olursa dıye yazıyorum 2300 gunum fılan var , emeklı olabılecegımı sanmıyorum bu sıstemle. Hem emeklılıge kadar calısıp 3 sene sonra torun bakarsam hanı benım hayatım , yapmak ıstedıklerım deme ıhtımalım cok fazla. Buarada bütün resmi tatiller izin, 20 gün yıllık iznim(cumartesı gunlerı dusulmuyor 4 hafta oluyor) ayretten her sene 3 gunluk saatlık kullanabılecegımız mazeret ızınlerımız ve brut odenen sıgortamız var

çalışmalısın cute.Ege kucuk olsaydı yada bebek olsaydı çalışma yavrundan önemli değil sana ihtiyacı var derdim.ama o artık büyüyor annesi.okul hayatı başladımı eskisi gbi olmuyorki ...sana ihtiyacı gün geçtikçe azalacak...zaman geçtikçe sosyallesecek...bebek değil artık kucak çocuğu değil.. .maddi yönlere gelince maaşın çok çok iyi...bir daha asla bu ücrete biyerde ise giremeyeceksin....ister istemez kendini kısıtlayacaksın.buda seni mutsuz edecek...alisilmis standartlarının altına düşeceksin illaki...yetmeyecek mutsuz edeceksin kendini...en fazla 3 ay sonra evde ne işin var diyeceksin....o yüzden yavrun büyük olduğu için ve maddi getirisi yüksek olduğu için bence sakın işi birakma
 
zor gelse de çalışmak istiyorum. evde oturmak bi süre sonra sıkıcı geliyor.hatta daral geliyor.takıntılı annemin takıntılı kızıyım.kafamı dağıtmam için uzaklaşmam lazım.
 
700 kişilik uluslararası bir şirkette 8 yıldan snr,

6 yıldır yanlız başıma bir odadayım :)))

ama inan o da sıkıyor bazen biri olsa da bir kahve içsek diye düşünmuyor değilim.

İşte o birinin kafadengi olması lazım, kahve sohbet ister söylediğin her lafı kaba etlerinden anlarsa kişi kahve de zehir oluyo
 
İşte o birinin kafadengi olması lazım, kahve sohbet ister söylediğin her lafı kaba etlerinden anlarsa kişi kahve de zehir oluyo
kafa dengi olmayanla zatan görüşmem de
anne ne kadar kafa dengi olursa olsun , çocuk/ bebek ortamdan huysuzlugu ile anneyi ve benı uzaklastırıyor
bir bakıyorsun anne de , ben de çocuk pışpışlayan bir konuma gelmişiz.
 
X