Gelenler geldi bana

evinincicegi .!.:

Hahaha. Aynen. Hiç olmayacak yerde sinirleniyor. Hayırdır ne oluyor diyorum aynen bu cevabı veriyor. Bende ona senin verdiğin cevabı veriyorum ama benim ki bozulmuyor. Kendini biliyor çünkü

Genişletmek için tıkla...

Night Club .!.:

Bilemiyorum artık Turuncu, dün full uğraştı ekstra uyardığım halde.
Bu sabah da masamda ya tam oturacağım yere süs gibi yan yana koymuş, onu mutfak penceresinin yanına saklamayı da unutma bi zahmet yani, içme odada artık bu odada içmiyorum ben diyorum, oturmuş içmiş sabah ben uyanmadan, oda zehir gibi. Beynimden aşağı kaynar sular indi ya ülen daha akşamdan dedim, akşamdan kavga ettik milletin içinde; "Beni utandırdın, senden utanıyorum" dedim adama bu nasıl ağır bir cümledir bir insan eşinden utanır mı? "Utandırdın beni, eşim dediğim adam beni yerin dibine soktu kuzenlerim karşısında, utandım senin eşim olmandan, beni temsil eden biri olmandan utandım" dedim eve döndüğümüzde. Bu çok ağır ya, çok ağır.
Şimdi yine deli divane olmuş... Babam konuşacakmış, konuşsun bakalım, tesiri olacak mı?
Zannetmiyorum.

En azından "Her şeyi konuştuk, döktük ettik, aha babama kadar konuşuldu senle tamamdır artık bu kadar" diyebileceğim nokta filan gelir belki, hayırlısı ne ise o olur artık; böyle ay iyiydik-kötüydük, huzurluyuz aha huzurum bozuldu filan da biter, derim sen yoluna ben yoluma hadi arkadaş.

Buraları da okuyordur, eminim, o sever beni takip etmeyi, peşimde gezmeyi.
20 sene dolandın peşimde, yakaladın evlendik, çocuk da yaptık.
Hiç güvenme. Blörf yapmadığımı da biliyorsun, nasıl inat olduğumu da bilirsin.
Bir ana bakar, "Bunlar nasıl boşandı, oha" der millet, herkese de ibret oluruz. Haberin olsun efendi.

Genişletmek için tıkla...

Night Club .!.:

Delirtti beni delirtti.

Şuralara iki satır yazıp rahatlayayım, konuşacak kimse yok şu an ve sinirden kanım çekiliyor.

Eşimden bahsediyorum, "Hayat arkadaşı-hayat yoldaşı olmak nedir?"i tekrar sorgulatmayı başardı bana sağ olsun, kovaladım evden.
Ya bir insana, bir laf hiç mi tesir etmez? Her şey niye unutulur abi? Niye?
Umursamazsan unutursun bu kadar basit, bunun başka açıklaması yok, insanlık hali filan değil artık bu kaçıncı "İnsanlık hali" 7 senedir. Benimki de insanlık hali o zaman!!

İki yazayım rahatlayayım, gelip ters konuşacak olanlar lütfen bugünlük kendinizi tutun, hususi gelmeyin üzerime; eleştirileri de mümkün olduğunca yumuşak yapmaya çalışın hanımlar rica ediyorum, elbette aynı fikirde olmak zorunda değiliz, benim de ters anlarım var ama bugün bu konu içinde mümkün mertebe karşı karşıya gelmeyelim hiçbirinizle, anlayışınıza sığınıyorum ve esasen yorum almak değil, sadece yazıp, okuyanın okuyup "Sakin ol kuzum, daha iyi olacak, o da anlar, artık sen de bi rahatla, o öyleymiş demek" filan demenizi bekliyorum, benzer şeyleri konuşup öylesine dertleşmek "Çok yüklendim ya, hakkını yiyorum artık" diyene kadar eşimi şu konuya gömmek istiyorum biraz.

Eşim, iyidir hoştur da (Yine bir posta saymayayım iyi yönlerini) ama o hoşluğunu alıp götüren öyle bir zıt huyu var ki bana illallah getiriyor mütemadiyen. Şurada 7 sene aynı yastığa baş koymuşuz, çoğu noktadan çoğu şeyini tolere etmişim, bilmukabele o da benim ama şu hali, beni mahvediyor. Boşanma sebebimiz olursa işte bu yüzden boşanırız biz. İkinci büyük olayımızı da bu sabah yaşadık ve ben "Bu yüzden boşanan ilk çift olacağız bu gidişle!" diye bağırıp kovaladım adamı evden. Çünkü daha kırıcı olacaktım, gitmesi gerekiyordu, gönderdim.

Eşimin berbat bir huyu var, baya alıştım, kendimi de törpüledim (Evlendikten sonra artık rahatlıktan mı, bir miktar daha alışılıp laçkalaşıldığı için midir bilemiyorum), sinirlendirerek sevme huyu var ve sürekli unutma (Daha doğrusu önemsemediğinden unutuyor, unuttuğunu bile zannetmiyorum artık, sallamıyor, ondan). B12si eksik değil, aklı idrağı kıt bir insan değil ama sadist bir yönü olduğunu keşfediyorum, onun eğlencesi benim damarıma basmak, benle inatlaşmak ve rica ettiğim şeyleri 92348128474 kere tekrar ettirip, beni manyağa bağlattıktan sonra tırsıp ancak yapmak-önemsemek.

Bu huyu bizi bitirecek, abi ben bipolar bi kadınım, bana böyle davranılmamalı.
Doktorum çekti konuştu belki 1-2 hafta önce (Yeni depresyon hapıma başlarken), uyardı "Bu kız evlenmeyecekti, evlenmem diyordu, ikna ettin, nasıl gönlünü-aklını çeldinse, öyle davranacaksın bu kıza, bir doktordan öte, bir abi olarak söylüyorum bunu, hassas biri bu kız, sevdiklerine elinde olmayarak daha hassas, yoramazsın, sen de gayret göstereceksin, biz bunu seninle çok önce konuşmuştuk" diye tekrar konuştu. Neresine dinledi bilmiyorum...

Biz evlilik kararı alırken, eşimle doktorumu görüştürmüştüm "Bak emin misin benle evlenmeye?" diye vb. yani beni affedersiniz bkuma kadar bilen biri, nelerden uyuzlanacağımı, ciddi deli olacağımı bilir.

Biraz özen, biraz gayret abi ya...

Her şeyi benle bir yarış bir sataşma gibi.
En hazzetmediğim şeyleri, hususi yapan biri... Artık bu nedir, psikolojik şiddet midir bilmiyorum, sabah haşladım, bildiğiniz haşladım.
Gitmiş anneme "Night beni kovaladı" diye, kahvaltıyı orada yapmışlar, ki normalde annem de eşimin tarafındadır hep, kayırır damadını. Annem de bi posta basmış nasihati, uyarıyı, Night haklı bak yapma bunu oğlum, inada bindirirse ben de döndüremem, kaybedersiniz birbirinizi bir hiç için demiş. (Annem aradı, sakinleştin mi, iyi misin diye sordu ve anlattı bir yandan, çok üzülmüş X de, daha dikkatli olacak diye filan ama benim asabım bozuldu bir kere)

Neyse olayları anlatayım:
Sigarayı bırakmaya çalışıyordum şu ara ki bıraktım ama ömrümden ömür giderek bıraktım resmen ve deli sinirliyim, yakmamak için dişlerimi sıkıyorum.

Dünden uyardım kendisini "Xcim, bak sana bırak diyemem, öyle bırakmak kolay değil biliyorum ben de içiyorum ama bıraktığım için artık bir miktar özveri bekliyorum senden. Şu 1-2 hafta lütfen sinirime oynama, basma, kaldıramam şu halde, beni tekrar sigaraya yönlendirmiş olursun. Artı odama girip içme, kendi tarafında iç, benim çalıştığım oda full duman koku olmasın, beni zorlamasın, ortalıkta sigara-küllük bırakma gözüme gözüme sokma da nasıl içersen iç. Şu 1-2 hafta hassasiyetle buna dikkat edelim" dedim. Abi insana insan gibi konuştum ne diyeyim daha? Eşim, hayat arkadaşım bu insan, elin herifine mi söyledim???

Dün, bütün gün sinirime oynadı, yeminle zerre abartmıyorum. Her sinir olacağım hareketi gözümün içine baka baka yaptı. Kuzenimin yanında olmasına karşın, "İnsan içinde şu konulara girme, bunu benim yanımda yapma, kavga eder rezil oluruz yapma" diye daha önce dediğim ne varsa, kuzenimin yanında istisnasız atlamadan hepsini yaptı -şaka- adı altında. Gülerek idare edeceğim zannetti, ki dişimi sıkar gülerek idare etmeye çalışırım "Kendi ailem yanında" eşimi bu tarz şeylerde ki laf vermeyelim bizimkilere. Onlar da kötü olduklarından değil de işte yani ne gerek var bizim tartışmamıza maruz kalıp huzurlarının kaçmasına artı eşim hakkındaki hoş düşüncelerinin darbe görmesine değil mi?

Ya resmen sigara da yakamadıkça, uyardığım cümleler de aklıma geldikçe içimden bir ses diyor "Vur elinin tersiyle ağzının ortasına" diye. Tuttum kendimi, gözünün içine bakıp kaş kaldırıyorum insan anlamaz mı??? Pis pis sırıtarak devam etti.
Ben de dedim artık hak etti, kendi arkadaşları da vardı aynı yerde, benim kuzenler de işte. İnsanların içinde bozdum soktum lafı, hem de aleni soktum açık açık "Neden sürekli bunun esprisini yapma ihtiyacı hissediyorsun, sana kaş kaldırıyorum burada, bunu göre göre niye yapıyorsun? Madem kendini rezil edesin var, ben de rezillikten çekinmiyorum al buyur" diye başladım saydırdım, bildiğiniz kavga ettim insanların içinde. Kuzenim tuhaf olakaldı "Night, sakin, ay ben sizi hiç böyle görmedim" diye. Kız ne yapacağını şaşırdı ama yeter yani benimki de sabır. Uyardım la, bu adamı 30924893275 kere uyardım, bir daha uyardım üstüne sigara bırakma aşamamda yapma diye.

Sabaha uyanıyorum, odamın içi olduğu gibi sigara dumanı. Oturacağım masamın en baş köşesinde sigara ve küllük.
Ne yapayım ben bu adama?
Çocuğun yanında susup çaktırmayacağım diye mi güvendi yine?
Çocuğun yanında tartışmamak için çoğu durumu zaten görmezden geliyorum, anlamıyor diye konuşmuyorum bile bazı şeyleri "Bu böyleymiş" diyorum ama bu ne? Bu nedir ya, bu bildiğiniz küfür ya artık?

Paketi parçaladım, küllüğü fırlattım, adamı da evden kovaladım sabah.
İşte anneme gitmiş, annem de "Hayırdır" diye ağzından kapınca olayı, bi posta da orada giydirivermiş annem "Gareziniz mi var çocuğum sizin birbirinize?" diye.

Elim ayağım titriyor sinirden hala kendime gelemedim, oğluşu da anneme bıraktım geldim az önce, oturdum eve tırnak yiyorum sinirden.
Kapıya geldi "Seni seviyorum" filan demeye, "Defol" dedim.
Arıyor, açmıyorum.
Bu nedir ya? Oyun mu zannediyor beni sinirlendirmeyi? Bipolar kadınım abi ben bir anlık sinir nöbetine bakar kendimi kesmem, bu kadar yapılır mı ya insana?

Off.. Sinirlendim ya.
Rahatlayamadım da anlatınca.
Hayır düşmanım yapmaz şunu bana, güzelce anlatmışım, sen benim hayat arkadaşımsın 7 senelik...
Daha kimin ne demesi gerekiyor bu adama? Dayak mı istiyor, üzerine atlayıp pataklayayım mı sinirden?? Bu huyu kırılmazsa, biz boşanırız gibime geliyor şiddetli geçimsizlikten. Böyle insan sevilmez. Çok yanlış seviyor, çok yanlış.

Genişletmek için tıkla...

Night Club .!.:

Hem iyi hem kötü, bilmiyorum artık. Şu ara kötü geliyor işte görüldüğü üzere. 9120353 artısı olsun, bu huyu bedel. Bedel yani. Yıpratmak üzerine hususi planlamıyor ki adamın huyu bu, sevme-iletişim biçimi bu bana karşı, hep böyle canım 5 gün 3 gün değil, adamın sevmesi bu.

Genişletmek için tıkla...

Loreth .!.:

Aklım almadı bu işi hiç. Sevme biçimi bu olabilir ama yıllardır sizi tanıyan ve seven bir insan olarak ne kadar zarar verdiğini görüp ona göre de kendini frenlemesi gerekirdi. Karakterinden taviz versin demiyorum, ama son olayınız mesela, bir sevme ya da iletişim biçimi olamaz. Açıkça isteklerinizi belirmiş, özel alanınıza özen göstermesini istemişsiniz. Yapmamış. Sebep? Birşeyin hırsını çıkarıyor desek o da değil. Eee o zaman sizi pek sallamadığını, kendi sınırlarını keşfeden bir çocuk gibi davrandığını, kendi eğlencesini sizi yıpratacak bile olsa ön planda tuttuğunu düşünürüm. Siz psikologa gidiyorsunuz, peki o gidiyor mu? Normal yetişkin tavrı değil bunlar.

Genişletmek için tıkla...

-nemesis- .!.:

Benim esim8nde benim ailemin yaninda beni yaanci cikarma huyu var. Ama boyle ot cop seylere. Ornek veregim bir gun konusuyoruz konu hapsurma. Dedim ki esimde bi hapsurmsya basladimi bazen 7 8 kere arka arkaya hapsurur durmaz. Yooo hic oyle hapsurmam dedi. Hapsurur halbuki. Hapaurursuz hapsurmazsin konu bitti oyle. Bu tatz ot cop seyleri cok yapardi. Sonra aynisini ailesinin yaninda yapmaya başladım. Surekli yalanci cikardim. Birkac kerede ciddi konularda yalanci cikarip ailesinin yaninda şapa oturttum. Artik gayet akilli uslu..

Genişletmek için tıkla...

elsaelsaelsa .!.:

Haklısınız kızmakta yeterince ciddiye almamış sizi. Fakat gerçekten merak ettiğim ve biraz da garip bulduğum için değinmeden edemeyeceğim. Evde çocuğunuz da varmış onun yanında tartışmak istemiyormuşsunuz ne güzel ama ev içinde kokusu odalara sinecek kadar sigara içilmesi çoçuğunuza tartışmalarınızdan daha çok zarar verir

Genişletmek için tıkla...

Night Club .!.:

Evin içinde, çocuk doğduğundan beri, sigara içilmedi. Bu evde sadece bir odada sigara içilir o da çalışma odası ve yaz kış pencereleri açıktır evin içine dönük kapısı kapalıdır.

Çalışma odası düzenlenmeden önce de evin içi denilebilecek şekilde içilen yer mutfağın pencere kenarı idi ve sigara içilir çıkılırken mutfak kapısı kapanır. Bunlar evin kuralları. Çocuk dumana maruz kalmaz.

Zamanında salonda asla sigara içilmedi, asla elde sigara evin içinde gezilmedi, asla tuvalete, çocuk odasına, yatak odasına vb sigara ile girilmedi.
Ben sigarayı bıraktım, artık çalışma odasının pencereleri kapandı çünkü o odada içim bitti.
Geri kalan yerler her daim belli, eşimin seçenekleri: Balkonlar ve mutfak penceresinin dibi. Bu kadar.
Yani cidden bu duyara gerek yok, bilinçsiz bir kadın değilim, hakaret olarak alırım.

Genişletmek için tıkla...

Night Club .!.:

Tekrar yazmayayım:


Ben artık çalışma odamda içmiyorum ve eşimin de içmesini istemiyorum, sabah da girmiş kapıyı çekip içmiş; çocuk o odaya girip oturmaz, çünkü oda full saksı-tablo-su kabağı, boyalar, masa üstü pc ve aksesuarları, laptop, şövale üzeri kurumaya bırakılmış bir şeyler, çekmece ve dolapları kesici-delici alet dolu bir oda, sprey vernikler, tutkallar vb çocuk için karıştırmaması gereken ne varsa dolu bir oda yani. Çocuk için uygun bir oda değil zaten, girip oturup takılamaz; ancak benle boya yapmak istediğinde full sigara içmem havalandırırım o odayı öyle girer, ben de o gün mutfağın ucunda içerdim sigarayı maks bu şekilde odaya girer. Evimizin kuralıdır bu. "Annenin iş odasıdır, kapısı tıpkı kendi odasına girerken dikkat ettiğimiz gibi tıklatılır, ben çıkarım yanına geçerim" ki zaten çocuk evdeyken de kendimi odaya kapatmam, gün içinde oğlum anneannesine geçer, ben de odama öyle kapanırım. Onun haricinde odanın işte çocuk uyuyunca kapısı çekilir ben de boyamaya oturur sigara içerdim.

Bir düzeni/kuralı var yani, sigaralı alana çocuk girmez çocuğun alanına sigara girmez, uzun uzun açıkladım tam anlaşılmıştır sanırım aklınızda kalmasın bir soru işareti.

Genişletmek için tıkla...

elsaelsaelsa .!.:

Saldırganlaşmadan açıkladığınız için teşekkür ederim ☺ Az önce hak vermiştim size zaten şimdi tekrar hak veriyorum bu vesileyle

Genişletmek için tıkla...