Gelenler geldi bana

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Delirtti beni delirtti.

Şuralara iki satır yazıp rahatlayayım, konuşacak kimse yok şu an ve sinirden kanım çekiliyor.

Eşimden bahsediyorum, "Hayat arkadaşı-hayat yoldaşı olmak nedir?"i tekrar sorgulatmayı başardı bana sağ olsun, kovaladım evden.
Ya bir insana, bir laf hiç mi tesir etmez? Her şey niye unutulur abi? Niye?
Umursamazsan unutursun bu kadar basit, bunun başka açıklaması yok, insanlık hali filan değil artık bu kaçıncı "İnsanlık hali" 7 senedir. Benimki de insanlık hali o zaman!!

İki yazayım rahatlayayım, gelip ters konuşacak olanlar lütfen bugünlük kendinizi tutun, hususi gelmeyin üzerime; eleştirileri de mümkün olduğunca yumuşak yapmaya çalışın hanımlar rica ediyorum, elbette aynı fikirde olmak zorunda değiliz, benim de ters anlarım var ama bugün bu konu içinde mümkün mertebe karşı karşıya gelmeyelim hiçbirinizle, anlayışınıza sığınıyorum ve esasen yorum almak değil, sadece yazıp, okuyanın okuyup "Sakin ol kuzum, daha iyi olacak, o da anlar, artık sen de bi rahatla, o öyleymiş demek" filan demenizi bekliyorum, benzer şeyleri konuşup öylesine dertleşmek "Çok yüklendim ya, hakkını yiyorum artık" diyene kadar eşimi şu konuya gömmek istiyorum biraz.

Eşim, iyidir hoştur da (Yine bir posta saymayayım iyi yönlerini) ama o hoşluğunu alıp götüren öyle bir zıt huyu var ki bana illallah getiriyor mütemadiyen. Şurada 7 sene aynı yastığa baş koymuşuz, çoğu noktadan çoğu şeyini tolere etmişim, bilmukabele o da benim ama şu hali, beni mahvediyor. Boşanma sebebimiz olursa işte bu yüzden boşanırız biz. İkinci büyük olayımızı da bu sabah yaşadık ve ben "Bu yüzden boşanan ilk çift olacağız bu gidişle!" diye bağırıp kovaladım adamı evden. Çünkü daha kırıcı olacaktım, gitmesi gerekiyordu, gönderdim.

Eşimin berbat bir huyu var, baya alıştım, kendimi de törpüledim (Evlendikten sonra artık rahatlıktan mı, bir miktar daha alışılıp laçkalaşıldığı için midir bilemiyorum), sinirlendirerek sevme huyu var ve sürekli unutma (Daha doğrusu önemsemediğinden unutuyor, unuttuğunu bile zannetmiyorum artık, sallamıyor, ondan). B12si eksik değil, aklı idrağı kıt bir insan değil ama sadist bir yönü olduğunu keşfediyorum, onun eğlencesi benim damarıma basmak, benle inatlaşmak ve rica ettiğim şeyleri 92348128474 kere tekrar ettirip, beni manyağa bağlattıktan sonra tırsıp ancak yapmak-önemsemek.

Bu huyu bizi bitirecek, abi ben bipolar bi kadınım, bana böyle davranılmamalı.
Doktorum çekti konuştu belki 1-2 hafta önce (Yeni depresyon hapıma başlarken), uyardı "Bu kız evlenmeyecekti, evlenmem diyordu, ikna ettin, nasıl gönlünü-aklını çeldinse, öyle davranacaksın bu kıza, bir doktordan öte, bir abi olarak söylüyorum bunu, hassas biri bu kız, sevdiklerine elinde olmayarak daha hassas, yoramazsın, sen de gayret göstereceksin, biz bunu seninle çok önce konuşmuştuk" diye tekrar konuştu. Neresine dinledi bilmiyorum...

Biz evlilik kararı alırken, eşimle doktorumu görüştürmüştüm "Bak emin misin benle evlenmeye?" diye vb. yani beni affedersiniz bkuma kadar bilen biri, nelerden uyuzlanacağımı, ciddi deli olacağımı bilir.

Biraz özen, biraz gayret abi ya...

Her şeyi benle bir yarış bir sataşma gibi.
En hazzetmediğim şeyleri, hususi yapan biri... Artık bu nedir, psikolojik şiddet midir bilmiyorum, sabah haşladım, bildiğiniz haşladım.
Gitmiş anneme "Night beni kovaladı" diye, kahvaltıyı orada yapmışlar, ki normalde annem de eşimin tarafındadır hep, kayırır damadını. Annem de bi posta basmış nasihati, uyarıyı, Night haklı bak yapma bunu oğlum, inada bindirirse ben de döndüremem, kaybedersiniz birbirinizi bir hiç için demiş. (Annem aradı, sakinleştin mi, iyi misin diye sordu ve anlattı bir yandan, çok üzülmüş X de, daha dikkatli olacak diye filan ama benim asabım bozuldu bir kere)

Neyse olayları anlatayım:
Sigarayı bırakmaya çalışıyordum şu ara ki bıraktım ama ömrümden ömür giderek bıraktım resmen ve deli sinirliyim, yakmamak için dişlerimi sıkıyorum.

Dünden uyardım kendisini "Xcim, bak sana bırak diyemem, öyle bırakmak kolay değil biliyorum ben de içiyorum ama bıraktığım için artık bir miktar özveri bekliyorum senden. Şu 1-2 hafta lütfen sinirime oynama, basma, kaldıramam şu halde, beni tekrar sigaraya yönlendirmiş olursun. Artı odama girip içme, kendi tarafında iç, benim çalıştığım oda full duman koku olmasın, beni zorlamasın, ortalıkta sigara-küllük bırakma gözüme gözüme sokma da nasıl içersen iç. Şu 1-2 hafta hassasiyetle buna dikkat edelim" dedim. Abi insana insan gibi konuştum ne diyeyim daha? Eşim, hayat arkadaşım bu insan, elin herifine mi söyledim???

Dün, bütün gün sinirime oynadı, yeminle zerre abartmıyorum. Her sinir olacağım hareketi gözümün içine baka baka yaptı. Kuzenimin yanında olmasına karşın, "İnsan içinde şu konulara girme, bunu benim yanımda yapma, kavga eder rezil oluruz yapma" diye daha önce dediğim ne varsa, kuzenimin yanında istisnasız atlamadan hepsini yaptı -şaka- adı altında. Gülerek idare edeceğim zannetti, ki dişimi sıkar gülerek idare etmeye çalışırım "Kendi ailem yanında" eşimi bu tarz şeylerde ki laf vermeyelim bizimkilere. Onlar da kötü olduklarından değil de işte yani ne gerek var bizim tartışmamıza maruz kalıp huzurlarının kaçmasına artı eşim hakkındaki hoş düşüncelerinin darbe görmesine değil mi?

Ya resmen sigara da yakamadıkça, uyardığım cümleler de aklıma geldikçe içimden bir ses diyor "Vur elinin tersiyle ağzının ortasına" diye. Tuttum kendimi, gözünün içine bakıp kaş kaldırıyorum insan anlamaz mı??? Pis pis sırıtarak devam etti.
Ben de dedim artık hak etti, kendi arkadaşları da vardı aynı yerde, benim kuzenler de işte. İnsanların içinde bozdum soktum lafı, hem de aleni soktum açık açık "Neden sürekli bunun esprisini yapma ihtiyacı hissediyorsun, sana kaş kaldırıyorum burada, bunu göre göre niye yapıyorsun? Madem kendini rezil edesin var, ben de rezillikten çekinmiyorum al buyur" diye başladım saydırdım, bildiğiniz kavga ettim insanların içinde. Kuzenim tuhaf olakaldı "Night, sakin, ay ben sizi hiç böyle görmedim" diye. Kız ne yapacağını şaşırdı ama yeter yani benimki de sabır. Uyardım la, bu adamı 30924893275 kere uyardım, bir daha uyardım üstüne sigara bırakma aşamamda yapma diye.

Sabaha uyanıyorum, odamın içi olduğu gibi sigara dumanı. Oturacağım masamın en baş köşesinde sigara ve küllük.
Ne yapayım ben bu adama?
Çocuğun yanında susup çaktırmayacağım diye mi güvendi yine?
Çocuğun yanında tartışmamak için çoğu durumu zaten görmezden geliyorum, anlamıyor diye konuşmuyorum bile bazı şeyleri "Bu böyleymiş" diyorum ama bu ne? Bu nedir ya, bu bildiğiniz küfür ya artık?

Paketi parçaladım, küllüğü fırlattım, adamı da evden kovaladım sabah.
İşte anneme gitmiş, annem de "Hayırdır" diye ağzından kapınca olayı, bi posta da orada giydirivermiş annem "Gareziniz mi var çocuğum sizin birbirinize?" diye.

Elim ayağım titriyor sinirden hala kendime gelemedim, oğluşu da anneme bıraktım geldim az önce, oturdum eve tırnak yiyorum sinirden.
Kapıya geldi "Seni seviyorum" filan demeye, "Defol" dedim.
Arıyor, açmıyorum.
Bu nedir ya? Oyun mu zannediyor beni sinirlendirmeyi? Bipolar kadınım abi ben bir anlık sinir nöbetine bakar kendimi kesmem, bu kadar yapılır mı ya insana?

Off.. Sinirlendim ya.
Rahatlayamadım da anlatınca.
Hayır düşmanım yapmaz şunu bana, güzelce anlatmışım, sen benim hayat arkadaşımsın 7 senelik...
Daha kimin ne demesi gerekiyor bu adama? Dayak mı istiyor, üzerine atlayıp pataklayayım mı sinirden?? Bu huyu kırılmazsa, biz boşanırız gibime geliyor şiddetli geçimsizlikten. Böyle insan sevilmez. Çok yanlış seviyor, çok yanlış.
Evet biraz sert tepki vermişsiniz ama haketmiş hem sizin çabanıza saygısı yok hem çocuklu evde sigara içmesi, evi duman için de bırakması ayrı düşüncesizlik.
 
Ya bi şey dicem kardeş sende peygamber sabrı varmış. Ben böyle adamı ya döverdim ya boşardım. Tahammül edilecek bi tip değil yani bu ne çocuk gibi. Sinirlendirerek sevmek diye bi olay da yok yani dünya üzerinde başka bi çiftte. Şu an gözümün önünde gevrek gevrek gülen bi tip var dişlerimi sıktım sinirden. Sen ne melek gibi ne mübarek insanmışsın.
 
Sevme biçimi aynen bu, aynen. "Karşılıklı Hacivat-Karagöz gibi atışalım, sevişelim" bu, bunu istiyor adam.
Ben gülerek laf soktuğumda da keyifleniyor ya ne bu?

Ama benim değil, ben bunu anlatamadım bir türlü, "Anne babanda bunu görmüşsün, bunun tatlı şakalı espirikli ciciş bir şey olduğunu zannediyorsun ama ben annen değilim bak bende olmaz, siniri bk gibi biriyim ben, kıvılcımı çakıp çevremde elinde benzin bidonu ile geziyor gibi yapıyorsun, infilak ederiz yapma, ben sana bir noktaya kadar uyarım, uzatma, asabımı bozma, insan içinde hususi yapma, sen de bana uy. Kibarlığını koru sen de benim için, biraz da sataşmadan sevmeyi dene bak ben senin sevme biçimini tolere ediyorum bir yere kadar, biraz da sen bana gel" diye dedim, sigara bırakırken de biliydim böyle olacağını işte ondan öncesinde konuştum "2 hafta kadar hakim ol diline, rica ediyorum" diye. Yok, adam böyle seviyor ama anormal yani bu anormal. Öfkeye basarak insan mı sevilir?

Söylediğim halde bu yapılır mı ya? Ciddi öfkeli halimi görmeyi istiyor adam, bakışımın değiştiği o anı görmeyi de seviyor. Benden çok beni sinir etmeyi seviyor! Ya beni sevmiyor ya ben bunu kabul etmiyorum, adam kendini tatmin ediyor böyle severek. Sadizm bu. Sadist ya.

Annem de diyor telefonda beni sakinleştirmek için "Öküz hepsi öküz, baban da ayrı bi öküz bakma sen" diye, gülme de geldi annemin öyle deyişine, gülüyorum bir yandan bir yandan sinirden hüngür hüngür ağlıyorum. Delirttiler beni ya.

yaaa işte bende bi yere kadar böyle eğleniyorum, tolere de ediyorum, ok. bazen gerçekten hele de keyfin yerindeyse atışmak da eğlenceli. ama adam her dakka her olayda olmaz.

senin karşında kadın var askerlik arkadaşın yok diyorum. hatta bi gün aynı karikatürdeki gibi "tanrı şahidim olsuuuun ben ga dı nıııııımmmmm" diye bağırdım. ay ona da güldü.

benim de sinirlerim bazen çok bozuluyor. ama bende de uzun süre sinirli kalamama durumu var. en fazla 6. dakikada yüzüm gülüveriyor istemsiz. haliyle ciddi kalıp ayak direyemiyorum..

annen haklı, gerçekten öküzler.
 
Delirtti beni delirtti.

Şuralara iki satır yazıp rahatlayayım, konuşacak kimse yok şu an ve sinirden kanım çekiliyor.

Eşimden bahsediyorum, "Hayat arkadaşı-hayat yoldaşı olmak nedir?"i tekrar sorgulatmayı başardı bana sağ olsun, kovaladım evden.
Ya bir insana, bir laf hiç mi tesir etmez? Her şey niye unutulur abi? Niye?
Umursamazsan unutursun bu kadar basit, bunun başka açıklaması yok, insanlık hali filan değil artık bu kaçıncı "İnsanlık hali" 7 senedir. Benimki de insanlık hali o zaman!!

İki yazayım rahatlayayım, gelip ters konuşacak olanlar lütfen bugünlük kendinizi tutun, hususi gelmeyin üzerime; eleştirileri de mümkün olduğunca yumuşak yapmaya çalışın hanımlar rica ediyorum, elbette aynı fikirde olmak zorunda değiliz, benim de ters anlarım var ama bugün bu konu içinde mümkün mertebe karşı karşıya gelmeyelim hiçbirinizle, anlayışınıza sığınıyorum ve esasen yorum almak değil, sadece yazıp, okuyanın okuyup "Sakin ol kuzum, daha iyi olacak, o da anlar, artık sen de bi rahatla, o öyleymiş demek" filan demenizi bekliyorum, benzer şeyleri konuşup öylesine dertleşmek "Çok yüklendim ya, hakkını yiyorum artık" diyene kadar eşimi şu konuya gömmek istiyorum biraz.

Eşim, iyidir hoştur da (Yine bir posta saymayayım iyi yönlerini) ama o hoşluğunu alıp götüren öyle bir zıt huyu var ki bana illallah getiriyor mütemadiyen. Şurada 7 sene aynı yastığa baş koymuşuz, çoğu noktadan çoğu şeyini tolere etmişim, bilmukabele o da benim ama şu hali, beni mahvediyor. Boşanma sebebimiz olursa işte bu yüzden boşanırız biz. İkinci büyük olayımızı da bu sabah yaşadık ve ben "Bu yüzden boşanan ilk çift olacağız bu gidişle!" diye bağırıp kovaladım adamı evden. Çünkü daha kırıcı olacaktım, gitmesi gerekiyordu, gönderdim.

Eşimin berbat bir huyu var, baya alıştım, kendimi de törpüledim (Evlendikten sonra artık rahatlıktan mı, bir miktar daha alışılıp laçkalaşıldığı için midir bilemiyorum), sinirlendirerek sevme huyu var ve sürekli unutma (Daha doğrusu önemsemediğinden unutuyor, unuttuğunu bile zannetmiyorum artık, sallamıyor, ondan). B12si eksik değil, aklı idrağı kıt bir insan değil ama sadist bir yönü olduğunu keşfediyorum, onun eğlencesi benim damarıma basmak, benle inatlaşmak ve rica ettiğim şeyleri 92348128474 kere tekrar ettirip, beni manyağa bağlattıktan sonra tırsıp ancak yapmak-önemsemek.

Bu huyu bizi bitirecek, abi ben bipolar bi kadınım, bana böyle davranılmamalı.
Doktorum çekti konuştu belki 1-2 hafta önce (Yeni depresyon hapıma başlarken), uyardı "Bu kız evlenmeyecekti, evlenmem diyordu, ikna ettin, nasıl gönlünü-aklını çeldinse, öyle davranacaksın bu kıza, bir doktordan öte, bir abi olarak söylüyorum bunu, hassas biri bu kız, sevdiklerine elinde olmayarak daha hassas, yoramazsın, sen de gayret göstereceksin, biz bunu seninle çok önce konuşmuştuk" diye tekrar konuştu. Neresine dinledi bilmiyorum...

Biz evlilik kararı alırken, eşimle doktorumu görüştürmüştüm "Bak emin misin benle evlenmeye?" diye vb. yani beni affedersiniz bkuma kadar bilen biri, nelerden uyuzlanacağımı, ciddi deli olacağımı bilir.

Biraz özen, biraz gayret abi ya...

Her şeyi benle bir yarış bir sataşma gibi.
En hazzetmediğim şeyleri, hususi yapan biri... Artık bu nedir, psikolojik şiddet midir bilmiyorum, sabah haşladım, bildiğiniz haşladım.
Gitmiş anneme "Night beni kovaladı" diye, kahvaltıyı orada yapmışlar, ki normalde annem de eşimin tarafındadır hep, kayırır damadını. Annem de bi posta basmış nasihati, uyarıyı, Night haklı bak yapma bunu oğlum, inada bindirirse ben de döndüremem, kaybedersiniz birbirinizi bir hiç için demiş. (Annem aradı, sakinleştin mi, iyi misin diye sordu ve anlattı bir yandan, çok üzülmüş X de, daha dikkatli olacak diye filan ama benim asabım bozuldu bir kere)

Neyse olayları anlatayım:
Sigarayı bırakmaya çalışıyordum şu ara ki bıraktım ama ömrümden ömür giderek bıraktım resmen ve deli sinirliyim, yakmamak için dişlerimi sıkıyorum.

Dünden uyardım kendisini "Xcim, bak sana bırak diyemem, öyle bırakmak kolay değil biliyorum ben de içiyorum ama bıraktığım için artık bir miktar özveri bekliyorum senden. Şu 1-2 hafta lütfen sinirime oynama, basma, kaldıramam şu halde, beni tekrar sigaraya yönlendirmiş olursun. Artı odama girip içme, kendi tarafında iç, benim çalıştığım oda full duman koku olmasın, beni zorlamasın, ortalıkta sigara-küllük bırakma gözüme gözüme sokma da nasıl içersen iç. Şu 1-2 hafta hassasiyetle buna dikkat edelim" dedim. Abi insana insan gibi konuştum ne diyeyim daha? Eşim, hayat arkadaşım bu insan, elin herifine mi söyledim???

Dün, bütün gün sinirime oynadı, yeminle zerre abartmıyorum. Her sinir olacağım hareketi gözümün içine baka baka yaptı. Kuzenimin yanında olmasına karşın, "İnsan içinde şu konulara girme, bunu benim yanımda yapma, kavga eder rezil oluruz yapma" diye daha önce dediğim ne varsa, kuzenimin yanında istisnasız atlamadan hepsini yaptı -şaka- adı altında. Gülerek idare edeceğim zannetti, ki dişimi sıkar gülerek idare etmeye çalışırım "Kendi ailem yanında" eşimi bu tarz şeylerde ki laf vermeyelim bizimkilere. Onlar da kötü olduklarından değil de işte yani ne gerek var bizim tartışmamıza maruz kalıp huzurlarının kaçmasına artı eşim hakkındaki hoş düşüncelerinin darbe görmesine değil mi?

Ya resmen sigara da yakamadıkça, uyardığım cümleler de aklıma geldikçe içimden bir ses diyor "Vur elinin tersiyle ağzının ortasına" diye. Tuttum kendimi, gözünün içine bakıp kaş kaldırıyorum insan anlamaz mı??? Pis pis sırıtarak devam etti.
Ben de dedim artık hak etti, kendi arkadaşları da vardı aynı yerde, benim kuzenler de işte. İnsanların içinde bozdum soktum lafı, hem de aleni soktum açık açık "Neden sürekli bunun esprisini yapma ihtiyacı hissediyorsun, sana kaş kaldırıyorum burada, bunu göre göre niye yapıyorsun? Madem kendini rezil edesin var, ben de rezillikten çekinmiyorum al buyur" diye başladım saydırdım, bildiğiniz kavga ettim insanların içinde. Kuzenim tuhaf olakaldı "Night, sakin, ay ben sizi hiç böyle görmedim" diye. Kız ne yapacağını şaşırdı ama yeter yani benimki de sabır. Uyardım la, bu adamı 30924893275 kere uyardım, bir daha uyardım üstüne sigara bırakma aşamamda yapma diye.

Sabaha uyanıyorum, odamın içi olduğu gibi sigara dumanı. Oturacağım masamın en baş köşesinde sigara ve küllük.
Ne yapayım ben bu adama?
Çocuğun yanında susup çaktırmayacağım diye mi güvendi yine?
Çocuğun yanında tartışmamak için çoğu durumu zaten görmezden geliyorum, anlamıyor diye konuşmuyorum bile bazı şeyleri "Bu böyleymiş" diyorum ama bu ne? Bu nedir ya, bu bildiğiniz küfür ya artık?

Paketi parçaladım, küllüğü fırlattım, adamı da evden kovaladım sabah.
İşte anneme gitmiş, annem de "Hayırdır" diye ağzından kapınca olayı, bi posta da orada giydirivermiş annem "Gareziniz mi var çocuğum sizin birbirinize?" diye.

Elim ayağım titriyor sinirden hala kendime gelemedim, oğluşu da anneme bıraktım geldim az önce, oturdum eve tırnak yiyorum sinirden.
Kapıya geldi "Seni seviyorum" filan demeye, "Defol" dedim.
Arıyor, açmıyorum.
Bu nedir ya? Oyun mu zannediyor beni sinirlendirmeyi? Bipolar kadınım abi ben bir anlık sinir nöbetine bakar kendimi kesmem, bu kadar yapılır mı ya insana?

Off.. Sinirlendim ya.
Rahatlayamadım da anlatınca.
Hayır düşmanım yapmaz şunu bana, güzelce anlatmışım, sen benim hayat arkadaşımsın 7 senelik...
Daha kimin ne demesi gerekiyor bu adama? Dayak mı istiyor, üzerine atlayıp pataklayayım mı sinirden?? Bu huyu kırılmazsa, biz boşanırız gibime geliyor şiddetli geçimsizlikten. Böyle insan sevilmez. Çok yanlış seviyor, çok yanlış.
Boşanın (okudum)
 
Seni az çok anliyorum çünkü beninki de didişerek sevenlerden 13 sene oldu sevdiğine karşı böyle benim adam da :deli: beni sinirlendirsin bayılır ama ben sinirlenmem hep gulerim daha güzel laf sokarım icinde patlar :KK53:
Haklısın da ben şeye takıldık evde çocuj var siz her yerde fosur fosur sigara mı iciyorsunuz yav :110: yattığın oda da mesela sigaranın ne işi var icen bile katlanamaz ona
 
Seni az çok anliyorum çünkü beninki de didişerek sevenlerden 13 sene oldu sevdiğine karşı böyle benim adam da :deli: beni sinirlendirsin bayılır ama ben sinirlenmem hep gulerim daha güzel laf sokarım icinde patlar :KK53:
Haklısın da ben şeye takıldık evde çocuj var siz her yerde fosur fosur sigara mı iciyorsunuz yav :110: yattığın oda da mesela sigaranın ne işi var icen bile katlanamaz ona

Yattığım oda değil Bibi, çalışma odam; kapısını çeker içerdim, gün içinde de oğlan burada olmazdı. Her yer malzeme-boya, elektronik olduğu için bu odada takılmaz oğlum; balkonlar, mutfağın en uç penceresi ve çocuğun sürekli girip oturmadığı çalışma odasında içilirdi.

Zil çalıyor, telefon çalıyor, kapıya geldi herhalde bizimkiler.
 
Sevme biçimi aynen bu, aynen. "Karşılıklı Hacivat-Karagöz gibi atışalım, sevişelim" bu, bunu istiyor adam.
Ben gülerek laf soktuğumda da keyifleniyor ya ne bu?

Ama benim değil, ben bunu anlatamadım bir türlü, "Anne babanda bunu görmüşsün, bunun tatlı şakalı espirikli ciciş bir şey olduğunu zannediyorsun ama ben annen değilim bak bende olmaz, siniri bk gibi biriyim ben, kıvılcımı çakıp çevremde elinde benzin bidonu ile geziyor gibi yapıyorsun, infilak ederiz yapma, ben sana bir noktaya kadar uyarım, uzatma, asabımı bozma, insan içinde hususi yapma, sen de bana uy. Kibarlığını koru sen de benim için, biraz da sataşmadan sevmeyi dene bak ben senin sevme biçimini tolere ediyorum bir yere kadar, biraz da sen bana gel" diye dedim, sigara bırakırken de biliydim böyle olacağını işte ondan öncesinde konuştum "2 hafta kadar hakim ol diline, rica ediyorum" diye. Yok, adam böyle seviyor ama anormal yani bu anormal. Öfkeye basarak insan mı sevilir?

Söylediğim halde bu yapılır mı ya? Ciddi öfkeli halimi görmeyi istiyor adam, bakışımın değiştiği o anı görmeyi de seviyor. Benden çok beni sinir etmeyi seviyor! Ya beni sevmiyor ya ben bunu kabul etmiyorum, adam kendini tatmin ediyor böyle severek. Sadizm bu. Sadist ya.

Annem de diyor telefonda beni sakinleştirmek için "Öküz hepsi öküz, baban da ayrı bi öküz bakma sen" diye, gülme de geldi annemin öyle deyişine, gülüyorum bir yandan bir yandan sinirden hüngür hüngür ağlıyorum. Delirttiler beni ya.

Buna biz kaşınma diyoruz. Gel ben kaşınıyorum kaşı beni :)
Eşimde ilk başlarda denedi benim gelenlerde sizinki gibi ayarım yok zaten birde kaçtı mı Allah yardımcısı olsun. Veriyorum ateşi khaleesi ejderyası misali:KK70:
Bu modeller üretim hatalı çıkmış galiba geri çağırma kampanyası olur mu bilemedim. :)
 
“Dünya hassas kalpler için bir cehennemdir.” Bir söz daha; “Bize hiçbir zaman gerçek hastalar gelmez, gerçek hastaların hasta ettikleri insanlar gelir.” - bir psikiyatrist.
Valla bir şey söyleyeyim mi dışarda ne hasta insanlar var kendilerinden haberleri yok. Eşinizde bunlardan biri. Siz bipolarım bilmem neyim diye kendinize haksızlık edeceğinize eşinizi bir doktora götürün acilen. Bu kadar üzüldüğünüzü, yıprandığınızı bile bile damarınıza basan hele ki bundan zevk duyan bir eş bariz empatiden yoksun, bencil, psikopati özellikleri taşıyan biridir. Tedavisi varsa ne iyi yoksa sktr edin. Kendinizi ne kadar güzel ifade eden, dürüst samimi, içten bir anlatımınız var böyle bir insanın gerçek sorunlu olduğuna ben inanmıyorum şahsen. İnsanları delirtip delirtip senin ayarın bozuk diyip işin içinden çıkıyorlar valla. Bizde burda yok depresyona girdik, yok anksiyete tuttu yok bipolar olduk diye diye sorunu kendimizde aradık durduk. Halbuki gerçek hasta olan durumunun farkında olmaz. Bak eşin hiç bipolar oluyor mu adamın bir tarafında değil ki afedersin.. kırmış mı üzmüş mü.. pehh. O nasıl takmıyorsa sende takmayacaksın azcık adamsa kendi hasta olur
 
Son düzenleme:
Valla bana yazılanların aksine aranızdaki durum hiç tatlı gelmiyor. Sürekli bir çekişme, sürekli bir didişme. Yorulmuyor musunuz yahu?

Ama sizi kırmayacağım istediğiniz gibi yorum yapacağım. Gergin bir dönemdesiniz olabilir böyle şeyler, bir süre sonra kendi normalinize dönüp gülüp geçersiniz bunlara.
 
yuzde yuz haklı gordum sızı
sımdı ben dıyete gırsem esıme desem kı bak dıyetdeyım lutfen gozume sokma bazı seylerı
bunu dememle bırlıkte kunefe kokularına baklava kokularına mantılara uyansam bırde o bulasıkları yıkasam

o tencereyıde tabagıda yedırırdım agzının ortasına

aynı tepkıyı verırdım

bu unutkanlık degıl gamsızlık rahatlık gebeşlik lahmacun kıvamına gelmelık köteklık

aynı huy esımde var aynısı ya

yemıyorum mesela dıkkat edıyorum beslenmeme gelmıs bana asla yememem gereken tabak hazırlamıs yer mısın dıye uzatıyor
derım kı garezın mı var senın bana derdın ne benle

derım yanı

haklısınız sonuna kadar

bu sıgaraya tekrar baslamanıza sebep bıle olabılır
bıraktıgınız ıcın zaten sınır var sakınlesmek ıcın sıgaraya daha meyıllenırsınız bırde uzaklasmaya calıstıkca sıgara dumanı dolu kullukler falan

çin ıskencesı sankı

Bunu da yaptı ki bunu da...
Ya ben sağlıklı yaşama başlayayım dedim; bak benim alanıma bulaşma da naparsan yap, gözüme gözüme sokma dedim. Aynı günün akşamı, en sevdiğim abur cuburlarla çıkageldi diyor "Kendime aldım" . Tamam dedim geçtim.

Sonrasında evi abur cubur deposuna çevirmiş, dolabın birini ağzına kadar doldurmuş haberim yok.
"Şu dolabı açma heaa taam mı?" diyor. İnan o dolapla da hakikaten işim olmaz ama açma diyor durup durup, açmaz mısın "Niye açmıyormuşum, ne sakladın, sürpriz mi ne?" filan demez misin? Ya da merak etmez misin? Gittim açtım dolabı, kafama indi full abur cubur, bi de gülüyor sonra bakışım değişmiş "Ehüehüehehee kıyamaaaaam oooyyy şu yüzüne bak ahaha ayyy kıyamam yaaaa aşkıııımm" diye gelmiş sarılıyor çenemden tutup öpüp sevmeye çalışıyor, abur cuburlan dövdüm adamı ya, kaçıyor evin içinde. Ya başkası için ok komik de beni delirtiyor ya, bu nedir ya? Şunu şirinlik zannediyor.


Annem de yollamış babamı başıma, gelmiş "Biz erkekler" filan diye konuşuyor adamcağız şimdi yanımda, napayım ben eşimi ya, babam girdi araya yumuşatmaya. Kendi de pusuda bekliyordur kesin, gitsin annemlerde yatsın almayacağım işte eve, çok sinirlendirdi bu kez. Dün hele, bütün gün uğraştı, dışarıdaydım kuzenlerle, dikkatimi dağıtsınlar diye, doktora gitmişim sabahına, zıkkım gibi son sigaramı içmişim kadın teknik meknik bir şeyler yapmış, sene sonra ilk sigarasız çayımı içmeyi başarmışım; işten çıkar çıkmaz yanıma geldi, kuzenlerle dışarıda yemek yedik derken masada başladı sataşmaya... "Bir keyif sigarası yakim" .. "Şimdi sen 15 lirayı her gün istersin içmesen de, biriktir de apartman dikelim" "İçmediğin sigara parasını ben biriktireyim yok, sen harcarsın ehehe neler gelmiş kırtasiyelere bakalım mı?" "Sigara beyazı boyalar alalım sana, tiryakiliği resmedersin eheheh" "X hızlı hızlı ye, bak senin tabağa dikti gözü, yer valla, aç geziyo zaten yiyiverir hea" filan..
Anaa delirtti delirtti...
Kargo yollayacağım öğlen, gelmiş başımda "Şurasına şunu sok, kırılır, öyle koyma kırılır, sıkı tut kırılır, hop düştü düşecek kırılır, elin mi titriyor kırılacak. Ver bakim bana, ay elimden kaydı düşüyor (Düşürür gibi hareket yapıyor) hoppa tuttum ehehe nasıl korktun kuşum yaa" filan. E yeter ama.
 
Bunu da yaptı ki bunu da...
Ya ben sağlıklı yaşama başlayayım dedim; bak benim alanıma bulaşma da naparsan yap, gözüme gözüme sokma dedim. Aynı günün akşamı, en sevdiğim abur cuburlarla çıkageldi diyor "Kendime aldım" . Tamam dedim geçtim.

Sonrasında evi abur cubur deposuna çevirmiş, dolabın birini ağzına kadar doldurmuş haberim yok.
"Şu dolabı açma heaa taam mı?" diyor. İnan o dolapla da hakikaten işim olmaz ama açma diyor durup durup, açmaz mısın "Niye açmıyormuşum, ne sakladın, sürpriz mi ne?" filan demez misin? Ya da merak etmez misin? Gittim açtım dolabı, kafama indi full abur cubur, bi de gülüyor sonra bakışım değişmiş "Ehüehüehehee kıyamaaaaam oooyyy şu yüzüne bak ahaha ayyy kıyamam yaaaa aşkıııımm" diye gelmiş sarılıyor çenemden tutup öpüp sevmeye çalışıyor, abur cuburlan dövdüm adamı ya, kaçıyor evin içinde. Ya başkası için ok komik de beni delirtiyor ya, bu nedir ya? Şunu şirinlik zannediyor.


Annem de yollamış babamı başıma, gelmiş "Biz erkekler" filan diye konuşuyor adamcağız şimdi yanımda, napayım ben eşimi ya, babam girdi araya yumuşatmaya. Kendi de pusuda bekliyordur kesin, gitsin annemlerde yatsın almayacağım işte eve, çok sinirlendirdi bu kez. Dün hele, bütün gün uğraştı, dışarıdaydım kuzenlerle, dikkatimi dağıtsınlar diye, doktora gitmişim sabahına, zıkkım gibi son sigaramı içmişim kadın teknik meknik bir şeyler yapmış, sene sonra ilk sigarasız çayımı içmeyi başarmışım; işten çıkar çıkmaz yanıma geldi, kuzenlerle dışarıda yemek yedik derken masada başladı sataşmaya... "Bir keyif sigarası yakim" .. "Şimdi sen 15 lirayı her gün istersin içmesen de, biriktir de apartman dikelim" "İçmediğin sigara parasını ben biriktireyim yok, sen harcarsın ehehe neler gelmiş kırtasiyelere bakalım mı?" "Sigara beyazı boyalar alalım sana, tiryakiliği resmedersin eheheh" "X hızlı hızlı ye, bak senin tabağa dikti gözü, yer valla, aç geziyo zaten yiyiverir hea" filan..
Anaa delirtti delirtti...
Kargo yollayacağım öğlen, gelmiş başımda "Şurasına şunu sok, kırılır, öyle koyma kırılır, sıkı tut kırılır, hop düştü düşecek kırılır, elin mi titriyor kırılacak. Ver bakim bana, ay elimden kaydı düşüyor (Düşürür gibi hareket yapıyor) hoppa tuttum ehehe nasıl korktun kuşum yaa" filan. E yeter ama.
ay ınsanı seker kalp tansıyon hatta zorlayayım kolestrol hastası bıle eder
 
Yakın hissettiğim için sen diyeceğim canım. Ben yazdım sandım o kadar söylüyorum. Konuyu okurken o kadar kaptırdım ki dur telefonla arayayım dertleşelim dedim kendi kendime. Benim gibi birini bulunca kendimi kaybettim resmen.

Aynı tıpatıp aynı 7 senelik eşim var. Bende bu nedenle boşayacağım bu adamı deyip duruyorum. İnsanın siniri cidden çok bozuluyor. Çoğu insana abartıyorsun gibi gelir ama öyle değil. Çünkü zaten 7 yıldır çekiyorsun.

En basit örneği vereyim. Elini yıkamak için suyu son hızda açar. Sonra da her yere sıçrata sıçrata yıkar. Banyodaki ayna sun dolar. Evlendiğimden beri söylüyorum yok yok yani yok adam hala aynı. Öfkelenip saçımı başımı yolacak seviyeye gelince ben, sakin sakin bakıp niye abartıyosun der. Gel de çıldırma. Oysa ben sadece bunu 4836578655 kez söyledim değil mi? Her seferinde söz de verir. Tamam daha yapmayacağım dikkatimden kaçmış. Ulan hangi dikkat. Sende dikkat diye bir şey mi var?

Herşeyi unutur. Mutlaka benim tetikte olmam lazım. Ama bak kendi işine aşıktır. Nedense kendi işi ile ilgili hiçbir şeyi unutmaz haspam.

Birilerinin yanında şaka adı altında saçmalar durur. Bunun içinde evlendiğim günden beri yalvarıyorum.

Bir gün kardeşim ve annem yanımda diye at koşturuyor tabii. Çünkü biliyor ben rezillik çıkmasın diye cevap vermem. Güya beni tersliyor evdeyken ağzını açmayan adam. Annemin evindeyiz bu arada. Onun annesine geçeceğiz birazdan. Bir ara yalnız kalınca şimdi defolup gidiyorsun seninle gelmiyorum dedim. Hemen savunmaya geçti sesi yükseldi. Annem duymasın diye onunla gideceğimi sandı. Herkes duydu ama ben bu sefer geri adım atmadım. Hemen gidiyorsun bu evden ben gelmiyorum dedim. 1 buçuk yaşındaki kızımızı kucağına aldı o zaman duru yu da götürüyorum dedi. Amaç tıpış tıpış peşine takılmam. Al ulan al. Götür annene. Ben gelmiyorum dedim. Aldı gitti. Akşam olmadan elinde hem anneme hem de bana çiçekle geldi. Özür diledi. Meğer epey süre arabayı durdurup beklemiş evin kenarında. Ben gelirim sanmış. Aramıyor gerçekten gelmeyecek bu diye korkmuş. Bu olaydan sonra epey frenledi. Ama sonra yine başladı. Şu an epey duruldu bu konuda ama hala istediğim kıvama gelmedi.

İlk defa bu kadar uzun yazdım buralarda. Ama bam telime dokundun. Seni benim kadar kimse anlayamaz. Gel sarılalım:KK19:
 
Eşinizi saygısız buldum. En temel sorun bu bence. Yani balkonda ya da birbaska alanda içip çöpünü döküp hayatına devam edebilir. Tüm konusmalara rağmen bildigini okuyorsa orada ay ben böyle seviyoruuuumm değil bence gözden gecirilesi baska şeyler vardir. Allah korusun ya o sinirle dönülmez bir hata yapsaniz? İnsanlar durduk yere cinnet gecirmiyor.
 
Valla bana yazılanların aksine aranızdaki durum hiç tatlı gelmiyor. Sürekli bir çekişme, sürekli bir didişme. Yorulmuyor musunuz yahu?

Ama sizi kırmayacağım istediğiniz gibi yorum yapacağım. Gergin bir dönemdesiniz olabilir böyle şeyler, bir süre sonra kendi normalinize dönüp gülüp geçersiniz bunlara.

Tatlı matlı değil zaten, yoruluyorum; o keyif alıyor.
Bugün dedim "Boşanırsak bundan boşanacağız, bir ana bakar, geri dönüşü de olmaz, bir anıma bakar -yetti artık- demem. Bundan da boşanan ilk çift oluruz, şiddetli geçimsiziz, psikolojik şiddet görüyorum diye gider açarım davayı" dedim. Annemlerde almış soluğu işte, şimdi de babam geldi, konuşuyor adam, yarım kulak dinliyorum vallahi. Ona da saygısızlık şu an yaptığım farkındayım ama pcye dönük yazıyorum işte, babam arkaplanda konuşuyor "Sakinleş biraz daha ben konuşacağım X ile, ben hiç konuşmadım, ben konuşacağım o da kavrayacak ciddiyetini, gençken bazen göremiyoruz, fark edemiyoruz. O da anlar, çocuk ruhlu oluyoruz işte" filan diyor, erkek açıklamaları yapıyor kaç yaşında adamcağızın da huzurunu kaçırdık.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X